ลิขิตรักส่งฉันมาเป็นคู่เธอ - ตอนที่ 298
ตอนที่ 298 พิธีการประกาศอย่างเป็นทางการ
สุดท้ายเจียงหยู่ต้องปล่อยหวาเหวินอย่างอาลัยอาวรณ์ แล้วก็เป็นฝ่ายเปิดประตูรถให้เธอ เดินโอบไหล่ตลอดทางเข้าบ้าน
“คุณผู้หญิง คุณผู้ชาย พวกคุณกลับมาแล้ว?”
“อืม”
“อยากทานรังนกไหมคะ?”
“ไม่แล้วล่ะ ฉันกินอิ่มมาก อาบน้ำแล้วจะนอนเลย”
หวาเหวินไม่อยู่นานขึ้นข้างบนเข้าห้องนอนไปทันที ส่วนเจียงหยู่ก็กลับห้องของตนเองแล้ว
ชุนเถาถามหยินซิ่งเบาๆ “เธอรู้สึกไหมว่า คุณผู้หญิงแปลกไปนิดหน่อย?”
“อืม จริงๆ รู้สึกนิดหน่อย……อะไรเนี่ย พูดไม่ถูก อย่างไรก็ตาม……ระหว่างคุณผู้หญิงกับคุณผู้ชายน่าจะมีการพัฒนาแล้ว”
เห็นหวาเหวินท่าทางขวยเขินอมยิ้ม สาวใช้ทั้งสองล้วนแต่เดาว่าต้องเกี่ยวกับคุณผู้ชายแน่ๆ
ความเป็นจริง เจียงหยู่ดื่มเหล้าไปนิดหน่อย และด้วยอารมณ์หวั่นไหว จึงเพิ่มพลังความกล้าที่จะจูบหวาเหวิน
โชคดีที่เธอไม่ปฏิเสธ ไม่โกรธ ไม่อย่างนั้นคงจะได้ไม่คุ้มเสียแน่ๆ……
เช้าวันถัดมา
หวาเหวินตื่นแต่เช้าลงมากินข้าว เจียงหยู่ก็ลงมาเป็นเพื่อนเธอ
บรรยากาศมื้อเช้าดีเป็นพิเศษ ก่อนเจียงหยู่จะออกไป ยังจับมือของหวาเหวินขึ้นมา วางไว้ที่ข้างปากจูบแล้วจูบอีก แล้วยังทำต่อหน้าของชุนเถากับหยินซิ่งอีกด้วย
ทำเสียจนหวาเหวินเขินอายมาก รีบดึงมือกลับมา กลัวว่าชุนเถากับหยินซิ่งจะหัวเราะเธอ
“เหวินเหวิน วันนี้ด้านนอกหนาวมาก คุณอย่าลืมใส่เสื้อขนเป็ดนะ”
“อื้ม”
“ตอนกลางวันฉันว่างจะไปกินข้าวที่โรงพยาบาลกับคุณนะ”
“อื้ม”
“มีเรื่องอะไรจำไว้ว่าต้องโทรมานะ อีกสักครู่ก่อนจะไป ดื่มชาขิงสักแก้วด้วย”
“อื้ม”
“อย่างนั้นฉันไปแล้วนะ”
หลังจากที่เจียงหยู่สั่งแล้วสั่งอีก จึงจะวางใจออกจากบ้านได้
ในใจของหวาเหวินหวานชื่นอย่างบอกไม่ถูก ก็เหมือนกับเด็กน้อยที่กินลูกอมอย่างมีความสุข แต่จนถึงที่สุดเธอก็ไม่ยอมที่จะแสดงออกมาบนใบหน้า
“อูย คุณผู้หญิงคะ ความสัมพันธ์ของคุณกับคุณผู้ชายก้าวหน้าอย่างรวดเร็วเลยใช่ไหมคะ?” หยินซิ่งซุบซิบ
“อย่าพูดเหลวไหล”
“เหลวไหลที่ไหนกันคะ ชัดเจนอย่างนี้ คุณผู้ชายเอาใจใส่คุณผู้หญิงมาก……คุณสองคนเกิดอะไรขึ้นแล้วใช่ไหม?” หยินซิ่งคิดอกุศลอีกแล้ว
หวาเหวินรีบอธิบาย “ไม่มีอะไร ไม่ต้องพูดจาเหลวไหลเลย ไม่ใช่อย่างที่พวกเธอคิด”
“ฮ่าๆ ก็ได้ค่ะหน้าคุณแดงหมดแล้ว พวกเราไม่พูดก็ได้ แต่คุณผู้หญิงก็อย่าเขินเลยค่ะ คุณก็เป็นภรรยาของคุณผู้ชายตั้งแต่แรกอยู่แล้ว……ความสนิทสนมระหว่างสามีภรรยาไม่ใช่เรื่องปกติหรือคะ? พวกเราไม่หัวเราะคุณหรอกค่ะ แต่กลับเป็นคุณเองต่างหากที่ต้องชินถึงจะถูกนะคะ”
หวาเหวินก้มหน้าไม่ได้พูดอะไร แต่หลังจากผ่านเรื่องราวมามากมาย หวาเหวินก็ยิ่งรู้สึกว่า ตนเองค่อนข้างพึ่งพิงเจียงหยู่แล้ว
เพราะหลายครั้งมาก ที่เธอเสียใจ ตอนที่ไม่รู้ว่าจะพูดกับใคร สุดท้ายแล้วข้อความก็ล้วนแต่ส่งไปให้เจียงหยู่
ในโรงพยาบาล
ป๋ายห้าวกับหวาฟ้านไปจดทะเบียนสมรสกันแล้ว ที่ว่าการอำเภอเปิดก็ไปเลย ทั้งสองคนจดทะเบียนสมรสเสร็จแล้วก็กลับมา หวาเหวินเพิ่งจะรู้เรื่องนี้
“ยินดีด้วยนะคะ พี่สี่” หวาเหวินยิ้มให้หวาฟ้าน
“ก็ไม่รู้ว่านี่จะเป็นการทำร้ายเขาหรือเปล่า?” หวาฟ้านถือโอกาสตอนที่ป๋ายห้าวไปเข้าห้องน้ำ พูดความในใจกับหวาเหวินเล็กน้อย
“นี่เป็นความสมัครใจของป๋ายห้าวเอง ฉันเชื่อว่าสำหรับเขาแล้ว นี่ไม่ใช่การทำร้าย แต่เป็นความสุขต่างหากค่ะ”
หวาฟ้านก็พยักหน้าอย่างปลื้มใจ “ของมากมาย หลังจากที่ทำหายไปแล้วได้รับกลับมาอีกครั้งก็รู้สึกว่ายิ่งล้ำค่า เหวินเหวิน ตลอดชีวิตนี้ของฉัน มีเขาที่ทำเพื่อฉันเช่นนี้ ก็เพียงพอแล้ว”
“พี่ยังมีเวลาอีกมากที่จะใช้อย่างสิ้นเปลืองได้ อย่าคิดมากนะคะ” หวาเหวินปลอบใจ
วันนี้หวาฟ้าน ได้โพสข้อความใหม่ลงในวีแชทหลังจากที่ไม่ได้โพสมานาน
ประกอบกับรูปภาพเอกสารยืนยันการแต่งงานสีแดง
เขียนไว้ว่า——ฉันข้ามเขาลุยน้ำ ได้พบสรรพสิ่งฟื้นคืน หมุนเวียนเป็นวัฏจักร ภูเขาวันนี้ก็คือคุณ อยู่ในทุกๆที่ที่มองเห็น ทั้งหมดคือคุณ
นี่เท่ากับพิธีการประกาศอย่างเป็นทางการแล้ว คนของตระกูลหวาก็รู้กันหมดแล้วไปโดยปริยาย
พ่อแม่ของตระกูลหวาไม่คิดจะก้าวก่ายอยู่แล้ว แต่กลับเป็นหวาหรุงกับหวาซวงที่หน้าตาไม่พอใจ แล้วก็ไม่ได้ให้คำอวยพร
หวาผิงยังคงตื่นเต้นมาก แสดงความเห็น: ยินดีด้วยนะน้องสี่ ขอให้มีความสุขในวันแต่งงาน