ลิขิตรักส่งฉันมาเป็นคู่เธอ - ตอนที่ 313

ตอนที่ 313 พี่นางฟ้า

หลังจากที่แซ่หลิงพักฟื้นอย่างระมัดระวังมาหลายวัน จนหน้ากลมหมดแล้ว ดูดีขึ้น เพียงมองแวบเดียวก็เห็นว่าเป็นคุณผู้หญิงมาจากตระกูลที่ร่ำรวย

เธอสวมเสื้อโค้ตแคชเมียร์สีอูฐ แล้วก็รองเท้าหนังสีดำ ถือกระเป๋าชาแนล Lake Blue

ตัดผมสั้นขึ้นเล็กน้อย ทัดหูไว้ เป็นเหมือนผมบ๊อบ ดูน่ารักมาก ให้กลิ่นอายเหมือนเด็กมัธยมปลาย ดูสดใหม่อย่างมาก

อย่างที่แซ่จื๋อจ้วนพูดไว้ ว่าน้องสาวเขาหน้าเหมือนกับดาราสาวคนหนึ่ง ที่ชื่อว่ากุ้ยหลุนเหม่ย

ใบหน้าที่กลมของเธอ ไม่ได้ดูน่าทึ่งอะไร แต่กลับดูมีเสน่ห์มาก……

คุณสมบัติประจำตัวก็ดีมาก ถูกเลี้ยงมาด้วยตระกูลแซ่ที่ร่ำรวยตั้งแต่เด็ก เป็นผู้หญิงที่คาบช้อนเงินช้อนทองมาเกิดจริงๆ อยากได้อะไรก็ได้อย่างนั้น

ก่อนที่แซ่หลิงจะไปเมืองนอกเธอก็ชอบฉินชุงเจี้ยน หลังจากโดนปฏิเสธไปหลายครั้ง ก็ไปต่างประเทศด้วยความอกหัก ไม่คิดเลยว่าจะได้วนมาเจอกันอีกครั้ง

พอพูดขึ้นมามันก็เป็นเรื่องที่ผ่านไป2ปีกว่าแล้ว……

พอได้เจอฉินชุงเจี้ยนอีกครั้ง แซ่หลิงก็อดใจเต้นไม่ได้ หน้าเธอแดงและหัวใจก็เต้นเร็วขึ้น เหมือนเป็นความรู้สึกของรักแรก

“ฉินชุงเจี้ยน ฉันอยากจะมาหานายนานแล้ว แต่พี่ชายฉันบอกว่านายยุ่งอยู่ กลัวว่าฉันไปจะรบกวนนาย”

“ไม่หรอก”ฉินชุงเจี้ยนยิ้มเรียบๆ

“เธอยังเหมือนกับเมื่อ2ปีก่อนเลยนะ ไม่ได้เปลี่ยนไปแม้แต่นิดเดียว ผู้ชายนี่แก่ยากจริงๆ ” ผู้หญิงตัวน้อยเริ่มบทสนทนา

“แต่ว่าเธอดูโตขึ้นกว่าเมื่อก่อนนิดหน่อยนะ หน้าก็เริ่มกลมแล้ว”

แซ่หลิงลูบใบหน้าของตัวเองด้วยความเขินอาย “หลายวันมานี้ฉันโดนขุนน่ะสิ……ฉินชุงเจี้ยน ฉันมาเพราะว่าอยากจะขอบคุณนาย พี่ชายฉันบอกว่า ถ้าเกิดว่าไม่ได้นาย ฉันคงจะโดนคนพวกนั้นจับไปบวงสรวงแล้ว ขอบคุณนะ จริงๆ ”

“รอดจากเหตุการณ์เลขร้ายมาได้ก็ต้องมีพรอะไรสักหน่อยอู่แล้ว”

“อืม พ่อกับแม่ฉันก็พูดแบบนี้ ถึงแม้ว่าพี่ชายฉันจะบอกว่าให้ผลประโยชน์กับนายแล้ว แต่ว่าฉันก็ยังอยากที่จะมาแสดง……น้ำใจนิดหน่อย นายอย่าเมินเฉยเลยนะ……ไม่มีอะไรตอบแทนได้สำหรับการช่วยชีวิต เดิมทีฉันก็อยากจะยกหัวใจให้ แต่ว่าท่านชายไม่ชอบสาวน้อย ฮ่า เพราะฉะนั้น……ก็เลยได้แต่แอบรักต่อไปเท่านั้น แต่ว่านายก็ควรจะรับของขวัญไปนะ”

แซ่หลิงนั้นเป็นคนร่าเริงมาก ยิ่งเป็นแบบนี้ ฉินชุงเจี้ยนก็เลยไม่ได้รู้สึกอึดอัด บรรยากาศไม่เลวเลย

“มันคืออะไรเหรอ? ” มองกล่องผ้าขนาดเล็กในมือของแซ่หลิง ฉินชุงเจี้ยนก็ไม่ได้รับมา

“ไม่ได้แพงอะไรหรอก แทนน้ำใจของฉัน”

ฉินชุงเจี้ยนถึงได้รับไป ค่อยๆ เปิดออก เป็นปากกระบอกแขนเสื้อที่ประณีต ถ้าสำหรับคนระดับอย่างพวกเขาแล้ว มันก็ถือว่าเป็นของเล็กๆ น้อยๆ จริงๆ

เพราะฉะนั้นฉินชุงเจี้ยนถึงได้ยอมรับไป “ก็ได้ ฉันรับก็แล้ว”

“อืม”เธอดีใจมาก

แซ่หลิงกำลังอยากจะถามอะไร เจียงหยู่ก็เข้ามา

เจียงหยู่จูงมือของหวาเหวิน ช่วงเวลาที่เข้ามานั้น เหมือนกับเป็นเจ้าหญิงและเจ้าชายในนิทานเด็ก เต็มไปด้วยออร่า ที่สำคัญที่สุดก็คือน่าดึงดูดมาก

“เอ้ะ? ท่านนี้คือ……” เจียงหยู่เองก็ไม่ได้เจอแซ่หลิงมา2ปีกว่าแล้ว ลืมหน้าตาท่าทางของเธอไปนานแล้ว

“พี่เจียงหยู่ ฉันเองค่ะ แซ่หลิง”

“อ๊ะ สาวน้อยคนนี้โตแล้ว”เจียงหยู่รู้สึกประหลาดใจนิดหน่อย

“ฮ่า ใช่ แถมยังอ้วนอีกด้วยค่ะ”แซ่หลิงหัวเราะ ตอนนี้เองเธอก็ละสายตาไปมองผู้หญิงที่อยู่ข้างๆ เจียงหยู่

เธอหายใจเข้าลึกๆ ……

เป็นความงามที่เกือบทำให้หยุดหายใจ แซ่หลิงเคยเจอผู้หญิงสวยๆ มานับไม่ถ้วน แต่ว่าตอนที่เห็นหวาเหวินครั้งแรกนั้นยังอึ้งไปเลย

หวาเหวินสวมแจ็คเก็ตผ้าฝ้ายสีขาวตัวยาวสีขาวเท่านั้น แต่งตัวธรรมดามาก

แต่ก็เพราะว่าแต่งตัวธรรมดา และก็ไม่ได้แต่งหน้าอะไร ถึงได้เผยให้เห็นเสน่ห์ที่เป็นธรรมชาติ

แซ่หลิงรู้สึกได้ว่า ผู้หญิงประเภทนี้ ควรค่าแก่การปรากฏในภาพวาดเพียงเท่านั้น……แต่จู่ๆ ก็มีคนหนึ่งปรากฏตัวขึ้นมาในหัว ตัวละครที่เสมือนจริง

นั่นก็คือหวางหยู่เย็นในนวนิยายศิลปะการต่อสู้เรื่องแปดเทพอสูรมังกรฟ้าที่เป็นนวนิยายที่มีชื่อเสียงที่สุดของท่านจินยอง พี่สาวเทพธิดาที่ทำให้ด้วนหยู้คลั่งไคล้

เพราะฉะนั้นเธอก็เลยร้องตะโกนออกมา “แม่เจ้า นี่คือพี่สาวเทพธิดาในตำนานรึเปล่าเนี่ย? ”

หวาเหวินที่ถูกแซ่หลิงตะโกนใส่แบบนี้ ก็ตะลึงไป