ลิขิตรักส่งฉันมาเป็นคู่เธอ - ตอนที่ 49

ตอนที่ 49 ป่วยก็รักษาซะ

หวาเหวินตอบกลับมาว่า——ป่วยก็รักษาซะ

แซ่จื๋อจ้วนดูจบก็ขำใหญ่เลย ขำไปซะทุกอย่าง แม้แต่พี่เลี้ยงเขายังขำเลย

ที่จริงน้อยมากที่จะเห็นคุณชายอยู่บ้านคนเดียวจะหัวเราะมีความสุขขนาดนี้

ถึงแม้ไม่ใช่คำพูดที่น่าฟัง เป็นคำด่าด้วยซ้ำ ด่าว่าเขาบ้า

แต่แซ่จื๋อจ้วนก็ยังมีความสุขเล็กๆ เพราะหวาเหวินตอบกลับหาเขา

ไม่ว่าจะตอบกลับยังไง เพียงแค่ตอบกลับก็ถือว่าเป็นเรื่องดี

เขาเอนตัวลงบนเตียงด้วยความรู้สึกเสียใจกับสิ่งที่ทำลงไป ทีแรกไม่หนีงานแต่งก็น่าจะดี?

ไม่แน่ว่าตอนนี้ก็คงได้กอดภรรยาหวานชื่นอยู่บ้านล่ะมั้ง?

ตอนนี้คงจะดีไปแล้ว อยากจะเจอหน้าก็ยากที่จะเจอเลย

แม้ตอนนี้ชายคนนี้ได้แต่คิดวาดฝันถึงเรื่องอนาคต

รวมถึงเรื่องหลังแย่งหวาเหวินมาจากเจียงหยู่แล้ว ต่อไปมีลูก จะตั้งชื่อว่าอะไรดีนะ?

หลังจากนั้นก็เพ้อฝันไปจนหลับ

ทางฝั่งหวาเหวิน เธอนอนค่อนข้างดึก

เจียงหยู่กลับมาถึงสามทุ่ม เห็นไฟในห้องเธอยังเปิดอยู่

รอบนี้เจียงหยู่ทำตัวดี เคาะประตูห้องเธอ

“เข้ามา” เสียงเธอดูไพเราะเสียจริง เสียงใสละมุน

“ยังไม่นอนเหรอ?” เขาเดินเข้าไปนั่งที่โซฟาห่างจากเธอเพียงนิดเดียว

“อืม อ่านหนังสืออยู่”

“อ่านหนังสืออะไรอยู่?”

“องค์ชายน้อย”

“หา? เธออ่านหนังสือแบบนี้ด้วยเหรอ?”เจียงหยู่คาดไม่ถึง แม้จะอยากขำออกมา

หวาเหวินทำหน้าขรึม “คาดไม่ถึงมากเหรอ? ทำไมฉันจะอ่านหนังแบบนี้ไม่ได้ล่ะ หรือ….นายคิดว่าฉันควรอ่านหนังสือแบบไหนล่ะ?”

เจียงหยู่รู้สึกว่าตัวเองนั้นพลั้งพูดผิดไป เขาเอามือรูปคอตัวเอง รีบอธิบาย “ฉันคิดว่าเธอจะเป็นประเภทนักอนุรักษ์ ที่ชอบอ่านความฝันในหอแดง เฒ่าผจญทะเล ฐากูรครุเทพ แนวประมาณนี้น่ะ”

“ที่นายพูดมาทั้งหมด ฉันไม่ชอบอ่าน”

“ฮะ แล้วเธอชอบอะไร? นิยายเหรอ?”

เจียงหยู่คิดไม่ถึงเลยว่า หนังสือที่เรียบง่ายอย่าง องค์ชายน้อย หวาเหวินจะชอบอ่าน

“Ghost Blows Out the Light กับ บันทึกจอมโจรแห่งสุสาน” เธอกล่าว

เจียงหยู่ช็อกอีกรอบ

“เอาเถอะ…รสนิยมเธอก็ยังคงจัดจ้านสุดๆเหมือนเดิม ดูท่าทางเธอจะสนใจพวกสุสานอยู่มากเลยใช่ไหม?”

“ไม่ ฉันแค่สนใจพวกโบราณวัตถุเท่านั้น” หวาเหวินตอบนิ่งๆ

พูดถึงตรงนี้ เจียงหยู่นึกถึงเรื่องนี้ขึ้นมาได้ เลยตั้งใจจะพูดอวดสักหน่อย

“อาเหวิน ในเมื่อเธอชอบวัตถุโบราณ แล้วเธอรู้จักคนคนนึงมั้ย?”

“ใคร?”

“ss ผู้เชี่ยวชาญด้านโบราณวัตถุ”

มือหวาเหวินที่หนังสือองค์ชายน้อยอยู่สั่นเล็กน้อย ไม่เด่นชัดแค่เล็กน้อยเท่านั้นและเจียงหยู่ก็ไม่ได้ทันสังเกต

“ไม่รู้จัก”

“ไม่น่านะ ผู้เชี่ยวชาญที่มีชื่อเสียงโด่งดังขนาดนี้ เธอจะไม่รู้จักเชียวเหรอ?”

ผู้เชี่ยวชาญมีเยอะแยะจะตาย ฉันจำได้เหรอว่าใครเป็นใคร? หวาเหวินตั้งใจก้มหน้าลง ไม่ให้เจียงหยู่สังเกตเห็นสายตาของเธอ

“ก็ใช่…แต่ถ้ามีโอกาสฉันจะพาเธอไปดูรายการสดของss สุดยอดจริงๆ เธอรู้มั้ย? วันนี้ฉันรีบเข้าดูมา เค้าประเมินสร้อยเปอร์เซียว่าเป็นของปลอม สุดยอด…การสังเกตรายละเอียดนี่แม่นยำมาก เธอรู้มั้ยว่าเค้าสุดยอดตรงไหน? สุดยอดตรงที่เค้าอยู่ต่างประเทศ แต่สามารถประเมินราคาในวิดีโอคอล ระดับความยากมันสูงเอาการเลย อีกอย่างสัมผัสวัตถุก็ไม่ได้ ไหนจะแสงไฟกระทบอีก ยังกล้าที่จะประเมินราคาวัตถุโบราณผ่านวิดีโอคอลแถมเป็นไลฟ์สดด้วย สุดยอดจริงๆ ถึงว่าค่าตัวทำไมสูง”

เจียงหยู่ค่อนข้างสนใจของโบราณ ดังนั้นเขาจึงนับถือssคนนี้

พอวันนี้ได้พูดถึง ก็ชื่นชมซะยกใหญ่

หวาเหวินยังคงทำเหมือนไม่สนใจ พูดเรียบๆ “ฉันจะนอนแล้ว นายยังไม่กลับห้องเหรอ?”

“เอาล่ะ งั้นก็เข้านอนเร็วๆนะ” เห็นว่าเค้าไล่แล้ว เจียงหยู่ก็ไม่อยู่เสียมารยาท ลุกขึ้นจากโซฟา

หลังเขาออกไปแล้ว มุมปากทั้งสองข้างของหวาเหวินขยับขึ้น….

รอยยิ้มนั้น นำพามาด้วยความพอใจ