ลิขิตรัก ย้อนรอยแค้น - บทที่ 2289 ห้องลับถูกเปิดออกแล้ว + ตอนที่ 2290 ลิ้นหายไปแล้ว

ตอนที่ 2289 ห้องลับถูกเปิดออกแล้ว

ตอนนี้ทุกคนต่างก็พากันกลับมาแล้ว เสี่ยวเมิ่งรู้ว่าที่นั่นมีระเบิดฝังไว้อยู่จึงตั้งใจส่งผู้เชี่ยวชาญด้านระเบิดมาให้ ผู้เชี่ยวชาญมีความชำนาญมากกว่าพวกเหยียนหมิงซุ่นค่อนข้างมาก

พวกเขาหาระเบิดที่เหลือเจออย่างรวดเร็วแล้วก็จัดการทำลาย

“ยังมีระเบิดเหลืออยู่อีกไหม?” เหยียนหมิงซุ่นเอ่ยถาม

“ไม่แน่ใจ พวกเรายังต้องหากันต่อ”

“ถ้าอย่างนั้นก็แยกย้ายแบ่งกันเป็นสองทีม พวกนายไปหาระเบิด ส่วนพวกเราจะไปห้องลับเพื่อทำลายกลไกนั่น”

เหยียนหมิงซุ่นตัดสินใจแล้ว ไม่ว่าจะมีระเบิดอยู่อีกหรือไม่ อย่างไรเสียก็ต้องทำลายกลไกนั้นจะเก็บไว้ไม่ได้

ทหารพลีชีพที่อยู่ในห้องลับรู้สึกสิ้นหวัง เขาพบว่าออกซิเจนที่อยู่ในขวดไม่เพียงพอที่จะทำให้เขาอยู่ได้ถึงสองชั่วโมง เพราะอย่างมากก็แค่สิบห้านาทีเท่านั้น ฉะนั้นเขาจะต้องทำให้มันระเบิดก่อนเวลาที่กำหนด!

หากเขาขัดคำสั่งของหนิงเฉินเซวียน ครอบครัวของเขาที่อยู่ในเมืองหลวงจะเป็นอะไรไหมนะ?

เหยียนหมิงซุ่นกับเฮ่อเหลียนเปลี่ยนไปสวมชุดป้องกันแล้วถือขวดที่มีกรดความเข้มข้นสูงด้วยความทุลักทุเล มายังห้องลับปิดตายนี่

เหยียนหมิงซุ่นทำสัญญาณมือ เฮ่อเหลียนเช่อรับรู้จึงค่อย ๆยกขวดกรดขึ้นพร้อมกันเทราดลงไปด้วยความระมัดระวัง

“ซู่ ๆ…”

พอกรดเข้มข้นสัมผัสเข้ากับเนื้อปูนก็ทำปฏิกิริยากันราวกับน้ำเดือด มีฟองผุดขึ้นมาไม่หยุดพร้อมทั้งมีควันขาว ๆลอยขึ้นมา ห้องลับมีรอยแตกเกิดขึ้นอย่างเห็นได้ชัด ทั้งสองต่างดีใจเป็นอย่างมากจึงรีบราดลงไปต่อ

รอยแตกขยายใหญ่ขึ้นกลายเป็นแอ่งลงไป ชัยชนะอยู่ใกล้แค่เอื้อม จังหวะหัวใจของพวกเขาเต้นเร็วขึ้น ตึก ๆ…

ทหารพลีชีพที่อยู่ในห้องลับไม่ทันได้สังเกตเพราะตัวเขาเองไม่ได้ทานและดื่มน้ำมาสองวันแล้วสมองจึงทำงานช้าลงไปมาก อีกทั้งออกซิเจนก็กำลังจะหมด สมองขาดออกซิเจนยิ่งทำให้คิดอะไรได้ช้าลง

ในขณะที่เขากำลังตกอยู่ในภวังค์ของความเศร้า พ่อแม่และภรรยาของเขาถูกหนิงเฉินเซวียนจับตัวไว้ หากว่าเขาไม่ทำภารกิจต่อ ครอบครัวของเขาก็คงจะไม่รอดแน่

เขาก็เลยต้องมา !

แต่คนที่น่าสงสารคนนี้กลับไม่รู้ว่าความจริงแล้วพ่อแม่และภรรยาของเขาถูกหนิงเฉินเซวียนฆ่าตายไปแล้ว เขาถูกหลอกมาโดยตลอด

ออกซิเจนค่อย ๆน้อยลงเรื่อย ๆ สมองของเขาทำงานช้าลงกว่าเดิน การเคลื่อนไหวก็ช้าลงด้วย เขาอยากจะถ่วงเวลาอีกสักหน่อยและพยายามให้เวลาไม่แตกต่างจากเวลาที่หนิงเฉินเซวียนกำหนดไว้มาก บางทีหนิงเฉินเซวียนอาจจะไม่โมโห บางทีครอบครัวของเขาอาจจะไม่เป็นไร…

ในที่สุดปูนที่ห่อหุ้มห้องลับอยู่ก็เกิดเป็นรูพรุนมากมาย เฮ่อเหลียนเช่อยกเท้าขึ้นมาด้วยความยากลำบากแล้วออกแรงถีบเข้าไปสุดแรง ในเมื่อโดนกัดกร่อนไปถึงขนาดนั้นแค่ถีบไม่กี่ครั้งปูนก็ถูกทำลายออกกลายเป็นช่องขนาดใหญ่

ผู้พลีชีพที่เกือบจะทนไม่ไหวตัดสินใจว่าจะไม่ถ่วงเวลาอีกต่อไป เขาจะต้องกดสวิตซ์อันนั้น

เขายกมือขึ้นมาด้วยความยากลำบาก สวิตซ์อยู่ข้างตัวเขาซึ่งห่างแค่เพียงคืบเดียว แต่ตอนนี้รู้สึกเหมือนอยู่ห่างไกลเหลือเกิน

เฮ่อเหลียนเช่ออยู่หน้าสุด เขาจึงพุ่งตัวเข้าไปหยุดยั้งทหารพลีชีพนั่นไว้อย่างไม่คิดชีวิต พอเหยียนหมิงซุ่นตั้งสติได้ ก็รีบพุ่งตัวเข้ามาพร้อมกัน

มือของทหารพลีชีพอยู่บนสวิตซ์แล้ว เขาตื่นตกใจกับผู้มาเยือนที่พุ่งจู่โจมเข้ามา ความรู้สึกถึงภัยอันตรายทำให้สติของเขากลับมา เขาถอดหมวกนิรภัยออกในทันที อากาศที่สดชื่นทำให้เขามีเรี่ยวแรงมากขึ้นและกลับมาสงบสติอารมณ์ได้อีกครั้ง

เขาหลบการโจมตีของเฮ่อเหลียนเช่อกับเหยียนหมิงซุ่น แล้วตัดสินใจทำในสิ่งที่ใคร ๆต่างก็ต้องตกใจ

เขาถอดชุดป้องกันออก ด่านสุดท้ายเขาจะแพ้ไม่ได้ !

ทหารพลีชีพที่ไม่สวมชุดป้องกันเคลื่อนตัวได้อย่างคล่องแคล่วซึ่งเหมือนคนใส่ชุดเหล็กสู้กับคนจริง ๆจึงทำให้จับตัวเขาไว้ไม่ได้สักที ทหารพลีชีพใกล้จะเข้าไปควบคุมสวิตซ์ได้แล้ว

เฮ่อเหลียนเช่อกัดฟันแล้วตัดสินใจด้วยความแน่วแน่

…………………………………………………..

ตอนที่ 2290 ลิ้นหายไปแล้ว

คนที่ตัดสินใจอย่างแน่วแน่ยังมีอีกคนก็คือเหยียนหมิงซุ่น เหยียนหมิงซุ่นกับเฮ่อเหลียนเช่อถอดชุดป้องกันออกแทบจะในเวลาเดียวกัน เฮ่อเหลียนเช่อตะโกนออกมาว่า “นายบ้าไปแล้วเหรอ ฉันคนเดียวเอาอยู่!”

ในห้องนี้เต็มไปด้วยขยะกัมมันตรังสี ถ้าเขาถอดชุดป้องกันออกก็ไม่ได้คิดว่าตัวเองจะรอดออกไปจากที่นี่ได้ บางทีนายใหญ่อาจจะเห็นแก่ความดีความชอบของเขาแล้วไว้ชีวิตหนิงเฉินเซวียนก็ได้

พวกเหมยซูหานกับเสี่ยวเป่าก็คงพลอยได้รับเกียรติจากเขาไปด้วย ไม่ต้องถูกคนอื่นหัวเราะเยาะและใช้ชีวิตได้อย่างเต็มที่

เหยียนหมิงซุ่นก็จะเอาด้วยงั้นเหรอ?

หากว่าเขาตายเหยียนหมิงซุ่นไม่มีทางทอดทิ้งเสี่ยวเป่ากับเหมยซูหานอย่างแน่นอน แบบนี้เขาก็ตายตาหลับแล้ว แต่ถ้าเหยียนหมิงซุ่นตายไปพร้อมกัน แล้วใครจะดูแลพวกเขาล่ะ?

“นายถอยออกไป ทางนี้ฉันจัดการเอง ฝากซูหานกับเสี่ยวเป่าด้วยแล้วกัน!”

เฮ่อเหลียนเช่อตะโกนออกมา ร่างกายของเขาอยู่ท่ามกลางรังสีอันตราย ยามคับขันเช่นนี้เขาต้องรีบจัดการทหารพลีชีพนี่ซะ

เหยียนหมิงซุ่นก็ถอดชุดออกเช่นเดียวกัน เขาดื่มยาวิเศษเข้าไปขวดใหญ่แล้วก็นำมาเทราดทั้งตัว ยาวิเศษสามารถป้องกันรังสีได้ เขาไม่อยากตายเลยสักนิด

“รับไว้ แล้วทำเหมือนฉัน!”

เหยียนหมิงซุ่นโยนยาวิเศษให้เฮ่อเหลียนเช่อสองขวด เฮ่อเหลียนเช่อดื่มเข้าไปทันทีโดยไม่ต้องคิด ส่วนอีกขวดก็นำมาเทราดตัว เขารู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลงของร่างกายจึงนึกออกขึ้นมาในทันที

ยาสองขวดนี้จะต้องเป็นยาวิเศษที่เขาเคยตามหาแน่นอน!

ถือว่าเหยียนหมิงซุ่นยังเป็นคนที่มีน้ำใจ!

เฮ่อเหลียนเช่อกับเหยียนหมิงซุ่นสบตากันแล้วพุ่งตัวเข้าไปประกบทหารพลีชีพพร้อมกัน พวกเขาทั้งสองคนต่างก็เป็นยอดฝีมือ หากร่วมมือกันคงไม่มีใครต่อกรกับพวกเขาได้ แน่นอนว่าทหารพลีชีพไม่ใช่คู่ต่อสู้ของพวกเขาจึงถูกจัดการได้อย่างรวดเร็ว

“โธ่เอ้ย…”

เฮ่อเหลียนเช่อโมโหจนกระทืบซ้ำไปหลายครั้ง แต่เขาไม่กล้าอยู่นานจึงรีบออกมาจากตรงนั้น พร้อมทั้งลากตัวทหารพลีชีพออกมาด้วย ถ้าอยู่สถานที่แบบนี้นานแม้แต่นาทีเดียวก็อาจจะเอาชีวิตไม่รอด

จริง ๆแล้วเขาไม่อยากตายเลยสักนิด!

ท่าทางของผู้พลีชีพค่อนข้างสงบนิ่งและไม่ได้ผิดหวังที่ทำภารกิจล้มเหลวเลย แถมสายตาดูมีความสุขด้วยซ้ำ

หลังจากออกมาจากห้องเก็บขยะ เหยียนหมิงซุ่นก็นำยาวิเศษออกมาอีกหนึ่งขวดแล้วมอบให้กับเฮ่อเหลียนเช่อดื่มเข้าไปอีก ถ้าแบบนี้ต่อให้พวกเขาจะโดนรังสีมาก็คงบาดเจ็บไม่มากนัก

“คุณชายหมิงครับ พวกเราหาระเบิดเจออีกแห่งหนึ่ง ระเบิดบริเวณนี้น่าจะไม่มีแล้วครับ” ลูกน้องเข้ามารายงาน หนิงเฉินเซวียนฝังระเบิดไว้บริเวณฐานลับสามจุด

จุดที่หนึ่งพวกเหยียนหมิงซุ่นเป็นคนทำลาย ส่วนอีกสองจุดคนพวกนี้เป็นคนหาเจอ ซึ่งต่างก็ได้ถูกทำลายไปแล้วเช่นกัน

ทุกคนเริ่มรู้สึกโล่งใจ ระเบิดถูกทำลาย กลไกสวิตซ์ก็ถูกทำลาย…เรื่องนี้จบลงแล้วใช่ไหม?

“จบแล้วใช่ไหม?” เฮ่อเหลียนเช่อถามขึ้นด้วยความสงสัย เขายังไม่อยากเชื่อนัก

เหยียนหมิงซุ่นขมวดคิ้วแน่น เขาไม่ได้รู้สึกโล่งใจเลยสักนิดแต่กลับรู้สึกคิดหนักมากกว่าเดิม เขาถามขึ้นว่า “ตอนนี้ยังเหลือเวลาอีกเท่าไรกว่าจะถึงเวลาระเบิดของหนิงเฉินเซวียน”

“ยังเลือกอีก 1 ชั่วโมง 20 นาทีครับ” ลูกน้องกล่าวตอบ

เหยียนหมิงซุ่นใจเต้นแรงขึ้นกว่าเดิม เขารู้สึกว่ามันมีอะไรแปลก ๆ หนิงเฉินเซวียนเป็นคนที่คิดว่าตัวเองเก่ง เวลาที่เขากำหนดไว้ก็คงจะไม่ได้กำหนดขึ้นมาลอย ๆ เขาจะต้องมีเจตนาแอบแฝงแน่นอน

หางตาของเขาเหลือบไปเห็นทหารพลีชีพที่ถูกเฮ่อเหลียนเช่อควบคุมตัวไว้พลันก็ใจเต้นแรงขึ้นมา แล้วเอ่ยถามว่า “ยังมีที่อื่นที่มีระเบิดอยู่อีกไหม?”

ผู้พลีชีพไม่ได้ส่งเสียงใด ๆออกมา เขาวางท่าทีนิ่งขรึม แต่สายตาเต็มไปด้วยความบ้าคลั่ง เฮ่อเหลียนเช่อถามต่อ เขาก็ไม่ได้ปริเสียงใดออกมา เฮ่อเหลียนเช่อยกขาขึ้นมากะจะกระทืบซ้ำแต่เหยียนหมิงซุ่นห้ามเขาไว้

เขาดึงคางของทหารพลีชีพลง ทุกคนถึงกับอึ้งเพราะในปากของทหารพลีชีพว่างเปล่า ลิ้นของเขาถูกตัดออกไปแล้ว

…………………………………………………