ลิขิตรัก ย้อนรอยแค้น - บทที่ 2493 สังหารหมู่ + ตอนที่ 2494 ทรมานคนช่างมีความสุขจริงๆ

ตอนที่ 2493 สังหารหมู่

เหยียนหมิงซุ่นที่อยู่นอกคฤหาสน์ใจดิ่งวูบ เขารู้สึกสังหรณ์ใจไม่ดีเลยแต่มันไม่ใช่ความรู้สึกสังหรณ์ใจว่าอันตรายจะมาเยือน ทว่ากลับเป็นความรู้สึกที่บอกไม่ถูก

ตกลงมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?

“โธ่โว้ย…ทำไมเวลาถึงผ่านไปช้าแบบนี้นะ!”

จ้าวเสวี่ยหลินยืนอยู่เฉยไม่ได้แล้ว เขาเดินวนไปวนมาบนเนินเขาไม่หยุด เขาตัดสินใจแน่วแน่แล้วว่าถ้าช่วยเหมยเหมยกับหลานสาวออกมาได้ เขาต้องโน้มน้าวเหมยเหมยให้พิจารณาเจ้าบ้าเหยียนหมิงซุ่นใหม่แล้ว

ดูท่าตอนนี้เหยียนหมิงซุ่นจะไม่ใช่คู่ครองที่ดีนัก!

เขาไม่เอาเรื่องความเป็นความตายของลูกสาวกับภรรยามาใส่ใจเลยสักนิด!

ตอนแรกเขาไม่น่าให้เหมยเหมยแต่งงานกับเจ้าหมอนี่เลย!

เช่นเดียวกับโจวเจี๋ยรุ่ยที่สติหลุดกระเจิงไปแล้ว หลังจากรู้ว่าเจ้าโง่นั่นคือเฮ่อเหลียนเช่อผู้น่าเกรงขามอันเลื่องชื่อ ท่าทีของเขาก็ยังคงตกตะลึงไม่เปลี่ยนพร้อมใจที่เต้นมาถึงคอหอย

ถ้าไม่ใช่ว่าขัดขืนคำบัญชาการไม่ได้ ป่านนี้โจวเจี๋ยรุ่ยคงหนีหายตัวไปแล้ว!

จู่ ๆท้องฟ้าเหนือคฤหาสน์ก็มีพลุจุดขึ้นมา ถึงแม้จะหายไปอย่างรวดเร็วแต่กลับทำให้เหยียนหมิงซุ่นสีหน้าเปลี่ยนยกใหญ่ เขายกนาฬิกาขึ้นมาดู ตอนนี้ห่างจากเวลาเที่ยงคืนอีกตั้งเกือบหนึ่งชั่วโมง

แต่เฮ่อเหลียนเช่อกลับส่งสัญญานมาแล้ว นั่นแสดงว่าในคฤหาสน์ต้องเกิดอะไรขึ้นแน่นอน!

“โจวเจี๋ยลุ่ยตัดสายอินฟราเรดกล้องวงจรปิด เตรียมปฏิบัติการ!”

เหยียนหมิงซุ่นออกคำสั่งเสียงหนักแน่น ทุกคนต่างรีบเตรียมอาวุธอย่างรวดเร็วเพื่อรอรับคำสั่ง โจวเจี๋ยรุ่ยที่หวาดกลัวตัวสั่นเทิ้มกดเอ็นเทอร์อย่างรวดเร็ว แล้วหันไปพยักหน้าให้เหยียนหมิงซุ่น

“ลงมือได้!”

เหยียนหมิงซุ่นโบกมือให้สัญญาณ จ้าวเสวี่ยหลินกับเหยียนหมิงต๋าพุ่งไปด้านหน้านานแล้ว คนอื่น ๆตามติดมาด้านหลังและมาถึงด้านหลังคฤหาสน์ในเวลาอันรวดเร็ว เพราะสายอินฟราเรดกล้องวงจรปิดถูกโจวเจี๋ยรุ่ยตัดขาดแล้ว พวกเขาจึงบุกเข้าไปได้อย่างง่ายดาย จากนั้นก็ตามไปสมทบกับเฮ่อเหลียนเช่อ

“จอบส์ชิงพาตัวพวกเสี่ยวเป๋าไปก่อนแล้ว บ้าเอ๊ย ฉันจะจับไอ้สารเลวนั่นมาทำเนื้อตากแห้งให้หมากิน!”

เฮ่อเหลียนเช่อโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ ถ้าเสี่ยวเป่าเป็นอะไรไปเขาต้องถล่มที่นี่จนเละแน่ จากนั้นค่อยไปจัดการพวกคนในตระกูลคาร์ลไม่ให้เหลือสักคน

“จัดการเศษเดนพวกนี้ซะ แล้วจับเป็นมาด้วย!

เหยียนหมิงซุ่นร้อนใจมาก แต่เขารู้ว่ายิ่งในเวลาแบบนี้ยิ่งควรสงบสติอารมณ์ เขาเชื่อมั่นในตัวฉิวฉิวและเชื่อมั่นในตัวเล่อเล่อ…พวกเขาคงไม่นั่งรอความตายแน่นอน

ต้องพอจะถ่วงเวลาได้อีกหน่อยแน่!

เฮ่อเหลียนเช่อเองก็พอจะรู้เหตุผลที่แฝงอยู่ พอได้รับความช่วยเหลือจากพวกเหยียนหมิงซุ่น อีกทั้งเป็นการบุกจู่โจมในเวลาค่ำคืนเช่นนี้ พวกบอดี้การ์ดของคฤหาสน์จึงยังคงหลับฝันหวานเลยถูกรวบตัวมาจนหมด ส่วนพวกเฝ้าเวรที่เหลือก็เกือบถูกรวบตัวมาหมดแล้วเช่นกัน

พวกบอร์ดี้การ์ดที่ถูกจับเป็นมีประมาณสี่สิบห้าสิบคน อาวุธครบมือ ถ้าไม่ใช่เพราะพวกเหยียนหมิงซุ่นชิงลงมือก่อนคงจะหลีกเลี่ยงการปะทะอันดุเดือดไม่ได้ ทางฝั่งเขาเองก็คงมีคนตายเช่นกัน

“ฆ่าทิ้งให้หมด!”

เฮ่อเหลียนเช่อหมดซึ่งความอดทนคว้าปืน AK47 ยิงกราดใส่คนพวกนี้ ไม่นานก็ยิงพวกนี้จนตัวพรุน เลือดนองเต็มพื้น!

เหยียนหมิงต๋าตวาดใส่ด้วยความโมโหว่า “ฆ่าหมดแบบนี้แล้วจะไปหาเบาะแสจากไหน?”

“ฉันฉลาดกว่านายแล้วกัน คนพวกนี้ไม่รู้สถานการณ์ในคฤหาสน์เลยด้วยซ้ำ ถามไปก็ไร้ประโยชน์เปล่า ๆ แล้วจะเก็บคนพวกนี้ไว้ทำไม!”

เฮ่อเหลียนเช่อทิ้งปืนที่ใช้กระสุนหมดแล้วลงแล้วพ่นน้ำลายใส่เหยียนหมิงต๋าเต็มหน้า

“บ้าเอ๊ย มีคุณชายเช่อคอยจัดการอยู่ ยังต้องให้คนโง่อย่างเหยียนหมิงต๋ามาถามด้วยเหรอ?

เหยียนหมิงต๋าอยากตะคอกกลับแต่กลับถูกเหยียนหมองซุ่นเตะเข้าทีหนึ่ง “บุกเข้าไปจับคนในบ้าน!”

“ฉันไปด้วย!”

จ้าวเสวี่ยหลินตามเข้าไปในบ้านด้วย ด้านนอกจึงเหลือเพียงเฮ่อเหลียนเช่อกับเหยียนหมิงต๋า

รวมถึงโจวเจี๋ยรุ่ยที่อยู่บนเนินเขา เขามองเห็นการสังหารหมู่ของเฮ่อเหลียนเช่อเมื่อครู่ผ่านกล้องส่องทางไกลชัดเต็มสองตา…

ขาทั้งสองข้างอ่อนยวบ…แม่เจ้า…ตอนนี้เขายังหนีเอาตัวรอดทันไหมนะ?

เฮ่อเหลียนเช่อเช็ดเลือดบนหน้าแล้ววิ่งตามไป เห็นคนก็ยิงใส่ทำเหมือนฆ่านกตัวเล็ก ๆโดยไม่พูดพร่ำทำเพลงใด ๆทั้งสิ้น

“คนพวกนี้ไม่รู้หรอก ต้องไปหาป้าคนดำ มีเพียงเธอเท่านั้นที่รู้ความลับของจอบส์!”

……………………………………………..

ตอนที่ 2494 ทรมานคนช่างมีความสุขจริงๆ

หลายวันมานี้เฮ่อเหลียนเช่อไม่ได้อยู่ว่าง ๆ เขาพอจะเข้าใจสถานการณ์คร่าว ๆในคฤหาสน์ตั้งแต่แรกแล้ว เขารู้ว่าใครเป็นคนที่จอบส์เชื่อใจมากที่สุดซึ่งก็คือป้าคนดำ ตอนที่จอบส์ไม่อยู่ในคฤหาสน์ ป้าคนดำจะเป็นคนดูแลคฤหาสน์ ทุกอย่างต้องทำตามหล่อนว่าเท่านั้น

“พี่…ไม่จำเป็นต้องฆ่าพวกเขาหรอกมั้ง ไม่งั้นคงรับผิดชอบให้พวกรัฐบาลที่นี่ไม่ไหวแน่!” เหยียนหมิงต๋าทนดูต่อไปไม่ไหวแล้ว

ในเมื่อกำลังอยู่ในถิ่นอเมริกานะ!

เวลาชั่วพริบตาเดียวฆ่าคนนับร้อย รัฐบาลอเมริกาจะยอมหรือ?

ไม่แน่แม้แต่หน่วยรบป้องกันประเทศและหน่วยงานทหารคงตกใจ พี่ชายเขาโผล่มาอย่างลึกลับ ถึงตอนนั้นจะรอดได้อย่างไร?

ถ้าไม่ระวังตัวมีความเป็นไปได้มากว่าจะก่อให้เกิดความขัดแย้งระหว่างประเทศได้

“ต้องรับผิดชอบบ้าบออะไรอีก…กล้าลักพาตัวลูกชายฉันไป แม้แต่ผู้นำประเทศฉันยังกล้าฆ่าทิ้งเลย! เฮ่อเหลียนเช่อถลึงตาใส่ บนใบหน้าเต็มไปด้วยเลือดชวนให้คนต่างรู้สึกสะอิดสะเอียน

เหยียนหมิงต๋าโมโหแทบแย่พลันสบถด่า “แกแค่สะบัดก้นก็ไป พอถึงเวลานั้นพี่ชายฉันก็ต้องมาตามเช็ดตามล้างให้!”

เฮ่อเหลียนเช่อเป็นแค่คนที่ลาออกบวชแล้วคนหนึ่งจะมาเทียบกับสถานะของพี่ใหญ่ได้เหรอ?

“ชิ…”

เฮ่อเหลียนเช่อชูนิ้วก้อยใส่เหยียนหมิงต๋าด้วยสีหน้าดูแคลน ปืนในมือเหนียวไกปืนไม่หยุด เห็นใครก็ยิงทิ้ง ในเวลาไม่ถึงห้านาที ในบ้านคละคลุ้งไปด้วยกลิ่นคาวเลือดและมีศพกองอยู่เกลื่อนกลาดเต็มพื้น

ถึงอย่างไรตอนนี้เขาก็ไม่ได้มีสถานะทางการเมือง ฆ่าให้หนำใจไปเลย ทำให้เหยียนหมิงซุ่นหนักใจตายไปเลย!

ฮ่า ๆ!

เฮ่อเหลียนเช่อฆ่าด้วยอารมณ์ฮึกเหิมเหี้ยมโหด มือข้างหนึ่งถือปืน AK47 ไว้ ส่วนใหญ่คนในคฤหาสน์ตายเพราะปืนในมือของเขา

ตั้งแต่บุกเข้าคฤหาสน์จนถึงตอนนี้เพิ่งจะผ่านมาแค่สิบห้านาทีเท่านั้น…การต่อสู้ก็สิ้นสุดลงแล้ว มีเพียงป้าคนดำคนเดียวเท่านั้นที่รอดชีวิต

“ว่ามา…จอบส์พาตัวพวกนั้นไปไว้ที่ไหน?”

เฮ่อเหลียนเช่อเลือดอาบทั้งร่างกายพร้อมแผ่กลิ่นอายนรกออกมา แถมยังมีศพกองหนึ่งนอนแน่นิ่งอยู่บนพื้น ความอดทนในใจของป้าคนดำถูกถล่มย่อยยับ ชาวตะวันออกพวกนี้โรคจิตกว่าเจ้านายอีก!

ป้าคนดำสารภาพเรื่องในห้องใต้ดินตามจริง “ก่อนหน้านี้หนึ่งชั่วโมงคุณผู้ชายพาตัวไปแล้ว แต่ฉันไม่รู้ว่าตอนนี้สถานการณ์เป็นอย่างไรบ้าง…”

“ถ้าไม่รู้ก็ไปตายซะ!”

พอเฮ่อเหลียนเช่อได้ยินว่าเอาตัวไปได้หนึ่งชั่วโมงแล้วก็ตกใจวิญญาณแทบหลุดออกจากร่าง เขาเลยยิงศีรษะของป้าคนดำแล้ววิ่งพุ่งไปทางห้องใต้ดิน

หนึ่งชั่วโมงเหรอ…หวังว่าจอบส์จะจัดการเหมยเหมยก่อน แบบนี้ลูกชายกับลูกสะใภ้เขาก็น่าจะไม่เป็นไร!

เหยียนหมิงซุ่นเองก็วิ่งไปโดยเร็ว…เขาใจร้อนยิ่งกว่า ภรรยากับลูกสาวกำลังอยู่ด้านในนั้นนะ!

“หมิงต๋าพาเพื่อน ๆทำความสะอาดข้างนอกให้เรียบร้อย!” เหยียนหมิงซุ่นหันกลับมาบอก

“ทำความสะอาดอย่างไรล่ะ?” เหยียนหมิงต๋าพูดอย่างไม่สบอารมณ์

บ้าเอ๊ย ตอนฆ่าคนเล่นซะสนุกสนาน แต่ตอนนี้คนที่ต้องมาตามเช็ดตามล้างกลับเป็นเขา!

“นายโง่หรือไง…สาดน้ำมันแล้วเผาไปเลย…” จ้าวเสวี่ยหลินถลึงตาใส่อย่างดูถูก

ไอ้สารเลวพวกนี้ต่างก็ช่วยจอบส์ทำความเลวกันทั้งนั้น ฆ่าก็ฆ่าไปแล้ว หรือจะต้องตั้งศพให้พวกเขาด้วยงั้นเหรอ?

เผาให้มอดไหม้ไปเลย!

ณ ห้องใต้ดิน

จอบส์ถูกเหมยเหมยทรมานจนใกล้ขาดใจเต็มที ถ้าไม่ใช่เพราะยาวิเศษพยุงลมหายใจเขาไว้ เขาคงไปเจอยมบาลนานแล้ว!

“เนื้อติดกระดูกไม่ถูกปากแกหรือไง?…ไม่เป็นไรพวกเราค่อย ๆเป็นค่อย ๆไป ตอนนี้ป้อนเนื้อตรงสะโพกก่อนแล้วกัน เลือกอันที่นิ่มที่สุดให้เลย!”

ดวงตาของเหมยเหมยแดงเป็นสีเลือด ในขณะที่เขาทรมานจอบส์อย่างเลือดเย็นนั้นทำให้เธอรู้สึกมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก อารมณ์ดีมากเหลือเกิน…

ที่แท้…การเอาคืนถึงจะเป็นวิธีที่ระบายความแค้นใจได้ดีที่สุด!

เธอตัดกางเกงของจอบส์อย่างคล่องมือ จากนั้นก็เฉือนเนื้อส่วนต้นขามาชิ้นหนึ่งยัดเข้าไปในปากของจอบส์

“ไม่เอา…ฆ่าฉันให้ตายไปเลยเถอะ…ขอร้องสนองความสุขให้ฉันทีเถอะ…”

จอบส์ดิ้นพล่านอย่างไร้เรี่ยวแรง เนื้อสด ๆถูกเขาคายออกมาจนหมดแต่เผ็ดจนน้ำตาไหล เหมยเหมยจึงกรอกเลือดสด ๆของเขาใส่ปากไปอีกอึกใหญ่ สะอิดสะเอียดจนเขาอยากสำรอกออกมาเต็มทน

…………………………………