ลิขิตรัก ย้อนรอยแค้น - บทที่ 2777 โซ่คล้องใจจากมิตรภาพ + ตอนที่ 2778 พิสูจน์ร่างกาย

ตอนที่ 2777 โซ่คล้องใจจากมิตรภาพ

“ใครจะคุยเรื่องอนาคตกับนาย ไสหัวไปเลย อย่ามาหาฉันอีก คราวหน้าฉันฆ่านายแน่!”

เซียวเซ่อใช้เท้าเตะอย่างแรง เธอใช้กำลังภายในที่ดูเหมือนจะแรงแต่ความจริงไม่เกิดอาการบาดเจ็บใด ๆ สยงมู่มู่กลิ้งขลุก ๆไปอยู่ข้างเท้าเหมยเหมยพร้อมอาการมึนหัวไปหมด ผ่านไปครู่ใหญ่ก็ยังไม่ได้สติดี

พอเงยหน้าเห็นขาคู่หนึ่ง เขาเลยหลงคิดว่าเป็นเซียวเซ่อก็กางแขนกอดหมับเข้าไว้ ทั้งตะเบ็งเสียงดัง “ไม่คุยไม่ได้นะ คุณย่าหยางบอกแล้วว่าบางทีในท้องของเธออาจจะมีลูกน้อยแล้วก็ได้ เซียวเซ่อเธอคงไม่อยากเป็นฆาตกรใช่ไหม?”

เหมยเหมยเตะเขาไปทีหนึ่งด้วยความโมโห “ตาบอดหรือไง!”

เจ้างั่งเอ้ย มิน่าถึงไม่เข้าตาเซียวเซ่อ!

สยงมู่มู่ถึงตั้งสติได้ว่าตัวเองกอดขาผิดคนก็ผลักเหมยเหมยไปทีหนึ่งอย่างนึกขุ่นเคืองใจ “ไสหัวไปอยู่ข้าง ๆไป เธอจะมาทำไมเนี่ย มีแต่จะสร้างความวุ่นวาย!”

เหมยเหมยได้ยินก็โกรธจนด่าทอกลับไปว่า “บ้านหลังนี้เป็นของฉัน ฉันมาไม่ได้เหรอ? สยงมู่มู่นายไม่มีเหตุผลเลย นายบอกฉันมานะว่าใครเป็นคนบอกที่อยู่ตรงนี้ให้นายกันแน่!”

เธอต้องถามให้แน่ชัด จะปล่อยให้เซียวเซ่อเข้าใจผิดว่าเธอเป็นคนผิดคำพูดไม่ได้

“ลำพังคนที่มีเซลล์สมองน้อยนิดอย่างเธอยังต้องมีใครบอกอีกหรือไง ฉันแค่นับนิ้ววิเคราะห์การลงทุนอสังหาฯของเธอในช่วงนี้ก็รู้ว่าต้องอยู่ที่นี่”

สยงมู่มู่ย่อมหักหลังป้าฟางไม่ได้จึงตอบปัด ๆไปอย่างเรื่อยเปื่อยจนทำเอาเหมยเหมยนิ่งอึ้งไป หรือว่าสยงมู่มู่คิดเอาจริงหรือ?

เจ้าหมอนี่ฉลาดจริง ๆ ไม่แน่อาจจะคิดเองก็ได้!

“เซ่อเซ่อเธอได้ยินแล้วใช่ไหม ฉันเปล่าบอกนะ ฉันไม่มีวันหักหลังเพื่อนแน่นอน…” เหมยเหมยหันไปพูดหน้ายิ้ม ๆกับเซียวเซ่อเพื่อแสดงความบริสุทธิ์ใจของเธอ

สยงมู่มู่กลับทำหน้าแปลกพิกล พอครุ่นคิดก็เหมือนนึกบางอย่างขึ้นได้ก็มองประเมินเซียวเซ่อตั้งแต่หัวจรดเท้า เซียวเซ่อที่ถูกมองจึงเดือดดาลพานตะคอกเสียงใส่เขา “ถ้ายังมองอีกจะควักลูกตานายออกมาซะ!”

เธอหันไปรับกับข้าวจากมือเหมยเหมยมา เมื่อเช้าดื่มน้ำโค้กไปกระป๋องเดียวก็ไม่มีอะไรตกถึงท้องอีกเลย เดิมทีคิดจะออกไปหาอะไรทานสักหน่อย ตอนนี้มีอาหารแล้วก็ยิ่งดี

“หิวแล้วสินะ ทานซุปก่อน นี่ฉันสั่งให้พ่อครัวทำให้เธอโดยเฉพาะเลยนะ เป็นแม่ไก่ที่เลี้ยงมาหนึ่งปีใช้ไฟกลางตุ๋นอยู่สามชั่วโมงแล้วยังใส่เก๋ากี้ชั้นดีจากหนิงเซี่ยอีกด้วย น้ำมันที่ลอยบนผิวน้ำก็ตักออกไปแล้ว ดูสิ…หอมไหม?”

เหมยเหมยเอาซุปออกมาซึ่งเป็นซุปไก่ที่ตุ๋นเคี่ยวจนเหลือเพียงซุปถ้วยเดียว สารอาหารทั้งหมดอยู่ในน้ำซุปแล้ว บนผิวน้ำซุปทองอร่ามมีเก๋ากี้สีแดงสดลอยอยู่ทำเอารู้สึกหิวทันทีที่เห็น เซียวเซ่อกลืนน้ำลายแล้วซดน้ำซุปอุ่นร้อนหมดในทีเดียว

“อร่อยสินะ?” เหมยเหมยถาม

เซียวเซ่อพยักหน้า “ใช้ได้ หลังจากนี้ก็เอาน้ำซุปตามนี้”

“วางใจได้ ฉันสั่งไว้แล้ว จากนี้จะมีคนเอาข้าวมาส่งให้ทั้งสามมื้อ ถ้าเธอไม่อยากทานแล้วก็โทรไปยกเลิก หรือจะสั่งอย่างอื่นก็ได้”

เหมยเหมยส่งเบอร์ผู้จัดการร้านอาหารไปให้โดยที่เซียวเซ่อรับไว้อย่างไม่เกรงใจ พอจัดจานทั้งหมดเสร็จก็เห็นว่ามีผัดเห็ดเข็มทองใส่เนื้อ ซี่โครงทอดกระเทียม ผัดผักกาดขาวใส่กระเทียมสับ ซุปปลาข้นที่ล้วนแต่เป็นอาหารโปรดของเซียวเซ่อทั้งสิ้น แถมยังทำในปริมาณที่ไม่น้อยอีกเช่นกัน

“ฝีมือพ่อครัวใช้ได้”

เซียวเซ่อหิวจนท้องกิ่วไปหมดแล้ว พอตักข้าวใส่ถ้วยก็เริ่มลงมือทานคำโต เหมยเหมยได้แต่มองพร้อมยิ้มตาหยี รู้อยู่แล้วเชียวว่ายัยคนนี้ต้องปล่อยให้ตัวเองหิวตายแน่ ๆ

สยงมู่มู่ตะเกียกตะกายลุกจากพื้นแล้วใช้สายตาราวกับความรักของแม่มองเซียวเซ่อ จุดยิ้มมุมปากอย่างอิ่มเอมใจ เอ่ยเสียงพึมพำเบา ๆว่า “กินเก่งขนาดนี้ ต้องมีแล้วแน่ ๆ”

ตอนนี้เขามั่นใจเต็มร้อยแล้วว่าเซียวเซ่อต้องท้องแล้วอย่างแน่นอน เป็นโซ่คล้องใจจากมิตรภาพ…ไม่สิ…จากผลึกความรักของเขากับยัยทอมต่างหาก!

………………………..

ตอนที่ 2778 พิสูจน์ร่างกาย

เซียวเซ่อได้ยินเสียงพึมพำของสยงมู่มู่ชัดเต็มสองหูหนังตาก็กระตุกรัว ๆ ท่าทางมีพิรุธแปลก ๆ เธอก็คิดว่าช่วงนี้ตนหิวเร็วไปหน่อย…หรือว่าจะมีจริง ๆ?

แต่แค่ครั้งเดียวเท่านั้น…เจ้าหมอนี่มีความสามารถมากขนาดนี้เชียวหรือ?

เซียวเซ่อลูบท้องน้อยอย่างเผลอไผลแล้วรู้สึกบางอย่างในหัวใจอ่อนยวบ เธอไม่ยอมเป็นฆาตกรแน่ แต่…เธอก็ยังไม่อยากมีข้อผูกมัดในชีวิต

ฉะนั้น…ไอ้หน้าหวานสยงมู่มู่ ไสหัวไปได้ไกลแค่ไหนก็ไปซะเถอะ!

“หุบปาก ถ้ายังไม่หยุดพูดฉันจะเตะไข่นกกระจอกของนายให้เละไปเลย!” เซียวเซ่อขู่เสียงเย็น

สยงมู่มู่ทั้งโกรธทั้งอาย หน็อยแน่ เกินทนแล้ว ด่าก็ส่วนด่าแต่การโจมตีรูปร่างหน้าตาคนอื่นมันไม่น่าชื่นชมเลย!

“ต่อให้ฉันมีไข่นกกระจอกก็ดีกว่าลานสนามบินของเธอ หน้าหลังแบนราบเหมือนกัน ความต่างระหว่างเธอกับผู้ชายก็ขาดแค่ไข่สองใบละนะ!”

สยงมู่มู่เถียงไปอย่างไม่คิดจะยอมแพ้

อุณหภูมิภายในห้องลดฮวบลงจนเหมยเหมยปรายตามองใครบางคนที่เหมือนกำลังฆ่าตัวตาย แอบขยับไปด้านหลังโดยไม่คิดจะเห็นใจเจ้างั่งนี่สักนิด!

เซียวเซ่อสายตาเย็นยะเยือกพลางคีบเห็ดเข็มทองเส้นหนึ่งในจานมาส่ายตรงหน้าสยงมู่มู่ ใช้สายตามองเหยียด “เห็นนี่มั้ย นี่แหละน้องชายของนาย ระหว่างให้ฉันมีอะไรกับนายกับช่วยตัวเองมันต่างกันตรงไหน?”

เหมยเหมยหดคอแล้วถอยหลังอีกหลายก้าว ไข่นกกระจอก ลานสนามบิน เห็ดเข็มทอง…ยกออกมาหมดแล้ว เห็นทีใกล้จะเกิดสงครามจักรวาลขึ้นแล้ว!

แต่เซ่อเซ่อก็พูดเกินจริงไปหน่อย เธอเคยดูรูปถ่ายตอนเด็กตัวเปลือยของสยงมู่มู่มาก่อน ตอนอายุหนึ่งขวบก็ใหญ่กว่าเห็ดเข็มทองมากโขแล้ว ไม่ถึงขนาดว่าเวลาผ่านไปสิบกว่าปีก็ไม่มีการเติบโตแม้แต่นิดหรอกมั้ง!

อย่างน้อยก็เทียบกับเห็ดออรินจิสิ!

สยงมู่มู่หน้าถมึงทึง ยัยทอมกำลังเหยียบย่ำศักดิ์ศรีแห่งความเป็นชายของเขา ถ้าเขายังทนไหวก็เสียชาติเกิดผู้ชายเปล่า!

“เธอ…ไสหัวออกไป!”

จู่ ๆสยงมู่มู่ก็หันมาตะคอกสั่งเหมยเหมย เขากับยัยทอมต้องสะสางเรื่องภายในครอบครัว คนที่ไม่เกี่ยวข้องไสหัวออกใปให้พ้น

เหมยเหมยชะงัก กำลังจะยอกย้อนว่านี่เป็นถิ่นของเธอก็มีมือคู่หนึ่งดึงคอเสื้อด้านหลังของเธอแล้วหิ้วเธอไปที่นอกประตู

“ไม่มีธุระอะไรก็ไม่ต้องมาบ่อย ๆ ฉันจะโทรไปที่ร้านอาหารเอง”

เซียวเซ่อพูดจบก็ปิดประตูทันทีโดยที่เหมยเหมยไม่ทันพูดอะไรสักอย่าง ได้แต่เบิกตาโตจ้องบานประตูนิ่ง โอ้โห

นี่เธอถูกเจ้าบ้าสองคนนั้นไล่ออกมางั้นหรือ?

พอได้หลับนอนกันสักตื่นก็ต่างไปจากเดิมตามคาด เมื่อก่อนเซียวเซ่อจะเข้าข้างเธอทุกครั้ง ตอนนี้ไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว สองคนนี้กลับร่วมมือกันจัดการเธอ ให้ตายสิน่าโมโหชะมัด ข้ามสะพานแล้วก็รื้อสะพานทิ้ง…เธอไม่สนแล้ว อยากทำอะไรก็เชิญตามสบาย!

เหมยเหมยโกรธจนหมุนตัวหมายจะกลับไปแต่เธอก็ยังไม่พอใจอยู่ดีจึงหันกลับมาใหม่ เอาตัวแนบบานประตูเหมือนจิ้งจก อยากฟังว่าสองคนในห้องคุยอะไรกันไปบ้าง

แต่บานประตูหนาเกินไปแล้วกำแพงในห้องยังเก็บเสียงได้ระดับเยี่ยมยอด เธอแนบหูฟังอยู่นานก็ไม่ได้ยินเสียงสักแอะ จำต้องเดินคอตกกลับไปอย่างผิดหวัง

ภายในห้องนั้น…เซียวเซ่อกับสยงมู่มู่ยืนประจันหน้ากัน ต่างฝ่ายต่างจับจ้องกันอยู่…

จู่ ๆสยงมู่มู่ก็ปลดเข็มขัดอย่างรวดเร็วว่องไว เซียวเซ่อสะดุ้งอ้าปากด่าว่า “นายคิดจะทำอะไร?”

“เบิกตาของเธอดูให้ดี ว่าฉันมีขนาดเท่าไข่นกกระจอกกับเห็ดเข็มทองจริงหรือเปล่า…”

“นายเป็นบ้าหรือไง…ใส่กางเกงซะ นายมีไข่แบบไหนแล้วเกี่ยวอะไรกับฉัน…สยงมู่มู่ถ้านายยังถอดต่อระวังฉันเตะไข่ของนายเละนะ!”

เซียวเซ่อหันหน้าหนีอัตโนมัติ เธอคิดไม่ถึงเลยจริง ๆว่าเจ้าหมอนี่จะหน้าด้านไร้ยางอายถึงขนาดนี้!

สยงมู่มู่ยิ้มอย่างได้ใจแต่มือยังไม่ยอมหยุด ไม่นานก็ยืนตัวเปลือยเปล่าสมใจ

“เซียวเซ่อเธอจะเสแสร้งไปทำไม อย่าคิดว่าคืนวันนั้นฉันเมาไม่ได้สติจริง ๆเชียว ทั้ง ๆที่เธอเองต่างหากที่เป็นคนถอดเสื้อฉัน…เธอดูให้ชัดเต็มตาล่ะ…”

……………