ลืมรักเลือนใจ - ตอนที่ 513 ไม่ช้าก็เร็ว ตอนที่ 514 ยังกล้ากลับมาอีกเหรอ
ตอนที่ 513 ไม่ช้าก็เร็ว
“ลงแข่งกับเธองั้นเหรอ?”
ทันใดนั้น กัปตันหญิงจากทีมเควันชำเลืองมองหลินเหยียนพลันหัวเราะขึ้น “แต่ฉันคิดว่าไม่มีความจำเป็นอะไรเลย”
“อย่าบอกว่ากลัวแล้วนะ” หลินเยียนหัวเราะ
“ถ้าเธอคิดแบบนั้นก็แล้วแต่” กัปตันหญิงพูดขึ้นด้วยความไม่แยแส “ไม่ใช่ไก่กาที่ไหนจะลงแข่งกับฉันได้ทั้งนั้น ถ้าเธอไม่พอใจจริงๆ ก็แค่ยกระดับทีมรถแข่งตระกูลเฮ่ออะไรนั่นขึ้นมาสิ ให้ทีมรถแข่งตระกูลเฮ่อมีสิทธิ์ได้มาแข่งกับพวกเราเควันได้ แต่กลัวว่าชาตินี้คงจะไม่มีโอกาสนั้นเลยน่ะสิ”
ได้ยินเช่นนั้น หลินเยียนเผยยิ้มบางๆ “ทีมรถแข่งตระกูลเฮ่อชนะทีมรถแข่งเควันก็เป็นเรื่องไม่ช้าก็เร็วไม่ใช่เหรอ”
เมื่อหลินเยียนพูดจบ ผู้คนที่อยู่ตรงนั้นต่างมองไปทางหลินเยียนด้วยสายตาประหลาดใจ
ผู้หญิงคนนี้มีปัญหาทางสมองอะไรหรือเปล่า
ทีมรถแข่งตระกูลเฮ่อเป็นทีมรถแข่งระดับไหน?
ทีมรถแข่งเควันเป็นทีมระดับไหน? ทั้งสองอย่างนี้ มีจุดไหนที่เอามาเปรียบเทียบกันได้เหรอ?
เป็นแค่ทีมรถแข่งระดับต้น ยังไม่ต้องพูดว่าจะลงแข่งกับทีมรถแข่งเควัน ต่อให้แข่งกับทีมอื่นๆ ที่อยู่ภายใต้เควันสักทีมก็ยังไม่มีสิทธิ์
อย่าว่าแต่คนอื่น ขนาดทีมซีเอ็ชวันและทีมดับเบิ้ลยูดับเบิ้ลยู ยังคิดเลยว่าด้วยฝีมือของหลินเยียนจะพูดแบบนั้นยังดูเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้อยู่
ผ่านไปสักพัก อันเดย์มองไปทางหลินซูหย่าและหันอี้เซวียนทั้งสองที่ยืนอยู่ไม่ไกลพลันพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น “พวกเธอสองคนควรให้เหตุผลที่ดีกับทุกคน”
สิ้นเสียงอันเดย์ หลินซูหย่าและหันอี้เซวียนสบตากันครู่หนึ่ง
ในขณะนี้หลินซูหย่าแอบด่าแช่งในใจ ไอ้ตัวปลอมนั่นหาเรื่องให้เธอจริงๆ
ถ้าตัวปลอมนั่นมีจิตวิทยาสักหน่อย ต้องมีทางรับมือได้แน่นอน เมื่อเป็นเช่นนั้น ตัวละครอย่างเรซแทร็คส์ กริมรีปเปอร์เยวาในภาพยนตร์เรื่อง ‘เลเจนด์’ ต้องเป็นของเธอแน่นอน!
แต่เสียดายที่ปล่อยให้เธอวิ่งหนีหายไปอย่างดื้อๆ !
แต่แล้วในสถานการณ์ตอนนี้ทำให้หลินซูหย่าไม่รู้จะทำตัวยังไงดี ถ้าเรื่องนี้ถูกเผยแพร่ออกไป การที่จะได้ตัวละครอย่างเยวามาครองถือว่าจะยากมากขึ้น ไม่เพียงเท่านี้ อันเดย์ที่อุตส่าห์ดึงมาอยู่ฝั่งเธอจนได้ก็ต้องแค้นฝังใจเธอเพราะเรื่องนี้แน่ๆ
หลินซูหย่ากรอกตาไปมา กำลังคิดแผนรับมืออยู่ ไม่ว่ายังไงเรื่องนี้ต้องห้ามมีส่วนเกี่ยวข้องใดๆ กับเธอ!
“หลินซูหย่า พวกเธอจะเงียบแบบนี้ต่อไปเหรอ ฉันอุตส่าห์ยอมรับคำเชิญของเธอ เดินทางหลายกิโลเพื่อมาถึงจีน ก็เพื่อมาดูตัวปลอมแบบนี้งั้นเหรอ!” สายตาอันเดย์แลดูขุ่นเคืองขึ้นกว่าเดิม
ต่อหน้า เรซแทร็คส์ กริมรีปเปอร์ เยวา อันเดย์ไม่มีฟอร์มอะไรทั้งนั้น เป็นเหมือนแฟนคลับตัวเล็กๆ คนหนึ่ง
แต่พอรู้ว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นตัวปลอมแล้ว อารมณ์ของอันเดย์ระเบิดออกมาทันที
ไม่นาน สายตาหลินซูหย่ามองไปทางอันเดย์ เหมือนจะอยากพูดอะไรบางอย่าง ในขณะเดียวกันมีเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยคนหนึ่งเดินเข้ามาอย่างรวดเร็วแล้วกระซิบอยู่ข้างหูหลินซูหย่า
เมื่อได้ยินที่พูดแล้ว สายตาหลินซูหย่าเปลี่ยนไปเล็กน้อย
“ทุกท่าน พี่อันเดย์…แล้วก็สวีเฟิง ฉันคิดว่าที่ผ่านมาทั้งหมดเมื่อสักครู่นั้นเป็นเพียงการเข้าใจผิด” หลินซูหย่ารีบพูดขึ้น
“เข้าใจผิด?!”
เมื่อได้ยินที่หลินซูหย่าพูดแล้ว ทุกคนที่อยู่ตรงนั้นล้วนแต่ชะงักไปครู่หนึ่ง
ตัวปลอมนั่นแพ้ลูกทีมธรรมดาในทีมรถแข่งระดับต้นแล้วขับรถหนีไป ยังมีอะไรเข้าใจผิดได้อีก?!
“หลินซูหย่า เธอต้องอธิบายให้ชัดเจนแล้วล่ะ การเข้าใจผิดที่เธอว่า หมายความว่ายังไงกันแน่” อันเดย์มองไปทางหลินซูหย่า แล้วพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงไม่มีความเกรงใจใดๆ
ตอนที่ 514 ยังกล้ากลับมาอีกเหรอ
หลินซูหย่าพยักหน้าเล็กน้อยพลันอธิบายให้อันเดย์ฟัง “เรื่องจริงจะเป็นยังไง ฉันก็ไม่ค่อยรู้เรื่อง…แต่มีสิ่งหนึ่งที่ฉันบอกทุกคนได้คือ คุณหลินเยียนที่ขับรถไปเมื่อสักครู่นี้เธอกลับมาด้วยตัวเองแล้ว”
“หืม?”
อันเดย์ชะงักไปชั่วขณะ
กลับมาแล้วงั้นเหรอ
ไหนว่าขับรถหนีไปแล้วไง ยังกลับมาอีกทำไม
ไม่เพียงแค่อันเดย์ ทั้งเว่ยสวีเฟิงและกัปตันจากทีมรถแข่งต่างๆ ล้วนแต่สงสัยและไม่เข้าใจ
ถ้าเป็นตัวปลอมจริงๆ ล่ะก็ ป่านนี้คงจะหนีไปจนไม่เห็นวี่แววแล้วสิ ทำไมถึงกลับมาที่คฤหาสน์อีกครั้ง นี่ถือว่าหาเรื่องให้ตัวเองชัดๆ
คงไม่มีคนหลอกลวงคนไหนโง่เขลาเช่นนี้หรอกนะ…
แต่เหมือนที่หลินซูหย่าพูดเมื่อสักครู่นี้ ความจริงเป็นยังไง ขืนปล่อยให้พวกเขาเดาเพ้อเจ้อไปเรื่อยคงจะไม่มีความหมายอะไร ผู้หญิงคนนั้นกลับมาได้ทันเวลาพอดี ซักถามกันซึ่งๆ หน้า จะได้รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่
หลินซูหย่ายังไม่ทันพูดอะไรต่อ หญิงสาวในชุดแข่งรถสีเงินเดินเข้ามาในคฤหาสน์ด้วยสีหน้าขาวซีดและอ่อนเพลีย
“เธอยังกล้ากลับมาอีกเหรอ…”
อันเดย์มองดูหญิงสาวด้วยสายตาเย็นชา เจ้าหลอกลวงนี่ไม่ไปสวมรอยใคร แต่กล้ามาปลอมตัวเป็นบอสของเธองั้นเหรอ! คงจะเบื่อหายใจ อยากตายแล้วสินะ
ขณะเดียวกัน สายตาหลินเยียนก็มองไปทางหญิงสาวที่ค่อยๆ เดินเข้ามาเช่นกัน
ไม่ใช่คนอื่นสงสัย ขนาดหลินเยียนเองยังรู้สึกตกใจ เจ้าตัวปลอมนี่ช่างกล้าหาญชาญชัยจริงๆ กลับมาเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
“ทุกคน ต้องขอโทษจริงๆ ค่ะ…เนื่องจากก่อนหน้านั้นเกิดเหตุการณ์พิเศษบางอย่างขึ้น ดังนั้นจึงแจ้งล่วงหน้าให้ทุกคนทราบไม่ได้” หญิงสาวมองไปทางผู้คนแล้วเอ่ยปากพูดขึ้น
“ตัวปลอม เธอยังมีอะไรจะพูดอีก” อันเดย์มองไปทางหญิงสาวพลันถามขึ้นด้วยน้ำเสียงแข็งกระด้าง
เมื่อได้ยินเช่นนั้น หญิงสายหยุดชะงักไปครู่หนึ่ง ความประหลาดใจปรากฎขึ้นระหว่างหัวคิ้ว
เมื่อเห็นเช่นนั้นแล้ว หลินเยียนอดตบมือให้หญิงสาวคนนี้ไม่ได้ แสดงละครได้ดีมากมาย ฝีมือการแสดงแบบนี้ไม่ต้องไปเป็นนักต้มตุ๋นหรอก ไปเป็นนักแสดงเผลอๆ อาจจะได้ครองที่ราชินีภาพยนตร์ได้ด้วย…
“ยังอยากจะแถอีกเหรอ” ดูเหมือนไม้นี้ไม่มีผลกับอันเดย์
“พี่อันเดย์ใจเย็นๆ ก่อนนะ ฉันคิดว่าถ้ามีการเข้าใจผิดอะไรจริงๆ ก็ให้เธออธิบายก่อนไหมคะ ถ้าเธอสามารถพิสูจน์ตัวเองได้ ทุกอย่างก็คงจะคลี่คลาย ถ้าไม่ได้จริงๆ พวกเราจะทำยังไงค่อยว่าตามนั้นดีกว่า” หลินซูหย่ามองไปทางอันเดย์แล้วเอ่ยขึ้น
“ได้ งั้นให้โอกาสเธอได้พิสูจน์ตัวเอง” อันเดย์พูดด้วยเสียงแข็ง “ให้เธออธิบายก่อนว่าเมื่อกี้เกิดอะไรขึ้นกันแน่”
“คุณเยวาคะ ขอโทษนะคะ รบกวนคุณอธิบายให้พวกเราได้รู้หน่อยว่าเมื่อกี้เกิดอะไรขึ้นกันแน่ ทำไมคุณถึงแพ้ให้กับลูกทีมจากทีมรถแข่งระดับต้น อีกทั้งได้ยินว่าแจ้งตำรวจแล้วได้ขับรถหนีไป” ก็อดซีพูดขึ้น
ได้ยินที่พูดแล้ว สีหน้าหญิงสาวแลดูเรียบนิ่งเป็นอย่างยิ่ง “ฉันคิดว่าฉันไม่มีความจำเป็นต้องอธิบายอะไรพวกนี้ให้พวกคุณฟังหรอกมั้ง”
สิ้นเสียงตัวปลอม อันเดย์กำลังจะอารมณ์ขึ้น แต่ตัวปลอมกลับพูดต่อ “ช่างเถอะ ในเมื่อพวกคุณอยากรู้ ฉันจะบอกให้ก็ได้”
“พูดเลย พวกเราฟังอยู่” เว่ยสวีเฟิงพูดขึ้น
“ตอนที่อยู่ในสนามแข่งเมื่อกี้ อาการแผลเก่าฉันกำเริบ ไม่เพียงเท่านี้ รถยังอยู่ในสภาพกึ่งขาดการควบคุม ฉันพยายามขับรถมาถึงเส้นชัย แต่รถขาดการควบคุมไปโดยสิ้นเชิง ดังนั้นรถจึงพุ่งออกจากสนามไปได้ เมื่อฉันควบคุมรถได้แล้ว ฉันทนความปวดของแผลไม่ได้ก็เลยขับรถไปโรงพยาบาลที่อยู่แถวนี้” ตัวปลอมกวาดสายตามองผู้คนพลันอธิบายด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง