ลืมรักเลือนใจ - ตอนที่ 705 มีคนโหวตไหม / ตอนที่ 706 หุ้นส่วนที่ใหญ่ที่สุดของทีมออโรร่า
- Home
- ลืมรักเลือนใจ
- ตอนที่ 705 มีคนโหวตไหม / ตอนที่ 706 หุ้นส่วนที่ใหญ่ที่สุดของทีมออโรร่า
ตอนที่ 705 มีคนโหวตไหม
โบยบินในสายลมมากเมฆ : [แมวแร็กดอลล์หน้าตาแบบนี้ อย่าพูดถึงอย่างอื่นเลย สายพันธุ์บริสุทธิ์มาก ราคาอย่างน้อยห้าหมื่นอัพ ใครจะทิ้งแร็กดอลล์ราคาแพงแบบนี้ลงคอกัน? ยังมีหน้ามาบอกว่าแมวจร จะจัดฉากทั้งทีก็ช่วยใช้สมองหน่อยเถอะ น่าขยะแขยงสุดๆ ]
นอนตอนเช้า มาร์คหน้าราคาสุดแพง : [ฉันติดตามหลินเยียนจากแมตซ์การแข่งขันรถแข่งครั้งที่แล้ว ไม่คิดว่าเธอจะเป็นคนแบบนี้ เพื่อไปงานการกุศลขนาดใหญ่แบบนั้น กล้ามาจัดฉากตรงนี้ ยังไม่พูดถึงเรื่องอื่นนะ แต่นี่มันบังเอิญเกินไปหรือเปล่า งานการกุศลเพิ่งจะเริ่ม หลินเยียนก็เก็บแมวมาได้สองตัว ที่ทำให้หมดคำพูดที่สุดคือ หนึ่งในนั้นดันมาเป็นแร็กดอลล์หน้าตาแบบนี้ ขำจนหน้าแห้ง ถ้าเป็นไปได้จริงเธอลองไปเก็บมาอีกตัวสิ ถ้าทำได้ฉันจะเชื่อเลย!]
หนุ่มอ้วนชอบซุกบ้านแฮปปี้ : [แหม่ๆ เลียนแบบหลินซูหย่าอีกล่ะสิ? แต่หลินซูหย่าเขาหน้าตาดีแถมจิตใจดีอีกด้วย ไม่เหมือนใครบางคนจัดฉากอยู่ตรงนี้ เอาแมวมาสองตัวก็อยากเทียบกับเดอะ แองเจิล เฮ้าส์ของซูหย่าเหรอ? เหอๆ ทุกคนอย่ามารุมดูละครเลย พวกเรารีบไปโหวตงานครบรอบหกปีของซูหย่า เดอะ แองเจิล เฮ้าส์กันเถอะ!]
ขณะเดียวกัน หลินเยียนอ่านคอมเมนต์แล้วรู้สึกประหลาดใจอย่างบอกไม่ถูก เธอแค่กำลังหาเจ้าของให้มันเฉยๆ นะ…
แร็กดอลล์ราคาแพงขนาดนี้หายไป เจ้าของคงใจจะขาดแล้วล่ะ พวกแอนตี้แฟนหนิ พร้อมเหยียบทุกเมื่อเลยจริงๆ
แต่เมื่อได้เห็นคนพูดถึงเดอะ แองเจิล เฮ้าส์ หลินเยียนต้องยอมรับในตัวหลินซูหย่าจริงๆ
เดอะ แองเจิล เฮ้าส์เป็นองค์กรที่ก่อตั้งเมื่อหกปีที่แล้ว หลักๆ คือรับเลี้ยงสัตว์จรจัดต่างๆ แต่เนื่องจากตอนนั้นต้องไปต่างประเทศ หลินเยียนไม่ค่อยมีเวลาได้ดูแล ก็เลยให้หลินซูหย่าดูแลเดอะ แองเจิล เฮ้าส์แทน ค่าใช้จ่ายในเดอะ แองเจิล เฮ้าส์แต่ละเดือน หลินเยียนก็เป็นคนออกหมด
ตอนแรกให้ตายหลินซูหย่าก็ไม่ยอมทำ แต่ไม่คิดเลยว่าตอนนี้เดอะ แองเจิล เฮ้าส์ดันมากลายเป็นสิ่งของครอบครองของหลินซูหย่าซะงั้น อีกทั้งยังกลายเป็นผู้ก่อตั้งเดอะ แองเจิล เฮ้าส์ด้วย ช่างย้อนแย้งจริงๆ
คนอื่นไม่รู้เรื่อง แต่หลินเยียนรู้เรื่องเป็นอย่างดี หลินซูหย่าไม่ชอบสัตว์เลี้ยง อีกทั้งยังต่อต้านเป็นอย่างยิ่ง แต่ตอนนี้กลายเป็นคนที่ชอบสัตว์มาก คาแรกเตอร์นางฟ้าคนงามจิตใจดี
ถ้าหลินเยียนเป็นผู้ชม เธอต้องตบมือให้หลินซูหย่าดังๆ ฝีมือการแสดงระดับนี้คว้ารางวัลราชินีภาพยนตร์ได้สมฐานะจริงๆ
…
ผ่านไปไม่นาน หลินเยียนพบว่ากระทู้ที่หลินซูหย่าโพสต์นั้นขึ้นแท่นยอดการค้นหาจริงๆ
‘ครบรอบหกปีเดอะ แองเจิล เฮ้าส์ มอบให้น้องทั้งหลายอันเป็นยอดรัก’
มือหลินเยียนอยู่ไม่นิ่ง เธอคลิกเข้าไป
เห็นบทความดราม่าพวกนั้นแล้ว เธอแทบจะอ้วกพุ่ง
ขยะแขยงเกินไปหรือเปล่า ทำเอาขนลุกซู่ไปทั้งตัวเลย
ส่วนคอมเมนต์ที่อยู่ข้างล่าง ส่วนมากเป็นการชื่นชมหลินซูหย่า แล้วส่วนน้อยจู่โจมหลินเยียน หาว่าหลินเยียนจัดฉากเพื่องานการกุศล
ขณะเดียวกัน ณ ออฟฟิศบริษัทแห่งหนึ่ง
หลินซูหย่ายืนอยู่หน้ากระจกบานใหญ่ เหลือบตาลงต่ำมองไปยังทิวทัศน์ที่อยู่ข้างใต้ มุมปากแสยะยิ้มขึ้นเล็กน้อย
“พี่ซูหย่า ขึ้นอันดับหนึ่งของการค้นหาแล้วค่ะ”
ผ่านไปไม่นาน ผู้ช่วยหลินซูหย่าเดินเข้ามาพูดกับเธอ
หลินซูหย่าพยักหน้าเล็กน้อย เงียบไปสักพักแล้วพูดขึ้นทันที “มีคนโหวตให้หลินเยียนบ้างไหม”
ได้ยินเช่นนั้น ผู้ช่วยมองดูสถิติการโหวตแล้วส่ายหน้าให้ทันที “พี่ซูหย่า มีคนโหวตให้แค่นิดเดียวเอง แต่ดูจากการโหวตพวกนี้แล้ว อยากจะเข้าไปในงานการกุศลดูเหมือนจะเป็นไปไม่ได้ค่ะ”
คนที่จะเข้าไปในงานเลี้ยงเพื่อการกุศลได้ ส่วนมากก็มีแค่พวกไฮโซจากวงการต่างๆ นอกจากนั้นยังต้องมีการกระทำความดีทางด้านต่างๆ ด้วย และคนเหล่านี้ส่วนมากโดนเชิญไว้ล่วงหน้าแล้ว นอกจากคนเหล่านี้แล้วยังมีคนส่วนน้อยที่ไม่มีสิทธิ์เข้าร่วมงานเลี้ยงเพื่อการกุศล ชาวเน็ตสามารถทำการโหวตได้ ถ้าจำนวนโหวตเยอะพอ ก็จะให้สิทธิ์ในการเข้าร่วมงานเลี้ยงเพื่อการกุศลแก่บุคคลนั้น
ตอนที่ 706 หุ้นส่วนที่ใหญ่ที่สุดของทีมออโรร่า
เพราะเดอะ แองเจิล เฮ้าส์ หลินซูหย่าได้รับคำเชิญจากงานเลี้ยงเพื่อการกุศลตั้งนานแล้ว ไม่จำเป็นต้องรอโหวตอะไรทั้งสิ้น
อีกอย่าง คนที่เข้าไปในงานเลี้ยงเพื่อการกุศลจากการโหวตนั้น ส่วนมากก็จะเป็นคนทั่วไปที่ไม่มีสิทธิ์พูดอะไรมาก ทำได้แค่เข้าไปเปิดหูเปิดตา
ส่วนหลินเยียน ไม่ได้รับเชิญจากงานเลี้ยงเพื่อการกุศล หากอยากจะเข้าไปในงานเลี้ยงเพื่อการกุศล ต้องได้คะแนนจากการโหวตเป็นจำนวนมาก
“ให้หลินเยียนไปงานเลี้ยงเพื่อการกุศล” ผ่านไปไม่นาน หลินซูหย่ามองไปทางผู้ช่วยพลันแสยะยิ้มขึ้น
สิ้นเสียงหลินซูหย่า ผู้ช่วยชะงักไปครู่หนึ่งแล้วมองไปทางหลินซูหย่าด้วยสีหน้าประหลาดใจ “พี่ซูหย่า…ฉันไม่ได้ฟังผิดใช่ไหม เมื่อกี้พี่พูดว่าให้หลินเยียน…ร่วมงานเลี้ยงเพื่อการกุศลเหรอคะ”
“เธอฟังไม่ผิด ฉันพูดแบบนั้นแหละ” หลินซูหย่าหัวเราะแล้วพูดขึ้น
ทันใดนั้น ผู้ช่วยขมวดหัวคิ้วขึ้นเล็กน้อย “พี่ซูหย่า ทำไมเหรอคะ ทำไมต้องให้ผู้หญิงคนนั้นไปร่วมงานเลี้ยงเพื่อการกุศลด้วยคะ เธอเหมาะเหรอ”
หลินซูหย่าเหลือบมองผู้ช่วย “ทำตามที่ฉันพูด”
ผู้ช่วยเงียบไปครู่หนึ่ง “พี่ซูหย่าคะ ต่อให้ทำตามที่พี่พูด เราไม่ได้สนิทกับหัวหน้าสมาคมฝ่ายจัดงาน ถ้าจะให้หาโควตาเข้างานเลี้ยง น่าจะไม่ได้ง่ายๆ นะคะ”
“ทำไมถึงไม่ง่ายล่ะ” หลินซูหย่าพูดด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง “ฝ่ายจัดงานรุ่นนี้มีความสามารถมาก ได้ข่าวว่าไม่ได้เข้ากับคนอื่นได้ง่ายๆ”
“แล้ว จะให้หลินเยียนไปงานเลี้ยงเพื่อการกุศลได้ยังไงล่ะคะ” ผู้ช่วยไม่เข้าใจ
“หาคนเพิ่มจำนวนโหวตให้หลินเยียน” หลินซูหย่าพูดขึ้น
“พี่ซูหย่า ฉันเข้าใจแล้วค่ะ ฉันจะจัดการให้เรียบร้อย” ถึงแม้ผู้ช่วยจะไม่ค่อยเข้าใจการกระทำของหลินซูหย่า แต่ในเมื่อหลินซูหย่าพูดมาแบบนี้แล้ว เธอก็ไม่ควรขัด ทำได้แค่ทำตามที่เธอพูดมาเท่านั้น
หลังจากผู้ช่วยจากไปแล้ว หลินซูหย่าจ้องไปด้านนอกกระจกบานใหญ่ หัวเราะด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น “พี่สาวอย่าทำให้ฉันผิดหวังล่ะ ฉันช่วยพี่ขนาดนี้แล้ว พี่ต้องไปนะ”
เธอจะให้หลินเยียนได้เห็นกับตาว่าเดอะ แองเจิล เฮ้าส์ที่ตัวเธอเองเป็นคนก่อตั้งนั้น กลายมาเป็นสิ่งของในกำมือเธออย่างไร
นอกจากนั้น เธอยังอยากให้หลินเยียนคอยดูว่าตัวเองอาศัยเดอะ แองเจิล เฮ้าส์ กลายเป็นหัวหน้างานกุศลอย่างไรด้วย ความรู้สึกแบบนี้ต้องแย่มากแน่ๆ
ผู้ก่อตั้งเดอะ แองเจิล เฮ้าส์ในใจทุกคน จะเป็นแค่หลินซูหย่า ไม่มีทางเป็นคนอื่นไปได้
ในงานเลี้ยงเพื่อการกุศล ทุกคนจะชื่นชมเธอและเดอะ แองเจิล เฮ้าส์ของเธอ ส่วนหลินเยียนจะเป็นได้แค่ตัวตลกที่ไม่อยู่ในสายตาผู้คน
คนอื่นจะมองหลินเยียนด้วยสายตาแบบนั้นกัน เพื่อร่วมงานเลี้ยงเพื่อการกุศล ยอมจัดฉากต่างๆ ในอินเทอร์เน็ตซะหน่อย
พอคิดถึงตรงนี้ หลินซูหย่าจะรู้สึกว่าสนุกมาก แต่ถ้าหลินเยียนไม่ไปล่ะก็ เธอก็คงจะไม่สนุกเอาซะแล้ว
“พี่ซูหย่า”
ขณะนี้ชายหนุ่มที่สวมชุดนักแข่งรถเดินเข้ามาในออฟฟิศด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง
“อื้ม ทีมออโรร่าเป็นไงบ้าง” หลินซูหย่ามองไปทางชายหนุ่ม
“พี่ซูหย่าครับ การแลกเปลี่ยนทางหุ้นส่วนจัดการเรียบร้อยแล้ว ตอนนี้พวกเราเป็นหุ้นส่วนรายใหญ่ที่สุดของทีมออโรร่า อีกทั้งกวาดซื้อหุ้นสามสิบเอ็ดเปอร์เซ็นต์ของหุ้นแล้ว” ชายหนุ่มเอ่ยปากพูดขึ้น
“สามสิบเอ็ดเปอร์เซ็นต์” หลินซูหย่ามองไปทางชายหนุ่ม “สูงสุดแล้วเหรอ”
ได้ยินเช่นนั้นแล้ว ชายหนุ่มก็พยักหน้าลง “ใช่แล้วครับพี่ซูหย่า เฮ่อติ้งคุนยอมให้แค่สามสิบเอ็ดเปอร์เซ็นต์ครับ”
หลินซูหย่าครุ่นคิดสักพัก ตอนแรกเธอคิดจะครองหุ้นทีมออโรร่าซะเลย แต่ถ้าจะครองหุ้นและกลายเป็นหุ้นส่วนรายใหญ่ที่สุดของทีมออโรร่า อย่างน้อยต้องมีสักห้าสิบเอ็ดเปอร์เซ็นต์