ลูกชายของประธาน….เรียกฉันหม่ามี๊？！ - บทที่ 1448 หยั่งเชิง
เจียงสื้อสื้อกลับไปที่ข้างๆจิ้นเฟิงเฉิน จึงรู้สึกได้ถึงความสบายใจที่แท้จริง
หลี่ซีให้ความรู้สึกไม่ค่อยดีเลยจริงๆ!
ความรู้สึกมืดมนจนน่ากลัวไปหน่อย
ต่อจากนี้ไปก็พูดคุยติดต่อกับหลี่ซีให้น้อยๆหน่อย ไม่อย่างนั้นแล้วถ้าไปติดต่อกันไปอีกหลายๆครั้ง หัวใจของเธอเกรงว่าคงจะทนรับไม่ไหวเอา
จิ้นเฟิงเฉินสังเกตเห็นว่าสีหน้าของเธอผิดไป นึกว่าจะเกิดเรื่องอะไรขึ้นที่ห้องน้ำ จึงถามออกไปด้วยความเป็นห่วง”เกิดเรื่องอะไรขึ้นเหรอ?”
เจียงสื้อสื้อยิ้มพลางส่ายหน้าออกมา”ไม่มีอะไร”
“จริง?”
“จริงๆ ก็แค่ไปเข้าห้องน้ำจะเกิดเรื่องอะไรขึ้นมาได้” เจียงสื้อสื้อจ้องเขาเขม็งอย่างไม่พอใจ
“ความสัมพันธ์ของคุณท่านจิ้นกับนายหญิงจิ้นดีจริงๆเลยนะครับ” มีคนส่งเสียงพูดออกมา
คนอื่นเองก็ได้พากันคล้อยตามกันไปทีละคนๆ
ไม่มีอะไรมากไปกว่าชมจิ้นเฟิงเฉินกับเจียงสื้อสื้อว่าความสัมพันธ์ดี
ชมจนเจียงสื้อสื้ออายไปหมด”พวกคุณคุยกันไปเถอะ ฉันจะไปนั่งรอคุณอยู่ที่ข้างๆ”
ไม่รอให้จิ้นเฟิงเฉินได้ตอบอะไรกลับมา เจียงสื้อสื้อก็ได้ตรงไปยังโซฟาที่อยู่ตรงมุมเสียแล้ว
จิ้นเฟิงเฉินกลัวว่าเธอคนเดียวจะมีอันตราย จึงหาข้ออ้างมาแล้วเตรียมที่จะเดินตามไป
ในเวลานั้นเอง หลี่ซีก็เดินเข้ามา
“คุณท่านจิ้น รบกวนช่วยรอก่อนค่ะ” หลี่ซีเดินเข้ามาหยุดอยู่ที่ตรงหน้าเขาด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม”ฉันอยากจะพูดคุยกับคุณสักหน่อย”
จิ้นเฟิงเฉินมองไปทางเจียงสื้อสื้อ นิ่งเงียบไปหลายวิ กว่าจะค่อยๆเอ่ยปากพูดออกมา”ได้ครับ”
หลี่ซีเดิมทีนึกว่าเขาจะปฏิเสธตนเพราะเจียงสื้อสื้อ แต่นึกไม่ถึงว่าเขาจะตกลง
เธออดไม่ได้ที่จะแอบผ่อนลมหายใจด้วยความโล่งใจออกมา จากนั้นก็ได้พูดตรงเข้าประเด็นไปทันที”ฉันสนใจเรื่องปัญญาประดิษฐ์มากเลยค่ะ”
“ในประเทศไม่ใช่แค่จิ้นกรุ๊ปที่กำลังทำโครงการเรื่องปัญญาประดิษฐ์อยู่ ยังมีบริษัทอื่นอีกหลายบริษัทที่กำลังดำเนินการเกี่ยวกับเรื่องนี้ไปอย่างช้าๆด้วยเหมือนกัน”
ความหมายที่อยู่ในคำพูดของจิ้นเฟิงเฉินนั้น คือให้เธออย่าเอาแต่จ้องจิ้นกรุ๊ปอยู่แค่ที่เดียว สามารถพิจารณาบริษัทอื่นได้
“แต่ในเรื่องเทคโนโลยีและความสามารถแล้ว ฉันเชื่อมั่นแค่เพียงจิ้นกรุ๊ปเท่านั้น” หลี่ซีบ่งบอกถึงท่าทีของตัวเองออกไปตรงๆ”ฉันแค่อยากร่วมงานกับจิ้นกรุ๊ปเท่านั้น”
จิ้นเฟิงเฉินมองเธอ ทั้งๆที่เป็นใบหน้าที่แปลกหน้าไปโดยสมบูรณ์ แต่ความรู้สึกที่คุ้นเคยอย่างน่าประหลาดนั้นมันได้โจมตีเข้ามาอีกครั้ง คิ้วคมกริบได้ขมวดเข้าด้วยกัน
เขาครุ่นคิด จากนั้นก็เอ่ยถามออกไป”พวกเราเคยเจอกันที่ไหนมาก่อนหรือเปล่า?”
ในใจของหลี่ซีบีบรัดแน่นขึ้นมา เพียงไม่นานก็สงบลง ยิ้มพลางตอบกลับออกไป”ก่อนที่จะกลับประเทศ พวกเราไม่เคยเจอกันมาก่อน”
“ซ่างกวน…” จิ้นเฟิงเฉินจงใจเอาถึงสองคำนี้ขึ้นมา เขาจ้องมองหลี่ซี พยายามที่จะมองหาจุดที่ไม่ถูกต้องที่หลุดออกมาจากบนใบหน้าเธอ
แต่ไม่รู้ว่าเป็นเพราะว่าเธอปกปิดได้ดีเกินไป หรือว่าตนคิดมากเกินไปจริงๆ สีหน้าของเธอจึงสงบนิ่ง ไม่มีจุดที่ผิดออกไปเลยสักนิดเดียว
“ซ่างกวนกรุ๊ป คุณท่านจิ้นอยากจะพูดถึงสิ่งนี้ใช่มั้ยล่ะคะ” หลี่ซีมองเขาไปด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม
จิ้นเฟิงเฉินเคลื่อนสายตาออกไป เอ่ยออกไปด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งเสียจนฟังดูห่างเหิน”เรื่องร่วมงานกัน ผมจะพิจารณาดู งั้นก็ขอตัวก่อนนะครับ”
ไม่รอให้หลี่ซีพูดอะไรออกมา เขาก็ได้สาวก้าวใหญ่ๆเดินไปทางเจียงสื้อสื้อเสียแล้ว
หลี่ซีผันร่างไป จับจ้องเงาร่างเบื้องหลังของเขานิ่งไม่เคลื่อนสายตาไปไหน สายตามืดครึ้มเสียจนน่ากลัว
จิ้นเฟิงเฉิน จะต้องมีสักวันหนึ่งที่คุณจะได้รู้ว่าการที่ตนเลือกเจียงสื้อสื้อไปมันเป็นเรื่องที่โง่งมมากแค่ไหน!
เจียงสื้อสื้อนั่งอยู่บนโซฟาที่อยู่ในมุม สายตามองไปทางหลี่ซีกับจิ้นเฟิงเฉินที่กำลังยืนอยู่ด้วยกันในที่ไม่ไกลออกไป
ทั้งสองคนพูดคุยกันอยู่สักพักหนึ่ง เฟิงเฉินก็ได้เดินเข้ามาหาเธอ
รอจนจิ้นเฟิงเฉินเดินเข้ามาใกล้แล้ว เจียงสื้อสื้อถามออกไปด้วยความอยากรู้”หลี่ซีกับคุณคุยอะไรกัน?”
“อยากฟัง?” หางคิ้วของจิ้นเฟิงเฉินเลิกขึ้นเล็กน้อย
เจียงสื้อสื้อยิ้มออกมา”แน่นอนว่าอยากอยู่แล้วสิ”
“คุยกันเรื่องร่วมงานกัน” จิ้นเฟิงเฉินนั่งลงข้างๆเธอ พลางพูดออกมาต่อว่า”ผมยังลองหยั่งเชิงเธอดู แต่ไม่พบจุดที่ผิดปกติเลย”
เจียงสื้อสื้อเอียงหัวมองไปทางที่หลี่ซียืนอยู่เมื่อครู่นี้ แต่เธอก็ได้เดินออกไปแล้ว
คิ้วของเจียงสื้อสื้อขมวดออกมา”เฟิงเฉิน ฉันยังรู้สึกว่าหลี่ซีน่าสงสัยมากเลย ถ้าเป็นไปได้ก็พยายามติดต่อกับเธอให้น้อยที่สุดจะดีกว่า”
ตอนนี้วันเวลามันกำลังสงบสุขลงแล้ว เจียงสื้อสื้อไม่อยากให้เกิดเรื่องที่ไม่คาดคิดอะไรขึ้นมาอีกเลยจริงๆ
จิ้นเฟิงเฉินพยักหน้าออกมา”ได้”
……
งานเลี้ยงสิ้นสุดลง หลี่ซีกลับมายังวิลล่า นั่งแผ่หลาอยู่บนโซฟาไปอย่างไร้เรี่ยวแรง พร้อมกับหลับตาลง
เจี่ยงฉือเดินเข้ามานั่งลงข้างๆเธอ ยกมือขึ้นลูบไล้ใบหน้าสวยของเธอ”ถึงแม้ว่าใบหน้านี้ของคุณจะสวยมาก แต่ผมยังชอบรูปลักษณ์แบบเดิมของคุณมากกว่า”
ได้ยินอย่างนั้นแล้ว หลี่ซีลืมตาออกมาอย่างตื่นตะลึง มองเขาไปอย่างเย็นชา”ซ่างกวนหยวนได้ตายไปแล้ว!”
เจี่ยงฉือนิ่งค้างไป จากนั้นก็หลุดยิ้มออกมา”ไม่ผิด ซ่างกวนหยวนได้ตายไปแล้ว”
หลี่ซีเหยียดนั่งตัวตรง เอ่ยออกมาด้วยสีหน้าที่ดูหงุดหงิด”จิ้นเฟิงเฉินคนนั้นระมัดระวังเกินไป ยังไม่หลุดปากตอบรับว่าจะร่วมงานกับพวกเราออกมาเลย”
“เขาเป็นคนยังไง คุณควรจะรู้ดีกว่าผมนะ” เจี่ยงฉือพูดออกมา”เขาไม่อยากจะร่วมงานกับเราก็ช่างมัน”
“ช่างมัน?” หลี่ซีนึกว่าตัวเองจะฟังผิดไป จ้องมองเขาไปอย่างยากที่จะเชื่อ
แผนการทั้งหมดของพวกเขาล้วนแล้วแต่จะขึ้นอยู่กับการร่วมงานของจิ้นเฟิงเฉินกับJRทั้งนั้น ถ้าร่วมงานกันไม่สำเร็จ แผนการทั้งหมดมันก็จะสูญเปล่าไปหมด
“ไม่อย่างนั้นแล้วคุณมีวิธีที่ดีกว่านี้เหรอ?” เจี่ยงฉือย้อนถามเธอกลับไป
“ฉัน…” หลี่ซีสูดหายใจเข้าลึกๆ ข่มกลั้นความหงุดหงิดภายในใจ”แท้จริงแล้วมันก็ไม่มีวิธีที่ดีไปกว่านี้แล้ว”
“ผมรู้ว่าตอนนี้คุณอยากแก้แค้น แต่มันจะรีบร้อนไปไม่ได้มันต้องค่อยเป็นค่อยไป” เจี่ยงฉือเอ่ยปลอบใจออกมา”เขาไม่ยอมร่วมงานกับJR พวกเราสามารถลองติดต่อกับซ่างกวนกรุ๊ปดูได้”
“ฉันไม่อยากร่วมงานกับซ่างกวนกรุ๊ป” หลี่ซีรีบปฏิเสธออกมาทันที
ถ้าเกิดร่วมงานกับซ่างกวนกรุ๊ป มันจะต้องกลายเป็นศัตรูกับจิ้นกรุ๊ปไปโดยสมบูรณ์
แผนการทั้งหมดที่พวกเขาจัดการกับจิ้นกรุ๊ปได้แสดงออกมาให้เห็นชัดเจนไปหมด ถึงตอนนั้นแล้วจิ้นกรุ๊ปจะคอยระวังพวกเขา เรื่องมันจะเปลี่ยนมายุ่งยากขึ้นเยอะ
อีกอย่างใครจะรู้ล่ะว่าซ่างกวนเชียนจะมองออกถึงอะไรขึ้นมาหรือเปล่า สถานะที่แท้จริงของเธอยังไม่ถึงเวลาที่จะปล่อยให้เขารู้ได้
เจี่ยงฉือแสยะริมฝีปากออกมา”ก็แค่แสดงให้จิ้นเฟิงเฉินเห็นเท่านั้นเอง”
หลี่ซีย่นคิ้วออกมา”แสดง?”
“ไม่อาจปฏิเสธความแข็งแกร่งของจิ้นกรุ๊ปได้เลย แต่ถ้าได้เผชิญกับหลายบริษัทที่การร่วมมือกับซ่างกวนกรุ๊ป ก็คงปวดหัวอยู่เหมือนกัน ถ้ารู้ว่าJRตั้งใจจะร่วมงานกับซ่างกวนกรุ๊ป จิ้นเฟิงเฉินก็จะต้องร้อนใจมากแน่ๆ”
“เพิ่มศัตรูที่แข็งแกร่งมาอีกหนึ่ง ไม่สู้เพิ่มมิตรที่แข็งแกร่งมาอีกหนึ่ง”
หลี่ซีพยักหน้าออกมา”ฉันเข้าใจความหมายของคุณ แต่คุณคิดว่าจิ้นเฟิงเฉินจะสนใจเหรอ?”
“เขาจะต้องสนใจอยู่แล้ว ถ้าเกิดว่าเขาไม่สนใจ ถึงตอนนั้นแล้วสถานการณ์ของทางจิ้นกรุ๊ปก็จะยากลำบากมากขึ้นกว่าเดิม”
“งั้นก็ดี ทำตามที่คุณว่ามาแล้วกัน”
……
จิ้นเฟิงเฉินกับเจียงสื้อสื้อกลับมาถึงบ้าน
อิ้งเทียนที่รอพวกเขาอยู่นาน เห็นพวกเขากลับมา ก็รีบลุกขึ้นเข้าไปต้อนรับทันที ก้มหน้าลงไปด้วยความเคารพ”คุณชาย คุณหญิง”
“สื้อสื้อ คุณขึ้นไปชั้นบนก่อน ผมกับอิ้งเทียนมีเรื่องจะคุยกันนิดหน่อย”
“ได้”
เจียงสื้อสื้อไม่พูดพร่ำทำเพลงก็ขึ้นไปชั้นบนทันที
ในตอนนั้นเอง จิ้นเฟิงเหราก็มาถึงบ้านแล้วเหมือนกัน
“พี่ชาย เป็นยังไง?” เขาอยากรู้สถานการณ์ในเย็นวันนี้ใจจะขาดอยู่แล้ว
เขาเห็นอยู่ว่าหลี่ซีเข้ามาพูดคุยกับพี่ชายของเขา
“หลี่ซีมาหาฉันเพื่อคุยเรื่องร่วมงานด้วยตัวเอง แต่ฉันไม่ได้ตอบตกลงไป” จิ้นเฟิงเฉินบอกเล่าสถานการณ์ออกไปคร่าวๆ
จิ้นเฟิงเหราเลิกคิ้วออกมา”งั้นหล่อนจะไม่ผิดหวังมากหรือไง?”
“ไม่เกี่ยวกับฉัน” จิ้นเฟิงเฉินหันหน้าไปมองอิ้งเทียน”ดึกขนาดนี้แล้วมาที่นี่มีเรื่องอะไรเหรอ?”
“ผมรู้เรื่องเกี่ยวกับสถานการณ์ทางJRกรุ๊ปบางอย่างมา ผมคิดว่าจำเป็นจะต้องบอกคุณ”