ลูกชายของประธาน….เรียกฉันหม่ามี๊？！ - บทที่ 461 แผนการร้ายที่คืบคลานเข้ามา

เวลานี้จื่อเฟิงถึงได้รู้ถึงความผิดของตน ก็ได้รู้พูดขอโทษไปว่า “จื่อเฟิงผิดไปแล้วค่ะ ขอร้องคุณชายให้โอกาสฉันอีกครั้ง”

“ออกไป”

เดิมจื่อเฟิงก็แค่อยากจะมาปลอบใจเขา แต่ว่าผลที่ได้รับมันกลับกัน กลับมาเป็นการทำให้เขาไม่พอใจ ก็ได้เริ่มเสียใจที่หลังขึ้นมา

แต่เพื่อที่จะไม่ให้เรื่องยิ่งอยู่ยิ่งแย่กว่าเดิม จื่อเฟิงก็ได้กลับไปหาเจียงสื้อสื้ออย่างเชื่อฟัง

ตอนที่จื่อเฟิงออกไปนั้น จิ้นเฟิงเฉินก็ได้นวดหัวที่ปวดของตน

ก่อนหน้านี้เขาแค่ไม่อยากที่จะสนเรื่องเล็กๆ พวกนี้ คิดไม่ถึงว่าจะเป็นการให้โอกาสพวกเขา เห็นทีถึงเวลาที่ต้องตอบโต้หน่อยแล้ว

ไม่อย่างนั้นใครๆ ก็จะมารังแกจิ้นกรุ๊ปแน่

ช่วงเย็น จิ้นเฟิงเฉินพึ่งกลับมาถึงบ้าน เจียงสื้อสื้อก็ได้รีบไปรับ แล้วกอดเขาไว้

พอได้ดมกลิ่นตัวของเจียงสื้อสื้อ จิ้นเฟิงเฉินก็รู้สึกว่าอาการเหนื่อยของทั้งวันก็ได้หายไปแล้ว

เห็นว่าที่เท้าของเจียงสื้อสื้อไม่ได้ใส่รองเท้า จิ้นเฟิงเฉินก็ได้อุ้มเธอขึ้น

“ทำไมไม่ระวังขนาดนี้ ไม่สบายทำยังไง?”

ได้ดุเล็กน้อยแล้วก็สวมรองเท้าให้เจียงสื้อสื้อ

“ก็ฉันมีที่รักแล้วไม่ใช่เหรอ คืนนี้ไม่ทำงาน อยู่เป็นเพื่อนฉันเลย” เจียงสื้อสื้อยิ้มแล้วก็มองเขา

จิ้นเฟิงเฉินได้ยินแบบนั้นก็ได้ยิ้มแล้วก็บีบไหล่ของเจียงสื้อสื้อเบาๆ พยักหน้า

แล้วก็ตั้งเวลาปิดเครื่องโทรศัพท์ทิ้งไปอีกด้าน จิ้นเฟิงเฉินอุ้มเจียงสื้อสื้อกลับไปที่ห้อง

คืนนี้หลับสบาย

พวกเขาไม่รู้ว่าแผนที่ร้ายกว่านั้นกำลังคืบคลานเข้ามา

ใกล้เช้า มีคนคนหนึ่งได้โพสต์ 《ท่าแท้ของภรรยาคนปันจุบันจิ้นกรุ๊ป》ออกมา

ในนั้นได้มีอดีตมากมายของเจียงสื้อสื้อ

ในนั้นพูดอะไรที่ไม่ดีกับเจียงสื้อสื้อมากๆ แล้วยังบอกว่านี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เจียงสื้อสื้อแย่งว่าที่สามีของคนอื่นแล้ว

ได้บรรยายทำเอาเจียงสื้อสื้อไม่มีคุณธรรม ไม่มีศีลธรรม ไม่มีความเห็นใจไปเลย แล้วยังกดดันจนน้องตัวเองนั้นเข้าคุก

ไม่เพียงแค่นั้นเธอยังไปยึดมรดกของตระกูล ไม่เหลือทางรอดให้แม่เลี้ยงกับน้องสาว หลังจากนั้นเจียงสื้อสื้อก็ได้กลายเป็นคนที่ถูกผู้คนด่า

ไม่นานเพื่อนในโซเชียลก็ได้เปิดมาดู บนโซเชียลก็ได้เต็มไปด้วยคำด่า

เช้าวันต่อมา จิ้นเฟิงเฉินได้ตื่นมาเพราะเสียงเรียกของโทรศัพท์ เขาก็ได้รับด้วยความหงุดหงิด

“คุณชาย ไม่ดีแล้วครับ คุณรีบมาที่บริษัทเถอะ”

จิ้นเฟิงเฉินได้ขมวดคิ้ว

เพื่อไม่เป็นการรบกวนเจียงสื้อสื้อ เขาก็ได้รีบใส่เสื้ออย่างรวดเร็ว แล้วก็ลงไป

ไปถึงบริษัท กู้เนี่ยนก็ได้ส่งเอกสารอันนึงให้เขาด้วยสีหน้าที่เป็นทุกข์

“คุณชาย ตอนนี้ข่าวในเน็ตได้ปิดไม่อยู่แล้ว เช้านี้มีคนมาโพสต์โพสต์ใหม่ลง ได้ปล่อยเรื่องอดีตของคุณนายออกมา

คุณดูนี่เป็นตัวเลขบนเน็ต คนที่มาดูโพสต์นี้ได้เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ตอนนี้หุ้นของบริษัทขึ้นลงไม่หยุด คนที่ถือหุ้นหลายคนก็ได้เริ่มไม่พอใจแล้วครับ”

จิ้นเฟิงเฉินเห็นข่าวในนั้น ก็ได้กำกระดาษในมือแน่น

“รีบจัดเตรียมการประชุมผู้ที่ถือหุ้นเดี๋ยวนี้ ฉันจะเป็นคนอธิบายกับพวกเขาเอง”

ในห้องประชุม สีหน้าที่เคร่งเครียดของจิ้นเฟิงเฉินก็ได้นั่งอยู่ที่ตรงกลาง บรรยากาศรอบๆ ก็ได้กดดันจนน่ากลัว

เวลานี้ไม่มีใครกล้าพูดอะไรออกมาสักคำ

เป็นแบบนั้นอยู่นาน จิ้นเฟิงเฉินที่มีสีหน้าที่เคร่งเครียดก็ได้พูด “ผมเชื่อว่าทุกคนได้เห็นเนื้อหาข่าวบนเน็ตแล้ว แต่ว่าคนส่วนมากที่นั่งอยู่ตรงนี้ก็ได้เคยร่วมงานกับสื้อสื้อแล้ว

เธอเป็นคนยังไง ในใจของทุกคนน่าจะรู้ดี เรื่องคราวนี้ต้องมีคนที่อยากจะอาศัยจังหวะนี้ทำให้บริษัทพวกเราได้ขาดทุนครั้งใหญ่

อยากจะอาศัยโอกาสนี้เหยียบพวกเรา พวกเราอย่าไปหลงกลเขาเด็ดขาด ทุกคนได้ทำงานที่จิ้นกรุ๊ปมาหลายปีแล้ว ความรู้สึกที่มีให้จิ้นกรุ๊ปนั้นแทบไม่ต้องสงสัย

เพราะงั้นผมหวังว่าในช่วงเวลานี้ พวกเราสามารถที่จะรวมกันเป็นหนึ่ง เพื่อต่อต้านคนที่จะมาทำร้ายพวกเราด้วยกัน!”

พอจิ้นเฟิงเฉินได้พูดออกไปก็ได้รับความร่วมมือจากทุกคน

ที่จริงความคิดของพวกคนที่ถือหุ้นนั้นก็ได้เข้าใจเป็นดี ข่าวบนเน็ตนั้นก็ได้เท็จมากกว่าครึ่ง

ยังไงซะ จิ้นเฟิงเฉินไม่ได้เป็นคนโง่ ก่อนที่เขาจะคบกับเจียงสื้อสื้อเป็นไปได้เหรอที่จะไม่ไปสืบอดีตของเธอก่อน?

อีกด้าน ณ ตึกสูงในต่างประเทศ จี้เฉินได้พอใจมากๆ กับข่าวที่ได้ถืออยู่ในมือ

เขาคิดไม่ถึงว่าเจียงนวลนวลที่มองแล้วไม่มีประโยชน์ แต่พอเรื่องทำงานนั้นก็ผลที่ได้จะสูงขนาดนี้

คนมองแค่ภาพนอกไม่ได้จริงๆ

ก็แค่โพสต์เล็กๆ ก็สามารถที่จะทำให้หุ้นของจิ้นกรุ๊ปมีผลกระทบได้ ขอแค่เขานั้นใช้เล่ห์กลเล็กๆ น้อยๆ ก็สามารถที่จะล่มจิ้นเฟิงเฉินได้

จี้เฉินได้โทรไปหาเจียงนวลนวล

“คุณเจียง การทำงานของคุณนั้นยอดเยี่ยมมาก”

เจียงนวลนวลได้ยินก็ได้รีบพูดไปว่า “นี่เป็นเพราะประธานจี้เลยค่ะ ถ้าข้างฉันไม่มีคนที่แข็งแกร่งอย่างประธานจี้หนุนหลัง

เกรงว่าเรื่องคราวนี้ไม่ได้เป็นไปอย่างราบรื่น และฉันก็ไม่กล้าที่จะทำแบบนี้แน่”

ทั้งสองได้พูดคุยไปสักพัก จี้เฉินก็ได้วางสาย

รอยยิ้มบนหน้าก็ได้หายไปทันที ผู้หญิงคนนี้เพื่อเป้าหมายแล้วสามารถทำได้ทุกอย่าง อันตรายมากๆ

แต่ยังดีที่พวกเขาก็แค่ร่วมมือกันเท่านั้น ทั้งสองฝ่ายก็แค่เพื่อที่จะบรรลุเป้าหมายของตน

มองวิวที่อยู่นอกหน้าต่าง อารมณ์ของจี้เฉินก็ได้ดีกว่าปกติ

ก่อนหน้านั้นเขาได้ถูกจิ้นเฟิงเฉินกดทับมาโดนตลอด ตอนนี้เห็นเขาหกล้ม ก็ได้ดีใจเอามากๆ จริงๆ