ลูกชายของประธาน….เรียกฉันหม่ามี๊？！ - บทที่ 888 หยั่งเชิง

ทั้งสองฝ่ายทักทายกัน และฟางเฉิงก็พาพวกเขาไปยังห้องที่จองไว้

ร้านอาหารนี้ฟางเฉิงและฟางอี้หมิง เป็นคนจัดหา ซึ่งเป็นร้านจัดเลี้ยงระดับไฮเอนด์ และอาหารก็รสชาติอร่อยทั้งสี กลิ่นหอม และรสชาติ

เห็นได้ว่าทั้งพ่อและลูกทุ่มเทเวลาให้กับโครงการนี้มาก

หลังจากที่ทั้งสี่คนนั่งลงแล้ว พวกเขายังคงสนทนากันต่อ

ไม่มีใครพูดถึงโครงการขึ้นมาก่อน แม้จะเป็นเพราะความร่วมมือ แต่ก็ต้องมีกระบวนการที่ค่อยเป็นค่อยไป

ฟางเฉิงยิ้มและถามขึ้นว่า “คุณพิเอร์สมาที่ประเทศของเราบ่อยไหม?”

เพราะเมื่อกี้ พิเอร์สพูดภาษาจีนได้คล่องแคล่วมาก

“ก็ไม่ เราใช้เวลาส่วนใหญ่ในอิตาลี เราจะไปต่างประเทศก็ต่อเมื่อเจรจาทางธุรกิจเพื่อหารือเกี่ยวกับความร่วมมือ”

พิเอร์สกางมือออกอย่างรู้สึกเบื่อหน่าย

……

คำพูดของพวกเขาเป็นเพียงแค่การทักทายเบื้องต้น จิ้นเฟิงเฉินจึงไม่ได้ตอบการสนทนา เขานั่งเงียบ พยายามหาเบาะแสจากการสนทนาแต่ละครั้งของพิเอร์ส

หลังจากนั้นฟางอี้หมิงก็ขยิบตาให้ฟางเฉิงเพื่อสื้อให้เขารินไวน์

ฟางอี้หมิง รินไวน์เสร็จก็ยกแก้วขึ้นมา “คุณพิเอร์ส คุณเฟิง ผมขอดื่มให้คุณ ขอบคุณที่ให้โอกาสผมและพ่อของผมในการสละเวลามาหารือเกี่ยวกับความร่วมมือกับเราในวันนี้”

จิ้นเฟิงเฉินเลิกคิ้วเล็กน้อยแล้วยกแก้วดื่ม

พิเอร์สก็เหมือนกัน

หลังจากดื่มเหล้าเข้าไป พิเอร์สอดไม่ได้ที่จะพูดว่า “ไวน์นี้รสชาติดี”

นี่คือไวน์แดงที่มีมูลค่ามหาศาลในจีนและมีราคาแพง

“บริษัทของคุณจิ้นเฟิงเฉินอยู่ที่ไหนเหรอ?”

หลังจากพูดคุยกันสักพัก พิเอร์สก็เป็นผู้นำในการเปิดหัวข้อของโปรเจ็ค สายตาของเขาจับจ้องไปที่จิ้นเฟิงเฉิน “เมืองจิ่น แต่ที่เมืองหลวงก็มีสาขาเหมือนกัน” จิ้นเฟิงเฉินตอบอย่างราบรื่นไม่เร่งรีบ

พิเอร์สยิ้มเล็กน้อย เขารู้สึกว่าคนตรงหน้านี้เริ่มน่าสนใจมากขึ้นเรื่อยๆ

ดูเหมือนว่าบริษัทของอีกฝ่ายจะไม่เล็ก เขาจึงพูดติดตลกว่า “ถ้าอย่างนั้นรายได้ของคุณก็คงมาก”

“ถ้าอยู่ต่อหน้าSAกรุ๊ปก็คงเทียบไม่ติดหรอกครับ”

จิ้นเฟิงเฉินกล่าวด้วยรอยยิ้มจางๆ เมื่อหัวข้อสนทนาถูกเปลี่ยน เขาจึงได้พูดออกมาอย่างเป็นกันเองว่า “เท่าที่ผมรู้มา บริษัทของคุณผลิตอุปกรณ์ทางการแพทย์และยารักษาโรค ทำไมคุณต้องซื้อ โหราเดือยไก่เป็นจำนวนมากขนาดนี้ด้วย?”

เมื่อได้ยินคำพูดนั้น พิเอร์สก็หยุดท่าทางเขย่าแก้วไวน์ลงไป แล้วพูดเบาๆว่า “แน่นอนว่าเอามาทำยาสิครับ”

จิ้นเฟิงเฉินชะงักลงในใจ ดูเหมือนว่าเขาจะคิดถูก คนพวกนี้อาจเกี่ยวข้องกับเชื้อในร่างกายของสื้อสื้อ

“อ๋อ แบบนี้นี่เอง ผมบอกตามตรงว่าผมมีสมุนไพรอื่นที่มีสรรพคุณทางยาคล้ายกับ โหราเดือยไก่ ผมอยากจะถามว่าคุณต้องการมันไหม?”

จิ้นเฟิงเฉินมองไปที่พิเอร์สอย่างสงบและสังเกตการแสดงออกบนใบหน้าของเขา

สีหน้าของพิเอร์สเปลี่ยนไปเล็กน้อยเมื่อได้ยินคำพูดนั้น และเห็นได้ชัดว่าเขาค่อนข้างสนใจ

อย่างไรก็ตาม หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็ยังไม่ได้ให้คำตอบโดยตรงออกมา

เขาพูดอย่างมีไหวพริบว่า “เรื่องนี้ผมคงต้องขอรายละเอียดจากหัวหน้าก่อน และผมเองก็ไม่มีอำนาจตัดสินใจ”

จิ้นเฟิงเฉินไม่แปลกใจอะไร เขาตอบอย่างเฉยเมยว่า “แน่นอนครับ นั่นเป็นเรื่องปกติ เพียงแต่อุตสาหกรรมยากำลังได้รับแรงผลักดันสูง มีผู้คนมากมายที่ต้องการสมุนไพรกลุ่มนั้น หากบริษัทของคุณต้องการ ก็ควรตอบกลับโดยเร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้”

ความหมายก็คือตอนนี้สมุนไพรมีไม่เพียงพอ ดังนั้นอย่าพลาดโอกาสนี้

“คุณเฟิงเฉินหมายความว่า จำนวนผลิตสมุนไพรชุดนี้ไม่มากนัก? มันมาจากไหน?”

พิเอร์สไม่สามารถต้านทานสิ่งล่อใจเหล่านี้ได้ เห็นได้ชัดว่าพิเอร์สสนใจมัน

จิ้นเฟิงเฉินรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย จากที่เขาได้ฟัง SAกรุ๊ปไม่เพียงแต่ต้องการ โหราเดือยไก่เท่านั้น แต่ยังต้องการจำนวนมากอีกด้วย

จิ้นเฟิงเฉินยิ้มและพูดอย่างคลุมเครือว่า “ถ้าคุณแน่ใจว่าต้องการมัน แน่นอนว่าผมสามารถจัดหาได้ในปริมาณมาก”

พิเอร์สเหลือบมองที่ประตูห้อง หลังจากแน่ใจว่ามันปิดสนิทแล้ว เขาจึงถามอย่างระมัดระวังว่า “แหล่งที่มาของสินค้าปลอดภัยหรือไม่”

อย่างที่เราทราบกันดีว่าโหราเดือยไก่มีพิษ แต่ถ้าควบคุมขนาดยาให้อยู่ในขอบเขตที่เหมาะสมและใช้สำหรับการรักษาทางการแพทย์ ก็ไม่มีปัญหาใหญ่อะไร

ท่าทางของพิเอร์สค่อนข้างระมัดระวัง

สิ่งนี้ทำให้จิ้นเฟิงเฉินสงสัย

เขาพูดหยั่งเชิงว่า “แน่นอนครับ นักธุรกิจทั่วไปทำธุรกิจถูกกฎหมาย คาดว่าSAกรุ๊ปก็เหมือนกันใช่ไหม?””

ที่จริงSAกรุ๊ปไม่ใช่องค์กรที่สะอาดสักเท่าไร การที่สามารถดำเนินกิจการมาได้นานขนาดนี้ เห็นได้ชัดว่าเขามีทั้งถูกกฎหมายและนอกกฎหมาย

ไม่รู้ว่าใครเป็นผู้ควบคุมกองกำลังที่อยู่เบื้องหลัง

แววตาแห่งความไม่พอใจแวบผ่านดวงตาของพิเอร์สเมื่อพูดถึงคำว่าถูกกฎหมาย แต่มันก็เพียงชั่วครู่เท่านั้น

“แน่นอนครับ”

พิเอร์สตอบแล้วพูดว่า “เอาล่ะ ผมจะให้คำตอบคุณหลังจากที่กลับไปถามผู้บังคับบัญชาของผมแล้ว”

พวกเขาเป็นนักธุรกิจด้วยกัน เรื่องการพูดอย่างอ้อมค้อมมีกับดักอะไรเหล่านี้ โดยมากมักไม่เกิดขึ้น

“ผมขอดื่มให้ทุกคนอีกแก้ว และอวยพรให้ทุกคนมีความร่วมมือที่ดีต่อกัน！”

ฟางอี้หมิงดื่มหลายต่อหลายแก้ว ส่วนฟางเฉิงดูยินดีเป็นอย่างยิ่ง

หลังจากดื่มไวน์ไปพอสมควร พวกเขาก็พากันออกจากร้านอาหารและกล่าวคำอำลาที่หน้าประตู

“ขอบคุณสำหรับการต้อนรับของพวกคุณ”

หลังจากพิเอร์สพูดจบ เขาก็ตรงไปยังรถโรลส์รอยซ์และรถคันนั้นก็ขับตรงออกไป

จิ้นเฟิงเฉินมองดูรถที่แล่นออกไป ดวงตาของเขาค่อยๆเต็มไปด้วยความขมขื่นเล็กน้อย

มองดูแล้วSAกรุ๊ปคงไม่ได้ธรรมดาเหมือนที่ได้รู้มา