ลูกเขยมังกร - ตอนที่ 566

บทที่ 566 เชียนเย่จี๋เจิ้งตาย

สำหรับเขาแล้ว ที่ยิงเมื่อกี้ไม่ได้คิดเลยว่าจะสามารถฆ่าเชียนเย่จี๋เจิ้ง เพียงเพื่อถ่วงเวลาเอาตัวรอด ไม่ให้เชียนเย่จี๋เจิ้งเข้ามาใกล้

เพราะ หากเชียนเย่จี๋เจิ้งเข้ามาใกล้ เขาก็จะไม่มีโอกาสได้ยิงอีก ทำได้เพียงใช้ร่างกายต่อสู้กับเชียนเย่จี๋เจิ้ง

และจะใช้ร่างกายต่อสู้จัดการกับเชียนเย่จี๋เจิ้งที่เป็นหั้วจิ้งชั้นต้นยอดนักสู้อันดับต้นๆแบบนี้นั้น ไม่มีความเป็นไปได้เลย

ดังนั้น เขาจะให้เชียนเย่จี๋เจิ้งเข้าประชิดตัวไม่ได้

วินาทีนี้เฉินเฟิงได้รวบรวมกำลังกายกับกำลังภายในเป็นหนึ่งเดียวกัน ด้วยความรวดเร็วอย่างที่สุด แต่เมื่อเทียบกับเชียนเย่จี๋เจิ้ง ยังไงก็ยังค่อนข้างช้ากว่า

ฝุบ

หลังจากคิดหนีแล้ว เฉินเฟิงเคลื่อนไหวตัว เหลือไว้เพียงเงาบนพื้น

ฟู่

เชียนเย่จี๋เจิ้งรีบตามมา ใช้ดาบฟาดฟันบนเงาที่เฉินเฟิงเหลือทิ้งไว้ จนอากาศถูกแหวกออกเป็นช่อง ส่งเสียงดังสนั่น เหมือนดั่งเสียงประทัด

“เด็กเปตร อย่าคิดที่จะหนี วันนี้จะเป็นวันตายของเจ้า ข้าจะเอาเลือดสดๆของเจ้ามาล้างความอัปยศอดสูของศิลปะการต่อสู้ประเทศญี่ปุ่น”

ลงมือแล้วไม่โดน ร่างกายเชียนเย่จี๋เจิ้งโอนเอน แล้วก็โจมตีเฉินเฟิงต่อ พร้อมพูดกดดันเฉินเฟิงมากขึ้นอย่างเยือกเย็น ทำให้เฉินเฟิงที่อยู่ภายใต้ความกดดัน ไม่สามารถแสดงฝีมือออกมาได้อย่างที่สุด เพื่อให้เขาจะได้โจมตีฆ่าเฉินเฟิงได้เร็วขึ้น สะดวกขึ้น

“ปังๆปังๆปัง…”

สิ่งที่ตอบกลับเชียนเย่จี๋เจิ้งคือเสียงปืนที่ดังสนั่นจนแสบหู

เฉินเฟิงอาศัยจังหวะที่เชียนเย่จี๋เจิ้งพลาด ถือโอกาสเหนี่ยวไกอีกครั้ง ลูกกระสุนปืนยิงกระหน่ำใส่เชียนเย่จี๋เจิ้งอีกครั้ง

หลังจากนั้น

เหมือนกับสองครั้งก่อนหน้านี้ เชียนเย่จี๋เจิ้งอาศัยความรู้สึกเมื่อพบกับความอันตรายกับความน่ากลัว เคลื่อนไหวร่างกายอย่างรวดเร็ว ทำการหลบหลีกเป็นอันดับแรก ทำให้กระสุนทั้งหมดพบกับความว่างเปล่า

ข่า

ในขณะนี้ MP5A1ปืนยิงเร็วในมือของเฉินเฟิงดังขึ้นอย่างว่างเปล่า

“ไม่มีกระสุนแล้วล่ะสิ? ไปตายเสียเถอะ”

เชียนเย่จี๋เจิ้งได้ยินเสียง ก็หัวเราะเยาะ เข้ามาโจมตีฆ่าเฉินเฟิงอีกครั้ง ดวงตาที่เต็มไปด้วยความหยอกเย้า

เพราะ สำหรับเขาแล้ว เฉินเฟิงที่ไม่มีปืน ก็ไม่สามารถที่จะสร้างความอันตรายอะไรให้กับเขาได้อีกแล้ว เหมือนกับปลาที่อยู่บนเขียง เขาจะทำอะไรยังไงก็ได้

ฝุบ

สีหน้าเฉินเฟิงเปลี่ยนไป เคลื่อนไหวตัวหลบถอยอีกครั้ง

เห็นภาพนี้แล้ว ความหยอกเย้าในดวงตาของเชียนเย่จี๋เจิ้งยิ่งเพิ่มมากขึ้น

ส่วนเฉินเฟิงอาศัยจังหวะที่หลบถอย เขย่าข้อมือเล็กน้อยอย่างเบาๆ ปืนพกหนึ่งกระบอกตกอยู่ในมือซ้ายของเขา แต่ถูกฝ่ามือของเขาปิดบังไว้ ไม่ได้เชียนเย่จี๋เจิ้งมองเห็น

“ควรจบได้แล้ว”

ทันใดนั้น เชียนเย่จี๋เจิ้งอาศัยความรวดเร็วที่ได้เปรียบ ทำให้ระยะห่างระหว่างเฉินเฟิงใกล้เข้ามาสิบเมตร ทั้งเนื้อทั้งตัวเต็มไปด้วยเจตนาฆ่า เหมือนดาบที่ไม่มีใครเทียบได้ออกมาจากฝัก เฉียบคม ไม่อาจต้านทานได้

ฝุบ

เฉินเฟิงเคลื่อนไหวถอยหลังไปอีกครั้ง ในขณะเดียวกัน ท่าทีของเขาก็เปลี่ยนไปอย่างให้ความร่วมมือ เผยอาการ หวาดกลัว

“ตาย”

ทันใดนั้น เชียนเย่จี๋เจิ้งตะโกนขึ้น ดาบในมือฟาดฟันเฉินเฟิงอย่างรุนแรง

กระบี่จุนเหอ

กระบี่แห่งแรกของเป่ยเฉิน เพลงดาบโบราณของหลิวฉีหมิง ก็เป็นเพลงดาบที่เชียนเย่จี๋เจิ้งชำนาญที่สุด

ตอนนี้ เจตนาฆ่าของเชียนเย่จี๋เจิ้งถึงขีดสูงสุด ท่าทีเหมือนดั่งรุ้ง ทั้งตัวเปรียบเหมือนดาบที่ไม่มีใครเทียบได้ออกมาจากฝัก ดาบคนรวมเป็นหนึ่ง เหมือนจะต้องฆ่าเฉินเฟิงให้ได้

“ปังๆปังๆปัง…”

ทันใดนั้น ดาบของเชียนเย่จี๋เจิ้งยังไม่ทันได้ฟันเฉินเฟิง เสียงปืนก็ดังขึ้นอีกครั้ง

ในจังหวะที่อันตราย ในขณะที่เคลื่อนไหวร่างกายอย่างรวดเร็วที่สุด เฉินเฟิงพลิกข้อมือ พร้อมเหนี่ยวไกปืนอย่างรวดเร็ว กระสุนปืนหกนัดถูกยิงออกไป พุ่งตรงไปยังเชียนเย่จี๋เจิ้งที่กำลังเข้ามาโจมตี

อืม?

ดวงตาเชียนเย่จี๋เจิ้งหดลงทันที เขารีบถอย เบ่งกำลังภายในปกคลุมไปทั่วร่าง แล้วหันข้างปล่อยออกไป

ถึงแม้เชียนเย่จี๋เจิ้งจะไหวตัวได้อย่างรวดเร็วที่สุดแล้ว แต่เพราะอยู่ใกล้กันมา เขาจึงถูกยิงไปสองนัด กระสุนสองนัดยิงถูกหัวไหล่หนึ่งนัก กับหัวใจของเขาหนึ่งนัด

แต่ว่า ในขณะที่กระสุนปืนยิงใส่เขา เขาได้ใช้กำลังภายในควบคุมปกป้องหัวใจไว้ ในขณะเดียวกัน กล้ามเนื้อตรงหน้าอกก็แน่นหนา

“พัฟ…”

เลือดกระเด็นไหลออกมาจากทรวงอกของเชียนเย่จี๋เจิ้ง แต่เขาอาศัยกำลังภายในกับกล้ามเนื้อที่แน่นหนา ได้โยกย้ายตำแหน่งของกระสุนนั่น

กระสุนเหมือนทะลุผ่านหัวใจของเชียนเย่จี๋เจิ้งไป ทะลุผ่านร่างกายของเขา ไม่ได้เป็นอันตรายถึงชีวิตของเขา แต่ก็ทำให้ลมปราณในกายรั่วไหล เลือดลมปั่นป่วน

อาศัยตอนที่เจ้าบาดเจ็บ เอาชีวิตเจ้า

แล้วก็ในตอนนี้…

เฉินเฟิงเปลี่ยนเป็นฝ่ายโจมตี มาถึงตรงหน้าเชียนเย่จี๋เจิ้งในทันใด หนึ่งกำปั้นต่อยลงไป

หมัดซานเหอ

ตอนนั้นเซียวกั่วจง ถ่ายทอดพลังสูงสุดให้กับเฉินเฟิง

และก็เป็นทักษะการฆ่าที่เฉินเฟิงถนัดที่สุด

ต่อให้เป็นครั้งก่อนที่ถูกหวางหงอี้วางยาแล้วตามฆ่า เฉินเฟิงก็ไม่ได้ใช้ทักษะนี้

แต่วันนี้ เฉินเฟิงใช้มันแล้ว

และเมื่อลงมือ ก็จะเป็นกระบวนท่าสังหารที่ทรงพลังที่สุด

สีหน้าเชียนเย่จี๋เจิ้งที่เผชิญหน้ากับหมัดมหากาฬของเฉินเฟิง ถูกกระสุนยิงจนทำให้เลือดลมในกายปั่นป่วนนั้นเปลี่ยน ไม่กล้าประมาท รีบยกฝ่ามือมารับมือ

เขาคิดที่จะใช้ฝ่ามือรับมือกำปั้น

ปัง

วินาทีต่อมา เสียงดังสนั่นดังขึ้น กำปั้นหนึ่งของเฉินเฟิงต่อยบนฝ่ามือ กำลังภายในเปล่งออก เหมือนดั่งกระแสน้ำที่รุนแรงซัดถูกฝ่ามือของเชียนเย่จี๋เจิ้ง

ถึงแม้เชียนเย่จี๋เจิ้งจะเป็นถึงปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้หั้วจิ้งชั้นต้นมาหลายสิบปี กำลังภายในเหนือกว่าเฉินเฟิง แต่เพราะเขาถูกยิง เลือดลมภายในปั่นป่วน และเป็นการรับมืออย่างกะทันหัน ไม่สามารถแสดงฝีมือออกมาได้อย่างเต็มที่ ทำได้เพียงรับมือหมัดนี้ของเฉินเฟิง แล้วคนทั้งคนก็ปลิวลอยออกไป

“ปัง…”

และในตอนนี้

เสียงปืนดังขึ้นอีกครั้ง

กระสุนปืนนัดที่เจ็ดของปืนพก และก็เป็นนัดสุดท้าย ถูกยิงออกไป พุ่งตรงไปยังเชียนเย่จี๋เจิ้งอีกครั้ง

ครั้งนี้ ถึงแม้เชียนเย่จี๋เจิ้งจะรู้สึกได้ถึงความอันตราย แต่ก็ไม่สามารถหลบหลีก

“พัฟ…”

เลือดสดกระเด็น ลูกกระสุนยิงทะลุหว่างคิ้วของเชียนเย่จี๋เจิ้งอย่างแม่นยำ ยิงมาจากด้านหลังศีรษะของเขา

ศิลปะการต่อสู้สูงแค่ไหน ก็กลัวลูกกระสุน

เขาถูกเฉินเฟิงยิงระเบิดสมอง

เชียนเย่จี๋เจิ้งในฐานะที่เป็นหั้วจิ้งชั้นต้นปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้อันดับต้นๆของประเทศญี่ปุ่น

เขาถูกเฉินเฟิงยิงระเบิดสมอง ตายอย่างอนาถคาที่

ศพของเขาล้มลงพื้นอย่างรุนแรง ดวงตาถึงคู่ลืมโต สีหน้าเต็มไปด้วยความตกใจและไม่พอใจ จนเมื่อสิ้นลมหายใจ เขายังไม่อยากจะเชื่อว่าตนเองจะตายด้วยฝีมือของเฉินเฟิง

ไม่เพียงเชียนเย่จี๋เจิ้งที่ตายไปแล้ว จายเถิงเหย่สุงที่มองอยู่ไกลก็ตกตะลึงตาค้างเหมือนกัน

ขาของเขาถูกกระสุนปืนยิงทะลุ ถึงแม้จะไม่ถึงแก่ชีวิต แต่เดินเหินไม่สะดวก ความสามารถในการต่อสู้ก็ลดลงอย่างมาก จึงไม่ได้ลงมือ เฝ้าดูอยู่ไกลมาตลอด

เดิมเขาเห็นว่า หลังจากที่เชียนเย่จี๋เจิ้งหลบพ้นจากการโจมตีของเฉินเฟิง เตรียมการโต้กลับที่ดุเดือด สามารถฆ่าเฉินเฟิงได้อย่างสบายมาก กลับคิดไม่ถึงว่า สุดท้ายจะตายอยู่ในมือของเฉินเฟิง

นี่…นี่เป็นไปได้อย่างไร?“

ในขณะเดียวกัน ชั้นบนสุดของชั้นสาม อิงมู่จวั่นเอินถือปืนไรเฟิลไว้ เห็นภาพเฉินเฟิงฆ่าเชียนเย่จี๋เจิ้งผ่านกระจกสังเกตการณ์ จนอึ้งตกตะลึงนิ่งงันไป

หั้วจิ้งชั้นต้นปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้ทั้งคน ตายแบบนี้เสียแล้ว

เฉินเฟิงคนนั้นเป็นคนหรือเป็นผี?