ลูกเขยมังกร - ตอนที่ 665

บทที่ 665 ยอดเยี่ยม

“อืม”

ประมุขตระกูลจีพยักหัว แล้วพูดเตือนว่า “แต่คุณก็อย่าได้ประมาทศัตรู ชายหนุ่มคนที่ชื่อเฉินเฟิง สามารถฆ่าทายาทตระกูลจิ่งได้ นับว่าเป็นคนมีฝีมือ”

“อีกอย่าง ครั้งนี้ นอกจากคุณแล้ว สำนักกระบี่เทียนซาน พระพุทธเจ้าแห่งศาสนาพุทธภาคตะวันตก กับทายาทหวังอีเตาน่าจะต่างก็ออกสู่ยุทธภพ ไปชิงตำแหน่งตัวแทนเข้าร่วมการแข่งขันศิลปะการต่อสู้ระดับโลก”

“คุณปู่วางใจ ตัวแทนเข้าร่วมการแข่งขันศิลปะการต่อสู้ระดับโลก ผมต้องเอามาได้อย่างแน่นอน” สีหน้าจียุ่นยิ้มเย้ย รอยยิ้มเต็มไปด้วยความมั่นใจ “นอกจากนี้ ผมจะทำให้ศิลปะการต่อสู้ของตระกูลจี เป็นที่น่าเกรงขามในเวทีการแข่งขันศิลปะการต่อสู้ระดับโลก”

……

ลาซาใต้เป็นเมืองแห่งศาสนาพุทธ เป็นหนึ่งในสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ของหวาเซี่ยตลอดจนชาวพุทธในโลก พระราชวังโปตาลาที่มีชื่อเสียงระดับโลก

พระพุทธศาสนาลาซาใต้เป็นพระพุทธศาสนาทิเบต เป็นที่รู้จักกันในนามพระพุทธศาสนาเหนือ กับพระพุทธศาสนาฮั่น พระพุทธศาสนาภาคใต้ รวมเรียกว่าพระพุทธศาสนาสามระบบ เป็นส่วนหนึ่งในพระพุทธศาสนามหายาน ใช้การถ่ายทอดลึกลับเป็นหลักสำคัญ

ตอนเที่ยง บนเขาไม่ทราบชื่อแห่งหนึ่ง ห่างจากลาซาใต้ร้อยกว่ากิโลเมตร คนหัวโล้นคนหนึ่ง เป็นชายหนุ่มในชุดดำ ดวงอาทิตย์อยู่บนศีรษะ หาฟืนมากองไว้ เตรียมที่จะจุดไฟ

ก่อนหน้านี้หนึ่งชั่วโมง ในมือเขาถือก้อนหิน โยนฆ่านกตายไปห้าตัว หลังจากนั้นก็ถอนขนล้างให้สะอาด เตรียมปิ้งย่างมื้อใหญ่สักมื้อ

“ศีลสาม คุณผิดศีลอีกแล้วนะ”

หลังจากนั้นสักพัก ในขณะที่ชายหนุ่มกำลังจุดไฟ เตรียมที่จะย่างนก พระภิกษุวัยกลางคนสวมเสื้อคลุมเดินมาด้วยใบหน้าดำคล้ำ “คุณไม่เพียงฆ่าสัตว์ตัดชีวิต ยังผิดศีลทาเนื้อสัตว์”

“พระภิกษุ คุณมาอีกแล้ว ผมบอกตั้งหลายครั้งแล้ว หากคุณไม่ชอบผม ก็ไล่ผมออกไปจากพระพุทธศาสนา ผมจะได้ไปทานอะไรอร่อยๆ แล้วก็ลองชิมผู้หญิงดูว่าเป็นอย่างไร” เมื่อได้ยินคำพูดของพระภิกษุวัยกลางคน และเห็นพระภิกษุวัยกลางคนกำลังเดินมา ชายหนุ่มพูดขึ้น พร้อมเอานกหลายตัวที่เสียบไม้เสร็จแล้ว วางบนไฟ “ผมจะบอกให้ ตอนนั้นผมถูกพวกคุณหลอกลวงให้เข้ามาในพระพุทธศาสนา ได้ทำลายท้องไส้จนหมดสิ้นแล้ว ประตูพระพุทธโดยทั่วไปล้ำลึกเท่าทะเล ตอนนี้ผมคิดแต่ว่าจะออกจากทะเลแห่งความทุกข์โดยเร็วที่สุดได้ยังไง”

“….”

ใบหน้าพระภิกษุวัยกลางคนยิ่งดำ หนังตรงหางตากระตุกอย่างแรง มุมปากบิดเบี้ยว ความรู้สึกนั้น อยากที่จะตบชายหนุ่มให้ตาย

ความจริงแล้ว หลายปีที่ผ่านมานี้ เขาเคยอยากที่จะไล่ชายหนุ่มออกไปจากพระพุทธศาสนาอยู่นับครั้งไม่ถ้วน และก็เคยคิดที่จะตบชายหนุ่มตายอย่างนับครั้งไม่ถ้วน แต่สุดท้ายก็อดทนไว้

เพราะ ชายหนุ่มเป็นประมุขพระพุทธเจ้าแห่งศาสนาพุทธภาคตะวันตก ปรมาจารย์พระพุทธศาสนาที่เป็นอาจารย์เทพคนนั้นเลือกมาเป็นทายาทด้วยตนเอง ใช้คำพูดของอาจารย์เทพคนนั้น พูดว่าชายหนุ่มมีพรสวรรค์ในด้านศิลปะการต่อสู้ที่ดีเยี่ยม และยังมีการตรัสรู้

สำหรับพรสวรรค์ในด้านศิลปะการต่อสู้ที่ดีเยี่ยมของชายหนุ่มนั้น พระภิกษุวัยกลางคนไม่มีอะไรจะพูด ความสามารถในด้านการฝึกศิลปะการต่อสู้นั้นมีสูงมาก อายุเพิ่งย่างเข้ายี่สิบแปดก็ถึงแดนหั้วจิ้งชั้นต้น

และในด้านการฝึกศิลปะการต่อสู้ของชายหนุ่มนั้น ไม่ต้องลำบากเลยสักนิด

ใช่ การที่ชายหนุ่มคนนี้ตกปลาสามวันตากแดดสองวันนั้นล้วนเป็นไปตามอารมณ์ สำหรับเขาแล้ว ในเมื่อเป็นถึงทายาทพระพุทธศาสนา ก็ต้องรักษาศีลไปพร้อมๆกับการฝึกศิลปะการต่อสู้

หากไม่เช่นนั้น ด้วยพรสวรรค์ของชายหนุ่ม หากตั้งใจฝึกฝนอย่างตั้งใจ ตอนนี้อย่างน้อยคงถึงแดนหั้วจิ้งชั้นกลาง เอาชนะจอมยุทธ์ในรุ่นเดียวกันได้อย่างสบาย

ส่วนที่บอกว่าชายหนุ่มมีการตรัสรู้….

เขาคิดไม่ออก คนคนหนึ่งที่ไม่เคยสวดมนต์ แม้กระทั่งคำภีร์ก็ไม่เคยอ่าน จะมีความเกี่ยวข้องกับการตรัสรู้ได้อย่างไร?

ยิ่งไปกว่านั้น ชายหนุ่มฆ่าสัตว์ตัดชีวิตมาตั้งแต่เล็กจนโต งดเนื้อกับงดเหล้า?

หากไม่ใช่เพราะที่นี่กันดาร ภายในบริเวณสิบลี้ แม้แต่ไก่ตัวเมียสักตัวก็คงไม่มี เขายังสงสัยว่าชายหนุ่มจะผิดศีลทางเพศ เมื่อกี้ยังเพิ่งพูดว่าอยากลิ้มลองผู้หญิง ว่ารสชาติเป็นยังไง

ความดื้อรั้นต่างๆของชายหนุ่ม พระภิกษุวัยกลางคนไปพูดกับอาจารย์เทพพระพุทธเจ้าแห่งศาสนาพุทธภาคตะวันตกหลายครั้งแล้ว แต่ก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง

อาจารย์เทพพูดว่า พระพุทธศาสนาไม่ได้อยู่ที่ภายนอก พระพุทธศาสนามีอยู่ภายในใจ

พระภิกษุวัยกลางคนไม่เข้าใจ และก็ไม่รู้จะเถียงยังไง ทำได้เพียงเก็บเรื่องนี้ไว้ในใจ สุดท้ายตั้งชื่อให้กับชายหนุ่มคนนี้ว่าศีลสาม หวังว่าชายหนุ่มจะสามารถเปลี่ยนจากความชั่ว มาปฏิบัติตามหลักคำสอนศาสนาพุทธจริงๆ

แต่ตอนนี้ดูแล้ว ชายหนุ่มไม่เพียงรักษาศีลสามไม่ได้ ดูสีท่าแล้วศีลสี่ก็จะขาดแล้ว

“ปัง….” พระภิกษุวัยกลางคนโกรธจัดมาก ไม่มีคำพูดใดๆ ร่างของเขาขยับ และเขาก็ปรากฏตัวต่อหน้าชายหนุ่ม เตะกองไฟตรงหน้าชายหนุ่มทันที

“พระภิกษุ คุณทำเกินไปแล้วนะ” ชายหนุ่มที่ชื่อศีลสามโกรธมาก พระภิกษุวัยกลางคนสีหน้าดำคล้ำ จ้องมองชายหนุ่ม และกำลังคิดอยู่ว่าจะสั่งสอนชายหนุ่มดีไหม

“เห้อ คุณรอไปก่อน รอผมผ่านแดนหั้วจิ้งชั้นกลาง เรามาคิดบัญชีเก่าใหม่กันทั้งหมด ถ้าไม่ได้สู้กับคุณจนร้องไห้หาฟ้าดิน ถือว่าผมแพ้”

ชายหนุ่มดูออกว่าพระภิกษุวัยกลางคนอยากจะลงมือ แต่ก็ไม่หวาดกลัวเลยสักนิด ยังไงเขาก็เคยถูกทำโทษมาหลายครั้งแล้ว เคยชินแล้ว ก็หวั่นหากจะต้องโดนอีกสักครั้ง

“ผมรอวันนั้นให้มาถึงโดยเร็ว แต่คุณจะไปถึงแดนนั้นได้หรือ?” พระภิกษุพูดขึ้นอย่างไม่แยแส

“พระภิกษุ คุณไม่ต้องมากดดันผม สิ่งที่ควรมาถึงยังไงก็จะมาถึง เป็นเรื่องของเวลาเท่านั้น” ศีลสามเม้นริมฝีปาก ท่าทีความคิดนั้นของคุณ มันซ่อนผมไม่ได้หรอก

“คุณคิดว่าคุณเก่งมาก หรือยังคงพอใจกับความสำเร็จในศิลปะการต่อสู้ที่มีไม่มากของคุณ ก็ดี ครั้งนี้จะให้คุณได้ไปเปิดหูเปิดตา ให้คุณรู้ว่าใต้ฟ้ายังมีฟ้า คนยังมีคนเหนือคน” พระภิกษุวัยกลางคนพูดขึ้นอย่างโกรธจัด

“พระภิกษุ คุณไม่ได้คิดที่จะให้ผมไปประลองฝีมือกับทายาทพระพุทธศาสนาอินเดีย คนนั้นอีกใช่ไหม? ไม่ไป ตีให้ตายก็ไม่ไป ฝึกศิลปะการต่อสู้ก็ฝึกศิลปะการต่อสู้ จะประลองกันทำไม” สีหน้าศีลสามไม่ยอมแพ้ เริ่มแรกพระพุทธเจ้าแห่งศาสนาพุทธภาคตะวันตกอยากให้

ศีลสามเข้มแข็ง จึงได้ติดต่อทายาทพุทธศาสนาอินเดีย ให้ทั้งสองคนได้ประลองฝีมือกัน สุดท้ายเริ่มประลองกันได้ไม่นาน ศีลสามกับยอมแพ้ขึ้นมาเฉยๆ ทำให้คนของพระพุทธเจ้าแห่งศาสนาพุทธภาคตะวันตกอับอายขายหน้ามาก

“อาจารย์เทพให้ผมพาคุณไปยันเจียง เข้าร่วมชิงตำแหน่งตัวแทน เข้าร่วมการแข่งขันศิลปะการต่อสู้ระดับโลก” พระภิกษุวัยกลางคนพูดขึ้นด้วยเสียงต่ำว่า “นอกจากคุณแล้ว ทายาทสำนักกระบี่เทียนซาน ตระกูลจีกับราชาดาบหวังอีเตาก็เข้าร่วมด้วย”

“ไปยันเจียง? ดี ดี เราจะออกเดินทางกันเมื่อไหร่? ไปตอนนี้เลยไหม?” สีหน้าศีลสามยินดีเป็นอย่างยิ่ง แววตาเป็นประกาย ไม่พูดถึงการแข่งขันศิลปะการต่อสู้เลยสักคำ

อันนั้นเกี่ยวข้องอะไรกับเขา?

เขาสนใจที่จะไปยันเจียงเท่านั้น

เพราะเขาอยากที่จะไปท่องโลกคาวโลกีย์แต่แรกแล้ว แต่กลับติดอยู่ที่กันดารแบบนี้มาตลอด ไม่มีความอิสระเลย

“….”

พระภิกษุวัยกลางคนไม่พูดอะไร สีหน้าแสดงท่าทีเต็มไปด้วยความเกลียดชังอย่างยิ่ง

เพราะเขาก็รู้ ศีลสามไม่ได้สนใจที่จะเป็นตัวแทน เข้าร่วมการแข่งขันศิลปะการต่อสู้ระดับโลก อยากที่จะไปท่องโลกคาวโลกีย์เท่านั้น

……

ในขณะเดียวกัน

ในป่าลึกทางตะวันตกเฉียงใต้แห่งหนึ่ง

“พัฟ….”

พร้อมกับไฟสีขาวกระพริบ หัวของหมีดำถูกดาบฟันขาดเป็นสองท่อน เลือดพุ่งออกมา เหมือนดั่งสายฝน

ชายหนุ่มเปลือยกายท่อนบนคนหนึ่ง อาบไปด้วยสายฝนโลหิต เปื้อนเลือดของหมีดำจนกลายเป็นสีแดง ดาบในมือกลับสว่างใสแวววาว ไม่มีเลือดเปื้อนติดเลยสักนิด

ฆ่าคนโดยไม่เปื้อนเลือด

ดาบในมือของเขามีชื่อว่าดาบซวนหยวน เป็นดาบล้ำค่าที่สืบทอดมาจากบรรพบุรุษ

เขาชื่อฉู่เหอ เป็นทายาทตระกูลหวัง หวังอีเตาคัดเลือกมาเองกับมือ