ลูกเขยมังกร - บทที่ 909 อุบัติเหตุที่คาดไม่ถึง

เมื่อเฉินเฟิงกลับมานั่งที่เดิมอีกครั้ง เรื่องราวการสนทนาระหว่างไป๋ซิงกับSouthcoดูเหมือนใกล้จะจบลงแล้ว ส่วนสีหน้าท่าทีของSouthcoดูเหมือนพอใจเป็นอย่างมาก

เฉินเฟิงเพิ่งจะนั่งลง Southcoก็ตะโกนพูดกับเฉินเฟิงว่า “เฉินเฟิง เพื่อนนายคนนี้เป็นเพื่อนที่สุดยอดมากจริงๆเลย ฉันตัดสินใจแล้วว่าหลังจากกลับไปคราวนี้ ฉันก็จะเปลี่ยนตัวแทนของฉันเลย”

เฉินเฟิงก็คิดไม่ถึงว่าเขาจะตัดสินใจได้เร็วขนาดนี้ แต่ก็พูดแสดงความยินดีว่า “นั่นก็เป็นเพราะนายนั่นแหละที่มีความสามารถในการเลือกใช้คน ถ้านายไม่เห็นด้วยละก็ งั้นก็ไม่มีทางที่จะเป็นไปได้เลย”

Southcoส่ายหน้าแล้วพูดว่า “ก็นั่นน่ะสิ นี่ต้องขอบคุณนายมากเลยนะ ถ้าไม่ใช่นายแล้วละก็ ฉันคงไม่มีทางที่จะหาตัวแทนที่ยอดเยี่ยมขนาดนี้ได้หรอก”

เฉินเฟิงก็ได้แต่ยิ้ม

แล้วยกแก้วเหล้าขึ้นมาเชิญชวนทุกคนให้ดื่มหมดแก้ว

ส่วนเขาก็ยังจงใจมองไปยังLeona อยู่บนโต๊ะอาหารเธอดูเหมือนค่อนข้างสำรวมตัวมากขึ้น เพียงแต่แอบขยิบตาให้กับเฉินเฟิงเท่านั้น ก็ไม่มีท่าทีอะไรอย่างอื่นอีกเลย

เมื่อคุยธุระเสร็จเรียบร้อยแล้ว แต่งานเลี้ยงก็ยังไม่เลิกรา แต่เรื่องราวหลังจากนี้ ก็ไม่จำเป็นที่จะต้องให้เฉินเฟิงอยู่เป็นเพื่อนอีกแล้ว เขาหาข้ออ้างว่าตัวเองยังมีเรื่องธุระอื่น จึงจะต้องรีบไปก่อน และให้ไป๋ซิงพาSouthcoไปทัวร์รอบๆเมืองหลานในยามราตรี

สำหรับเรื่องพวกนี้แล้วไป๋ซิงก็ย่อมช่ำชองเป็นธรรมดา เมื่อเฉินเฟิงกำลังจะจากไป เขาก็ยังพูดขอบคุณเฉินเฟิงอย่างเกรงใจ

เฉินเฟิงยิ้มแล้วพูดว่า “ฉันก็บอกแล้วไง แกช่วยชีวิตฉันไว้ ฉันก็ต้องตอบแทนบุญคุณแน่นอน แต่ครั้งนี้ก็ไม่สามารถทดแทนขอบคุณที่ช่วยชีวิตไว้ทั้งหมดหรอก ถ้าแกยังจะมีปัญหาอะไรอีก ก็ยังมาหาฉันได้ตลอดเวลาเลยนะ”

แต่ว่าไป๋ซิงส่ายหน้าแล้วพูดว่า “คุณชายเฉิน เรื่องที่ช่วยชีวิตคุณวันนั้นก็อย่าเก็บใส่ใจอีกเลย ถ้าหากไม่ใช่เพราะว่าพี่น้องสองสาวตระกูลฉางแล้ว อาศัยฉันคนเดียวคงทำอะไรไม่ได้หรอก คนที่ช่วยชีวิตแกจริงๆแล้ว ก็ยังคงเป็นพี่น้องสองคนนั้นมากกว่า”

เมื่อพูดถึงพวกเธอทั้งสองแล้ว เฉินเฟิงก็ไม่มีอารมณ์ที่จะพูดต่อไปอีกแล้ว

จึงได้ร่ำลากับSouthco จากนั้นเขาก็เดินจากไป

ส่วนเรื่องที่จะต้องทำต่อไปของเฉินเฟิงนั้นก็คือจะต้องไปตามที่อยู่ที่เขียนไว้ในกระดาษโน๊ตนั้น

และก็เป็นจริงเช่นนั้น เพียงแค่ไปนั่งรอในล็อบบี้ของโรงแรมไม่นานนัก Leonaก็เดินตามหลังเข้ามาแล้ว

เมื่อเห็นเฉินเฟิงแล้ว Leonaก็ยิ้มให้

“คุณรู้ได้ยังไงว่าฉันจะต้องกลับมาในเวลานี้ ถ้าฉันกลับมาดึกกว่านี้ล่ะ งั้นคุณก็จะต้องรออย่างนี้ต่อไปเหรอ?”

เฉินเฟิงก็ยิ้มแล้วพูดว่า “ผู้หญิงก็มีสัญชาตญาณของผู้หญิง ส่วนผมก็มีสัญชาตญาณของผมเอง อีกอย่างสัญชาตญาณของผมมักจะแม่นยำเสมอ”

Leonaใช้นิ้วมือจิ้มไปตรงหน้าผากของเฉินเฟิง แล้วค่อยๆเอียงตัวเข้าใกล้เฉินเฟิง ยิ้มแล้วพูดว่า “งั้นฉันก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าสัญชาตญาณของคุณจะแม่นยำขนาดไหน คุณลองทายดูซิว่าฉันใส่ชุดชั้นในสีอะไรอยู่ ถ้าหากทายถูกละก็จะมีรางวัลให้นะ”

เฉินเฟิงกลับไม่ตอบอะไรเลย ตรงเข้าไปจุมพิตริมฝีปากที่อยู่ใกล้แค่เอื้อมทันที อาหารอร่อยเลิศรสเช่นนี้ป้อนถึงปากแล้ว ก็คงไม่มีเหตุผลอะไรที่จะไม่รับประทานแล้ว

ริมฝีปากแดงนุ่มนั้นแทรกซึมไปด้วยกลิ่นหอมหวานชื่นใจ อมเข้าในปากทำให้รู้สึกดื่มด่ำน่าหลงใหล

Leonaก็เหมือนรู้สึกตกใจบ้างเล็กน้อยเมื่อถูกจู่โจมกะทันหันเช่นนี้ แต่ก็สงบนิ่งลงในทันที แล้วเป็นฝ่ายรุกไปจุมพิตกับเฉินเฟิงด้วยตัวเอง

ภายในระหว่างปากและลิ้นนั้น เกิดสารคัดหลั่งที่ลื่นไหลออกมา แต่ละคำนั้นแทรกซึมไปด้วยกลิ่นอายของอีกฝ่ายหนึ่ง ได้แต่จุมพิตซึ่งกันและกัน ดวงตาของLeonaนั้นเต็มไปด้วยความเร่าร้อนที่เปล่งประกายออกมา ดูเหมือนแทบจะจมปลักลงไปอยู่ภายในนั้น

แต่ยังดีที่จิตใต้สำนึกของเธอรู้สึกตื่นตัวขึ้นมาบ้าง จึงผลักให้เฉินเฟิงออกไป

แล้วพูดตำหนิเสียงเบาๆว่า “คนผีทะเล คิดจะกินคนอื่นเข้าไปตรงนี้เลยเหรอ? ที่นี่ยังมีคนเยอะแยะขนาดนี้เลยนะ”

เฉินเฟิงยิ้มอย่างยังไม่เต็มอิ่มแล้วพูดว่า “แต่ก็คุณรู้สึกมีความสุขดีไม่ใช่เหรอ? ยังไม่อยากจะปล่อยเลย”

“เป็นจริงอย่างที่คุณลุงSouthcoพูดไว้ไม่มีผิดเลย คุณนี่เป็นคนเลวสุดๆเลยจริงๆ”

พูดจบ Leonaก็หันหลังกลับแล้วเดินจากไป มุ่งหน้าไปยังลิฟต์ของโรงแรม

เฉินเฟิงยิ้มแล้วก็รีบวิ่งไล่ตามไป

“คุณจะทำอะไรเหรอ?” เมื่อเห็นเฉินเฟิงวิ่งตามมาถึงข้างกาย Leonaถามด้วยความสงสัย

“ยังไม่ได้คุยเรื่องน้ำหอมเลย ผมยังไม่อยากจากไปแบบนี้ ผมคิดว่าน้ำหอมบนตัวคุณLeonaนั้นจะต้องเข้มข้นแน่นอน ผมก็แค่อยากจะสูดดมให้มากขึ้นอีกหน่อยเท่านั้นเอง”

“ใครตกลงกับคุณล่ะ เจ้าคนลามก” ตอนนี้ประตูของลิฟต์ก็เปิดออกแล้ว Leonaก็ก้าวเท้าเข้าไปข้างใน

แต่ทันใดนั้นเฉินเฟิงก็ตะโกนขึ้นมาว่า “ระวัง!”

เขาบุกเข้าไปกอดLeonaไว้ จากนั้นก็หมอบลงบนพื้นอีกด้านหนึ่ง

ผู้ชายร่างสูงใหญ่คนหนึ่งเดินทียืนอยู่ข้างในลิฟต์ ในมือถือมีดสั้นด้านหนึ่งแทงไปยังตำแหน่งตรงที่Leona ยืนอยู่พอดี

ถูกชนจนล้มลงไปกับพื้น Leonaรู้สึกหัวเข่าถูกกระแทกจนเจ็บปวด แต่ก็รู้ว่าถ้าหากไม่มีเฉินเฟิงละก็ เธออาจจะตายไปแล้วก็ได้

นวดหัวเข่าของตัวเองเบาๆ แล้วมองไปยังตำแหน่งเดิมนั้น

นั่นเป็นผู้ชายคนหนึ่งที่สวมหมวกเบสบอลและใช้หน้ากากปิดหน้าไว้ ถึงแม้มองไม่เห็นหน้าตาก็ตาม แต่ก็ดูออกว่าอายุราวประมาณ 20ถึง30ปี

เฉินเฟิงก็ลุกขึ้นยืน

เขามองไปข้างในลิฟต์ ข้างในกลับมีศพนอนอยู่หนึ่งศพ

เฉินเฟิงจ้องมองเขา ไม่ได้รีบปัดมีดสั้นตรงของเขาออกไปทันที คนที่อยู่แถวนั้นก็สังเกตเห็นแล้วว่าภายในลิฟต์มีเลือดไหลออกมา ผู้หญิงคนหนึ่งก็กรีดร้องเสียงดังขึ้นมา

จากนั้นก็มีคนร้องตะโกนขึ้นว่า “ฆ่าคนตายแล้ว!”

สถานการณ์ก็เปลี่ยนเป็นวุ่นวายขึ้นมาทันที มีคนวิ่งหนีอย่างชุลมุนวุ่นวาย บางคนก็อยากรู้อยากเห็นคิดจะเดินเข้ามาดูเหตุการณ์ ส่วนยามรักษาความปลอดภัยของโรงแรมก็เข้ามาล้อมไว้อย่างรวดเร็ว

“วางมีดในมือลง” หนึ่งในยามรักษาความปลอดภัยร้องตะโกน

ไอ้หมอนั่นกลับใช้มีดแทงไปยังยามรักษาความปลอดภัยที่ตะโกนพูดอยู่นั้น ดูเหมือนว่าคิดจะข่มขู่ฝ่ายตรงข้าม แต่เฉินเฟิงก็อาศัยจังหวะตอนที่เขาเผลอ จึงใช้ขาเตะไปยังข้อมือของเขาหนึ่งที

ไอ้หมอนั่นรู้สึกเจ็บปวดตรงข้อมือ ในมือก็ไม่สามารถที่จะกำมีดสั้นนั้นไว้ได้ มีดจึงตกลงบนพื้นเสียงดังกังวาน

เมื่อเห็นไอ้หมอนั่นไม่มีอาวุธอยู่ในมือแล้ว ยามรักษาความปลอดภัยทั้งหลายจึงเข้าไปรุมจับฝ่ายนั้นไว้ได้

เฉินเฟิงแค่หันไปมองแป๊บเดียว ก็รีบกลับไปยังข้างกายของLeona

แล้วช่วยพยุงเธอขึ้นมา เพราะหัวเข่าของLeonaได้รับบาดเจ็บ ใส่รองเท้าส้นสูงก็ยิ่งเดินลำบากมากขึ้น

ต่อให้พยุงตัวเธอขึ้นมาได้ ก็ยังดูเหมือนเดินลำบากเช่นกัน

ลิฟต์ที่อยู่ด้านข้างเฉินเฟิงก็ได้กดไว้ก่อนแล้ว เมื่อลิฟต์ลงมาถึง เขาก็รีบอุ้มLeonaเข้าไปข้างในลิฟต์

ขณะที่ยามรักษาความปลอดภัยพวกนั้นยังคงวุ่นวายอยู่กับการจับกุมผู้ก่อเหตุคนนั้น เฉินเฟิงก็ได้พาLeonaขึ้นไปข้างบนแล้ว

ภายในลิฟต์ตัวนั้น จึงเหลือแต่Leonaกับเฉินเฟิงเพียงสองคนเท่านั้น

ดูเหมือนว่าถ้าอยู่ท่ามกลางห้องแคบๆที่ปิดมิดชิดเช่นนี้ ถึงจะเป็นผู้หญิงแบบไหนก็ต้องรู้สึกเขินอายกันบ้าง ต่อให้Leonaก็ไม่มีข้อยกเว้น

เพียงแต่อาจจะเพราะว่าเธอตอนนี้ได้รับบาดเจ็บอยู่ ซบอยู่ภายในอ้อมกอดของเฉินเฟิงแล้ว ยิ่งใกล้ชิดมากขึ้นจนรู้สึกถึงความอบอุ่นที่มาจากตัวของเฉินเฟิง

ความรู้สึกเช่นนั้นย่อมไม่สามารถที่จะเปรียบเทียบกับห้องที่ปิดมิดชิดเช่นนี้ได้

“คุณยังรู้สึกดีอยู่หรือเปล่า?” เฉินเฟิงถามพลางแล้วมองดูแก้มที่สีแดงเรื่อๆของLeona

Leonaก็ยังมีความกล้าที่จะพูดว่า “สงสัยต้องให้คุณมาตรวจเช็คร่างกายทั้งตัวของฉันก่อนแล้วล่ะ ถึงจะรู้ว่าตัวเองดีหรือไม่ดี”