วิวาห์ร้อน รักหวานซึ้ง - ตอนที่ 19
ตอนที่ 19
“ปาณีสะดุ้งเพราะความตกใจเธอเกือบสำลักเพราะ
กำลังดื่มน้ำอยู่
เธอคิดไม่ถึงเลยว่าคุณอาจะเรียกเวทัสออกมาเพราะจะ ถามเรื่องนี้?
คุณอารู้ได้ยังไงว่าฉันทำงานพาร์ทไทม์?
แล้วรู้อีกได้ยังไงว่าเวทัสเป็นคนทำเรื่องนี้
และยิ่งไปกว่านั้นตั้งแต่เธอกลับมาถึงบ้านจนถึงตอนนี้ก็ จะ2ชั่วโมงแล้วเขายังทำสีหน้าไม่รู้ไม่ชี้เหมือนคนไม่รู้เรื่อง
เวทัสเงยหน้าขึ้นตามองไปยังปาณีเหมือนกำลังพูดว่าเธอ
เป็นคนบอกน้าใช่ไหม!
ขี้ฟ้องจริงๆเลย
เขาก็ไม่ได้ปฏิเสธ”ผมเองครับ”
ธามนิธิจ้องมองเวทัส”ขอโทษปาณีซะ!”
“คุณน้า!”เวทัสเงยหน้ามองไปยังธามนิธิ “ปาณีเธอ..”
“ขอโทษเธอ!”ธามนิธิพูดย้ำอีกรอบด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบ
ไม่ให้โอกาสเขาแก้ตัวใดๆ!
สีหน้าของเวทัสแข็งที่อเขามองไปยังปาณีในใจของเขา โมโหมากนี่ฉันต้องขอโทษผู้หญิงแบบนี้จริงหรอ?
เพราะอะไร?
ทำไมเธอถึงสมควรได้รับคำขอโทษจากฉัน?
“ฉันจะพูดเป็นครั้งสุดท้ายขอโทษ”ธามนิธิจ้องมองเวทัส ปาณีเป็นคนที่เขาพากลับมาเขาจะไม่ให้เธอโดนรังแกหรือ โดนคนในบ้านเอาเปรียบใดๆทั้งสิ้น
ก่อนหน้านี้เวทัสก็ไม่ให้เกียรติปาณีถึงสองครั้งเขาก็ทน
แล้ว
แต่เรื่องในวันนี้เขาไม่สามารถทนได้อีก
ภายในรถนั้นเงียบสงบธามนิธิไม่ได้พูดอะไรเลยปาณี มองไปยังเขาจากการบังคับของธามนิธิทำให้เวทัสยอม ขอโทษเธอ
เพียงแค่นึกถึงสีหน้าของเวทัสที่โกธรแต่ไม่สามารถทำ อะไรได้เธอรู้สึกสะใจมาก
แต่ว่าเมื่อเห็นคนข้างๆนั่งนิ่งไม่พูดอะไรเลยทำให้ปาณี รู้สึกตื่นเต้นเล็กน้อย
มิน่าล่ะปกติไวยาตย์ถึงกลัวเขาขนาดนั้นที่แท้เวลาเขาโก ธรมันน่ากลัวอย่างนี้นี่เอง!
“คุณอา”ปาณียื่นมือออกไปจับแขนเขาอย่างระมัดระวัง
ธามนิธิตอบว่า”มีอะไร?”
“คุณไม่ได้โกธรใช่เปล่า?”น้ำเสียงของเธอหวาดกลัวเล็ก น้อยทำให้ธามนิธิหันมามองเธอแวบหนึ่ง
เขายื่นมืออกมาวางไว้ที่หัวของเธออย่างอ่อน โยน “ขอโทษด้วยนะที่ทำให้เธอต้องลำบาก”
เขาไม่ได้โกธรตัวเองด้วยก็ดีแล้ว
ปาณีตอบว่า “หนูไม่ได้เป็นไรค่ะ…แต่ว่าคุณรู้ได้ยังไงคะ ว่าหนูทำงานที่โรงแรม?”
จนถึงตอนนี้เธอก็ยังคิดไม่ออกว่าเขารู้ได้ยังไง
“ฉันมีตาทิพย์รู้ได้ทุกอย่าง”ธามนิธิมองไปยังปาณีอดไม่
ได้ที่จะหัวเราะออกมา
“หนูไม่เชื่อหรอก!”ปาณีกล่าว”ถ้าคุณมีตาทิพย์หนูก็มีหู ทิพย์แล้วแหละ”
“แล้วเธอคิดว่าฉันรู้ได้ยังไงล่ะ?”
“ต้องมีคนมาบอกคุณแน่ๆ”แม้จะไม่รู้ว่าเป็นใครก็ตาม
ธามนิธิเห็นสีหน้าที่เต็มไปด้วยความมั่นใจของเธอจึงเบ้
ปากตอบว่า”ก็ไม่ได้โง่เนอะ!”
แน่นอนว่าเรื่องนี้ต้องมีคนที่โรงแรมมาบอกเขา
ไวยาตย์ได้สั่งไว้ว่าให้พวกเขาดูแลปาณีอย่างดีพอเจอ เรื่องที่ปาณีโดนไล่ออกแบบนี้พวกเขาก็ต้องรายงานทันที อยู่แล้ว
ปาณีพูดว่า”คุณจะรู้สึกว่าหนูไม่ควรไปทำงานไหมคะ?”
เธอคิดไม่ถึงเลยจริงๆว่าโรงแรมนั้นเป็นธุรกิจของครอบ ครัวเวทัสเมื่อก่อนตอนพวกเขาคบกันเวทัสก็ไม่เคยบอก เธอเกี่ยวกับเรื่องพวกนี้
ถ้ารู้ตั้งเธอแรกเธอไม่มีทางไปทำงานที่นั่นหรอก
ธามนิธิตอบว่า”ทำมาหากินด้วยลำแข้งของตัวเองไม่ต้อง อายใคร!”
สำหรับปาณีแล้วคำพูดของธามนิธินี้เป็นกำลังใจให้เธอสู้
ต่อ
เธอยิ้มอย่างดีใจรีบอ้อนเขาว่า”คุณอาคืนนี้อยากกินอะไร คะเดี๋ยวหนูทำให้กินดีไหมนะ?”
ไหนๆวันนี้ก็ว่างอยู่แล้ว
ธามนิธิตอบ”ที่บ้านมีแม่บ้านอยู่แล้ว”
“แม่บ้านกับหนูทำไม่เหมือนกันสักหน่อยหนูทำกับข้าว
อร่อยนะจะบอกให้