วิวาห์ร้อน รักหวานซึ้ง - ตอนที่15
ตอนที่15
“ห้ะ?”
ปาณีไม่รู้เรื่อง
บาร์นี่คือบาร์นี่คนที่ฉันรู้จักหรอ?ฉันไปพูดตอนไหนว่า
บาร์นี่ทำศัลยกรรม?
คนที่พูดคำพูดพวกนี้คือติรยาต่างหาก!
เกี่ยวกับฉันได้ไงเนี่ย?
“คุณทักคนผิดรึเปล่าคะ?ฉันไปพูดแบบนี้ตอนไหน?”
“ยังจะแสแสร้งอีก!เธอคิดว่าทำตัวไม่รู้ไม่ชี้แล้วพวกฉันจะ ดูไม่ออกหรือไง?โรงเรียนมัธยมชญตว์มีคนอย่างเธอมันน่า ขยะแขยงจนอยากอ้วกจริงๆเก่งแต่นินทาคนอื่นลับหลัง! หน้าด้าน!”
คนที่ด่าปาณีน่าจะเป็นพวกแฟนคลับตัวโยงของบาร์นี่พวกเธอเรียนโรงเรียนเดียวกันกับปาณี
พอบาร์นี่รู้ว่าปาณีนินทาเธอเธอจึงเอาเรื่องนี้ไปบอกกับ แฟนคลับตอนนี้แฟนคลับของเธอจึงตามมาแก้แค้นแทนไอ ดอลของตัวเอง
“ฉันไม่เคยพูดจริงๆพวกเธอเข้าใจผิดแล้ว!”
“กล้าทำแล้วยังไม่กล้ารับอีกใช่ไหม?ตอนนั้นที่เธอแย่ง แฟนติรยาไปทำไมไม่รู้จักแย่งอย่างเงียบๆล่ะ?ยังดีที่เวทัส ตาสว่างเลยทิ้งเธอไป!”
“ฉันไปแย่งแฟนของจริยาตอนไหน?”ปาณีแทบจะเป็นบ้า
ปาณีนึกถึงเมื่อกลางวันเพิ่งเจอพวกติรยาไปอดไม่ได้ที่จะ คิดว่าเรื่องพวกนี้เป็นฝีมือของกริยา??
“กริยาเป็นคนพูดแบบนี้ใช่ไหม?”
“เธอจะสนว่าใครเป็นคนพูดทำไมเธอมันก็แค่คนที่กล้าทำ แล้วไม่กล้ารับดีๆนี่เอง!”
ฝ่ายตรงข้ามด่าอย่างไม่หยุดปาณีไม่สามารถทนดูอีกต่อ ไปได้จึงบล็อคเธอไป
จากอารมณ์ดีๆก็ต้องมาพังเพราะเรื่องไม่เป็นเรื่องนี้
เค้กที่แสนอร่อยวางอยู่ตรงหน้าแต่ตอนนี้เธอกลับกินไม่ ลงเธอใช้ซ้อมเสียบลงไปบนเค้กหลายจุดไม่ได้กินต่ออีก
เลย
ธามนิธิที่กำลังอ่านหนังสืออยู่ข้างๆเห็นปาณีนั่งนิ่งไปไม่ ได้กินเค้กต่อจึงถามว่า”เค้กไม่อร่อยหรอ?”
“เปล่า….เปล่าค่ะ….”ปาณีก้มหน้าตาเธอเริ่มแดง
เธอไม่กล้าเงยหน้าขึ้นมองธามนิธิเพราะกลัวว่าน้ำตาจะ
ไหลออกมา
“เป็นไรไปล่ะ?”
เห็นปาณีนั่งเครียดกุมขมับของตัวเองธามนิธิเลยรู้สึกใจไม่ดีเขาไม่เคยเห็นปาณีเป็นแบบนี้มาก่อนเกิดเรื่องอะไร
ขึ้น?”
ปาณีฟุบตัวลงบนโต๊ะพูดอย่างอึดอัดว่า”คุณอา….”
“ร้องไห้แล้วหรือ”
“ไม่ได้ร้องสักหน่อย..”
ฉันจะไม่ร้องไห้เพราะติรยาเด็ดขาด
ปาณีพูดอย่างเบื่อหน่ายว่า”คุณอาคุณเคยโดนคนหักหลัง
ไหมคะ?”
หลับพูดจบประโยครู้สึกมีแสงแวบผ่านตาของธามนิธิ
คำถามนี้ทำให้เขานึกถึงนลิน
แน่นอนว่าคนที่ฟุบอยู่บนโต๊ะอย่างปาณีจับสังเกตไม่ได้ เธอยังคงพูดต่อไปว่า”ที่แท้การโดนเพื่อนหักหลังมันเจ็บ ปวดอย่างนี้นี่เอง….”
ธามนิธิได้ยินความเศร้าในเสียงนั้นเขาเก็บประกาย แหลมคมในดวงตาไว้ปิดหนังสือในมือลงแล้วเคลื่อนรถ เข็นไปหาเธอพร้อมพูดว่า”เธอเป็นภรรยาของฉันถ้ามีเรื่อง อะไรไม่สบายใจเล่าให้ฉันฟังได้นะ”
ปาณีเงยหน้าขึ้นมองดวงตาที่แดงก่ำมองไปยังธามนิธิ
ดวงตากลมโตคู่นั้นแม้จะไม่มีน้ำตาไหลออกมาแต่น้ำตา เธอก็คลอเต็มเป้า
ธามนิธิเห็นเช่นนี้ก็รู้สึกปวดใจ
“อย่างอื่นก็ไม่มีอะไรมากหรอกค่ะ….แค่มีเพื่อนคนหนึ่ง หนูเห็นเค้าเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดมาตลอดแต่เขาไม่ได้คิด แบบนี้ยังนินทาหนูลับหลังอีกทำให้คนอื่นเข้าใจหนูผิดไป หมด.
ถ้าไม่เป็นเพราะว่าเห็นติรยาเป็นเพื่อนรักเธอก็คงไม่เจ็บ ปวดขนาดนี้
ขณะที่เธอกำลังเสียใจเธอก็ได้แต่โทษตัวเองว่าทำไม ไม่รู้ธาตุแท้ของเธอให้เร็วกว่านี้
“เป็นเพื่อนที่โรงเรียนหรอ?”
“อืม”ปาณีพยักหน้า
ธามนิธิลูบหัวเธอเบาๆพูดว่า”ถ้าจัดการไม่ได้ก็บอกฉันนะ
เดี๋ยวฉันช่วยเธอจัดการเอง”
ปาณีรู้สึกอุ่นใจ”ขอบคุณค่ะคุณอา”
ในโลกใบนี้คงมีแค่คุณอาคนนี้เท่านั้นสินะที่เป็นห่วงเธอ จริงๆ