ศึกสยิวเกราะศาสตรา - ตอนที่ 1
ตอนที่หนึ่ง ชุดเกราะเวทย์มนต์และสอนเล่น?
“เฮ้ยทำอะไรของแกวะ เด็กเวรนี่”
ผู้ชายที่โดนคุณน้องสาวของผมกระโดดถีบขาคู่ใส่จนหน้าทิ่มลุกขึ้นมาโวยวายทันที ก็แน่ล่ะเป็นผมโดนผมก็คงลุกขึ้นมาโวยวายเหมือนกัน
พอเสียงโวยวายดังขึ้นมา..เออพวกเขาก็กลายเป็นจุดสนใจขึ้นมาในทันที พวกทหารยามเองก็เริ่มแห่กันมาแล้ว
“ไม่ทราบว่าเกิดอะไรขึ้นครับ”
ทหารยามมาถึงก็เอ่ยถามคุณน้องสาวของผมด้วยท่าทีน้อบน้อมผิดปกติ ว่ากันไงดีล่ะมันเกินคำว่าแปลกไปไกลเลย เพราะปกติแล้วควรจะถามฝ่ายถูกกระทำไม่ใช่เหรอ นั่นไงรอยรองเท้าน้องสาวผมยังติดอยู่กลางหลังเขาอยู่เลยนะ
“ไอ้หมอนี่ทำร้ายร่างกายพี่ชายชั้นจับมันโยนออกไปนอกกำแพงเมืองที”
“พูดอะไรวะ ไอ้เปี๊ยกแกต่างหากที่โดดถีบฉันนะเว้ยทหารดูนี่ดิรอยรองเท้ายัยนี่ยังติดอยู่เลย”
แน่นอนว่าคนโดนถีบน่าจะเป็นฝ่ายถูกนะ อย่างน้อยผมก็เคยคิดว่าเป็นอย่างนั้นจนกระทั้ง…
“รับทราบแล้วครับร้อยเอกเวนดี้”
ทหารหิ้วผู้ชายคนนั้นไปเฉยเลย! เฮ้ยมันใช่เหรอฟะ หลักฐานว่าเขาทำร้ายร่างกายผมก็ไม่มี
ทหารพวกนั้นเรียกคุณน้องสาวว่าร้อยเอก? อย่า..อย่าบอกนะว่านี่คือสิ่งที่เรียกว่าการใช้เส้น? อำนาจมันจะน่ากลัวไปแล้ววุ้ยย!
“เรียบร้อยแล้วค่ะพี่ชายกลับบ้านกันเถอะค่ะ”
คุณน้องสาวกลับมาหาผมด้วยรอยยิ้มกว้าง นี่ถ้าผมทำเธอไม่พอใจผมคงถูกหิ้วไปโยนนอกเมืองเหมือนกันสินะ อ่าาช่างเป็นน้องสาวที่น่ากลัวเกินไปแล้ว
“อา…เอ..ว่ายังไงดีล่ะผม..เฮ้ยพี่ว่าเราทำเกินไปหน่อยนะ”
“อย่างนั้นเหรอคะ? อืมถ้าพี่อยากช่วยเขา เราคงต้องรีบหน่อยนะคะเพราะป่านนี้คงใกล้จะถึงประตูเมืองแล้ว”
“เฮ้ย!! เดี๋ยวค่ะ พี่!!”
ผมออกวิ่งไปหน้าประตูเมืองในทันที ว่ายังไงดีล่ะก็ตอนหยุดเวลาผมลองออกไปส่องดูแล้วล่ะนะข้างนอกนั่นน่ะมีสัตว์น่ากลัวอยู่เต็มไปหมด ไอผมก็ไม่ใช่คนใจไม้ไส้ระกำขนาดที่จะปล่อยให้คนที่แค่ผลักผมต้องตายซะด้วยสิ
“หยุดก่อนครับ คุณทหารเมื่อกี้แค่เรื่องเข้าใจผิดนิดหน่อยครับ”
ผมตะโกนเรียกคุณทหารที่กำลังหิ้วปีกผู้ชายคนนั้นอยู่ แล้วดูเหมือนว่ามันจะได้ผลซะด้วยสิ พวกเขายอมปล่อยผู้ชายคนนั้นแล้ว
“อะนายมัน..เฮือก!..เออฉันก็มะมะไม่ได้มีของมีค่าติดตัวมากมายเอาเป็นว่าเอานี่ไปแทนคำขอโทษแล้วกัน”
ผู้ชายคนนั้นอยู่ๆก็ทำหน้าเหมือนเห็นผีซะอย่างนั้นพอยัดอะไรบางอย่างใส่มือของผมเสร็จก็รีบวิ่งหนีไปเฉยเลยเสียมารยาทจริงๆเลยนะ
“พี่ชายคะ”
“เฮือก!”
ผมว่าผมพอเข้าใจแล้วว่าทำไมพวกทหารถึงปล่อยผู้ชายคนนั้นง่ายนัก หรือแม้แต่ผู้ชายคนนั้นที่ทำไมถึงได้ทำหน้าเหมือนเห็นผี ก็คุณน้องสาวดันมายืนยิ้มสยองอยู่ข้างหลังผมตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้นี่สิ
“พี่ชายแย่มากเลยนะคะ ทิ้งหนูไว้แล้ววิ่งมาเฉยเลย แล้วผู้ชายปากเสียเมื่อกี้ให้อะไรมาเหรอคะ?”
คุณน้องสาวเบะปากใส่ผม ถ้ามองๆไปเธอก็ดูน่ารักอยู่หรอกแต่สมองผมดันจดจำภาพรอยยิ้มอันแสนน่ากลัวของเธอไปแล้วเนี่ยสิ
ผมก็อยากรู้เหมือนกันว่าชายคนนั้นให้อะไรมาผมเลยแบมือออกมาดู และสิ่งที่ผมเห็นก็คือหินสีดำรูปทรงสี่เหลี่ยมขนาดใหญ่กว่าเม็ดถั่วเขียวนิดหน่อย
“อ๋อ ไอ้นี่มันอาร์เมอร์(Armour)*สินะคะ”
*ชุดเกราะ
“อะไรกันหินสีดำๆนี่คือชุดเกราะเหรอ?”
“พี่ชายไม่รู้จักอาร์เมอร์เหรอคะ? ถึงจะโดนจับเป็นเฉลยอยู่หลายปีแต่ความรู้พื้นฐานแบบนี้ก็ควรรู้นะคะ ฮิฮิช่วยไม่ได้ล่ะนะหนูคนนี้จะคอยชี้นำพี่ชายผู้ขาดความรู้เบสิกเองค่ะ”
ในที่สุดก็ถึงช่วงTutorial(สอนเล่น)สักทีสินะ ผมน่ะอยากกดไอค่อนรูปเสื้อเกราะจนตัวสั่นแล้ว ค่อยสมกับชื่อเกม ArmorNGirls หน่อย
“พี่ชายเดินตามหนูมาเรื่อยๆนะคะ หนูจะค่อยๆอธิบายระหว่างทาง”
สรุปจากที่เวนดี้คุณน้องสาวยศร้อยเอกที่เธอเคลมตัวเองว่าน่ารักได้อธิบายให้ผมฟัง ใจความสำคัญของระบบชุดเกราะคือเครื่องป้องกันและอาวุธในสนามรบใช้เวทย์มนต์เป็นพลังงานหลัก โดยเกราะเองก็มีหลายประเภทต่างกันไป ส่วนวิธีใช้งานก็คือต้องกลืนหินนี่เข้าไปก่อนแล้วจึงเรียกออกมาผ่านจินตนาการ
“พี่อย่าเพิ่งรีบร้อนกินหินนั่นนะคะ ถึงแม้ว่าจะสามารถลงทะเบียนชุดเกราะได้ไม่จำกัดแต่หนูแนะนำว่าใช้ของดีๆไปเลยชุดเดียวจะดีกว่าค่ะเพราะมันเรียกออกมาใส่ได้แค่ทีละชุดค่ะ แล้วของพี่หนูก็เตรียมไว้ให้แล้วด้วยรับรองว่าเป็นของชั้นหนึ่งจนหินสีดำนั่นเทียบไม่ติดเลยค่ะ”
คุณน้องสาวเท้าเอวยืนยืดอกเล็กๆนั่นอย่างภาคภูมิใจ อืมโอเคถ้าเป็นปกติในฉากแบบนี้ในเอโรเกะผมต้องพูดชมเธอและลูบหัวเพื่อเพิ่มความสัมพันธ์สินะ แล้วถ้านี่เป็นโลกตามแบบฉบับเกมจริงแสดงว่าตัวละครตัวแรกที่เจออย่างคุณน้องสาวคงจะเป็นตัวละครจีบง่ายที่สุดสำหรับผู้เล่นบีกินเนอร์
“เก่งสมกับเป็นน้องสาวของพี่เลย”
ลูบ!~ ลูบ!~
“เฮะ!~ เฮะ!~”
เหมือนจะจริงแฮะพอผมพูดชมเข้าหน่อยเธอก็เขินยิ้มซะน่ารักเลย ถ้างั้นผมเข้ารูทคุณน้องสาวเลยแล้วกัน เพราะถึงแม้จะเป็นโลกแบบเดียวกับเกมแต่ก็ไม่แน่ว่าถ้าดันพลาดท่าตายไปจะเป็นยังไง
ดังนั้นการเลือกทางที่ง่ายที่สุดจึงเป็นตัวเลือกที่ดี เอาเถอะถึงแม้จะขึ้นชื่อว่าเป็นคุณน้องสาวแต่สำหรับผมที่วาปทะลุมิติมาเธอก็เป็นเพียงเด็กสาวแปลกหน้าที่หน้าตาน่ารักคนนึงเท่านั่นเองเพราะงั้นถึงแม้ผมจะเลือกจีบเธอก็ไม่ถือว่าค้ำคอร์หรอกนะ
“พี่ชาย! พี่ชาย! โม่ววว!! พี่ชายล่ะก็”
“เอ๊ะอะไรเหรอ?”
“ถึงแล้วค่ะ พี่เหม่อลอยอยู่ได้หรือว่าจะสนใจชุดเกราะมากเหรอคะ?”
อ่าดูเหมือนผมจะอ่านเบื้องหลังตัวละครนานไปหน่อยเพราะหลังจากที่คุยเรื่องชุดเกราะจบ ฟังชั่นที่ไอค่อนเป็นรูปใบหน้าของหญิงสาวก็เปลี่ยนจากสีเทาเป็นสีขาวผมเลยลองกดเข้าไปดู
ปรากฏว่าในนั้นมีโปรไฟล์ของตัวละครต่างๆอยู่ซึ่งส่วนใหญ่ก็ยังเป็นเงาดำอยู่ และผมคาดว่ามันคงจะปลดล็อกเพิ่มเมื่อผมเจอตัวละครสำคัญเหล่านั้น อย่างไรก็ตามในตอนนี้ในนั้นก็มีข้อมูลของตัวเอกซึ่งก็คือตัวผมเองกับตัวละครเวนดี้ผู้ที่เป็นน้องสาวอยู่อย่างครบถ้วน
ในหน้าโปรไฟล์ของคุณน้องสาวนั้นมีระบุไว้ชัดเจนทุกอย่างตั้งแต่ทรีไซส์ยันของที่ชอบและ ไม่ชอบ สมแล้วล่ะนะที่เป็นตัวละครสำหรับมือใหม่ให้ข้อมูลมาเยอะจริงๆ
แต่สิ่งที่ผมต้องสนใจจริงๆน่ะมันคือข้อมูลของผมต่างหากเพราะนี่มันกลายเป็นชีวิตจริงไปแล้วไม่ใช่เกมที่มีตัวเลือกให้เลือกตอบ ดังนั่นผมเลยจำเป็นต้องรู้เรื่องราวทั้งหมดที่ผ่านมาเพื่อสร้างคำตอบและจุดจบที่สมบูรณ์แบบที่สุด
เรื่องราวมันเริ่มขึ้นจาก…