ศึกสยิวเกราะศาสตรา - ตอนที่ 2
ตอนที่สอง เรื่องราวในอดีต
เรื่องราวมันเริ่มขึ้นจากการลอบสังหารองค์ชายรัชทายาทเพียงคนเดียวของจักรวรรดิไลท์นิ่งแฮมเมอร์ในเขตแดนของประเทศข้างเคียง และไอ้ประเทศข้างเคียงที่ว่านั่นคือประเทศของผมเองสาธารณรัฐไวท์ฮาวด์ ซ้ำร้ายองค์ชายแวร์ดายที่ตายนั่นดันมาตายในเมืองที่ผมอาศัยอยู่
ไฟสงครามปะทุขึ้นอย่างรวดเร็ว และพ่อของผมที่เป็นผู้บัญชาการทหารของเมืองในตอนนั้นก็โดนโจมตีทั้งจากภายในและภายนอก ถึงแม้ว่าท่านจะไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์แต่ความผิดพลาดของลูกน้องก็ถือเป็นความรับผิดชอบของหัวหน้า
การหย่าร้างเกิดขึ้นหลังจากที่พ่อตัดสินใจไปบัญชาการรบที่แนวหน้า และเพราะตระกูลครอสโอเวอร์จำเป็นต้องมีผู้สืบทอด ดังนั้นตัวเอกหรือว่าตัวผมเองในตอนนั้นจึงจำใจไปกับพ่อด้วยเพื่อศึกษางานทางการทหาร ก็ตระกูลครอสโอเวอร์เป็นตระกูลทหารที่รับใช้ชาติมานานนี่นะช่วยไม่ได้ ช่วยไม่ได้ ส่วนแม่ที่แยกทางก็ไปอาศัยอยู่ที่เมืองหลวงกับคุณน้องสาว
สามเดือนที่แนวหน้าแม่ทัพครอสโอเวอร์โด่งดังในฐานะผู้บัญชาการทัพไร้พ่ายที่นำพาทหารรอดชีวิตมาครั้งแล้วครั้งเล่า สามเดือนที่เขตแดนของไวท์ฮาวด์ปลอดภัย
แต่แล้วสงครามก็พลิกจากหน้ามือเป็นหลังเท้า หลังจากที่ไลท์นิ่งแฮมเมอร์นำอาวุธยุทโธปกรณ์เวทย์มนต์แบบใหม่มาใช้ และโน้มน้าวประเทศพันธมิตรให้เข้าสู่สงคราม
มันคืออาร์เมอร์**ชุดเกราะเวทย์มนต์ที่สามารถพัฒนาตามลักษณะนิสัยของผู้ใช้งาน แน่นอนว่าแม้ไวท์ฮาวด์ยังไม่พ่ายแพ้ศึกในทันทีแต่เมืองหน้าด่านก็ถูกตีแตก เหล่าลูกหลานของขุนนางคนสำคัญล้วนถูกจับเป็นเชลยศึก รวมไปถึงตัวเอกด้วย
แต่แล้วอีกสามปีสงครามก็พลิกพลันอีกครั้ง และปิดฉากลงอย่างสมบูรณ์ด้วยฝีมือของ เค(K) สายลับฝีมือดีคนนึงของไวท์ฮาวด์ผู้ที่แทรกซึมและคอยขโมยเทคโนโลยีของทางนั้นมาเรื่อยๆ
อสูรกายในชุดเกราะสีแดงเลือดบุกเดี่ยวเข้าไปสังหารราชาของไลท์นิ่งแฮมเมอร์ด้วยความเหี้ยมโหด ผู้เห็นเหตุการณ์ต่างเล่าว่าใครก็ตามที่ขวางทางของ เค จะถูกจับฉีกร่างเป็นชิ้นๆ
หลังจากราชวงศ์ถูกสังหารจนเกือบหมด ไลท์นิ่งแฮมเมอร์ประกาศขอยอมแพ้ และไวท์ฮาวด์ชนะสงคราม เหล่าเชลยศึกได้กลับบ้านนับเป็นจุดเริ่มต้นของเกมArmorNGirls
“พี่ชายเร็วๆสิคะ หนูสั่งเตรียมอาหารไว้เลี้ยงฉลองเพียบเลย เดี๋ยวมันจะเย็นหมดนะคะ”
“จ้าๆ”
ผมรีบเร่งฝีเท้าหอบร่างกายผอมแห้งของผมเดินตามคุณน้องสาวขึ้นลิฟท์ไป ผมเหลือบมองคุณน้องสาวเป็นพักๆเทียบกับในโปรไฟล์..อืมเธอดูน่ารักจริงๆนั่นแหละแต่อดีตที่เขียนอยู่ในนี้ของเธอก็น่าเศร้าไม่น้อยเลย
เวนดี้ ครอสโอเวอร์ อายุสิบหกปี ส่วนสูงร้อยสี่สิบห้า น้ำหนักสามสิบเจ็ดกิโลกรัม ทรีไซส์(28-22-30) มีสีผมและสีตาสีดำ สามปีที่แล้วย้ายมาอาศัยอยู่ที่เมืองหลวงกับผู้เป็นแม่แต่พออยู่มาได้สามเดือนข่าวการตายของคุณพ่อกับการถูกจับตัวไปของพี่ชายก็ทำให้ผู้เป็นแม่ล้มป่วยและจากไปด้วยไข้ใจ หลังจากนั้นก็ถูกรับกลับมาเลี้ยงภายในตระกูลครอสโอเวอร์อีกครั้งด้วยฝีมือของคุณปู่ เวนดี้ถูกวางตัวเป็นผู้สืบทอดตระกูลครอสโอเวอร์แทนพี่ชาย และด้วยเส้นสายของตระกูลและความพยายามอย่างหนักของเธอทำให้กลายเป็นร้อยเอกที่อายุน้อยที่สุดในกองทัพ
คุณน้องสาวช่างน่าสงสารสามปีที่แล้วเธอเพิ่งอายุสิบสามเองนะ ทำไมโลกของเกมโป๊มันถึงได้โหดร้ายอย่างนี้ กระซิก กระซิก
ดูเหมือนค่าความสัมพันธ์ของเธอกับผมตอนนี้จะอยู่ที่สี่สิบเปอร์เซ็น เป็นความสัมพันธ์ระดับที่เรียกได้ว่าใกล้ชิดมากๆแล้วละมั้ง ผมก็ไม่รู้เหมือนกันก็อย่างที่เคยบอกไปผมหลบสปอยมา ผมรู้แค่ว่าเราจะขอมีอะไรกับตัวละครได้ก็ต่อเมื่อมีค่าความสัมพันธ์มากกว่าเจ็ดสิบเปอร์เซ็นเท่านั้นแหละอย่าเข้าใจผิดล่ะนี่น่ะถือเป็นความรู้พื้นฐานของคนที่เล่นเอโรเกะของค่ายนี้มาช้านานเชียวนะ
กริ๊ก!
“เป็นไงบ้างคะพี่ชายคงหิวแย่แล้ว”
คุณน้องสาวไขกุญแจเปิดประตูห้องของคอนโดให้ผมดูสภาพข้างใน ผมบอกตามตรงมันหรูหราหมาเห่าเอามากๆ นี่สินะคอนโดหรูหลายสิบล้าน
ผมมองไปที่โคมไฟติดเพดานที่..เออเรียกว่าอะไรแชงสักอย่าง..อ๋อนึกออกแล้วแชงกาเรีย มันดูราคาแพงมากกว่าอาหารทุกอย่างที่ถูกจัดเรียงไว้บนโต๊ะยาวนั่นอีกนะ
“เออแชงกาเรียสวยดีนะ”
“แชนเดอเรียค่ะพี่ชาย ฮิฮิแม้แต่โคมไฟพี่ยังไม่รู้จักเลยเหรอคะเนี่ย บางทีการเป็นเชลยที่นั่นคงทำให้พี่ชายต้องเรียนรู้อะไรหลายต่อหลายอย่างเลยนะคะ”
บ้าเอ๋ยผมปล่อยไก่ รู้งี้ไม่น่าพูดออกมาเลยถึงแม้รอยยิ้มบนใบหน้าคุณน้องสาวตอนขำจะดูน่ารักดีก็เถอะ
“มาทานข้าวกันเถอะค่ะพี่ครูส”
ผมถูกจูงมือไปนั่งลงบนเก้าอี้แล้วพอรู้ตัวอีกทีจานตรงหน้าที่เคยว่างเปล่าก็อัดแน่นไปด้วยอาหารที่คุณน้องสาวตักมาให้ซะแล้ว เธอช่างเอาอกเอาใจจริงๆ
ผมไม่แปลกใจเลยถ้าผู้ชายหลายคนจะหลงไหลในความใส่ใจของเธอ วะฮะฮ่าแต่พวกมันก็คงทำได้แค่จ้องมองหน้าจอคอมพิวเตอร์เท่านั้นแหละเพราะคนที่เธอเอาอกเอาใจอยู่จริงๆคือผมยังไงล่ะ การทะลุมิติมาในเกมมันดีงี้นี่เอง
“พี่เป็นอะไรรึเปล่าคะ? ทำไมไม่กินล่ะ?”
“อ่า โทษทีบังเอิญว่าพี่ตะลึงในความน่ารักของน้องสาวอยู่น่ะสิ”
“เฮะเฮะ พี่นี่ล่ะก็ปากหวานจริงเชียวหนูให้ไก่อีกน่องแล้วกันค่ะ”
ผมในตอนนี้ตื่นเต้นสุดๆไปเลยล่ะ ผมแอบหยอดคำหวานพลางลอบสังเกตหลอดแสดงค่าความสัมพันธ์ไปด้วยและดูเหมือนว่ามันจะขึ้นง่ายเอามากๆตอนนี้มันขยับขึ้นไปห้าสิบเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ซึ่งมันก็หมายความว่าเวนดี้คิดเกินเลยความสัมพันธ์แบบพี่น้องไปแล้วยังไงล่ะช่างเป็นน้องสาวที่ไวไฟจริงๆ
ง่ำๆ
ผมยัดอาหารมากมายเข้าปากถึงแม้จะยังไม่ค่อยหิวก็ตาม แต่ถ้ามัวแต่พูดคุยจะผิดสังเกตเอาได้ และอีกอย่างที่สำคัญผมคงต้องเพิ่มเนื้อหนังให้เจ้าร่างกายผอมๆของผมสักหน่อยไม่งั้นถ้าถึงอีเว้นต่อสู้เมื่อไหร่ผมคงถูกอัดปลิวเป็นกระดาษแน่ๆ
“พี่ชายลองทานนี่ดูสิคะ”
“โอเค ง่ำ!”
“อันนี้ด้วยค่ะหนูชอบมากเลย”
“ง่ำ!”
อร่อยจังวุ้ยย!~ การเป็นพระเอกเกมโป๊มันสบายอย่างงี้นี่เอง จงอิจฉาผมเข้าไปซะเจ้าพวกตัวเอกสายแฟนตาซีใสๆทั้งหลาย