ศึกสยิวเกราะศาสตรา - ตอนที่ 9
ตอนที่เก้า ภายในจิตใจของพี่ชายที่เล่านิทานก่อนนอน
“เพื่อเป็นลงโทษพี่ชายที่ทำเอาหนูตกอกตกใจจนหัวใจเกือบวาย อยู่รอที่ห้องนะคะ เดี๋ยวหนูจะไปซื้อข้าวกล่องเอง”
หลังจบการประลองคุณน้องสาวก็รีบวิ่งมาลากผมกลับบ้านในทันที มิหน่ำซ้ำผมยังถูกริบสิทธิ์ในการเลือกซื้อข้าวกล่องไปอีกต่างหาก โถ่วๆ
เฮ้ย! นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันโดยปกติสู้ชนะมันต้องได้รางวัลสิ รางวัล! ปกติต้องถอดเสื้อผ้าออกแล้วพูดว่าทานหนูได้เลยนะพี่จ๋าไม่ใช่เรอะ? นี่เป็นโลกของเกมโป๊นะเว้ย
เอาเถอะแต่ถ้าในมุมมองของความเป็นจริงแล้วถ้าผมเห็นคุณน้องสาวไปบาดเจ็บล้มลุกคลุกคลานในสนามประลองก็คงจะเจ็บปวดเหมือนกัน
ถึงแม้ในใจจะปฏิเสธเรื่องที่ว่าเป็นน้องสาวแท้ๆแต่อย่างน้อยเธอก็เป็นสาวสวยที่ผมมีความสัมพันธ์ทางกายและเล็งไว้เป็นภรรยาในอนาคตล่ะนะ
“สเตตัส!”
ครูส ครอสโอเวอร์ *
อาร์ม : Shooting Star Armor
Type : ?????
Rank : 6
HP70/70
MP90/90
STR:11 (+5)
VIT:7 (+3)
INT:9 (+5)
AGI:11 (+7)
LUK:9 (+5)
Skill: [TSC(R54)]
Point:5
ผมเรียกเจ้าหน้าต่างโปรงใสที่แสดงค่าสถานะของผมออกมา ที่จริงจากการทดลองเรียกเล่นๆพบว่าแค่เพียงนึกในใจก็สามารถเรียกออกมาได้แล้วล่ะ
แต่ทำไมทั้งๆที่แค่เพียงนึกก็สามารถเรียกใช้ฟังชั่นต่างๆในวิสัยทัศน์ได้แล้ว แต่ผมกลับเก็กท่าซะเว่อร์วังและตะโกนเรียกมันออกมาประนึงว่ากำลังแปลงร่างอยู่น่ะเหรอ?
ฟิลลิ่งน่ะสิ! ฟิลลิ่ง! อารมณ์ก็เป็นสิ่งสำคัญเหมือนกันนะเอาแต่คิดเรื่องเครียดๆจะไปสนุกกับชีวิตได้ยังไงล่ะ
จากการตรวจดูสเตตัสของผมที่อัพขึ้นมาพรวดเดียวถึงห้าระดับพบว่าได้สเตตัสเพิ่มมาทั้งหมดยี่สิบห้าหน่วย
แสดงว่าการอัพระดับแต่ละทีจะได้สเตตัสเพิ่มขึ้นมาห้าแต้มสินะ
แล้วเจ้าค่าสเตตัสที่เพิ่มมาเยอะสุดก็คือAGIซึ่งเป็นค่าความเร็วที่มีผลโดยตรงกับการหลบหลีก เห็นได้ชัดเจนเลยว่าสเตตัสของอาร์มจะเติบโตตามสไตล์การต่อสู้
ผมที่ไม่ค่อยรับดาเมจค่าพลังชีวิตเลยไม่ค่อยเติบโตเท่าที่ควร
ส่วนไทป์ก็ยังคงประหลาดอยู่เหมือนเดิมจาก – กลายเป็น????ไปซะแล้วแล้ว เป็นบัคที่ผมไม่รู้จะไปแจ้งทีมพัฒนาที่ไหนให้มาแก้ คงต้องปล่อยทิ้งไว้อย่างนี้นี่แหละนะ
สกิลพ้อยที่เพิ่มมาห้าแต้ม พอลองเพ่งจิตดีๆก็พบว่าทราบสกิลที่สามารถอัพได้ขึ้นมาดื้อๆ คล้ายกับการเรียกใช้ฟังชั่นที่มองเห็นอยู่ในวิสัยทัศน์
สกิลที่อัพได้ตอนนี้ก็มี 《เสริมความเร็วLV.1》《เรียกดาบ》《เสริมกระสุนมานาLV.1》《ปรับแต่งวัตถุLV.1》《เรียกคทา》《ตั้งรับLV.1》
ถึงไม่มีคำอธิบายก็พอเข้าใจหน้าที่และที่มาของแต่ละสกิลอยู่ยกเว้นเสียแต่เจ้าสกิล ปรับแต่งวัตถุ มันคืออะไรกันฟะ พฤติกรรมไหนที่ทำให้ปลดล็อกมันมาให้อัพเนี่ยผมไม่เข้าใจจริงๆ
แม้จะมีสกิลมากมายให้อัพแต่ผมก็ยังไม่อยากจะรีบร้อนอัพตอนนี้เอาไปปรึกษาคุณน้องสาวแล้วค่อยๆเลือกอย่างระมัดระวังน่าจะดีกว่า สุดท้ายก็เลยปิดจอสเตตัสลงไป
เอาล่ะ! ได้เวลาแล้วนะคุณน้องสาวก็ไม่อยู่ด้วยสิ ได้เวลาสำรวจโลกกว้างในคอนโดหรูครั้งที่สองแล้ว ตบมือๆ แปะแปะแปะแปะ
พอพูดถึงการสำรวจครั้งก่อนก็เลยนึกถึงแท่งสั่น..ไม่สิเจ้าเควสพัฒนาสมรรภาพขึ้นมาเลย ลองเปิดดูหน่อยดีกว่า จะว่าไปตอนประลองก็ได้จำนวนหลบมาเยอะนี่นะ
《ภารกิจ พัฒนาร่างกาย》
1.วิดพื้น (0/100) , ลุกนั่ง (0/100) วิ่ง10km. (0/10) รางวัล STR+2
2.อ่านหนังสือเรื่องเทคนิคมัดใจสาว (0/1) รางวัล LUK+3
3.อ่านหนังสือเรื่องครบเครื่องเทคนิคลับพัฒนาอาร์ม (0/1) รางวัล VIT+2
4.ยิงกระสุนพลังงาน (9/20) รางวัล INT+1
5.หลบการโจมตีจากคู่ต่อสู้ (20/30) AGI+1
โอ้ววว มีภารกิจพัฒนาค่าความแข็งแกร่งมาอีกแล้วสินะ นึกว่าทำได้ครั้งเดียวซะอีกหรือว่าจะให้มาเพิ่มวันละครั้งละเนี่ย? แต่มีให้วิ่งสิบกิโลเพิ่มขึ้นมาแฮะ ยุ่งยากจริงๆ
พรุ่งนี้ทดสอบดูแล้วกันตอนนี้วิดพื้นกับลุกนั่งก่อนแล้วกัน เมื่อตัดสินใจได้แล้วผมก็เริ่มลงเมื่อปฏิบัติในทันที
ถึงไม่อยากจะบ่นมากก็เถอะแต่การออกกำลังนี่มันเหนื่อยมากจริงๆนะ ถ้าเป็นไปได้อยากให้คุณผู้พัฒนา?หรือคุณพระเจ้าที่ส่งผมมาโลกใบนี้ ทำให้ผมไม่เหนื่อยจริงๆ ก็ดูสิที่UIขวาบนมีแค่แถบแสดงค่าพลังชีวิต กับมานาไม่ใช่รึไงทั้งๆที่ไม่มีสตามิน่าแต่เหนื่อยได้เนี่ยมันแปลกเกินไปแล้ว
เอาเถอะถึงจะพยายามหนีความจริงแค่ไหนแต่โลกใบนี้สำหรับผมก็เป็นมากกว่าแค่เกมล่ะนะ อาจจะรู้สึกแปลกๆอยู่บ้างแต่ก็ทำใจยอมรับมันในระดับนึงอยู่ดี
“พี่ชายหนูกลับมาแล้วค่าาา หนูซื้อไอติมมาฝากด้วยนะ”
“ยินดีต้อนรับกลับบ้านจ้า”
ผมที่ตัวเปียกโชกไปด้วยเหงื่อ เดินไปต้อนรับคุณน้องสาวที่หน้าประตู แล้วเมื่อคุณน้องสาวเห็นสภาพของผมเธอก็ยกยิ้มด้วยรอยยิ้มแปลกๆ
“โอ้! พี่ชายออกกำลังกายจนตัวเปียกไปหมด ปล่อยทิ้งไว้จะเหนียวตัวเอานะคะเอาเป็นว่าไปอาบน้ำก่อนแล้วกันค่ะส่วนไอติมนี่หนูจะแช่ตู้เย็นไว้ก่อน”
“ได้เลย”
ผมตอบรับคุณน้องสาวแล้วย้ายร่างตนเองเข้าไปชำระล้างร่างกายในห้องน้ำสุดโอ้อ่าอย่างรวดเร็ว
“พี่ชายหนูมาแล้วค่า”
แล้วก็ตามที่ผมคาดไว้คุณน้องสาวบุกเข้ามาในห้องอาบน้ำเพื่อหวังกินไอติมของผม เธอช่างเป็นเด็กลามกอะไรอย่างนี้
“เด็กลามกคาดหวังอะไรห่ะเรา”
เพี๊ยะ!
“โอ้ย!..แหะแหะ”
ผมเดินดีดหน้าผากคุณน้องสาวสุดลามกที่จ้องมองร่างกายของผมราวกับสัตว์กินเนื้อที่หิวกระหาย
ผมก็ไม่รู้ว่าเป็นไปได้ยังไงแต่ดูเหมือนว่าตั้งแต่ผมแรงค์อัพร่างกายที่เคยผอมกระร่องขาดสารอาหารของผมดูจะมีน้ำมีนวลขึ้นมานิดหน่อยแต่ไม่ถึงกับมีกล้ามเนื้อ
เมื่อดูจากสายตาและปฏิกิริยาของคุณน้องสาวแล้วคาดว่าน่าจะเป็นเรื่องปกติของผู้ใช้อาร์มสินะ ไม่ก็เธอหื่นจัดจนลืมสังเกตเห็นความเปลี่ยนแปลงของผมไปแล้ว
“แหะๆ”
คุณน้องสาวเข้ามานวยเนียกับผมด้วยรอยยิ้มและเสียงหัวเราะที่เหมือนตาลุงโรคจิต ฮ่าๆดูเหมือนผมจะต้องสั่งสอนเสือน้อยตัวนี้ให้รู้สักหน่อยแล้วว่าใครกันแน่คือผู้ล่าที่แท้จริง
ผมยกยิ้มด้วยรอยยิ้มที่ราวกับรอยยิ้มของพรานป่าที่พบเจอกับเหยื่อ
…..
เพี๊ยะ!
“อร๊างง”
ผมตบเข้าที่บั้นท้ายของคุณน้องสาวเบาๆ และอุ้มเธอขึ้นมาในท่าอุ้มเจ้าหญิงตรงไปยังฝักบัวล้างตัว
“พี่จ๋า พี่จ๋า”
เมื่อผมอุ้มเธอขึ้นมาคุณน้องสาวก็เข้าสู่โหมดหื่นเต็มพิกัด ร้องเรียกผมและตวัดลิ้นเลียไปตามซอกคอของผมระหว่างที่ผมอุ้มเธออยู่
“ใจร้อนจริงๆเลยเด็กลามกคนนี้นี่”
ผมขำในความรีบร้อนของสาวน้อยในอ้อมแขนเสียเหลือเกินเหมือนเธอจะลืมไปแล้วว่าเราอยู่ในห้องอาบน้ำที่มีจุดประสงค์หลักเพื่ออาบน้ำ
ผมวางเวนดี้ลงบนเก้าอี้เล็กๆในห้องอาบน้ำและเปิดฝักบัวให้ทำงาน เด็กดื้อที่ถูกวางลงคล้ายจะไม่ค่อยพอใจนักเธอคว้าจับเข้าที่ไอติมของผมในทันที
อูยยเสียวชิบ…ขณะที่ผมกำลังกดสบู่เหลวเพื่อนำมาล้างตัวให้เธอเวนดี้ก็รูดขึ้นลงแท่งไอติมของผมอย่างสนุกสนาน
“วะว้ายย อุ๊บ!”
ผมย่อตัวลงไปเล็กน้อยและดึงสาวน้อยแสนซนขึ้นมาประกบริมฝีปาก ระหว่างนั้นผ่ามือทั้งสองข้างของผมที่เคลือบด้วยสบู่เหลวก็ค่อยๆลูบไล้ไปตามแผ่นหลังของเธอ
“อื้ออออืมมมอือออ”
ผมตวัดลิ้นบุกเข้าไปช่องปากของคุณน้องสาวบีบบังคับกระตุ้นให้เธอหลั่งน้ำลายออกมาให้ผมดื่มกินอย่างหื่นกระหาย มือสองข้างของผมลูบไล้ลงมาเรื่อยๆจนกระทั่งถึงบั้นท้ายสีขาวอมชมพูระเรือที่ฝั่งนึงมีรอยมือสีแดงจากการถูกตีก่อนที่จะถูกผมอุ้มอยู่
เพี้ยะ!
“อูววววว”
ผมใช้แท่งไอติมของผมถูเข้ากับปากถ้ำของเธอ และใช้จังหวะที่เธอกำลังปล่อยตัวไปตามอารมณ์เสียวตบเข้าที่แก้มก้นทั้งสองข้างอย่างเต็มแรง
“ย๊าาาาาาาาาา”
เวนดี้ร้องออกมาดังลั่นเกร็งลำตัว และหุบขาลงอย่างรวดเร็วทำให้บริเวณร่องเสียวคลูดกับแท่งเนื้อของผมเป็นทางยาว
ฉูดดดด!!
ความเสียวสะท้านเข้าจู่โจมเด็กสาวอย่างไม่ทันตั้งตัว ทำให้ตัวของเธอเสียสมดุลเอนไปข้างหลังอย่างควบคุมไม่อยู่พร้อมปล่อยของเหลวใสออกจากอวัยวะส่วนล่างพุ่งกระฉูดออกมาอย่างไม่อายใคร
“อ๊าา อ๊าาาาา”
ผมคว้าลำตัวเธอไว้พลางดันหัวไอติมเข้าไปในร่องของเธอช้าๆ ร่องที่เปียกชุ่มของเธอตอดรัดจนปลายแท่งไอติมของผมแทบขาด
“อึก!”
“อ๊าาา อ๊าาา”
ผมใช้พลังทั้งหมดดันไอติมทั้งแท่งเข้าไปในร่องเล็กๆที่แสนอบอุ่นของคุณน้องสาว ถึงมันจะง่ายกว่าครั้งแรกแต่ก็เป็นเรื่องที่ยากมากอยู่ดีที่จะสอดใส่เข้าไปในร่องขนาดเล็กของเธอ
ผมสัมผัสได้ว่าหัวล่างของผมชนเข้ากับผนังมดลูกของเธอเมื่อแทงเข้าไปจนสุด ช่องคลอดตอดรัดแท่งเนื้อของผมถี่ยิบจนรู้สึกราวกับว่าจะเสร็จได้ทุกเมื่อ
“อ๊าาาา”
ผมค่อยๆขยับดึงเข้าออกช้าๆพลางเลื่อนมือข้างนึงที่ใช้ประคองเด็กสาวเลื่อนขึ้นมาลูบไล้บริเวณเนินเขาลูกน้อยของเธอ
“งืออออ!! ”
ผมเปลี่ยนจากการลูบไล้มาเป็นการใช้นิ้วชี้เขี่ย ผลไม้บนยอดเขาแทน นิ้วเรียวถูกวาดเป็นวงกลม ผลไม้เม็ดงามบนยอดเขาก็ค่อยๆแข็งขึ้นเรื่อยๆ
“อาาา..พี่จ๋า”
เด็กสาวจ้องมองมาที่ผมด้วยแววตาที่สุดแสนจะเย้ายวน ในดวงตากลมโตของเธอซ่อนความหื่นกระหายไว้ไม่มิด วินาทีนั้นเองที่ผมได้ยินเสียงกระซิบของปีศาจ
‘แรงอีกสิ! ขยับให้มากกว่านี้อีก! ปลดปล่อยทุกอย่างออกมา!’
“อ๊าาา~ อ๊าาา~ อิย๊าาา~”
ผมเร่งขยับเอวให้เร็วยิ่งขึ้น ใช้ใบหน้าซุกลงข้างลำคอกัดเบาๆเพื่อทิ้งร่องรอย ความเป็นเจ้าของเอาไว้
ท่อนเอ็นรู้สึกถึงน้ำอุ่นๆที่ไหลออกมาไม่หยุด ทุกครั้งที่ขยับเอวก็สัมผัสได้ถึงความเปรมปรีย์เหนือจิตนาการ
“อ๊าาา!~ มะไม่ไหวแล้ว!~”
“อึก!”
ผนังถ้ำรักบีบตัวรุนแรงอย่างกระทันหัน พร้อมกันนั้นก็มีมวลน้ำพุ่งสวนออกมากระทบเข้ากับท่อนเอ็น ความรู้สึกเสี่ยวซ่านโล้ดแล่นไปทั่วทั้งร่างราวกับไฟฟ้าช็อต
คุณน้องสาวเสร็จอย่างรุนแรงและทรุดตัวลงนั่งกับพื้นห้องน้ำด้วยรอยยิ้ม เด็กสาวจอมลามกจ้องมองมาที่ไอติมแท่งยาวของผมไม่วางตา
“อ้าม!”
……
หลังจากจบสงครามในห้องน้ำระหว่างผมกับเด็กสาวจอมลามก พวกเราก็ออกมานั่งทานข้าวด้วยกันเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ผมเห็นว่าระหว่างนี้เป็นโอกาสที่ดีที่จะถามคุณน้องสาวเรื่องสกิลก่อนที่เราจะแยกย้ายกันไปนอนจึงถามออกไป
“เวนดี้ พี่มีสกิลพ้อยที่ได้จากการแรงค์อัพน่ะควรอัพสกิลอะไรดีเหรอ?”
“อืมมม..หนูคิดว่าพี่อัพตามใจไปเลยก็ได้ค่ะ อาร์มตอนนี้น่ะเป็นเล่นเป็นกีฬาซะส่วนใหญ่ สบายๆค่ะ สบายๆ”
คุณน้องสาวแตะคางครุ่นคิดอยู่ครู่นึงก่อนที่จะตอบคำถามของผมด้วยคำตอบที่ผมไม่เคยคาดคิดมาก่อน ผมนึกว่าเธออยากให้ผมช่วยทำงานในกองทัพเสียอีก
เอ..ว่ายังไงดีล่ะ มันลังเลอยู่นะในฐานะเกมเมอร์แล้วการอัพสกิลเนี่ยเหตุการณ์สำคัญในชีวิตเลยนะ เกิดพลาดไปอาจจะทำให้เกมเล่นยากขึ้นจมเลยก็ได้ และในทางตรงกันข้ามหากเป็นชีวิตจริงมันก็ส่งผลให้ทำงานได้ลำบาก
ผมที่เป็นกำลังเกาะเด็กผู้หญิงกินอยู่ตอนนี้ถ้ายิ่งทำงานหาเงินไม่ได้อีกมีหวังจิตใจ คงพังทลายแน่ๆ เพราะงั้นคุณน้องสาวครับไอ้คำตอบที่ว่าอัพตามใจน่ะยังไงมันก็ไม่ควรไม่ใช่รึยังไง
“ฮะฮะๆ พี่ชายคะ คิ้วจะขมวดกันเป็นปมอยู่แล้วค่ะ ถ้าเลือกยากขนาดนั้นคืนนี้หนูช่วยเลือกก็ได้น้า!~”
คุณน้องสาวหัวเราะพลางส่งรอยยิ้มปีศาจน้อยมาให้ผม เป็นภาพที่น่ารักจริงๆให้ตายสิ เมื่อผมลองได้วาดฝันภาพอนาคตที่ได้คุยกันกระหนุงกระหนิ่งและเลือกสกิลไปพร้อมกับคุณน้องสาว คำตอบเดียวของผมก็คือ..
“รบกวนด้วยครับ”
ณ บัดนี้ผมได้ย้ายร่างของตนเองเข้ามาอยู่ในห้องของคุณน้องสาวเรียบร้อยแล้ว ห้องของคุณน้องสาวนั้นเป็นห้องเรียบๆเน้นสีโทนเย็นไม่ฉูดฉาด สิ่งของภายในห้องส่วนใหญ่เป็นข้าวของเครื่องใช้ที่จำเป็นไม่มีของอย่างตุ๊กตาสัตว์หรืออะไรก็ตามที่ดูเป็นสาวน้อยอยู่เลย
ผมจำได้เลยว่าครั้งแรกที่แอบเข้ามาสำรวจเกือบหลงนึกไปว่าเป็นห้องของคนอื่นแต่มันก็ไม่น่าเป็นไปได้ เพราะว่าตามพล็อตเอโรเกะทั่วไปแล้วตัวเอกต้องได้อยู่กับสาวๆเสมอ ดังนั้นผมเลยลองค้นตู้เสื้อผ้าดูแล้วก็เป็นอย่างที่ผมคาดที่นี่น่ะเป็นห้องของเด็กสาวยังไงล้าาา!
“พี่ชายมานั่งตรงนี้สิคะ” คุณน้องสาวที่นั่งอยู่บนเตียงกวักมือเรียกผมและชี้ไปที่เก้าอี้ที่วางอยู่ข้างเตียง
เวนดี้ในตอนนี้เธออยู่ในชุดนอนลายตัวการ์ตูนสีเขียวอ่อนสดใส ผมที่ข้างในเป็นตาลุงคนนึงเมื่อเห็นเด็กสาวในชุดนอนลายตัวการ์ตูนก็มีความคิดชั่ววูบแล่นเข้ามาประมานว่า ‘ดูสมวัยจังน้า!~’ แต่พอลองคิดดูดีๆมันก็อาจจะไม่ใช่อย่างที่คิดก็ได้
คุณน้องสาวนั้นเป็นเด็กอายุสิบหก ที่ค่อนข้างตัวเล็กเลยทีเดียวเลยดูเหมาะกับอะไรที่ดูเด็กๆ แต่เอาเข้าจริงอายุสิบหกนี่ก็วัยรุ่นแล้วไม่ใช่รึยังไง แถมถ้าผมคิดตามสไตล์ต่างโลกยุคกลางล่ะก็สิบห้าขึ้นไปก็วัยผู้ใหญ่แล้วล่ะ ถึงผมยังไม่ได้อยู่ในต่างโลกยุคกลางก็เถอะ
“นี่ค่ะ รบกวนพี่ชายด้วยนะคะ~”
ทันทีที่ผมหย่อนก้นนั่งลงบนเก้าอี้ข้างเตียงคุณน้องสาวก็ยื่นหนังสือนิทานมาให้ผมด้วยรอยยิ้มที่ดูน่ารักสดใส บอกตามตรงผมชอบเธอที่ยิ้มแบบนี้มากกว่ารอยยิ้มลามกในห้องน้ำนั่นเสียอีก
ผมไม่อาจรู้เลยว่าคนไหนคือตัวจริงของเธอกันแน่ คุณน้องสาวที่น่ารักสดใส หรือคุณน้องสาวที่ลามกกันแน่นะ แต่ก็เอาเถอะสุดท้ายไม่ว่าเธอจะเป็นยังไง ความรู้สึกที่ผมมีให้ในตอนนี้คือชอบอยู่ดีนั่นแหละ
ผมรับหนังสือจากคุณน้องสาวมา แล้วเริ่มอ่านให้เธอฟัง นิทานเล่มนี้เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับสัตว์อสูรแมวพูดได้กับเจ้าหญิงนักรบผู้เก่งกาจ เป็นนิทานที่ผมไม่เคยเห็นที่ไหนมาก่อนเลย มันคงจะเป็นนิทานของโลกใบนี้นั่นแหละ จะว่าไปแล้วเป้าหมายในการมาห้องคุณน้องสาวคือการมาให้เธอช่วยเลือกสกิลให้ แต่ทำไมผมถึงมานั่งอ่านนิทานได้ล่ะเนี่ย? เอาเถอะสกิลไม่หนีหายไปไหนไม่ต้องรีบอัพหรอกเจ้านิทานนี่ก็สนุกดี
ผมอ่านนิทานจนจบ และเมื่อละสายตาออกจากหนังสือก็พบว่าสาวน้อยของผมได้หลับลงไปเสียแล้ว ผมอดสงสัยไม่ได้จริงๆทั้งๆเธอที่เป็นคนชวนผมมาเลือกสกิลด้วยกันแต่ดันยื่นนิทานมาให้อ่านซะได้ คิดอะไรอยู่กันแน่นะคุณน้องสาวคนนี้
บางทีเธอคงจะคาดหวังให้ผมอ่านนิทานให้ฟังตั้งแต่แรกอยู่แล้ว ทั้งที่บอกกันตรงๆก็ได้แท้ๆ ผมจ้องมองไปยังเด็กสาวที่กำลังนอนหลับฝันหวานอยู่เตียง แม้ว่าเส้นผมสีดำเลื่อนลงมาปรกใบหน้าอยู่นิดหน่อยแต่ก็ไม่อาจปิดบังความน่ารักของเธอไว้ได้เลย ใบหน้าตอนนอนที่ไร้การป้องกันของเธอทำให้ผมรู้สึกอยากปกป้องอย่างน่าประหลาด
นึกย้อนกลับไปมันนานแค่ไหนแล้วนะที่ผมไม่ได้ใช้ชีวิตร่วมกันกับครอบครัว ผมไม่รู้ว่าเมื่อตอนก่อนที่ผมจะกรอกชื่อครูสลงไปในช่องว่าง ผมใช้เวลาทำใจไปนานแค่ไหน แต่ต้องยอมรับเลยว่าเวลาสองวันที่ผ่านมาผมได้รับความรักจากสาวน้อยคนนี้มามากจริงๆ ถ้าสมมุติว่านี่เป็นเรื่องจริงและวันพรุ่งนี้ผมจะยังคงตื่นขึ้นมาเจอเธออยู่ ผมก็คิดว่าเป็นวันพรุ่งนี้ที่ไม่เลวทีเดียว
ผมดึงผ้าห่มผืนหนาขึ้นมาห่มให้เด็กสาว ก่อนที่จะเดินไปปิดไฟแล้วค่อยๆก้าวเดินออกจากห้องของเธอไปอย่างเงียบเชียบ
‘ฝันดีนะครับ เวนดี้’