ศึกเดือด มหากาฬ - บทที่ 87 อยู่ไม่ได้จากเวรที่พวกคุณก่อ

 แววตาไอ้หมอนี่ หรือเมื่อกี้นี้เราตาฝาดไป？ 

ผู้ชายแซ่เกาหรี่ตาลงแล้วเบิกตาขึ้นมาดูใหม่ กลับพบว่าเฉินอีท่าทีก็เฉย ๆ ปกติ

 ฉันมองผิดไปเองจริง ๆ  

เขาสูดหายใจเข้าลึก ๆ แล้วยิ้มกะลิ้มกะเหลี่ย  คุณผู้หญิงฉิน คุณล้อเล่นอะไรขนาดนั้น เรื่องของคุณพวกเราก็เคยได้ฟังเขาพูดกันมาหมดแล้ว 

 ตอนนี้คุณมาบอกว่าผู้ชายคนนี้เป็นสามีของคุณ？ฮา ฮา ฮา มีที่ไหนกันว่าผู้ร้ายข่มขืนก็เอาให้มาเป็นสามีได้ คุณผู้หญิงฉินคงไม่ได้ถูกกดดันประสาทเสียจนอยากหาอะไรมาปลอบประโลมตัวเองนะ 

เขาหัวเราะลั่นไม่หยุด

หวู่ฉินก็รีบพูดเสริม  ก็นั่นสิ ฉินปิงหลันเธออย่ามัวฝันกลางวันอยู่เลย บอกหน่อยเหอะว่าเธอไปได้ชู้รักมาตั้งแต่เมื่อไหร่ แล้วก็ไม่เห็นมาบอกเพื่อนสมัยมัธยมอย่างฉันเลย 

พวกเธอเป็นเพื่อนสมัยมัธยมมาด้วยกันจริง ๆ แต่แยกห้องกันตั้งแต่ปีที่สองและด้วยความสวยเสน่ห์ของฉินปิงหลันจนมีเพื่อนนักเรียนชายตามจีบกันเยอะ ก็เลยเห็นฉินปิงหลันแล้วไม่ชอบเอามาก ๆ

 นี่เธอ！ 

ฉินปิงหลันคิดจะตอบโต้ออกไป กลับยังถูกชิงพูดต่ออีก  ฉินปิงหลันจ๋า เธอก็เล่า ๆ ให้กันฟังมั่ง หลายปีนี้เธอขึ้นเตียงกับผู้ชายไปสักกี่คนกัน พวกเราไม่เอามาล้อเล่นกันหรอก เพราะนิสัยเธอเป็นยังไงทุกคนต่างก็รู้ ๆ กันดีอยู่ 

 ประมาณว่าตั้งแต่ช่วงมัธยมเธอก็เป็นคนแบบนั้นแล้ว ชิ ชิ ชิ 

หวู่ฉินปากก็พูดเยาะเย้ยไป ใจก็เหมือนกำลังประชดตัวเองอยู่

 ผัวะ！ 

คราวนี้เฉินอีเหลืออดแล้ว สะบัดตบเข้าไปฝ่ามือหนึ่งเต็ม ๆ

เล่นอะไรไม่เล่น เห็นไม่ว่ากันดันลามเล่นถึงหัว ฉินปิงหลันเองนิสัยอ่อนโยน อย่าว่าจะลงมือ ขนาดโดนด่ายังตอบโต้กลับไม่เป็น แต่เฉินอีไม่มีการเอาไว้อยู่แล้ว

นอกจากเมียเขาเองแล้ว ในโลกนี้ก็ไม่มีผู้หญิงคนอื่นอีก

และการตบของเขาครั้งนี้ก็ทำให้หัวใจหลายคนสะท้าน

ไอ้เฉินอีคนนี้กล้ากระทั่งลงมือเลยนะ

 จุ๊ จุ๊ จุ๊ 

ซ่งหลันยังแอบค้อมหัวให้

หล่อนถึงจะหมั่นไส้ไม่พอใจเฉินอีที่พูดเท็จ แต่ยิ่งเกลียดหมั่นไส้หวู่ฉินที่จู่ ๆ มาถึงก็พูดจาสบประมาทคน

แต่แน่นอนว่าหล่อนลืมเรี่องที่ตัวเองก็ไปคุ้ยแคะแกะสะเก็ดแผลของฉินปิงหลันเหมือนกัน

 ท่านคุณผู้ชายคุณผู้หญิงทั้งหลายคะ พวกท่านใครที่คิดจะด่ากัน ได้นะ แต่กรุณาหาไปที่อื่นค่ะ อย่าทำเป็นตัวอย่างให้กับเด็ก ๆ ค่ะ 

พอซ่งหลานพูดออกไปเสร็จ บรรดาครูบาอาจารย์ต่างผงกหัวพยักหน้าเห็นด้วย

แต่ผู้ชายแซ่เกากลับไม่พอใจ

 คุณรู้ไหมว่าผมเป็นใคร กล้าดียังไงมาพูดแบบนี้กับผม เชื่อไหมว่าผมจะไสหัวคุณออกจากที่นี่เดี๋ยวนี้ได้！ 

 อา！ 

ซ่งหลันหนังตากระตุกเลยทีเดียว

ควรรู้ว่า คนที่มาเข้าเรียนที่นี่ได้ โดยพื้นฐานแล้วไม่ใช่ร่ำรวยก็สูงศักดิ์ไม่ใช่คนระดับธรรมดา

หล่อนซ่งหลันคนนี้พบปะกับคนสูงศักดิ์กับกลุ่มไฮโซมาก็ไม่น้อย แต่คนประเภทอวดเบ่งใหญ่โตแบบนี้กลับไม่ค่อยเจอ เลยจึงต้องถามไป  ขอเรียนถาม ท่านคือ？ 

 เขาคือประธานเกาบริษัทลูกระดับAในเครือจิ่งซ่างกรุ๊ป 

ไม่รอให้ผู้ชายแซ่เกาต้องเอ่ยปาก ก็มีเสียงคนสอดพูดเข้ามา ทำให้หลายคนในบริเวณต่างออกมาสนับสนุนในความเป็นจริง

 ท่าน หัวหน้า！ 

ซ่งหลันกับบรรดาครูบาอาจารย์ต่างหนังตาเขม่น

คนที่พูดนี้ไม่ใช่ใครอื่น คือหัวหน้าเหอหัวหน้าฝ่ายชั้นประถมของโรงเรียนจิ่งซ่างของพวกเขานี่เอง

ท่านผู้นี้เสมือนมังกรฟ้าให้เห็นหัวไม่ทันให้เห็นหางไม่เคยให้เห็นทั้งตัวจริง ไม่คิดว่าจะมาที่นี่ได้

อีกทั้งสิ่งที่หัวหน้าเหอพูดมานั้น ยิ่งทำให้หนังตาเขม่นกันไปหลายคน

 ประธานเกาบริษัทลูกระดับAในเครือจิ่งซ่างกรุ๊ป ไอ้ชิบ นั่นก็คนของตระกูลโหลนี่！ 

บริษัทลูกในเครือจิ่งซ่างกรุ๊ปมีถึง สี่ ห้า บริษัท ทั้งหมดนั้นมีบริษัท A ดูจะใหญ่ที่สุด และผู้ที่กุมอำนาจบริษัท A เป็นลูกสาวของผู้อำนวยการโหลซึ่งมีตำแหน่งแค่รองจากประธานเท่านั้น คือคุณหนูใหญ่ตระกูลโหล สำหรับโรงเรียนจิ่งซ่าง จัดว่าอยู่ในกลุ่มไฮโซ พวกระดับประธานฝ่ายบริหารที่อยู่ในอานัติของเธอก็มีแต่ระดับเครือญาติไฮโซทั้งนั้น ส่วนตัวหล่อนถึงจะอยู่ในตำแหน่งผู้จัดการฝ่ายธุรการมาหลายปีก็เพิ่งจะพบคนระดับสายตรงแบบนี้มากันเป็นครั้งแรก

 กร๊วก 

หล่อนกลืนน้ำลายลงคอ แล้วมองไปทางฉินปิงหลัน ตกอยู่ในสภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออกในทันทีนั้น ไม่รู้จะพูดยังไงได้จริง ๆ

 คุณผู้หญิงฉินปิงหลัน ต้องขออภัย 

ซ่งหลันกล่าวคำขอโทษ ฉินปิงหลันยิ้มอย่างเสียไม่ได้

หล่อนเข้าใจดีอยู่ว่าซ่งหลันเป็นคนปากไวไปกับใจ แต่นิสัยไม่เลว และจัดว่ามีอำนาจพอสูงอยู่ในระดับพนักงาน แต่จะทำไงได้ที่ยังเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของหัวหน้าเหอ

คิด ๆ แล้ว อดไม่ได้หันหน้ามองไปยังเฉินอี เฉินอีทำบุ้ยปากส่งความหมายให้ไม่ต้องพูดอะไร เขายังจะดูว่าไอ้คนพวกนี้จะเล่นอะไรกันอีก

วินาทีต่อมา

 หัวหน้าเหอ เมื่อกี้นี้คุณเฉินท่านนี้ลบหลู่ผู้หญิงของผม คุณเห็นสมควรไหมว่า…… 

 ผมเข้าใจครับ 

หัวหน้าเหอผงกหัวรับทราบ หันไปที่ฉินปิงหลัน แถมปรายตามองผ่านเฉินอีไปแวบ

 คุณผู้หญิงฉินปิงหลันครับ ขอให้คุณกับสามีคุณกรุณาขอโทษกับท่านประธานเกาและคุณนายเกาด้วยนะครับ！ 

เสียงของเขาตะเบ็งสูงดัง ทุกคนให้รู้สึกหนังตาสั่นตามไปด้วย

เฉินอีเลิกคิ้วสูง

 หัวหน้าเหอ เห็นกันชัด ๆ ว่าพวกเขาเข้ามาถึงก็ด่าว่าสบประมาทภรรยาผม ผมก็แค่ใช้พฤติกรรมของเขาจัดคืนให้เขาไป แล้วทำไมคนที่ขอโทษต้องเป็นผม？ 

เขาก็รู้สึกไม่เข้าใจ

นี่มันตรรกะแบบไหน？

หัวหน้าเหอได้ยินดังนั้น มุมปากส่อให้เห็นแววเยือก พูดว่า  ข้าบอกให้แกขอโทษก็ขอโทษ ไปเอาภาษาไร้สาระอะไรมาพูด อีกอย่างพอขอโทษเสร็จก็ให้รีบไสหัวออกไป 

 มีข้าอยู่ที่นี่จะไม่มีใครโรงเรียนไหนจะรับลูกสาวแก อ้อ ใช่ คือลูกสาวแกทั้งสองคนไม่ต้องคิดจะได้เข้าเรียนในโรงเรียนในเมืองฉือรวมถึงทุกโรงเรียนในรอบปริมณฑลนี้ด้วย！ 

 ไอ้ลูกของพ่อที่ไม่มีคุณค่ามันจะสอนลูกหลานอะไรออกมาได้ เข้าไปในโรงเรียนรังแต่จะทำให้เด็กนักเรียนอื่นเสีย พวกประเภทปลาเน่าพาเสียทั้งข้อง 

 บรึม！ 

เหมือนถูกสายฟ้าฟาด

ฉินปิงหลานสั่นสะท้านไปทั้งตัว

หล่อนก็ไม่เคยคิดว่าจะมีเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นได้

 ไม่ ไม่ได้นะ หัวหน้าเหอ ขอร้องคุณละ ลูกสาวดิฉันไม่เข้าเรียนไม่ได้นะ ขอร้องเถอะ ได้โปรดยกโทษให้พวกเราด้วย ดิฉันขอโทษท่านที่นี่ละ 

 ไม่ได้ ฉันต้องให้ไอ้ผู้ชายหมา ๆ นั่นมาขอโทษฉัน！ 

หวู่ฉินฮึดความกล้าขึ้นมา พูดเสียงเหยียด ๆ

ตอนนี้คนทั้งบริเวณต่างตาเขม่น

นังผู้หญิงคนนี้จะโหดเกินไปแล้ว

แต่ก็ไม่มีใครกล้าจะปริปาก ไม่งั้นเดี๋ยวจะไปกระทบกระทั่งถูกเจ้านายเหนือหัวตระกูลไฮโซโหล

พวกเขาคงไม่ทำอะไรเพื่อฉินปิงหลานกับลูกสองคนของหล่อน โดยเอาอนาคตของลูกตัวเองไปทิ้ง

แต่ทว่า！

 พวกคุณนี่ช่างหาเรื่องไม่เป็นเรื่องเอาเลยจริง ๆ 

 ก่อนหน้านี้ผมเห็นแก่เมียผมกับลูกผม ถึงได้พูดดีกับพวกคุณ แต่ถึงตอนนี้พวกคุณทำเกินไปแล้ว 

เฉินอีมองไปรอบ ๆ ด้วยแววตาเย็นเยือก และตัดสินใจที่จะทำอะไรลงไปในทันที

เดิมทีเขาไม่เคยคิดจะทำแบบนี้เลย คิดแต่จะให้ลูกสาวของตัวเองได้รับการศึกษาเหมือนเด็กทั่ว ๆ ไป อย่าให้ต้องถูกเบียดเบียนรังแกและก็ไม่ต้องไปอวดโก้โชว์ใคร

แต่กับพฤติกรรมของบางคนนี้ ทำให้เขาอดกลั้นไม่ได้แล้ว

ขนาดกล้าพูดว่า จะไม่ให้ลูกสาวเขามีโรงเรียนให้เข้า มันน่าหัวเราะเกินไปแล้ว！

 ฮัลโหล ใช่วังจ่างหลินมั้ย？คุณมาที่นี่หน่อย ละเอาคนตระกูลจิ่งมาด้วย ให้พวกคุณสิบห้านาที ช้าไปเพียงวินาทีเดียวก็รู้กันเองนะว่าจะมีผลยังไง