สตรีแกร่งตระกูลไป๋ - ตอนที่ 1072 สัญญาพันธมิตร

ตอนที่ 1072 สัญญาพันธมิตร

“อ๋องเก้าแห่งต้าเยี่ยนหมายความเช่นไร!” หลี่เทียนฟู่กล่าวเสียงรอดไรฟัน

มู่หรงเหยี่ยนกล่าวขึ้นช้าๆ “ฐานะขององค์หญิงซีเหลียงไม่ชัดเจน หากวันหน้าจักรพรรดินีแห่งซีเหลียงออกมาแสดงตัวว่าองค์หญิงแย่งชิงบัลลังก์ไปจากนาง ต้าเยี่ยนและต้าโจวจะกลายเป็นผู้สมรู้ร่วมคิดกับองค์หญิงทันที ดังนั้นการเจรจาวันนี้จึงไม่อาจนับรวมซีเหลียงได้!”

กล่าวจบมู่หรงเหยี่ยนจึงนั่งลงข้างกายมู่หรงลี่

มู่หรงเหยี่ยนกล่าวอย่างมีเหตุผลด้วยวาจาอ่อนโยน

หลี่เทียนฟู่โมโหจนหน้าบูดเบี้ยว นางผุดลุกขึ้นยืนทันที “ต้าโจวและต้าเยี่ยนถือว่าตัวเองเป็นแคว้นที่แข็งแกร่งกว่าเลยคิดจะยื่นมือเข้ามายุ่งเรื่องภายในของซีเหลียงอย่างนั้นหรือ!”

“ฝ่าบาท จักรพรรดิต้าเยี่ยน…” หลิ่วหรูซื่อลุกขึ้นทำความเคารพไป๋ชิงเหยียนและจักรพรรดิแห่งต้าเยี่ยน จากนั้นหันไปกล่าวกับหลี่เทียนฟู่ “ในเมื่อองค์หญิงแห่งซีเหลียงไม่ต้องการให้ต้าเยี่ยนและต้าโจวยุ่งวุ่นวายเรื่องภายในแคว้นของซีเหลียง เช่นนั้นองค์หญิงก็อย่านำการเมืองของซีเหลียงมาวุ่นวายในการเจรจาเชื่อมไมตรีครั้งนี้สิพ่ะย่ะค่ะ”

“องค์หญิงซีเหลียงเสด็จเดินทางมาที่นี่เพียงองค์เดียว อ้างว่าตัวเองคือจักรพรรดินีองค์ใหม่แห่งซีเหลียงเพื่อเข้าร่วมการเจรจาเชื่อมไมตรีในครั้ง ทว่า แคว้นอื่นต่างไม่รู้ว่าองค์หญิงเสด็จขึ้นครองราชย์เมื่อใด ข้างกายของท่านไม่มีเหยียนอ๋องหลี่จือเจี๋ยผู้มีหน้าที่รับผิดชอบเจรจากับแคว้นต่างๆ ไม่มีแม่ทัพใหญ่อย่างอวิ๋นพั่วสิง องค์หญิงคิดว่าท่านจะกลายเป็นจักรพรรดินีแห่งซีเหลียงเพียงเพราะคำกล่าวฝ่ายเดียวของท่านอย่างนั้นหรือ หากท่านขึ้นเป็นจักรพรรดินีองค์ใหม่แห่งซีเหลียงจริง การเมืองของซีเหลียงคงน่าตลกสิ้นดี”

หลิ่วหรูซื่อโค้งกายคำนับไป๋ชิงเหยียนอีกครั้ง “ฝ่าบาท กระหม่อมคิดว่าครั้งต้าโจวของเราไม่ควรเจรจาเชื่อมไมตรีกับซีเหลียงพ่ะย่ะค่ะ การเมืองของซีเหลียงราวกับเด็กเล่นขายของ พวกเขาคงเห็นสัญญาพันธมิตรเป็นของเล่นเช่นเดียวกัน ต้าโจวจะเชื่อใจซีเหลียงไม่ได้พ่ะย่ะค่ะ”

หลี่เทียนฟู่กำหมัดแน่น นางยิ่งรู้สึกเกลียดชังหลิ่วหรูซื่อผู้นี้มากขึ้นทุกที ครั้งแรกที่นางพบหน้าหลิ่วหรูซื่อนางก็แทบอยากฉีกปากของเขาออกเป็นชิ้นๆ

ไป๋ชิงเหยียนยกยิ้มมุมปากขึ้นเล็กน้อย จากนั้นมองไปทางมู่หรงเหยี่ยนและมู่หรงลี่ “จักรพรรดิแห่งต้าเยี่ยนและอ๋องเก้ามีความเห็นเช่นไร”

ซ่าเอ่อร์เข่อฮั่นนั่งลงบนโต๊ะที่ติดกับหลี่เทียนฟู่ เขาหันไปมองศิษย์คนโตของจอมเวทย์ที่นั่งอยู่ทางด้านหลังเขา ศิษย์ผู้นั้นพยักหน้าพลางมองไปทางมู่หรงลี่…

มู่หรงลี่เงยหน้ามองอาเก้าของตัวเองราวกับเด็กต้องการความเห็นจากผู้ใหญ่ อ๋องเก้ามู่หรงเหยี่ยนพยักหน้า “ใต้เท้าผู้นี้กล่าวถูกต้อง ทว่า ในเมื่อมาแล้วก็ไม่ควรมาเสียเที่ยว…”

มู่หรงเหยี่ยนยกมือขึ้น เฝิงเย่าที่ยืนอยู่ด้านหลังมู่หรงลี่รีบเดินโค้งกายถือสัญญาพันธมิตรตรงไปทางโต๊ะของไป๋ชิงเหยียน จากนั้นยื่นสัญญาในมือให้เว่ยจง

เว่ยจงรับสัญญามาถือไว้ จากนั้นถอยกลับไปยืนอยู่ด้านหลังโต๊ะของไป๋ชิงเหยียน ยื่นสัญญาในมือให้หญิงสาว

ไป๋ชิงเหยียนรับมาดูคร่าวๆ จากนั้นเอ่ยสั่งเว่ยจง “นำสัญญาไปให้เสิ่นซือคง ใต้เท้าหลิ่วและใต้เท้าเสิ่นดู”

เว่ยจงรับคำจากนั้นนำสัญญาไปมอบให้พวกเสิ่นจิ้งจงอ่าน

“เนื้อหาในสัญญาไม่แตกต่างจากที่ตกลงกันไว้ก่อนหน้านี้ หลังทำสัญญาพันธมิตรทั้งสองแคว้นจะช่วยเหลือเกื้อกูลกัน หากมีคนยกทัพบุกโจมตีต้าเยี่ยนหรือต้าโจว อีกแคว้นจะยกทัพไปช่วยเหลืออย่างเต็มที่” หงหลู่ซื่อชิงของต้าเยี่ยนกล่าวเสียงดัง

หลังจากที่ต้าเยี่ยนและต้าโจวกีดกันซีเหลียงออกจากการเจรจา พวกเขาแสดงจุดยืนชัดเจนว่าไม่คิดทำสัญญาพันธมิตรร่วมกับเทียนเฟิ่งแม้แต่น้อย

ซ่าเอ่อร์เข่อฮั่นยกยิ้มมุมปากเล็กน้อย ดวงตาคมกริบส่อแววเย็นชา เขาจะมองไม่ออกได้อย่างไรว่าต้าโจวและต้าเยี่ยนต้องการกีดกันเทียนเฟิ่งและซีเหลียงออกจากสัญญา

เขาทุ่มเทจัดสถานที่นี้ขึ้นมาเพื่อให้ต้าโจวและต้าเยี่ยนทำสัญญาเป็นพันธมิตรกันอย่างนั้นหรือ

เทียนเฟิ่งไม่ได้ประโยชน์ใดๆ ทั้งสิ้น เทียนเฟิ่งของพวกเขาว่างมากนักหรืออย่างไร!

ซ่าเอ่อร์เข่อฮั่นมองไปทางหลี่เทียนฟู่สื่อให้นางนั่งลง

หลี่เทียนฟู่จึงยอมนั่งลงอย่างไม่ค่อยเต็มใจสักเท่าใด

ซ่าเอ่อร์เข่อฮั่นยกยิ้มมุมปาก “วันนี้สี่แคว้นมาเจรจาเชื่อมไมตรีกัน การลงนามในสัญญาควรลงนามด้วยกันทั้งสี่แคว้น แม้แคว้นเทียนเฟิ่งไม่ใช่แคว้นยิ่งใหญ่ ทว่า เรามีกองทัพช้างที่ดุดัน พวกเราหวังอยากทำสัญญาพันธมิตรกับต้าโจว ต้าเยี่ยนและซีเหลียง”

ซ่าเอ่อร์เข่อฮั่นยกมือให้องครักษ์ที่ยืนอยู่ทางด้านหลัง องครักษ์นำสัญญาพันธมิตรสามฉบับไปวางไว้ตรงหน้าหลี่เทียนฟู่ ไป๋ชิงเหยียนและมู่หรงเหยี่ยน “ข้ามีสัญญาอีกฉบับอยู่เช่นเดียวกัน จักรพรรดินีแห่งต้าโจวและอ๋องเก้าแห่งต้าเยี่ยนโปรดลองอ่านเนื้อหาในสัญญาก่อน หากมีสิ่งใดไม่เหมาะสมพวกเราค่อยมาหารือกันใหม่…”

ซ่าเอ่อร์เข่อฮั่นซึ่งมองไปทางไป๋ชิงเหยียนและมู่หรงเหยี่ยนยิ้มๆ ผายมือเชิญคนทั้งคู่ ทว่า เขาไม่เห็นไป๋ชิงเหยียนและมู่หรงเหยี่ยนเปิดอ่านสัญญาตรงหน้า

“ไม่ว่าจะอ่านหรือไม่พวกเราก็จะไม่ลงนามในสัญญานี้ อย่าเสียเวลาของฝ่าบาทของพวกเราเลย” หลิ่วหรูซื่อลุกขึ้นยืน เขานำสัญญาของต้าเยี่ยนไปวางไว้ตรงหน้าไป๋ชิงเหยียน จากนั้นกล่าวเสียงนอบน้อม “ฝ่าบาท พวกกระหม่อมอ่านรายละเอียดในสัญญาของต้าเยี่ยนแล้ว สามารถลงนามได้พ่ะย่ะค่ะ”

เมื่อเห็นหลิ่วหรูซื่อไม่เห็นจักรพรรดิแห่งเทียนเฟิ่งอยู่ในสายตาแม้แต่น้อย ทหารเทียนเฟิ่งเริ่มเดือดดาลจนแทบทนไม่ไหว แต่ละคนขบกรามแน่นราวกับฉากฉีกร่างของหลิ่วหรูซื่อออกเป็นชิ้นๆ ทว่า หลิ่วหรูซื่อแสร้งทำเป็นมองไม่เห็น

“ต้าโจวมีความสัมพันธ์อันดีกับต้าเยี่ยนมาโดยตลอด ก่อนสามีของข้าจากไปเขาอยากให้ทั้งสองแคว้นทำสัญญาเป็นพันธมิตรกัน…” ไป๋ชิงเหยียนหันไปทางเสิ่นซือคง “เสิ่นซือคงประทับตราในสัญญาเถิด”

“พ่ะย่ะค่ะ” เสิ่นจิ้งจงรับสัญญามา จากนั้นประทับตราลงนามตามคำสั่งของไป๋ชิงเหยียน

พวกเขาไม่เห็นซีเหลียงและเทียนเฟิ่งอยู่ในสายตาจริงๆ ซ่าเอ่อร์เข่อฮั่นพยายามข่มไอสังหารเอาไว้ “ช้าก่อน!”

มู่หรงเหยี่ยนเงยหน้ามองไปทางซ่าเอ่อร์เข่อฮั่น ดวงตาล้ำลึกภายใต้หน้ากากมองไปทางซ่าเอ่อร์เข่อฮั่นนิ่ง “จักรพรรดิแห่งเทียนเฟิ่งจะเข้ามาวุ่นวายเรื่องภายในของต้าโจวและต้าเยี่ยนอย่างนั้นหรือ”

“ไม่กล้า! ทว่า ครั้งนี้คือการเจรจาระหว่างสี่แคว้น ต้าโจวและต้าเยี่ยนจะลงนามทำสัญญากันเพียงสองแคว้นได้อย่างไรกัน” ซ่าเอ่อร์เข่อฮั่นเงยหน้ามองไปทางไป๋ชิงเหยียน “จักรพรรดินีแห่งต้าโจวไม่ยอมทำสัญญาเป็นพันธมิตรกับซีเหลียงเพราะสัญญาสามปีที่เคยทำไว้กับแม่ทัพใหญ่ฝู่กั๋วอวิ๋นพั่วสิงแห่งซีเหลียงอย่างนั้นหรือ บัดนี้ใกล้ครบกำหนดสามปีแล้ว จักรพรรดินีแห่งต้าโจวต้องการแก้แค้นอย่างนั้นหรือ”

ไม่รอให้ไป๋ชิงเหยียนเอ่ยตอบ ซ่าเอ่อร์เข่อฮั่นกล่าวต่อ “พวกเราทำสัญญาเป็นพันธมิตรกันในครั้งนี้เพื่อลดความแค้นที่ทุกแคว้นมีต่อกันและอยู่กันอย่างสงบสุข…”

“หากข้าจำไม่ผิด แคว้นเทียนเฟิ่งไม่ได้มีดินแดนติดกับต้าโจวหรือต้าเยี่ยน กระทั่งอยู่ห่างจากซีเหลียงโดยมีภูเขาหิมะศักดิ์สิทธิ์กั้นกลาง”

เมื่อได้ยินคำว่าภูเขาหิมะศักดิ์สิทธิชาวเทียนเฟิ่งทุกคนรวมถึงซ่าเอ่อร์เข่อฮั่นต่างแสดงท่าทีเคารพออกมา การแสดงออกของพวกเขาดูเคารพเทพเจ้ามากกว่าซีเหลียงมากนัก

มู่หรงเหยี่ยนเงยหน้ามองไปทางไป๋ชิงเหยียน เมื่อเห็นไป๋ชิงเหยียนพยักหน้าให้เล็กน้อยชายหนุ่มจึงกล่าวต่อ “หากไม่ใช่เพราะพ่อค้าต้าโจวนามชุยเฟิ่งเหนียนเดินทางไปยังเทียนเฟิ่ง เทียนเฟิ่งคงไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามีต้าโจว ต้าเยี่ยนและซีเหลียงอยู่หลังภูเขาหิมะแห่งนี้ ในเมื่อดินแดนของพวกท่านไม่ได้อยู่ในเขตภูเขาด้านนี้ ไม่รู้ว่าพวกท่านหวาดกลัวอันตรายหรือมีจุดประสงค์อื่นกันแน่ถึงได้ต้องการทำสัญญาเป็นพันธมิตรกับต้าโจวและต้าเยี่ยนเช่นนี้”