สตรีแกร่งตระกูลไป๋ - ตอนที่ 1111 ซ่อนตัว

ตอนที่ 1111 ซ่อนตัว

แม่ทัพแคว้นเทียนเฟิ่งมองเลยไปทางด้านหลังไป๋จิ่นจื้อและเสิ่นชิงจู๋แวบหนึ่ง จากนั้นกล่าวต่อ “ต้าโจวนำกองทัพมาล้อมเมืองผิงตู้มากมายถึงเพียงนี้ หากเจรจากันไม่สำเร็จต้าโจวคงไม่ถอยทัพแน่ ต้าโจวไม่ต้องกลัวว่าพวกเราจะมีแผนการอันใด ทูตของเทียนเฟิ่งอยู่ที่นอกกำแพงเมืองผิงตู้ ด้านหลังมีกองทัพช้างให้รู้สึกอุ่นใจ เช่นนี้จะได้ยุติธรรมทั้งสองฝ่าย เกาอี้จวินมีความเห็นเช่นไรขอรับ”

ไป๋จิ่นจื้อแสร้งทำเป็นขบคิด ไม่นานจึงกล่าวขึ้น “เจ้า…อยู่ตรงนี้ห้ามขยับไปที่ใดเด็ดขาด ข้าก็จะอยู่ตรงนี้เช่นเดียวกัน ข้าจะส่งคนกลับไปถามพี่หญิงใหญ่และใต้เท้าหลิ่ว อาจต้องใช้เวลาสักหน่อย หากเจ้าขยับข้าจะถือว่าเจ้าเปลี่ยนใจ”

“ได้ขอรับ ทว่า ข้าต้องส่งคนกลับไปรายงานจักรพรรดิของข้าด้วยขอรับ” แม่ทัพเทียนเฟิ่งกล่าว

“ได้ ไปเถิด!” ไป๋จิ่นจื้อโบกมืออย่างใจกว้าง

ไม่นานทหารของเทียนเฟิ่งจึงขึ้นไปรายงานข้อตกลงระหว่างเทียนเฟิ่งกับต้าโจวให้ซ่าเอ่อร์เข่อฮั่นซึ่งยืนอยู่บนกำแพงเมืองผิงตู้ฟัง

ซ่าเอ่อร์เข่อฮั่นที่กำขอบกำแพงเมืองอยู่หัวเราะออกมาเบาๆ เขาหยัดกายตรงพลางลูบหยกจักจั่นในมือ

“เจรจากันได้ก็แสดงว่าต้าโจวมาที่นี่เพื่อต้องการเจรจาตั้งแต่แรก ทว่า พวกเขาลงทุนถึงเพียงนี้แสดงว่าสิ่งที่พวกเขาต้องการคงไม่น้อยทีเดียว” ศิษย์ของจอมเวทย์กล่าว

“ต้าโจวอยากได้สิ่งใดแคว้นเทียนเฟิ่งจะมอบให้ทุกอย่างยกเว้นกองทัพช้างเท่านั้น พวกเราต้องผูกไมตรีกับต้าโจวให้ได้ ไม่ว่าอย่างไรดินแดนที่ให้ไปก็ไม่ใช่ของเทียนเฟิ่งอยู่แล้ว” ซ่าเอ่อร์เข่อฮั่นกล่าวจบจึงหมุนตัวเดินลงจากกำแพงเมืองไปด้านล่าง เขาไม่เห็นกองทัพต้าโจวอยู่ในสายตาอีกแล้ว

ศิษย์คนโตของจอมเวทย์รีบเดินตามซ่าเอ่อร์เข่อฮั่นไป “ทว่า หากต้าเยี่ยนรู้ข่าวแล้วมาขอผลประโยชน์เช่นกัน เทียนเฟิ่งจะให้หรือไม่พ่ะย่ะค่ะ…”

“หากพวกเขาอยากได้ดินแดนของซีเหลียงจงบอกพวกเขาไปว่าขอเพียงพวกเขายึดครองได้ด้วยตัวเอง เทียนเฟิ่งจะไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยวเด็ดขาด เทียนเฟิ่งอยากเช่าเพียงพื้นที่ที่อุดมสมบูรณ์ของต้าโจวและต้าเยี่ยนเท่านั้น!” ซ่าเอ่อร์เข่อฮั่นกล่าวจบแล้วกล่าวเสริมขึ้นต่อ “ทว่า พวกเราควรส่งกองทัพส่วนหนึ่งเดินทางออกจากประตูเมืองทิศเหนือไปยังเมืองเฉวี่ยนหยาซึ่งอยู่ทางตอนเหนือของแม่น้ำตันสุ่ยเพื่อป้องกันไว้ก่อนดีกว่า หากต้าโจวคิดทำสงครามกับเราขึ้นมาจริงๆ หากต้าเยี่ยนมาช่วยด้วยคงไม่เป็นผลดีต่อพวกเรา สั่งให้ทหารเตรียมอพยพกองทัพช้างจำนวนหนึ่งหนีออกไปจากเมืองก่อน”

“พ่ะย่ะค่ะ!” ศิษย์คนโตของจอมเวทย์รับคำ จากนั้นกล่าวต่อ “กระหม่อมรู้สึกไม่สบายใจ ฝ่าบาทเสด็จหนีไปก่อนดีหรือไม่พ่ะย่ะค่ะ” ดฯฌซ,ฑ๊โฌฮฤ

ซ่าเอ่อร์เข่อฮั่นส่ายหน้า เขากำหยกจักจั่นในมือแน่นพลางกล่าวขึ้น “ข้าไม่รีบ ข้าต้องอยู่ที่เมืองผิงตู้ต้าโจวจึงจะเห็นความจริงใจของเทียนเฟิ่ง ให้ช้างที่แบกสัมภาระหนักอพยพออกจากเมืองไปก่อน”

ซ่าเอ่อร์เข่อฮั่นครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นหรี่ตาแคบพลางกล่าว “พาหนึ่งในสามของกำลังทหารทั้งหมดอพยพข้ามแม่น้ำตันสุ่ยไปเตรียมพร้อมที่เมืองเฉวี่ยนหยาก่อน ค่อยๆ ลอบอพยพออกไป อย่าให้ต้าโจวรู้เรื่องนี้เด็ดขาด พวกเราทำไปเพราะต้องการป้องกันไว้ก่อนเท่านั้น สายลับที่ถูกส่งไปจับตาดูความเคลื่อนไหวของต้าเยี่ยนกลับมารายงานความเคลื่อนไหวบ้างหรือไม่”

ศิษย์คนโตของจอมเวทย์ส่ายหน้า

“แม้ตอนนี้กองทัพต้าเยี่ยนจะไม่มีความเคลื่อนไหวใดๆ ทว่า กระหม่อมคิดว่าฝ่าบาทควรเสด็จออกจากเมืองก่อนพ่ะย่ะค่ะ” ศิษย์คนโตของจอมเวทย์ยังคงเป็นกังวล “กระหม่อมจะอยู่ที่นี่เองพ่ะย่ะค่ะ”

ซ่าเอ่อร์เข่อฮั่นโบกมือ “ในเมื่อกองทัพต้าเยี่ยนไม่มีความเคลื่อนไหวใดๆ ข้ากล้าพนันว่าต้าโจวไม่กล้าเปิดศึกกับพวกเรา พวกเขาแค่อยากได้ประโยชน์จากพวกเรามากหน่อยเท่านั้น! หากต้องการดินแดนก็ให้หลี่เทียนฟู่มอบให้พวกเขาก็สิ้นเรื่อง ซีเหลียงมีดินแดนที่อุดมสมบูรณ์ไม่มาก ไม่ใช่เรื่องใหญ่สำหรับพวกเรา สิ่งที่สำคัญที่สุดคือดินแดนที่อุดมสมบูรณ์ของต้าโจวและต้าเยี่ยนเหล่านั้นต่างหาก”

เมื่อหลี่เทียนฟู่ได้รับรายงานว่าต้าโจวนำทัพมาล้อมเมืองผิงตู้จึงรู้สึกดีใจมาก ต่อมานางเห็นเทียนเฟิ่งเตรียมอพยพกองทัพช้างบางส่วนออกจากเมืองทางประตูทิศเหนือ

หลี่เทียนฟู่รีบไปพบซ่าเอ่อร์เข่อฮั่นด้วยความร้อนใจ ทว่า ซ่าเอ่อร์เข่อฮั่นไม่ยอมพบหน้านาง ซ่าเอ่อร์เข่อฮั่นกลัวว่าสตรีสติฟั่นเฟือนอย่างหลี่เทียนฟู่จะก่อความวุ่นวายขึ้นมาจึงจับนางขังไว้

ไป๋ชิงอวี๋และเซี่ยอวี่จั่งพาทหารไปดักซุ่มอยู่ที่ทางเข้าของภูเขาหานเหวิน ยังไม่ทันเตรียมทุกอย่างเรียบร้อยก็ได้ยินทหารหน่วยสอดแนมรายงานว่าเห็นคบเพลิงกำลังมุ่งตรงมาทางนี้ ไป๋ชิงอวี๋สั่งให้ทุกคนวางมือและหาที่ซ่อนตัวทันที

ไม่นานสายลับของเทียนเฟิ่งที่ชูคบเพลิงสูงจึงขี่ม้าเข้ามาในหุบเขาหานเหวินที่ทางเข้าทิศใต้ ไป๋ชิงอวี๋และเซี่ยอวี่จั่งสั่งให้ทหารทุกคนอยู่นิ่งๆ…

สายลับของเทียนเฟิ่งขี่ม้าผ่านหุบเขาหานเหวินไปอย่างรวดเร็ว

ไป๋ชิงอวี๋ที่ผ่านสนามรบมาอย่างโชกโชนรู้ดีว่าสายลับของเทียนเฟิ่งมาสำรวจเส้นทางเช่นนี้แสดงว่า…กองทัพช้างของเทียนเฟิ่งกำลังจะเดินทางมาที่นี่

ทว่า นี่ยังไม่ใช่เวลาที่ไป๋จิ่นจื้อจะบุกโจมตีเมือง! หรือว่าเทียนเฟิ่งจะลอบอพยพกองทัพช้างออกมาก่อนล่วงหน้ากันนะ

หากกองทัพช้างของเทียนเฟิ่งอพยพหนีมาก่อนจริงๆ พวกเขาควรต่อสู้หรือถอยหนีดี

ไป๋ชิงอวี๋สั่งให้กองทัพอยู่นิ่งๆ รอดูกำลังทหารที่อพยพมาก่อนแล้วค่อยตัดสินใจ จากนั้นให้เซียวรั่วไห่ไปรายงานเรื่องนี้ให้แม่ทัพเสิ่นคุนหยางทราบ

หากกองทัพช้างจำนวนมากของเทียนเฟิ่งอพยพมาที่นี่ เมื่อพวกมันเข้ามาในหุบเขา พวกเขาจะปิดตายทางออกทั้งสองทาง จะไม่ปล่อยให้กองทัพช้างเหล่านั้นหนีรอดออกไปได้แม้แต่ตัวเดียว

หากกองทัพช้างมีจำนวนน้อยหรือแค่ลองหยั่งเชิงหนีมาเท่านั้น พวกเขาจะปล่อยกองทัพช้างเหล่านี้ไปก่อนเพื่อไม่ให้ส่งผลกระทบต่อส่วนรวม

ไป๋ชิงอวี๋ส่งข่าวกลับไปยังเมืองผิงหยางและไป๋จิ่นจื้อเช่นเดียวกัน จากนั้นส่งข่าวไปบอกต้าเยี่ยนว่าสายลับเทียนเฟิ่งเริ่มสำรวจเส้นทางถอยหนีแล้ว เขาเร่งให้ต้าเยี่ยนเริ่มเคลื่อนทัพทันทีไม่ต้องรอให้ถึงพรุ่งนี้อีกแล้ว

ทหารที่ไป๋ชิงอวี๋สั่งให้นำจดหมายไปให้ต้าเยี่ยนยังไม่ทันเดินทางไปถึงเมืองเหมิงก็พบกับมู่หรงเหยี่ยนและกองทัพใหญ่ของต้าเยี่ยนที่นำทัพโดยเซี่ยสวินระหว่างทางเสียก่อน

ก่อนที่มู่หรงเหยี่ยนจะนำทัพออกเดินทาง ชายหนุ่มส่งคนไปยังเส้นทางที่สั้นที่สุดที่จะเดินทางจากเมืองเหมิงไปยังเมืองผิงตู้เพื่อจัดการสังหารสายลับของเทียนเฟิ่งจนสิ้นซาก

เมื่อได้ยินทหารของไป๋ชิงอวี๋รายงานว่าเทียนเฟิ่งเริ่มมีการเคลื่อนไหว มู่หรงเหยี่ยนจึงรีบให้คนไปรายงานไป๋ชิงเหยียนและไป๋จิ่นจื้อว่าเขาจะเดินทางไปถึงประตูทิศเหนือและทิศตะวันตกของเมืองผิงตู้ภายในครึ่งชั่วยาม

เซี่ยสวินและมู่หรงเหยี่ยนแบ่งกำลังออกเป็นสองฝ่าย มู่หรงเหยี่ยนนำทัพทหารสามหมื่นนายไปดักที่ประตูทิศเหนือของเมืองผิงตู้ เซี่ยสวินนำทหารห้าหมื่นนายไปดักทางประตูทิศตะวันตก

กองทัพต้าเยี่ยนเดินทางมาถึงเร็วจนเทียนเฟิ่งตั้งตัวไม่ทัน กองทัพช้างหนึ่งในสามของเทียนเฟิ่งที่เตรียมพร้อมออกจากเมืองยังไม่ทันได้ออกจากเมือง ซ่าเอ่อร์เข่อฮั่นก็ได้รับรายงานว่ากองทัพต้าเยี่ยนใกล้เดินทางมาถึงประตูทิศตะวันตกของเมืองผิงตู้แล้ว

สายลับเทียนเฟิ่งที่ถูกส่งไปจับตาดูความเคลื่อนไหวของต้าเยี่ยนไม่ได้กลับมารายงานแสดงว่าพวกเขาคงถูกสังหารหมดแล้ว

ศิษย์คนโตของจอมเวทย์รู้สึกกังวลมากกว่าเดิมหลายเท่า “ทหารหน่วยสอดแนมของพวกเราคงถูกจัดการไปแล้ว ต้าเยี่ยนเตรียมพร้อมมาอย่างดีพ่ะย่ะค่ะ!”

ศิษย์คนโตของจอมเวทย์หันไปมองซ่าเอ่อร์เข่อฮั่นที่นั่งอยู่หน้าเตาผิงด้วยสีหน้าเย็นชา “บางทีต้าเยี่ยนและต้าโจวอาจรับรู้ถึงความแข็งแกร่งของกองทัพช้างของพวกเราแล้ว พวกเขาจึงคิดร่วมมือกันจัดการกับกองทัพช้างของเราพ่ะย่ะค่ะ ฝ่าบาท…ตอนนี้ต้าโจวยังไม่บุกโจมตีเมือง พวกเรารีบหนีไปทางประตูทิศใต้ ข้ามแม่น้ำตันสุ่ยไปรวมตัวกับแม่ทัพอาเค่อเซี่ยก่อนเถิดพ่ะย่ะค่ะ!”

“ต้าโจวและต้าเยี่ยนจะกล้าอย่างนั้นหรือ!” ซ่าเอ่อร์เข่อฮั่นขบกรามแน่น แววตามีแต่ความเกรี้ยวกราด

“กองทัพช้างของอาเค่อเซี่ยคือกองทัพหลักของพวกเรา ต้าโจวและต้าเยี่ยนรวมกำลังกันเพื่อจัดการกับกองทัพช้างเพียงน้อยนิดในเมืองผิงตู้อย่างนั้นหรือ พวกเขาไม่กลัวอาเค่อเซี่ยแก้แค้นแทนข้าหรืออย่างไร ไม่กลัวตายไปพร้อมกับเทียนเฟิ่งหรืออย่างไร!”