สตรีแกร่งตระกูลไป๋ - ตอนที่ 1228 ปลอดภัย

ตอนที่ 1228 ปลอดภัย

“แน่นอนเจ้าค่ะ คุณหนูของบ่าวงดงามถึงเพียงนี้ ตอนนั้นคุณหนูยังช่วยให้คุณชายชุยมีที่ยืนในแคว้นต้าเยี่ยน คุณชายชุยย่อมใส่ใจคุณหนูอยู่แล้ววเจ้าค่ะ น่าเสียดายที่ฐานะของเขาต่ำต้อยไปสักหน่อย”

สาวใช้ส่ายหน้า นางรู้ดีว่าชุยเฟิ่งเหนียนไม่ใช่ตัวเลือกที่ดีของเจ้านายของนาง

“เอาล่ะ ไม่ต้องกล่าวแล้ว รีบไปเตรียมตัวเถิด พรุ่งนี้เช้าเราจะออกเดินทางทันทีที่ประตูเมืองเปิด”

เมิ่งเจาหรงกล่าว

“เจ้าค่ะ” สาวใช้รับคำ

คืนนี้ไป๋ชิงเหยียนนอนหลับสนิท บางทีอาจเป็นเพราะคำกล่าวที่เก็บกดอยู่ในใจมานานถูกเขียนระบายลงในจดหมายและส่งไปให้เซียวหรงเหยี่ยนแล้ว นางตั้งใจแล้วว่าวันหน้าจะไม่ปล่อยให้ตัวเองตกอยู่ในอันตรายอีกเพื่อเซียวหรงเหยี่ยนและลูกในท้อง ใจของนางจึงผ่อนคลายลงไม่น้อย

เว่ยจงและชุนจือเห็นไป๋ชิงเหยียนหลับสนิทจึงไม่ได้ปลุกหญิงสาว เมื่อเว่ยจงได้ยินเสียงความเคลื่อนไหวจากด้านนอกจึงเอ่ยถามผ่านฉากกั้นเสียงเบาหวิว

“คุณหนูใหญ่ตื่นแล้วหรือไม่ขอรับ ให้บ่าวรับใช้เข้ามาปรนนิบัติคุณหนูล้างหน้าเลยหรือไม่ขอรับ”

“ได้…” ไป๋ชิงเหยียนรับคำ

ชุนจือรีบไปเตรียมตัวทันที เมื่อปรนนิบัติไป๋ชิงเหยียนล้างหน้าแปรงฟันเสร็จเว่ยจงจึงนำจดหมายของไป๋จิ่นถงมาให้ไป๋ชิงเหยียน

“คุณหนูสามส่งจดหมายมาตั้งแต่เมื่อคืน ทว่า คุณหนูใหญ่หลับแล้วข้าจึงไม่ได้ปลุกคุณหนูใหญ่ขอรับ” เว่ยจงกล่าวยิ้มๆ “ผู้ที่นำจดหมายมาส่งคือองครักษ์ลับที่ก่อนหน้านี้คุณหนูใหญ่ส่งไปปกป้องคุณหนูสาม เขาได้รับคำสั่งจากคุณหนูสามจึงมารอพบคุณหนูใหญ่ที่ประตูด่านเทียนเหมินนานแล้วขอรับ เขาคิดว่าคุณหนูใหญ่ต้องเดินทางผ่านด่านเทียนเหมินก่อนกลับเมืองหลวงแน่ขอรับ”

คนตระกูลไป๋ฉลาดหลักแหลมทุกคน

ชุนจือกำลังเตรียมอาหารเช้าอยู่ ไป๋ชิงเหยียนจึงเปิดจดหมายอ่าน

ในจดหมายกล่าวว่าไทเฮาส่งคนไปยังซีเหลียงอย่างลับๆ ด้วยความช่วยเหลือจากตระกูลฝั่งมารดา ทว่า ไป๋จิ่นถงไม่รู้ว่าส่งไปเพราะเหตุใด ต่อมามีคนซีเหลียงลอบเข้ามาในต้าเยี่ยนอย่างลับๆ อีกทั้งเข้าไปพบไทเฮาในวังหลวง

บัดนี้ต้าโจวและต้าเยี่ยนทำสัญญาพันธมิตรกัน ทว่า ต้าเยี่ยนกลับมีความสัมพันธ์คลุมเครือกับซีเหลียง ไป๋จิ่นถงบอกให้ไป๋ชิงเหยียนระวังตัวให้มากกว่านี้ นางให้คนนำจดหมายไปบอกบรรดาพี่ชายที่ด่านหน้าแล้ว ไป๋ชิงเหยียนไม่ต้องเป็นกังวล

อีกเรื่องก็คือกองทัพต้าโจวและต้าเยี่ยนใกล้บุกถึงเมืองอวิ๋นจิงแล้ว ซีเหลียงต้องถูกทำลายล้างแน่นอน ตอนนี้ราชสำนักซีเหลียงเริ่มปรึกษาเรื่องการแบ่งซีเหลียงกับต้าโจวแล้ว คนในราชสำนักถกเถียงกันไม่หยุด

ไป๋จิ่นถงแยกรายชื่อขุนนางที่เห็นว่าต้าโจวแบ่งส่วนแบ่งในสงครามให้ต้าเยี่ยนมากกว่าหลายครั้งแล้ว ดังนั้นต้าเยี่ยนจะเป็นคนเห็นแก่ตัวในเรื่องการแบ่งเมืองของซีเหลียงอีกไม่ได้

อีกส่วนคือรายชื่อของขุนนางที่มีความแค้นกับต้าโจวที่กล่าวว่าห้ามอ่อนข้าให้ต้าโจวเด็ดขาด ควรตอบแทนต้าโจวในด้านอื่นแทน ทว่า จะยอมยกเมืองให้ต้าโจวมากกว่าไม่ได้เด็ดขาด

ไป๋จิ่นถงยังแยกรายชื่อของขุนนางใหญ่ของสองฝ่ายที่ค่อนข้างมีอิทธิพลต่อไทเฮาให้ไป๋ชิงเหยียนรับรู้ด้วย ไป๋จิ่นถงคิดว่าพี่หญิงใหญ่ควรถือโอกาสตอนที่ยังยึดเมืองอวิ๋นจิงไม่ได้ใช้ผลประโยชน์หลอกล่อขุนนางของต้าเยี่ยนมาเป็นพวกต้าโจวให้ได้ก่อน นางขอความเห็นจากไป๋ชิงเหยียนว่าควรเริ่มเตรียมการเรื่องนี้ตั้งแต่ตอนนี้ ให้นางเสี่ยงดึงขุนนางเหล่านั้นมาเป็นพวกเลยหรือไม่

ไป๋จิ่นถงกล่าวในจดหมายอีกว่านางผูกมิตรกับซือหม่าหมิงเต้าทายาทของซือหม่าเซิ่งศิษย์จากสำนักซื่อไห่แห่งหุบเขาหลัวพานซานผู้เชี่ยวชาญเรื่องน้ำได้แล้ว เมื่อเขาได้ยินว่าต้าโจวกำลังซ่อมแซมเขื่อนกว่างเหอ นางจึงเกลี้ยกล่อมให้ซือหม่าหมิงเต้าเดินทางไปยังเยี่ยนว่อของต้าโจวสำเร็จแล้ว หากพี่หญิงใหญ่ต้องการใช้คนผู้นี้สามารถบอกกับผู้ดูแลเรื่องการซ่อมแซมเขื่อนไว้ก่อนได้

ปู่ของซือหม่าหมิงเต้าเป็นคนสร้างเขื่อนกว่างเหอขึ้นมา พอนางสนทนากับซือหม่าหมิงเต้าถึงได้รู้ว่าปู่ของเขาทิ้งแบบร่างเขื่อนฉบับสมบูรณ์ไว้ให้เขา ต่อมาซือหม่าหมิงเต้าปรับปรุงแบบร่างนั้นจนสมบูรณ์มากยิ่งขึ้น

ตอนที่ซือหม่าเซิ่งเดินทางออกมาจากสำนักซื่อไห่ ผลงานสร้างชื่อเสียงที่สุดของเขาก็คือเขื่อนกว่างเหอ บัดนี้ซือหม่าหมิงเต้าอยากใช้แบบร่างที่ปู่ของเขาทิ้งไว้ให้สร้างเขื่อนกว่างเหอที่สมบูรณ์แบบขึ้นมา ให้ชื่อเสียงของซือหม่าเซิ่งดังกระฉ่อนไปทั่วใต้หล้าอีกครั้ง

ไป๋จิ่นถงกล่าวในจดหมายอีกว่าไทเฮาของต้าเยี่ยนอยากพระราชทานสมรสให้อ๋องเก้าแห่งต้าเยี่ยนกับเมิ่งเจาหรงบุตรสาวของเสนาบดีเมิ่งซึ่งเป็นสาวงามอันดับหนึ่งของแคว้นต้าเยี่ยน เมิ่งเจาหรงบอกนางว่าไทเฮากุมความลับของบิดาของนางไว้ ไทเฮาต้องการบังคับให้นางแต่งงานกับอ๋องเก้า กระทั่งบีบบังคับให้นางกลายเป็นสายลับของไทเฮา

เมิ่งเจาหรงไม่เต็มใจ ฮูหยินเมิ่งไม่อยากให้บุตรสาวของตัวเองแต่งงานกับอ๋องเก้าแห่งต้าเยี่ยนเพื่อเป็นหมากของไทเฮาเช่นเดียวกันดังนั้นนางจึงช่วยเมิ่งเจาหรงหนีการแต่งงาน เมิ่งเจาหรงมาพบไป๋จิ่นถงและมอบเงินให้นางจำนวนมากเพื่อขอให้ไป๋จิ่นถงใช้เส้นสายทางการค้าส่งนางออกไปจากแคว้นต้าเยี่ยน

ไป๋จิ่นถงรู้ดีว่าสตรีลำบากมากกว่าบุรุษ นางไม่ได้รับเงินจากเมิ่งเจาหรง นางช่วยเมิ่งเจาหรงหนีออกจากต้าเยี่ยนมายังอำเภอเฟิง มอบร้านค้าให้นางหนึ่งแห่งเพื่อนางจะได้ไม่ลำบาก อีกทั้งสั่งให้คนจับตาดูแลนางให้ดี

ประเด็นสำคัญคือไป๋จิ่นถงต้องการโยนความผิดเรื่องที่เมิ่งเจาหรงหายตัวไปให้อ๋องเก้าแห่งต้าเยี่ยน ไทเฮาจะได้หวาดระแวงมู่หรงเหยี่ยนมากขึ้น ราชสำนักต้าเยี่ยนจะได้แบ่งเป็นฝักฝ่ายมากกว่าเดิม การที่ราชสำนักต้าเยี่ยนไม่มั่นคงถือเป็นผลดีต่อต้าโจวมาก

ไป๋จิ่นถงกำชับท้ายจดหมายให้ไป๋ชิงเหยียนดูแลตัวเองให้ดี นางคิดว่าไป๋ชิงเหยียนประมาทเกินไปที่มาออกรบทั้งที่ตั้งครรภ์เช่นนี้ นางให้ไป๋ชิงเหยียนคิดเพื่อตัวเองและลูกในท้องให้มากกว่าดี อย่าทำให้นางต้องเป็นห่วง

ไป๋ชิงเหยียนอ่านจดหมายของไป๋จิ่นถงจบจึงพับจดหมายเก็บตามเดิม เว่ยจงกล่าวขึ้นยิ้มๆ

“คุณหนูสามส่งของเล่นเด็กมาให้หนึ่งลังเต็มๆ ขอรับ กล่าวว่ามอบให้หลานชายหลานสาวของนาง บ่าวให้คนขนขึ้นรถม้าเรียบร้อยแล้วขอรับ”

“ดี…” ไป๋ชิงเหยียนพยักหน้ารับ นางครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งจากนั้นลุกขึ้นไปเขียนจดหมายตอบไป๋จิ่นถง

ไป๋ชิงเหยียนให้ไป๋จิ่นถงอยู่อย่างเงียบๆ ไปก่อน นางจะส่งทูตของต้าโจวไปจัดการเรื่องนี้เอง

ไป๋ชิงเหยียนลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ทว่า สุดท้ายก็ไม่ได้บอกเรื่องที่จักรพรรดิแห่งต้าเยี่ยนและอ๋องเก้าแห่งต้าเยี่ยนแกล้งแสร้งทำเป็นไม่ลงรอยกันให้ไป๋จิ่นถงรับรู้ นางแค่กำชับไม่ให้ไป๋จิ่นถงวู่วาม นางทำสัญญากับอ๋องเก้าแห่งต้าเยี่ยนแล้วว่าไม่ว่าครั้งนี้ต้าโจวหรือต้าเยี่ยนจะเป็นคนได้ครอบครองเมืองอวิ๋นจิงจักรพรรดิแห่งต้าเยี่ยนจะเป็นคนเริ่มเรื่องทุกอย่างเอง นางกำชับให้ไป๋จิ่นถงดูแลตัวเองให้ดี ห้ามเอาตัวเองไปเสี่ยงอันตรายเด็ดขาด

ที่สำคัญตอนนี้จักรพรรดินีหลี่เทียนเจียวแห่งซีเหลียงรู้ฐานะของไป๋จิ่นถงแล้ว ด้วยนิสัยของหลี่เทียนเจียวหากนางไม่ขายความลับเรื่องที่ไป๋จิ่นถงเป็นสายลับของต้าโจวให้ต้าเยี่ยนรู้นางก็คงอยากให้ไป๋จิ่นถงทำลายความสงบสุขของต้าเยี่ยนเหมือนกันดังนั้นนางจึงเก็บเรื่องนี้เป็นความลับต่อไป

แต่ไม่ว่าอย่างไรไป๋จิ่นถงก็ต้องเตรียมพร้อมรับมือเมื่อถูกเปิดโปงฐานะที่แท้จริงตลอดเวลา หากถึงคราวจำเป็นจริงๆ นางต้องยอมทิ้งกิจการเหล่านั้นไป ต้องคำนึงถึงความปลอดภัยของตัวเองเป็นหลัก

ไป๋ชิงเหยียนให้เว่ยจงนำจดหมายออกไปส่ง จากนั้นใช้ผ้าเช็ดหน้าเช็ดมือและเริ่มรับประทานอาหารเช้า

ไป๋ชิงเหยียนทบทวนเรื่องที่ไป๋จิ่นถงเขียนในจดหมายว่าไทเฮาต้องการพระราชทานสมรสให้เซียวหรงเหยี่ยนและเมิ่งเจาหรงซ้ำไปซ้ำมา นางอดนึกถึงคำกล่าวในตอนนั้นของไทเฮาแห่งต้าเยี่ยนขึ้นมาไม่ได้

ครั้งนี้เซียวหรงเหยี่ยนยอมทิ้งการบุกโจมตีเมืองอวิ๋นจิงนำทัพย้อนกลับมาช่วยเหลือนางที่เมืองเจียงจือแทน หากข่าวนี้รู้ไปถึงหูของไทเฮาที่เมืองหลวงนางคงก่อปัญหาให้เซียวหรงเหยี่ยนอีกแน่