สตรีแกร่งตระกูลไป๋ - ตอนที่ 1287 นิสัยพนัน
ตอนที่ 1287 นิสัยพนัน
นึกไม่ถึงเลยว่าแผนการที่เขาบอกให้น้องสาวถือโอกาสทำลายกองกำลังหลักของต้าโจวและจับจุดอ่อนของต้าโจวให้ได้ก่อนที่พวกเขาจะทำลายซีเหลียงได้จะพังทลายไม่เป็นท่าเช่นนี้
“เราพยายามคิดหาวิธีที่ดีที่สุดที่จะทำให้ต้าเยี่ยนดำรงอยู่ต่อไป เมื่อทบทวนอย่างถี่ถ้วนแล้วเราตัดสินใจจะส่งทูตของต้าเยี่ยนไปปรึกษาเรื่องการใช้ระบอบการปกครองตัดสินผลแพ้ชนะเพื่อรวมสองแคว้นให้เป็นหนึ่งกับจักรพรรดินีแห่งต้าโจวที่เมืองหลวงของต้าโจว!”
มู่หรงลี่ยังไม่ทันกล่าวจบราชสำนักต้าเยี่ยนก็แตกตื่นขึ้นทันที
เมื่อมู่หรงลี่เห็นเหล่าขุนนางเบิกตาโพลงมองมาทางเขาด้วยความตกใจเขาจึงกำหมัดที่ซ่อนอยู่ในแขนเสื้อแน่น พี่สาวไป๋ช่วยปูทางเรื่องการรวมสองแคว้นให้เป็นหนึ่งจนแทบถึงเท้าเขาแล้ว เขาจะหวาดกลัวหรือถอยหนีไม่ได้เด็ดขาด
มู่หรงลี่พยายามควบคุมสติของตัวเอง จากนั้นกล่าวต่อให้จบ “นี่คือการเดิมพันของทั้งต้าโจวและต้าเยี่ยน สำหรับต้าเยี่ยนแล้วนอกจากครั้งนี้จะคือการเดิมพันที่ยิ่งใหญ่แล้ว มันยังเป็นโอกาสรอดทางเดียวของต้าเยี่ยนด้วย มิเช่นนั้นหากกองทัพต้าโจวบุกเข้ามาในแคว้นต้าเยี่ยนแล้วกองทัพหลักของต้าเยี่ยนยังยกทัพกลับมาช่วยเหลือเมืองหลวงของต้าเยี่ยนไม่ได้ ต้าเยี่ยนจะกลายเป็นแคว้นที่ดับสูญต่อจากแคว้นซีเหลียงทันที!”
“ฝ่าบาท!” เซียวหรงเหยี่ยนมองไปทางมู่หรงลี่ น้ำเสียงเคร่งขรึมแฝงไปด้วยการตำหนิ “ฝ่าบาททรงวู่วามเกินไปแล้ว!”
“ท่านอาเก้า…” มู่หรงลี่ลุกขึ้นโค้งกายคำนับเซียวหรงเหยี่ยนที่นั่งอยู่บนเก้าอี้อย่างนอบน้อม “ท่านอาเก้าได้โปรดให้โอกาสอาลี่สักครั้ง ให้อาลี่กล่าวให้จบก่อนเถิดขอรับ”
“ไม่ได้นะพ่ะย่ะค่ะฝ่าบาท ไม่ได้พ่ะย่ะค่ะ!” จงสิงเสี่ยวคุกเข่าลงบนพื้นเป็นคนแรก เขาก้มศีรษะคำนับมู่หรงลี่พลางกล่าวอย่างอ้อนวอน “ฝ่าบาททรงพิจารณาให้รอบคอบด้วยเถิดพ่ะย่ะค่ะ!”
ขุนนางฝ่ายไทเฮาและมู่หรงลี่ต่างพากันคุกเข่าขอร้องตามจงสิงเสี่ยว “ฝ่าบาททรงพิจารณาให้รอบคอบด้วยเถิดพ่ะย่ะค่ะ!”
“เรา…พิจารณาอย่างละเอียดถี่ถ้วนดีแล้ว!” มู่หรงลี่ค่อยๆ เดินลงมาจากแท่นหยกสีขาวบนบัลลังก์พลางกล่าวด้วยน้ำเสียงหนักแน่น “หากไม่ทำเช่นนี้มีผู้ใดคิดวิธีอื่นที่จะทำให้ต้าโจวยอมถอยทัพออกหรือไม่ การแข่งขันด้วยระบอบการปกครองเพื่อรวมสองแคว้นให้เป็นหนึ่งคือทางเดียวที่ต้าเยี่ยนจะมีโอกาสกลับมาชนะอีกครั้ง”
เมื่อเห็นบรรดาขุนนางยังคงถกเถียงกันด้วยเสียงที่เริ่มดังขึ้นกว่าเดิม มู่หรงลี่จึงกล่าวเสียงดังกว่าเดิม “หรือทุกท่านไม่มั่นใจในระบอบการปกครองของต้าเยี่ยนของพวกเรา ทุกท่านคิดว่าระบอบการปกครองที่พวกเราใช้มาเป็นสิบปีและสามารถทำให้ชาวบ้านมั่งคั่งขึ้นในเวลาอันรวดเร็วจะแพ้ให้แก่ระบอบการปกครองใหม่ที่เพิ่งเริ่มลองผิดลองถูกของต้าโจวอย่างนั้นหรือ!”
“ทว่า หาก…หากพวกเราส่งทูตไปแล้วจักรพรรดินีและขุนนางของต้าโจวไม่เห็นด้วยเล่าพ่ะย่ะค่ะ หรือหากพวกเขาเห็นด้วย หากถึงเวลานั้นพวกเขาพ่ายแพ้และไม่ยอมจำนนต่อแคว้นกับต้าเยี่ยนขึ้นมาพวกเราจะทำเช่นไรพ่ะย่ะค่ะ”
“ทุกท่าน นี่ไม่ใช่เวลามากังวลว่าจักรพรรดินีและขุนนางต้าโจวจะเป็นคนรักษาสัญญาหรือไม่ ตอนนี้แคว้นที่กำลังตกอยู่ในสถานการณ์คับขันคือต้าเยี่ยนของพวกเราไม่ใช่ต้าโจว!” มู่หรงลี่เหมือนกำลังต่อสู้อยู่กับคนทั้งราชสำนักต้าเยี่ยนเพียงคนเดียว “ต้าเยี่ยนของเรามีเพียงทำเช่นนี้จึงจะแก้ไขสถานการณ์ที่แคว้นใกล้จะดับสูญในตอนนี้ได้ พวกเราจะใช้ระยะเวลาสามปีหรือห้าปีในการพักสงคราม ข้าเชื่อว่าระบอบการปกครองของพวกเราต้องทำให้ชาวบ้านมั่งคั่งขึ้นแน่นอน ถึงเวลานั้นต่อให้ต้าโจวจะแพ้และผิดสัญญา พวกเราก็มีความสามารถในการทำสงครามกับต้าโจวแล้ว!”
“ฝ่าบาทยังทรงพระเยาว์เกินไปจึงได้คิดเรื่องราวกับเด็กเล่นเช่นนี้!” เซียวหรงเหยี่ยนยังคงนั่งนิ่งอยู่บนบัลลังก์ เขาเงยหน้ามองไปทางมู่หรงลี่ด้วยแววตาเยือกเย็น ทุกคนฟังออกว่าชายหนุ่มกำลังโมโห “ที่ต้าเยี่ยนของพวกเราเดินมาจนถึงทุกวันนี้ได้เป็นเพราะการร่วมแรงร่วมใจและความพยายามของทุกคนในแคว้น กว่าพวกเราจะมีวันนี้ได้ไม่ใช่เรื่องง่าย ทว่า ฝ่าบาทกลับคิดเอาแคว้นของพวกเราไปพนันครั้งยิ่งใหญ่กับต้าโจว ฝ่าบาทช่างมีนิสัยชื่นชอบการพนันเสียจริง!”
“ใช่พ่ะย่ะค่ะฝ่าบาท ท่านอ๋องเก้าตรัสถูกแล้วพ่ะย่ะค่ะ” จงสิงเสี่ยวรีบกล่าวสนับสนุนเซียวหรงเหยี่ยน “นี่คือการเอาแคว้นทั้งแคว้นไปเดิมพันนะพ่ะย่ะค่ะ หากพ่ายแพ้ขึ้นมาพวกเราจะสูญเสียแคว้นทั้งแคว้นไป พวกเราจะกลายเป็นคนบาปขึ้นมาทันทีนะพ่ะย่ะค่ะ”
“ในเมื่อท่านลุงและท่านอาเก้าคิดว่าวิธีนี้ไม่เหมาะสม เช่นนั้นทั้งสองท่านมีวิธีรับมือกับต้าโจวเช่นไร” มู่หรงลี่กวาดสายตามองไปทางเซียวหรงเหยี่ยนและจงสิงเสี่ยวด้วยแววตาราบเรียบ จากนั้นเอ่ยถามเสียงดัง “หรือทุกคนในที่นี้คิดวิธีรับมือกับต้าโจวที่ดีกว่าเราในตอนนี้ออก”
“ทุกท่าน!” มู่หรงลี่เดินไปหยุดอยู่ด้านหน้าสุดของแท่นสูง จากนั้นกวาดสายตามองดูขุนนางทุกคน “ตอนนี้ต้าเยี่ยนของพวกเราคือเนื้อที่อยู่ใกล้ปากของต้าโจว หากไม่ใช้วิธีของเราเพื่อให้ต้าเยี่ยนมีเวลาพักหายใจ พวกเราก็ต้องถูกต้าโจวกัดกินทีละคำ หากใช้วิธีของเราวันหน้าต้าเยี่ยนอาจมีโอกาสรวมใต้หล้าให้เป็นหนึ่งโดยไม่ต้องสูญเสียเลือดเนื้อ มีโอกาสสานต่อปณิธานของจักรพรรดิองค์ก่อนๆ ของแคว้นต้าเยี่ยนของเราให้เป็นจริง แม้จะเป็นการเดิมพันครั้งยิ่งใหญ่ ทว่า ต้าเยี่ยนไม่มีทางออกอื่นแล้วจริงๆ !”
แม้มู่หรงลี่จะยังเด็ก ทว่า เมื่อเหล่าขุนนางทบทวนวิธีที่มู่หรงลี่เสนอออกมาอย่างตั้งใจพวกเขาจึงเริ่มเห็นด้วยกับวิธีของมู่หรงลี่ จากสถานการณ์ของต้าโจวและต้าเยี่ยนในตอนนี้ ต้าเยี่ยนตกเป็นรองต้าโจวอยู่มาก หากทำสงครามกันขึ้นมาโดยที่กองกำลังหลักของต้าเยี่ยนยังอยู่ที่ซีเหลียงจริงๆ ต้าเยี่ยนคงเป็นฝ่ายถูกกระทำอยู่ฝ่ายเดียวแน่นอน
ที่สำคัญต้าเยี่ยนทรยศต้าโจวก่อน ต้าโจวยกทัพบุกโจมตีพวกเขาได้อย่างชอบธรรม บวกกับก่อนหน้านี้ต้าโจวแบ่งผลประโยชน์ในสงครามให้ต้าเยี่ยนมากกว่าทุกครั้ง ต้าโจวได้ใจของคนต้าเยี่ยนไปค่อนข้างมากแล้ว
หากไม่จัดการเรื่องนี้ด้วยวิธีของจักรพรรดิต้าเยี่ยน เกรงว่าต้าเยี่ยนต้องส่งตัวไทเฮาให้ต้าโจวอย่างแน่นอน นั่นคงเป็นความอัปยศครั้งยิ่งใหญ่ของต้าเยี่ยนแน่
“ฝ่าบาท ถึงแม้ระบอบการปกครองของต้าเยี่ยนจะมั่นคงและใช้มานานกว่าต้าโจว ทว่า ต้าโจวมั่งคั่งกว่าแคว้นต้าเยี่ยนของพวกเรา หากสุดท้ายต้าเยี่ยนพ่ายแพ้ขึ้นมา พวกเราต้องยกแคว้นต้าเยี่ยนให้ต้าโจวจริงๆ หรือพ่ะย่ะค่ะ”
“หากระบอบการปกครองของอีกฝ่ายไม่มั่นคงเท่าเรา แล้วแคว้นของพวกเขายังไม่มั่งคั่งกว่าพวกเราอีก พวกเจ้าคิดว่าต้าโจวจะยอมตกลงพนันกับพวกเราอย่างนั้นหรือ หากเป็นเช่นนั้นต้าเยี่ยนก็คงไม่ต้องเสียเวลาเสนอวิธีนี้เพื่อยื้อเวลาพักหายใจกับต้าโจวหรอก” มู่หรงลี่ขมวดคิ้วแน่น “ทุกท่าน เรายังคงยืนยันคำเดิม จงอย่าลืมว่าตอนนี้ต้าเยี่ยนกำลังตกอยู่ในสถานการณ์คับขัน แม้เราจะเสนอวิธีนี้กับต้าโจวแต่ก็ไม่ได้หมายความว่าต้าโจวจะยอมตกลง ตอนนี้พวกเราควรคิดหาทางให้ต้าโจวยอมตกลงถึงจะถูก”
ขุนนางในราชสำนักเงียบกริบ
พวกเขารู้ดีว่าจักรพรรดิองค์น้อยของพวกเขากล่าวถูกต้อง ทว่า พวกเขาไม่สามารถยืนออกมาสนับสนุนความคิดของพระองค์เป็นคนแรกได้
“ไม่ได้เด็ดขาด ข้าไม่เห็นด้วยกับวิธีเลอะเลือนของฝ่าบาทแน่!”
ไทเฮายืนฟังเรื่องราวทั้งหมดอยู่ที่นอกตำหนักด้วยความตกใจจนแทบทรงตัวไม่อยู่
นางนึกไม่ถึงเลยว่าการที่นางตัดสินใจร่วมมือกับซีเหลียงเพียงครั้งเดียวจะนำปัญหามาให้ต้าเยี่ยนมากมายถึงเพียงนี้