CatNovel
  • หน้าหลัก
  • แทงหวย24
  • มังงะ
  • นิยายทั้งหมด
Advanced
  • หน้าหลัก
  • แทงหวย24
  • มังงะ
  • นิยายทั้งหมด
  • โดจิน
  • นิยายทั้งหมด
  • จบแล้ว
  • นิยายวาย Yaoi
ตอนก่อน
ตอนต่อไป
สล็อตเว็บตรง

สตรีแกร่งตระกูลไป๋ - ตอนที่ 399 สละเวลา

  1. Home
  2. สตรีแกร่งตระกูลไป๋
  3. ตอนที่ 399 สละเวลา
ตอนก่อน
ตอนต่อไป

“​คุณชาย​หลู่​วางใจ​ได้​ขอรับ​ ​ข้า​จะ​เรียน​ให้จ​วิ​้น​จู่​ทราบ​ขอรับ​!​”​ ​องครักษ์​คารวะ​กลุ่ม​ของ​หลู่​หยวน​เผิง​ ​จากนั้น​ก้าว​ขึ้น​หลัง​ม้า​ ​ขี่​กลับ​ไปรว​มกับ​ขบวน​ของ​เจิ​้​นกั​๋​วจ​วิ​้น​จู่​ ​โน้ม​กาย​กล่าว​สิ่งใด​บางอย่าง​กับ​ไป๋​ชิง​เหยี​ยน​ที่อยู่​ใน​รถม้า

แม้วั​นนี​้​หลู่​หยวน​เผิง​จะ​ไม่ได้​พบ​หน้า​พี่สาว​ไป๋​ ​ทว่า​ ​เขา​ก็​ไม่ได้​รีบร้อน​จากไป​ ​มอง​ส่ง​ขบวนรถ​ม้า​ของ​จวน​เจิ​้​นกั​๋​วจ​วิ​้น​จู่​ค่อยๆ​ ​จากไป​ ​ใน​ใจ​รู้สึก​โหวงเหวง​อย่าง​บอก​ไม่​ถูก

“​เหตุใด​ข้า​จึง​รู้สึก​…​แปลก​ๆ​ ​เช่นนี้​นะ​”​ ​หลู่​หยวน​เผิ​งก​ล่า​วกับ​ซือ​หม่า​ผิง

ซือ​หม่า​ผิง​ยืน​เอา​มือ​ไขว้หลัง​ ​เงียบ​ไป​ครู่ใหญ่​จากนั้น​กล่าว​ขึ้น​ ​“​คง​เป็น​เพราะ​ราชวงศ์​ที่​เคย​รุ่งเรือง​กำลังจะ​เสื่อม​ลง​แล้ว​กระมัง​!​”

“หืม​?​”​ ​หลู่​หยวน​เผิง​ไม่​ค่อย​เข้าใจ

“​กลับกัน​เถิด​!​”​ ​ซือ​หม่า​ผิง​ยิ้มน้อย​ๆ​ ​แล้ว​ก้าว​ขึ้นไป​บน​หลัง​ม้า

ขบวนรถ​ม้า​ขบวน​ใหญ่​ของ​จวน​เจิ​้​นกั​๋​วจ​วิ​้น​จู่​ค่อยๆ​ ​เคลื่อนที่​มุ่งหน้า​ไป​ยังซั​่ว​หยาง​อย่าง​ไม่รีบร้อน

ภายใน​รถม้า​ที่​ค่อนข้าง​โคลงเคลง​ ​ไป๋​จิ​่น​จื้อ​ใช้​มือ​ข้าง​หนึ่ง​ยัน​ศีรษะ​ ​มองดู​กระถางธูป​ทรง​สัตว์​มงคล​ซึ่ง​วาง​อยู่​บน​โต๊ะ​เล็ก​อย่าง​เบื่อหน่าย​ ​กล่าว​กับฮู​หยิน​สาม​ผู้​เป็นมา​รดา​ ​“​ไม่​ให้​ข้า​ขี่ม้า​เอง​ ​เช่นนั้น​ให้​ข้า​ไป​นั่ง​รถม้า​ของ​พี่​หญิง​ใหญ่​ได้​หรือไม่​เจ้า​คะ​”

“​เจ้า​นั่ง​อยู่​ที่นี่​เถิด​!​ ​ให้​พี่​หญิง​ใหญ่​ของ​เจ้า​ได้​พักผ่อน​บ้าง​…​เอาแต่​บ่น​โน่น​บ่น​นี่​ทั้งวัน​ ​ไม่มี​ความ​เป็น​กุลสตรี​สักนิด​!​ ​เจ้า​ดู​เจ้า​สิ​ ​กลับมา​จาก​หนาน​เจียง​ยัง​ไม่ทัน​จะ​หาย​คล้ำ​ ​ไปซั​่ว​หยาง​มา​อีก​สอง​วัน​ก็​ดำ​ขึ้น​อีกแล้ว​ ​ดำ​กว่า​องครักษ์​ของ​จวน​เรา​เสียอีก​!​”​ ฮู​หยิน​สาม​เปิด​ฝาก​ระ​ถาง​ธูป​ออก​ ​ใช้​เข็มเงิน​เขี่ย​ใน​กระถาง​ ​จากนั้น​เพิ่ม​ผง​หอม​ลง​ไป

ไป๋​จิ​่น​จื้อ​มองดู​มารดา​ของ​ตัวเอง​ทำ​สิ่ง​เหล่านี้​อย่าง​เบื่อหน่าย​ ​แหวก​ม่าน​มองดู​บรรยากาศ​นอก​รถม้า

หนทาง​ค่อนข้าง​ราบเรียบ​ ​สอง​ข้างทาง​เต็มไปด้วย​ต้นไม้ใบหญ้า​เขียวขจี​ ​ทุกครั้งที่​ไป๋​จิ​่น​จื้อ​ติดตาม​ไป๋​ชิง​เหยี​ยน​ไป​ยังซั​่ว​หยาง​ ​สาวน้อย​ขี่ม้า​ไป​เอง​ทุกครั้ง​จึง​คุ้นเคย​กับ​หนทาง​เส้น​นี้​ดี

ตอนนี้​นาง​รู้สึก​อยาก​ออก​ไป​ขี่ม้า​มาก

“​ท่าน​แม่​!​”​

“​นั่ง​อ่าน​ตำรา​ไป​เงียบๆ​ ​พี่​หญิง​ใหญ่​ของ​เจ้า​ก็​นั่ง​พักผ่อน​อยู่​บน​รถม้า​เหมือนกัน​ ​เหตุใด​เจ้า​ไม่​หัด​เรียนรู้​เอาไว้​บ้าง​!​”​ ฮู​หยิน​สาม​ตัดสินใจ​จะ​ดัดนิสัย​ของ​บุตรสาว​อย่างจริงจัง​ ​จึง​ยืนกราน​ไม่​ปล่อยไป​๋​จิ​่น​จื้อ​ออก​ไป​จาก​รถม้า

ไป๋​จิ​่น​จื้อ​แก้ม​ป่อง​ด้วย​ความโมโห​ ​เอนกาย​พิง​หมอน​หนุน​ ​หยิบ​ตำรา​ขึ้น​มา​อ่าน​เลียนแบบ​ท่าทาง​ของ​ไป๋​ชิง​เหยี​ยน

ฮู​หยิน​สาม​หลี​่​ซื่อ​ใช้​ผ้าเช็ดหน้า​ปิดปาก​ยิ้ม​ ​กล่าว​ชม​บุตรสาว​ของ​ตัวเอง​อยู่​ใน​ใจ​ ​“​แบบนี้​ถึง​จะ​ดู​เข้าท่า​หน่อย​”

กระทั่งห​มัว​มัว​ ​บ่าว​รับใช้​ข้าง​กาย​ของ​หลี​่​ซื่อ​ก็​อด​หัวเราะ​ออกมา​ไม่ได้

ในที่สุด​วันที่​สาม​ ​เดือน​ห้า​ ​ไป๋​จิ​่น​จื้อ​ซึ่ง​โดน​มารดา​ของ​ตัวเอง​บังคับ​ให้​นั่ง​อยู่​แต่​ใน​รถม้า​สาม​วัน​ติด​ก็​ถูก​มารดา​ปล่อยตัว​ลงมา​จาก​รถม้า​เมื่อ​เห็น​ประตูเมืองซั​่ว​หยาง​อยู่​ไม่​ไกล

เจ้าเมือง​พานา​ยอำ​เภอ​โจว​มารอ​ต้อนรับ​คน​ของ​ตระกูล​ไป๋​ที่​นอกเมือง​ ​คน​จาก​ตระกูล​บรรพบุรุษ​ก็​ออกมา​รอต​้อ​นรั​บก​ลุ่ม​ของ​เจิ​้​นกั​๋​วจ​วิ​้น​จู่​ภายใต้​การนำ​ของ​ประมุข​ชั่วคราว​อย่าง​ไป๋​ฉี​เหอ​เช่นเดียวกัน

มองเห็น​ขบวนรถ​ม้า​ของ​จวน​เจิ​้​นกั​๋​วจ​วิ​้น​จู่​มา​แต่ไกล​ ​แค่​จำนวน​ของ​บ่าว​รับใช้​ก็​มาก​จน​คนที​่​พบเห็น​ตกตะลึง​แล้ว

ฟาง​ซื่อ​ ​ภรรยา​ของ​ไป๋​ฉี​เห​อกำ​มือ​ของ​ตัวเอง​แน่น​ ​เดิมที​นาง​อยาก​ส่ง​บ่าว​รับใช้​ของ​ตัวเอง​ไป​ให้​จวน​บรรพบุรุษ​ไป๋​เพื่อ​ผูกมิตร​กับ​ไป๋​ชิง​เหยี​ยน​ ​ทว่า​ ​ดูเหมือนว่า​ไป๋​ชิง​เหยี​ยน​จะ​พา​คนรับใช้​ทั้งหมด​ของ​จวน​เจิ​้​นกั​๋​วจ​วิ​้น​จู่​มาจาก​เมืองหลวง​แล้ว​ ​เช่นนี้​นาง​คง​ต้อง​คิด​หาวิ​ธี​อื่น​แทน

ไป๋​ชิง​ผิง​เงยหน้า​มองดู​มารดา​ที่​ยืน​กำ​ผ้าเช็ดหน้า​แน่น​ ​กล่าว​ขึ้นเสียง​แผ่วเบา​อย่าง​อด​ไม่ได้​ ​“​ท่าน​แม่​ ​ตระกูล​ไป๋​แห่ง​เมืองหลวง​ไม่​เหมือนกับ​ตระกูล​บรรพบุรุษ​ไป๋​ ​พวกเขา​เป็น​ทายาท​สาย​หลัก​ของ​ตระกูล​อย่างแท้จริง​ ​ชีวิต​ความเป็นอยู่​ของ​พวกเขา​สะดวกสบาย​ ​แม้แต่​ของใช้​ใน​ชีวิต​ประจำ​ของ​พวกเขา​ก็​ล้วน​มีอายุ​นับ​ร้อย​ปี​ ​ยิ่ง​ไม่ต้อง​กล่าวถึง​คนรับใช้​ข้าง​กาย​เลย​ขอรับ​ ​คนรับใช้​ของ​พวกเขา​ล้วน​เกิด​และ​เลี้ยงดู​ใน​ตระกูล​ไป๋​ ​หาก​ท่าน​แม่​อยาก​ส่ง​คน​เข้าไป​ใน​จวน​ ​เกรง​ว่า​คง​ไม่ได้​ก้าว​เท้า​เข้าไป​แม้แต่​ประตู​ของ​จวน​หลัง​หรอก​ขอรับ​”

ฟาง​ซื่อ​ถูก​จี้​แทงใจดำ​ ​ใจเต้น​รัว​ขึ้น​มาทัน​ที​ ​นาง​หันไป​มอง​รอบกาย​ ​จากนั้น​จึง​กล่าว​กับ​บุตรชาย​ ​“​แม่​ไม่ได้​คิด​เช่นนั้น​!​”

“​ไม่ว่า​ท่าน​แม่​จะ​คิด​เช่นนั้น​หรือไม่​ ​ข้า​ก็​ไม่สนั​บส​นุน​ให้ท่าน​เอ่ย​เรื่อง​นี้​ต่อหน้า​คน​ของ​ตระกูล​ไป๋​แห่ง​เมืองหลวง​ขอรับ​ ​เรา​ควร​หลีกเลี่ยง​เป็น​ดีที​่​สุด​ ​ท่าน​แม่​อย่า​ลืม​กรณี​ของ​ท่าน​ปู่​นะ​ขอรับ​ ​บัดนี้​ท่าน​พ่อ​ได้​ครองตำแหน่ง​ประมุข​ไป๋​ชั่วคราว​ ​ถือเป็น​โชคดี​ของ​พวกเรา​ ​ที่​สำคัญ​ท่าน​พ่อ​จะ​ได้​ดำรงตำแหน่ง​นี้​ต่อไป​หรือไม่​ล้วน​ขึ้นอยู่กับ​การตัดสินใจ​ของ​เจิ​้​นกั​๋​วจ​วิ​้น​จู่​ทั้งสิ้น​”​ ​ไป๋​ชิง​ผิง​เอ่ย​เสียงต่ำ

ไป๋​ชิง​ผิง​รู้ดี​แก่​ใจ​ว่า​มารดา​ของ​ตน​คิด​สิ่งใด​ ​เพราะ​รู้ดี​ ​เขา​จึง​ต้อง​เอ่ย​เตือน

ตระกูล​บรรพบุรุษ​ไป๋​จะ​เกิด​ปัญหา​ขึ้น​ไม่ได้​อีกแล้ว​ ​บุรุษ​ของ​ตระกูล​ไป๋​จาก​เมืองหลวง​เสียชีวิต​ลง​หมด​แล้ว​ ​หาก​ตระกูล​บรรพบุรุษ​ไป๋​ที่​เจริญรุ่งเรือง​มานับ​ร้อย​ปี​ไม่​เกาะ​เจิ​้​นกั​๋​วจ​วิ​้น​จู่​ไว้​ให้​แน่น​ ​ไม่​สามัคคี​กลมเกลียว​ ​เกรง​ว่า​พวกเขา​คงจะ​เป็น​รุ่น​สุดท้าย​ ​หลังจากนี้​ตระกูล​บรรพบุรุษ​ไป๋​แห่งซั​่ว​หยาง​คง​ถูก​เจิ​้​นกั​๋​วจ​วิ​้น​จู่​ขับไล่​ออกจาก​ตระกูล​จน​เกลี้ยง​ ​เช่นนั้น​ตระกูล​บรรพบุรุษ​ไป๋​แห่งซั​่ว​หยาง​ก็​จะ​เป็น​เหมือนกับ​ตระกูล​เซี​่ย​แห่ง​ชิง​โจว​ ​ที่​ไม่มี​สิทธิ์​มีเสียง​หรือ​ความสำคัญ​กับ​ตระกูล​อีกต่อไป

เจิ​้​นกั​๋​วจ​วิ​้น​จู่​สืบทอด​นิสัย​มาจาก​เจิ​้​นกั​๋​วอ​๋​อง​ไป๋​เวย​ถิง​และ​เจิ​้​นกั​๋​วกง​ไป๋​ฉี​ซาน​ ​ขอ​เพียง​ตระกูล​บรรพบุรุษ​ไป๋​ไม่​ทำ​สิ่งใด​เกินขอบเขต​ ​ไป๋​ชิง​เหยี​ยน​ไม่มีทาง​ทอดทิ้ง​ตระกูล​บรรพบุรุษ​แน่นอน

ชุน​เถา​แหวก​ม่าน​มองดู​ด้านนอก​แวบ​หนึ่ง​ ​จากนั้น​หันไป​กล่าว​กับ​ไป๋​ชิง​เหยี​ยน​ ​“​คุณหนู​ใหญ่​ ​ดูเหมือนว่า​คน​จาก​ตระกูล​บรรพบุรุษ​ไป๋​จะ​มากัน​หมด​เลย​เจ้าค่ะ​ ​ทางการ​ของซั​่ว​หยาง​ก็​มา​เจ้าค่ะ​ ​ข้า​เหมือน​จะ​เห็น​คน​ใส่​ชุด​ขุนนาง​ยืน​อยู่​”

ไป๋​ชิง​เหยี​ยน​วาง​ม้วน​ไม้​ไผ่​ใน​มือ​ลง​ ​คิด​อยู่​ครู่หนึ่ง​จากนั้น​หันไป​กล่าว​กับถงห​มัว​มัว​ ​“ห​มัว​มัว​ ​เดี๋ยว​ท่าน​จง​ลง​ไป​บอก​ตระกูล​บรรพบุรุษ​ไป๋​กับ​ทางการ​ของซั​่ว​หยาง​หน่อย​ว่า​ข้า​รู้สึก​ไม่​ค่อย​สบาย​ ​จะ​มุ่งหน้า​ไป​ยัง​จวน​ไป๋​เลย​ ​ขอบคุณ​ที่​พวกเขา​มารอ​ต้อนรับ​ ​อีกไม่นาน​ตระกูล​ไป๋​จะ​จัดงาน​เลี้ยง​ ​ถึง​เวลา​นั้น​หวัง​ว่า​พวกเขา​จะ​สละเวลา​มาร​่ว​มงาน​ได้​”

“​ให้​คน​ไป​บอก​ท่าน​แม่​และ​บรรดา​ท่าน​อาสะใภ้​ด้วยว่า​ไม่ต้อง​ลงมา​จาก​รถ​ ​เดินทาง​เหนื่อย​มาก​แล้ว​ ​เดี๋ยว​ต้อง​กลับ​ไป​จัดการ​จวน​ไป๋​อีก​ ​พวก​ท่าน​ไม่จำเป็น​ต้อง​มา​เหนื่อย​กับ​เรื่อง​พวก​นี้​อีก​”

สิ้น​เสียง​ของ​ไป๋​ชิง​เหยี​ยน​ ​ชุน​เถา​สั่ง​ให้​คน​ไป​แจ้งต​่ง​ซื่อ​และฮู​หยิน​คนอื่นๆ

สายตา​ของ​ไป๋​ชิง​เหยี​ยน​หยุด​อยู่​ที่​ตำรา​บน​หน้าตัก​ของ​ตัวเอง​อีกครั้ง​ ​หญิงสาว​นึกถึง​เจ้าเมือง​ขึ้น​มา​ ​รู้สึก​ว่า​อาจ​เรียก​ใช้​เขา​ใน​การ​ฝึก​ทหาร​ครั้งนี้​ได้

ไป๋​ชิง​เหยี​ยน​ลูบ​ขอบ​ม้วน​ไม้​ไผ่​อย่าง​ใช้​ความคิด​ ​จากนั้น​กล่าว​ขึ้น​ ​“​ให้​เฉิง​ซ่าน​หรู​ลอบ​ส่งข่าว​ให้​ไป๋​ชิง​ผิง​มา​พบ​ข้า​ที่​จวน​บรรพบุรุษ​ใน​อีก​สอง​ชั่ว​ยาม​”

เมื่อ​เจ้าเมือง​ ​นายอำเภอ​โจว​และ​ตระกูล​บรรพบุรุษ​ไป๋​รับรู้​ก็​ทักทาย​ตามมารยาท​อีก​สอง​สาม​ประโยค​ ​จากนั้น​หลีกทาง​ให้​ขบวน​ของ​เจิ​้​นกั​๋​วจ​วิ​้น​จู่

ชาวบ้าน​พากั​นวิ​พากษ์​วิจารณ์​และ​รู้สึก​ตื่นเต้น​มาก​ ​พวกเขา​ยัง​ไม่ลืม​ว่า​เจิ​้​นกั​๋​วจ​วิ​้น​จู่​เคย​กล่าว​ไว้​ว่า​จะ​นำ​เงิน​ที่​ประมุข​ไป๋​ยักยอก​ไป​จาก​ตระกูล​บรรพบุรุษ​มา​ใช้​ใน​การ​ปราบ​โจร​ป่า

โจร​ป่า​เหล่านั้น​อาละวาด​หนัก​ขึ้น​ทุกวัน​ ​กล้า​ปล้น​แม้กระทั่ง​ขบวนรถ​ม้า​ของ​เจิ​้​นกั​๋​วจ​วิ​้น​จู่​ ​ชาวบ้าน​กลัว​ว่า​พวก​โจร​ป่า​จะ​บุก​เข้ามา​ทำร้าย​คน​หรือ​เผา​ทำลาย​บ้านเมือง​ใน​หมู่บ้าน​ ​กระทั่ง​บุก​เข้ามา​ใน​ตัวเมืองซั​่ว​หยาง

ทาง​ราชสำนัก​ไม่มี​ความเคลื่อนไหว​ใดๆ​ ​ชาวบ้าน​ก็​ยิ่ง​หวั่นวิตก​มากขึ้น​เรื่อยๆ

ทว่า​ ​ชาวบ้าน​ส่วนใหญ่​กลับ​รู้สึก​ตื่นเต้น​ดีใจ​ใน​การก​ลับ​มา​ของ​เจิ​้​นกั​๋​วจ​วิ​้น​จู่​ ​เพราะ​เจิ​้​นกั​๋​วจ​วิ​้น​จู่​เป็น​แม่ทัพ​ที่​รบ​ชนะ​กองทัพ​ของ​ซี​เหลียง​ ​มีบุ​คคล​เช่นนี้​อยู่​ในซั​่ว​หยาง​ทำให้​พวกเขา​รู้สึก​อุ่นใจ​มาก

ก่อนที่​ขบวน​ของ​เจิ​้​นกั​๋​วจ​วิ​้น​จู่​จะ​เดินทาง​มาถึง​จวน​ไป๋​ ​กู่​เหล่า​จัดเตรียม​ทุกอย่าง​ไว้​พร้อมสรรพ​แล้ว​ ​เขา​ให้​คน​ขนย้าย​ข้าวของ​ที่​ใช้​เป็นประจำ​ของ​เจ้านาย​ทุกคน​เข้า​จัดเรียง​ใน​เรือน​ ​หาก​เจ้านาย​ไม่พอใจ​การ​ตกแต่ง​ใน​ตัวเรือน​ ​พรุ่งนี้​ค่อย​ให้​คน​มา​เปลี่ยน

ตอนก่อน
ตอนต่อไป

ความคิดเห็นทั้งหมดของ "ตอนที่ 399 สละเวลา"

ใส่ความเห็น ยกเลิกการตอบ

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

*

*

  • อ่านนิยาย
  • แทงหวย24

© 2020 cat-novel.com
เว็บอ่านนิยาย นิยาย pdf เว็บ “cat-novel.com” เว็บอ่านนิยายสนุกๆ เพลิดเพลินไปกับนิยายต่างๆ ไม่ว่าจะเป็น นิยายวาย, นิยายจีน, นิยายรัก, แฟนตาซี, กำลังภายใน, ผจญภัย สุดยอดวิชากำลังภายใน อัพเดททุกวัน พร้อมรองรับการอ่านบนมือถือ คอมพิวเตอร์ ไอแพด หรือแท็บเล็ต อ่านได้ตลอดเวลา ไม่มีโฆษณา อ่านนิยายฟรีต้อง เว็บ ”cat-novel.com”
นิยาย อ่านนิยาย นิยาย pdf นิยายวาย อ่านนิยายฟรี นิยายออนไลน์