สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน - บทที่ 1070 แค่รอเวลา
รอเธองั้นเหรอ?
เย้นหว่านรู้สึกสงสัยมากกว่าเดิม แล้วก็รู้สึกระมัดระวังตัว
หลังจากเรื่องเมื่อเช้านี้ แคทเธอรีนมอบความประทับใจที่ไม่ดีให้กับเธออย่างมาก ถ้าไม่ใช่เพราะโห้หลีเฉิน เธอก็ไม่มีทางปล่อยให้แคทเธอรีนอยู่ที่นี่ต่อได้อย่างแน่นอน
ตอนนี้เธออยากจะคุยด้วย เป็นไปได้ไหมว่ายังอยากจะพูดเรื่องที่ต้องการมีสามีคนเดียวกันอยู่?
เย้นหว่านรู้สึกขัดแย้งเล็กน้อย
เธอตอบว่า “ขอโทษด้วยนะ ฉันจะไปห้องน้ำ”
พอพูด เย้นหว่านก็อยากจะเดินอ้อมไป แต่ว่าก็ถูกแคทเธอรีนขวางเอาไว้ก่อน
แคทเธอรีนมีสีหน้าจริงจัง “คุณเย้น ฉันอยากจะคุยกับคุณจริงๆ ”
พอเห็นท่าทางของแคทเธอรีนแล้ว มันหมายความว่าถ้าเธอยังพูดไม่จบจะไม่ยอมปล่อยให้เย้นหว่านไป
เย้นหว่านขมวดคิ้ว เสียงนั้นเย็นชาขึ้นเล็กน้อย
“คุณแคทเธอรีน ฉันบอกแล้วไง ว่าฉันจะไปห้องน้ำ คุณไม่รู้เหรอว่ามนุษย์เรามีความเร่งด่วนอยู่ 3 อย่าง?”
แคทเธอรีนสีหน้าเปลี่ยนไปในทันที เธอดูเก้อเขิน
แล้วก็พลิกตัวปล่อยให้เธอเดินไป
เย้นหว่านเอ็งก็ไม่ได้หยุด แล้วก็เดินผ่านเธอไป
เธอไม่ได้อยากจะคุยอะไรกับแคทเธอรีน ระหว่างพวกเธอไม่มีอะไรที่น่าคุยกันอยู่แล้ว
เย้นหว่านนึกว่า หลังจะออกมาจากห้องน้ำ แคทเธอรีนน่าจะไปแล้ว แต่ว่าเธอไม่นึกเลยว่าตอนที่ออกมานั้น จะเห็นแคทเธอรีนยืนรออยู่ที่หน้าห้องน้ำ
เย้นหว่านรู้สึกปวดหัวขึ้นมาในทันที
ผู้หญิงที่หน้าตาสวยสดงดงามแบบนี้ ทำไมถึงได้หน้าหนาไร้ยางอายขนาดนั้น?
แคทเธอรีนจ้องมองไปที่เย้นหว่าน “คุณเย้น ตอนนี้จะคุยกับฉันได้หรือยัง?”
เย้นหว่านพูดอะไรไม่ออก “จะพูดอะไรก็พูดมาเลย”
ถ้าหลบไม่ได้ก็ต้องเผชิญหน้า
แคทเธอรีนมองเย้นหว่านอยู่หลายวินาที เหมือนกำลังรวบรวมอารมณ์อยู่
หลังจากนั้น จู่ๆ เธอก็ถอยหลังไปหนึ่ง แล้วก็โค้งคำนับให้เย้นหว่าน 90 องศา
การกระทำเย้นหว่านตกใจเป็นอย่าง “ทำอะไรเนี่ย?” ถ้ายังไม่ตายสักหน่อย
แคทเธอรีนเงยหน้าขึ้นมา แล้วก็ขอโทษอย่าเลื่อมใส
“ฉันขอโทษนะ คุณเย้น ขอโทษให้กับการกระทำของตัวเองเมื่อเช้านี้ ฉันจินตนาการเพ้อฝันไปเอง ก็เลยไปยุให้รำตำให้รั่ว ฉันไม่ควรจะทำแบบนั้นจริงๆ จริงๆ นะ ขอโทษมากจริงๆ ”
เย้นหว่านมองเธอด้วยความประหลาดใจ ไม่ว่าจะยังไงก็นึกไม่ถึง ว่าคนที่เย่อหยิ่งและอยากเอาชนะเมื่อเช้านี้ เปลี่ยนใบหน้าของตัวเองไป 360 องศาได้ในระยะเวลาอันสั้นขนาดนี้
แคทเธอรีนพูดต่อ:
“ระหว่างฉันกับคุณโห้มันไม่มีอะไรเลย ตั้งแต่เริ่มแรกจนถึงตอนนี้เขาเห็นฉันเป็นแค่หมอคนหนึ่งเท่านั้น ในฐานะที่เป็นหมอ ฉันไม่ควรจะมีความรู้สึกแบบนั้นกับคนไข้ของฉัน ฉันรู้แล้วว่าตัวเองทำผิดไป
คุณเย้น ฉันรับประกันว่าต่อไปฉันจะไม่มีความคิดอะไรแบบนั้นกับคุณโห้อีกแล้ว และไม่มีทางทำอะไรที่ไม่ดีอีก ได้โปรดให้อภัยเรื่องเมื่อเช้าของฉันด้วยได้ไหม?”
ท่าทางที่จริงใจของเธอ ทำให้เย้นหว่านรู้สึกว่า ถ้าเกิดว่าเธอปฏิเสธตัวเองก็จะดูด้วยเรียนเกินไปหน่อย
แต่ว่าการที่จู่ๆ แคทเธอรีนก็ได้สติ เย้นหว่านรู้สึกรับมือไม่ทัน และก็ไม่อยากจะเชื่อด้วย
การขอโทษและยอมรับผิดของเธอ มันจริงใจใช่ไหม?
ไม่ว่ามันจะจริงแค่ไหน สำหรับคนที่โลกอยากได้ผู้ชายของตัวเอง แถมยังมายุยงให้พวกเขาแยกจากกัน เย้นหว่านไม่ใช่แม่พระ เธอไม่มีทางให้อภัยอย่างแน่นอน
ที่ไม่ได้เธอออกไป เพราะว่าอาการป่วยของโห้หลีเฉิน ช่วงนี้ยังไม่มีคนสามารถมารับช่วงต่อได้
“พูดจบหรือยัง?”
สีหน้าของเย้นหว่านเย็นชา “พูดจบแล้วก็ถอยไป สามีฉันรออยู่”
แคทเธอรีนอึ้งไปเลย ไม่คิดเลยว่าเธอขอโทษอย่างจริงใจขนาดนี้ เย้นหว่านกลับไม่มีท่าทีอะไรเลย
ตอนแรกเธอก็นึกว่า หน้าตาของตัวเอง เพื่อยืนอยู่ในฐานะของคนจิตใจดี เย้นหว่านจะให้อภัยเธอ
แคทเธอรีนรู้สึกเจ็บใจ สายตามืดมน แล้วก็พูดต่อว่า
“คุณเย้น ฉันหวังว่าคุณจะให้อภัยฉันได้ ยังไงอาการป่วยของคุณโห้ตอแหลจริงๆ ถ้าเกิดความผิดพลาดอาจจะทำให้อาการกำเริบได้ ฉันเป็นหมอของเขา ต่อไปนี้พวกเราต้องอยู่ด้วยกันอย่างน้อย 5 เดือน”
พวกเราต้องเจอกันบ่อย ฉันก็หวังว่าความสัมพันธ์ระหว่างพวกเราจะไม่เลวร้าย ให้ต่างฝ่ายต่างรู้สึกอึดอัด”
เพราะคิดว่าต้องเจอหน้าแคทเธอรีนอีก 5 เดือน เย้นหว่านก็รู้สึกคลื่นไส้และอยากจะอาเจียนอีกครั้ง
แต่ว่าเธอก็พูดไม่ผิด
อาการป่วยของโห้หลีเฉินค่อนข้างที่จะร้ายแรง อยู่ห่างจากเธอไม่ได้
“คุณแคทเธอรีน เนื่องจากเราสองคนได้ผ่านพ้นไปแล้ว จึงเป็นไปไม่ได้ที่เราจะกลับไปสู่ความสัมพันธ์ที่ไม่เคยเกิดขึ้น
ฉันก็ไม่อยากจะเสียแสร้งยิ้มและทำเป็นเข้ากับคนได้ พวกเรามีความสัมพันธ์ระหว่างแพทย์และผู้ป่วย คุณแค่ต้องรับผิดชอบดูแลอาการป่วยของโห้หลีเฉิน และก็ไม่ต้องมาคบค้าสมาคมอะไรกับฉัน
วางใจเถอะ ฉันจะไม่เอาเรื่องเมื่อเช้ามาทำให้คุณลำบากหรอก และคุณก็อย่ามาวุ่นวายกับฉันอีก แปลว่าฉันไม่อยากจะคุยอะไรกับคุณจริงๆ
ตั้งแต่ตอนนี้เป็นต้นไป คุณก็แค่ทำงานตามหน้าที่ของคนเป็นหมอเท่านั้น รักษาโห้หลีเฉินให้ได้ ผลตอบแทนที่คุณจะได้รับไม่มีทางน้อยอย่างแน่นอน แต่ว่าถ้าการปฏิบัติตัวที่ไม่เหมาะสมของคุณทำให้เกิดอะไรที่ไม่คาดคิดขึ้นกับเขา ฉันเย้นหว่าน ในฐานะที่เป็นคนนายของตระกูลหยู และเป็นคุณหนูของตระกูลเย้น ฉันจะทำให้คุณอยู่ไม่ได้ตายก็ไม่ได้”
นี่เป็นครั้งแรกที่เย้นหว่านเอาตัวตนของตัวเองมาข่มขู่คนอื่น
แต่ว่านี่มันกลับทำให้แคทเธอรีนรู้สึกหนาวเนี่ยตั้งแต่ปลายเท้าจนถึงเส้นผม
ผู้หญิงที่ท้องโตตรงหน้าของเธอตอนนี้ ภายนอกดูสวยงามและอ่อนโยน และดูไม่สู้คนเท่าไหร่ แถมยังดูน่ารังแกอีก
แต่ว่าตัวตนของเธอ ทำให้ไม่มีใครกล้าไปอยู่เธอ
แคทเธอรีนเย็นชาไปทั้งตัว และก้มหน้าลงในทันที “ฉันรู้แล้ว ฉันจะทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุด”
เย้นหว่านก็ไม่ได้พูดอะไรกับเธอมากมายแล้วก็เดินออกมา
แคทเธอรีนมองแผ่นหลังของเย้นหว่าน ยื่นมือไปปาดเหงื่อตรงหน้าผากของตัวเอง
เมื่อกี้เธอตกใจจะแย่
เย้นหว่านดูไม่ได้มีอำนาจหรืออาวุธที่จะฆ่าคนอื่นให้ตายได้ แต่ว่าตัวตนของเธอคือไพ่ตายที่ทรงพลังที่สุดของเธอ มากพอที่จะส่งคนที่ทำให้เธอขุ่นเคืองลงนรกไปได้
แคทเธอรีนไปยั่วยุเธอไม่ได้จริงๆ
แต่ว่า……
ในขณะที่หวาดกลัว แต่ก็รู้สึกไม่เต็มใจที่จะคืนดีกัน
เธอเป็นคนที่มีพรสวรรค์มาตั้งแต่เด็ก เป็นสาวหยิ่งผยองแห่งสรวงสวรรค์ ทุกคนเอ็นดู แถมยังมีหน้าตาที่สวยงาม ดีที่สุดในหมู่ผู้หญิง
แม้แต่รสนิยมของเธอสูงมาก เธอรู้สึกว่าผู้ชายบนโลกใบนี้ไม่มีใครเหมาะสมกับเธอเลยสักคน
ตอนเธอได้มาพบกับโห้หลีเฉิน
แค่เห็นเขาเธอก็ตัดสินใจแล้ว ว่าคนคนนี้คือผู้ชายของเธอ ผู้ชายคนเดียวที่จะเหมาะสมคู่ควรกับเธอ
และเธอก็ยิ่งรู้สึกมากกว่าว่า เธอคือผู้หญิงคนเดียวที่เหมาะสมกับโห้หลีเฉิน
ที่เย้นหว่านได้แต่งงานกับโห้หลีเฉิน ก็เพราะว่ารู้จักโห้หลีเฉินมานานกว่าเท่านั้นเอง
ถ้าเกิดว่าเธอได้รู้จักกับโห้หลีเฉินก่อน สถานการณ์ปัจจุบันมันจะไม่เป็นแบบนี้อย่างแน่นอน แล้วยิ่งไปกว่านั้นเธอยังได้ยินมาว่า เย้นหว่านกับโห้หลีเฉินแต่งงานกันเพราะการจับคู่ของตระกูลหยูและตระกูลเย้น
ดังนั้น แม้กระทั่งตอนนี้เธอก็ยังมีความรู้สึกมั่นใจ ขอแค่เธอได้โอกาสกับเวลา โห้หลีเฉินต้องตกหลุมรักเธออย่างแน่นอน
ขอแค่โห้หลีเฉินตกหลุมรักเธอ เขาก็จะปกป้องเธอ
ใช่แล้ว โห้หลีเฉินจะต้องปกป้องเธออย่างแน่นอน
จนถึงตอนนั้นถ้าเกิดว่ามีปีกจากโห้หลีเฉิน เธอก็จะไม่กลัวอำนาจเย้นหว่านแล้ว
พอคิดได้แบบนี้ แคทเธอรีนก็มีเปลวไฟที่แผดเผาในดวงตาของเธอ เธอไม่มีทางยอมแพ้ เธอจะต้องอยู่กับโห้หลีเฉินให้ได้
ตอนนี้ เธอต้องแสดงความอ่อนแอเพียงชั่วคราว แค่เพื่อที่จะได้อยู่ข้างโห้หลีเฉินต่อไปเท่านั้นเอง
เธอไม่ได้เปลี่ยนความตั้งใจเดิมของเธอ
แค่รอเวลา