สามีข้าคือขุนนางใหญ่ - บทที่ 195.3 เข้าข้าง (3)

บทที่ 195.3 เข้าข้าง (3)
ท่านชายเฮ่อรีบยกกรงนกขึ้นมาบังหน้าตัวเอง “เจ้าเป็นใคร แล้วรู้ชื่อของข้าได้อย่างไร”

กู้เจียวเอ่ยออกไปตรงๆ “ได้ข่าวว่าตอนสอบระดับสำนัก เจ้าโกงข้อสอบนี่นา”

แสงวาบในแววตาของท่านชายเฮ่อโผล่ขึ้นมาชั่วครู่หนึ่ง ก่อนเขาจะสวนกลับ “เจ้าพูดบ้าอะไร! ข้าไม่ได้ทำ!“

ดูก็รู้ว่าทำจริงๆ

คงไม่ต้องพูดพร่ำทำเพลงอะไรต่อ

กู้เจียวปรายตามองเขาขึ้นและลง ก่อนจะเล็งเข้าไปที่ท่อนขาของเขา

ขณะที่กำลังครุ่นคิดอยู่ว่าจะทำให้ขาหักจนคลานไปสอบไม่ได้หรือจะทำให้มือหักดี เพื่อแก้แค้นสิ่งที่เขาเคยทำไว้กับเซียวลิ่วหลังอยู่นั้นเอง

ท่านชายเฮ่อก็กอดกรงนกแล้วรีบวิ่งออกไปอย่างไม่รอช้า!

กู้เจียวไม่แม้แต่จะกะพริบตา แล้วกระโดดขึ้นฟ้า จากนั้นลงมาที่กำแพง แล้วกระโดดข้ามหัวเขาไป จากนั้นก็หันกลับมาเตะเข้าไปที่ลำตัวของเขาจนร่างของเขากระเด็นตกลงไปบนพื้น

ส่วนกรงนกเองก็กระแทกลงพื้นจนประตูกรงเปิดออก แล้วนกแก้วตัวนั้นก็บินหนีออกไป

ท่านชายเฮ่อผู้ถูกเลี้ยงดูประคบประหงมมาโดยตลอด เคยถูกกระทำเช่นนี้เสียที่ไหน เขาได้แต่คิดว่าสมองของเขาต้องไหลออกมาแล้วแน่ๆ

กู้เจียวเดินเข้ามาใกล้ๆ ร่างของเขา ก่อนจะเข้าไปคว้าที่คอเสื้อ ราวกับกำลังอุ้มไก่ตัวน้อยขึ้นมา อย่างไรก็ตาม นางรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ

จู่ๆ มีเงาดำประหลาดปรากฏขึ้นตรงที่เท้า กู้เจียวจึงเดินตามเงานั้นไป

ปรากฏร่างของเซียวลิ่วหลังยืนอยู่ตรงหน้าปากทาง พลางมองกู้เจียวและ…เฮ่อจิงหงที่สภาพแทบดูไม่ได้ด้วยสายตาไม่สบอารมณ์

กู้เจียวกลอกตาไปมา ก่อนจะกะพริบตาปริบๆ ให้เขา “ข้าเห็นเขาล้มพอดี เลยจะช่วยเขาก็เท่านั้น!”

สักพัก กู้เจียวก็แย้งต่อ “ข้าไม่ได้ทำร้ายใครเลยนะ!”

เซียวลิ่วหลัง “……”

เฮ่อจิงหง “……”

“เจ้ากลับไปก่อนเถิด” เซียวลิ่วหลังเอ่ยกับกู้เจียว

“อืม” กู้เจียวค่อยๆ วางร่างของเฮ่อจิงหงลง แล้วรีบวางท่าประหนึ่งผู้มีเมตตา “ระวังอย่าให้โดนหัวละ”

เฮ่อจิงหงสั่นไปทั้งตัว!

กู้เจียวรีบออกไปจากตรงนั้น

เซียวลิ่วหลังเดินเข้าไปแล้วยื่นมือให้เฮ่อจิงหง

เฮ่อจิงหงหันไปมองเขาด้วยสติที่ยังไม่เต็มร้อย เมื่อครู่เขาตกใจที่กู้เจียวบุกเข้ามาหาเขา พอเริ่มได้สติ เขาก็เริ่มนึกออกแล้วว่ากู้เจียวเป็นใคร

ทั้งเซียวลิ่วหลังและเฮ่อจิงหงต่างก็เรียนอยู่ที่กั๋วจื่อเจียน เฮ่อจิงหงคอยตามสืบท่าทีของเซียวลิ่วหลังโดยตลอด เลยจำได้ว่าสตรีเมื่อครู่ก็คือคนที่คอยมารับมาส่งเซียวลิ่วหลังเข้าเรียนอยู่เป็นประจำ พอคิดได้ดังนั้น เขาก็ไม่รู้สึกกลัวอีกต่อไป

บัณฑิตจนๆ ที่ไม่กล้าแม้แต่จะแฉเรื่องที่ตัวเองโดนเปลี่ยนกระดาษ คงไม่กล้ามาทำตัวจองหองต่อหน้าเขาหรอกจริงไหม

จากที่เขาไม่พอใจเซียวลิ่วหลังอยู่แล้ว ก็พาลไม่พอใจกู้เจียวไปด้วย

เฮ่อจิงหงคว้ามือของเซียวลิ่วหลังแล้วลุกขึ้นยืน มืออีกข้างค้ำไว้ที่กำแพง ส่วนอีกข้างเอามากุมบริเวณอก ก่อนจะเอ่ยกับเซียวลิ่วหลังด้วยน้ำเสียงที่แฝงไปด้วยความแค้น “ทำไว้แสบนักนะ ข้าจะจำขึ้นใจเชียว!”

หญิงผู้นั้น บังอาจทำร้ายเขา แถมยังปล่อยนกแก้วที่เพิ่งได้มาไปอีก อภัยให้ไม่ได้เด็ดขาด!

ขณะที่กำลังทอดสายตามองร่างคนตรงหน้ากำลังเดินออกไป จู่ๆ เซียวลิ่วหลังก็โพล่งขึ้น “เจ้าไม่อยากให้ข้าไปสอบแทนเจ้าแล้วสินะ”

เฮ่อจิงหงหยุดฝีก้าวลง

เซียวลิ่วหลังมองด้วยสีหน้าเรียบเฉย “ข้าจะสอบแทนเจ้า ถือว่าเรื่องวันนี้ไม่เคยเกิดขึ้น”

เฮ่อจิงหงหันกลับมาที่เซียวลิ่วหลัง หรี่ตามอง พลางเอ่ย “หญิงคนนั้นสำคัญกับเจ้ามากสินะ”

เซียวลิ่วหลัง “ข้ายังมีอีกเงื่อนไข”

เฮ่อจิงหง “ว่ามา”

เซียวลิ่วหลังเอ่ย “ก่อนหน้านี้ ผู้ดูแลหวังรับปากกับข้าไว้แล้วว่าจะให้ค่าตอบแทน เจ้าต้องจ่ายเงินให้ข้า”

เฮ่อจิงหงเย้ยหยัน “เฮอะ พวกเจ้าเล่นงานข้าขนาดนี้ ยังมีหน้าขอค่าตอบแทนอีกเรอะ”

เซียวลิ่วหลังขึงตาใส่ “หากไม่ได้เล่นงานเจ้า ข้าคงไม่ตอบตกลงหรอก”

แววตาเฮ่อจิงหงวูบไหวชั่วขณะ เขาครุ่นคิดหนักกับคำพูดของเซียวลิ่วหลังเมื่อครู่

หลังจากที่เขาได้รู้จักกับปากู่เหวินของเซียวลิ่วหลัง ก็เริ่มสนใจและติดตามอยู่เรื่อยๆ จากการสอบระดับมณฑล มาจนถึงการสอบเข้ากั๋วจื่อเจียน ฝีมือของเซียวลิ่วหลังนับว่าไม่มีใครเทียบชั้นได้ หากเซียวลิ่วหลังอยากจะมาสอบแทนให้จริงๆ เช่นนั้น การสอบฮุ่ยซื่อในครั้งนี้ก็ไม่มีอะไรน่ากังวลอีก

นอกจากอันจวิ้นอ๋องแล้ว ไม่มีใครเก่งเทียบเท่าเซียวลิ่วหลังอีก

“ได้ ตกลง” เฮ่อจิงหงเอ่ย

“คำพูดใช้เป็นหลักฐานไม่ได้หรอก” เซียวลิ่วหลังเอ่ย พลางมองไปทางห้องหนังสือห้องหนึ่ง “เจ้าต้องลงนามด้วย รับประกันว่าเจ้าจะไม่มายุ่งวุ่นวายกับข้าและครอบครัวของข้า หากข้าไปสอบให้แทน!”

“เจ้าไม่เชื่อข้าสินะ” เฮ่อจิงหงย่นคิ้ว

“ก็ใช่น่ะสิ” เซียวลิ่วหลังตอบไปตามจริง

“เจ้า…” เฮ่อจิงหงถึงกับพูดไม่ออก แต่ก็เป็นอย่างนั้นจริงๆ เพราะเมื่อครู่ เฮ่อจิงหงแอบคิดวางแผนว่าหลังจากที่เซียวลิ่วหลังสอบแทนเขาเสร็จ เขาจะเล่นงานสองคนนั้นคืน

เซียวลิ่วหลังเอ่ยต่อ “นอกจากลงนามแล้ว เจ้าต้องสาบานกับฟ้าดินด้วย หากเกิดอะไรขึ้นกับข้าและครอบครัวของข้า เจ้าจะต้องชดใช้แต่เพียงผู้เดียว!”

เฮ่อจิงหงชี้นิ้วไปที่ปลายจมูกของเซียวลิ่วหลัง “มันจะมากไปแล้วนะ! สมมติพวกเจ้าเดินสะดุดก้อนหินเอง ข้าต้องรับผิดชอบด้วยหรือไง”

เซียวลิ่วหลังเอ่ยอืม “ใช่แล้ว เจ้าต้องรับผิดชอบ เอาไงละ จะยอมหรือไม่”

เฮ่อจิงหงได้แต่ปวดฟัน!

มีแต่คนโง่เท่านั้นแหละที่ยอม!

แต่ข้อเสนอสอบก้งเซิงเป็นอะไรที่ยากที่จะปฏิเสธได้นัก ท่านน้าเองก็เคยบอกไว้ ขอแค่สอบก้งเซิงได้ น้าเขยจะหาวิธีทำให้เขาได้ขึ้นเป็นจิ้นซื่ออันดับต้นๆ ได้!

ตระกูลหลัวดันให้ได้แค่คนเดียวเท่านั้น

ท่านน้าเลยให้เขาตั้งใจเรียน อย่าพ่ายแพ้ให้แก่ญาติคนอื่นๆ เป็นอันขาด

ในที่สุด เฮ่อจิงหงก็กลั้นใจตอบ “ตกลง!”

ตอบรับไปก่อน แล้วค่อยว่ากันอีกที!

ทั้งสองมุ่งหน้าไปยังห้องหนังสือเพื่อขอเช่าห้องเล็กๆ สงบๆ

เซียวลิ่วหลังเป็นคนกำกับ ส่วนเฮ่อจิงหงเป็นคนเขียน

ใจความประมาณว่า เซียวลิ่วหลังตกลงที่จะไปสอบแทนเขา ส่วนวิธีการคือให้แต่ละฝ่ายเขียนชื่อของอีกฝ่ายก่อนส่งกระดาษคำตอบ เซียวลิ่วหลังรับรองว่าเขาจะสอบได้สามอันดับแรก แล้วเขาจะให้ค่าตอบแทนจำนวนห้าพันตำลึงเป็นค่าตอบแทน

“ห้ามตามมารังควาน ขู่ฆ่า คนในครอบครัวของข้า”

“มิอาจคืนค่าตอบแทนได้”

“มิอาจให้บุคคลอื่นมาขอคืนค่าตอบแทนได้”

“มิอาจใช้ความรุนแรงในการขอค่าตอบแทนคืน”

เฮ่อจิงหง “…”

พอเขียนเสร็จ ก็ลงนามและลายนิ้วมือ

เซียวลิ่วหลังก็เช่นกัน

เฮ่อจิงหงกัดฟันเอ่ยเสียงแข็ง “หากเจ้าสอบได้สามอันดับแรกไม่ได้แล้วละก็นะ…”

เซียวลิ่วหลังรีบแย้งขึ้นก่อนเขาจะเอ่ยจบ “ถ้าข้าสอบไม่ได้ จะคืนเงินให้ครึ่งหนึ่ง ถ้าสอบไม่ผ่านจะคืนเงินทั้งหมดให้”

เฮ่อจิงหงถอนหายใจแรง พลางนึกในใจ แบบนี้สิค่อยคุยกันได้หน่อย!

สัญญาถูกร่างขึ้นสองใบ หนึ่งคนเก็บหนึ่งใบ เฮ่อจิงหงจ่ายเงินให้ก่อนครึ่งหนึ่ง หลังจากคะแนนออกแล้วค่อยชำระที่เหลือ

พอเก็บสัญญาเสร็จ เฮ่อจิงหงลุกขึ้นยืน ก่อนจะยื่นมือไปตบเข้าที่บ่าของเซียวลิ่วหลังด้วยความพอใจ “สอบดีๆ ละ อย่าให้ข้าต้องผิดหวัง”

เซียวลิ่วหลังยกมุมปากขึ้นอย่างที่ไม่เคยทำมาก่อน พลางเอ่ย “วางใจได้เลย”

ปกติเซียวลิ่วหลังไม่ใช่คนที่ชอบยิ้มแต่อย่างใด พอได้ยิ้มออกมาที ก็ทำเอาคนอย่างเฮ่อจิงหงถึงกับประหลาดใจไม่น้อย

พอยืนอึ้งเสร็จ ก็รีบกระแอมแก้เขิน ก่อนจะเดินออกไปจากห้อง

เซียวลิ่วหลังมองดูสัญญาที่อยู่ใน ก่อนจะหุบยิ้มลงอย่างช้าๆ และเยือกเย็น

จากนั้นเซียวลิ่วหลังมุ่งหน้าไปยังหน่วยรักษาความสงบจิงจ้าว แล้วยื่นสัญญาที่เพิ่งได้มาสดๆ ร้อนๆ นี้ทำการฟ้องร้องต่อศาล!

เฮ่อจิงหงยังไม่ทันจะถึงจวน ก็ถูกเจ้าหน้าที่ของจิงจ้าวเข้าจับกุม

เฮ่อจิงหงทำหน้าเหวอ พลางคิดว่านี่มันเกิดอะไรขึ้น

“ใช่แล้วขอรับ เขานั่นแหละ เขาบังคับให้ข้าไปสอบแทนเขา แล้วเขียนสัญญาลงนาม แถมยังขู่ข้าว่าหากไม่ทำตาม จะตามรังควาญครอบครัวของข้าอีกด้วย”