สายเปย์เบอร์หนึ่ง - ตอนที่ 16
บทที่ 16 สามีที่ลึกลับ
ใบหน้าที่งดงามราวกับแกะสลักของหลีชิงเยียน ขาวซีดไปหมด ทันทีที่นึกถึงห้องทำงานของตัวเอง มีคนเดินเข้าออกตามอำเภอใจ ทำให้เธอขนลุกซู่!
และซูเหลย ก็ยังพูดได้น่าหวาดกลัวยิ่งนัก ชั้นหนังสือด้านหลังของตัวเอง ถ้าหากมีกล้องแอบถ่ายซ่อนอยู่จริงๆ ถ้าอย่างนั้นก่อนหน้านี้ ทุกการกระทำของตัวเองในห้องทำงาน ก็ไร้ความเป็นส่วนตัวเลย!
แม้กระทั่งการเคลื่อนไหวเล็กน้อย ของตัวเอง ก็ยังถูกจับภาพโดยกล้องหมด……หลีชิงเยียน ตัวสั่นสะท้าน ถ้าหากตัวเองถูกแอบถ่ายจริงๆ ผลที่ตามมา จะไม่กล้าที่จะจินตนาการเลย!
ทันใดนั้น หลีชิงเยียนเหมือนนึกอะไรได้ ขมวดคิ้วมุ่น แล้วถามขึ้นว่า “ถ้าเป็นคนที่ติดตั้งเครื่องดักฟังถอดออกไป แล้วเขาทำไมถึงต้องเอาออกไปด้วย?”
“ไม่รู้” ซูเหลยลองดูโทรศัพท์ที่เคยถูกแกะออกแล้วประกอบใหม่อย่างชัดเจน ก็พูดขึ้นทันที “ยังมีความเป็นไปได้อีกข้อหนึ่ง?”
“มีคนอื่นถอดเครื่องดักฟังออกไป” ซูเหลยพูดขึ้น
“คนอื่น? ใคร?” หลีชิงเยียนสองมือกอดอก ลุกขึ้นเดินไปที่หน้าต่างบานใหญ่ เธอมองลงไปที่CBD ที่เจริญรุ่งเรืองและยิ่งใหญ่ รู้สึกเลือนรางว่า ราวกับมีดวงตาคู่หนึ่ง แอบเฝ้ามองทุกการเคลื่อนไหวของเธอ
“คุณคิดว่า ใครจะทำแบบนี้?” หลีชิงเยียน ถามด้วยเสียงไพเราะมีพลัง
ซูเหลย ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วพูดว่า “เพียงหนึ่งเดียวที่มีโอกาสได้เข้าออกห้องทำงานของคุณได้อย่างตามใจ เกรงว่าจะมีเพียงพนักงานทำความสะอาด และเลขาของคุณ หลินเฉว่ เว้นแต่……”
“เว้นแต่อะไร?” หลีชิงเยียนเลิกคิ้ว
“เว้นแต่ มีคนคนหนึ่ง ที่มีฝีมือทักษะยอดเยี่ยม ก็สามารถทำได้เช่นกัน” ซูเหลยพูดขึ้น
“ฉันรู้แล้ว คุณออกไปก่อนเถอะ” หลีชิงเยียนนั่งลง หลังจากที่ซูเหลยเดินออกจากห้องทำงาน ออกโทรออกไปหมายเลขหนึ่ง
“ช่วยฉันตรวจสอบ หลินเฉว่หน่อย ช่วงนี้มีการติดต่อกับบุคคลที่น่าสงสัยหรือเปล่า?”
ในคฤหาสน์ เฉินเป่ยกำลังเช็ดผนัง เหงื่อออกราวกับสายฝน รถRolls Royce Phantom สีเงินคันหนึ่ง วิ่งพุ่งมาจากระยะไกล จอดที่หน้าประตูคฤหาสน์
ชายหนุ่มที่ปรากฏตัวครั้งที่แล้ว เดินเข้าไปในคฤหาสน์ เห็นเฉินเป่ยที่ขยันทำงานอย่างหนัก ยิ้มเล็กน้อย “พี่ใหญ่ แต่ละวันของพี่ ช่างมีชีวิตที่เติมเต็มจริงๆ”
“มีอะไรก็รีบพูดเร็วๆ!” เฉินเป่ย จ้องเขม็งไปที่ชายหนุ่ม
มุมปากของชายหนุ่มมองไปที่เฉินเป่ย อย่างมีเลศนัย ทันใดนั้นก็มีวัตถุสีดำพุ่งออกไปจากในแขนเสื้อ พังทลายอากาศ ระเบิดความเร็วที่เหนือจินตนาการ!
และในขณะนี้ เฉินเป่ยที่หันหลังให้ชายหนุ่ม ไม่หันหลังกลับเลยสักนิด ดวงตาของเขาจ้องนิ่ง แววตาคมเฉียบ!
ฉัวะ!
ทันใดนั้น วัตถุสีดำนั้น ถูกเฉินเป่ย คว้าไว้ทันที เฉินเป่ยเหลือบมอง ชายหนุ่มอย่างเย็นชา ชายหนุ่มพูดด้วยรอยยิ้มกะล่อน “ไม่เลว พี่ใหญ่ หลายเดือนมานี้ ฝีมือไม่ได้ถดถอยเลย!”
“ต่อไปการทดสอบที่ไร้สาระแบบนี้ อย่ามาลองบนตัวฉัน มิฉะนั้นฉันจะคิดว่า นายกำลังส่งสัญญาณในการประลองให้กับฉัน” เฉินเป่ย ค่อยๆพูดขึ้น
“ล้อเล่นเอง พี่ใหญ่ อย่าใส่ใจ” ชายหนุ่มหัวเราะเบาๆ
เฉินเป่ยกางมือออก พบว่าชายหนุ่มโยนชิ้นส่วนอิเล็กทรอนิกส์ให้เขา ซึ่งตอนนี้ กำลังส่องแสงสีแดงจางๆ
ชายหนุ่มพิงวงกบประตู สองมือกอดอก “พี่เดาได้ไม่ผิด ในห้องทำงานของพี่สะใภ้ เจอเครื่องดักฟังสองอัน กับกล้องแอบถ่ายที่ซ่อนอยู่อีกหนึ่งอัน ถูกฉันถอดออกหมดแล้ว”
เฉินเป่ยดวงตาลึกล้ำ บีบเครื่องดักฟังให้พังยับเยินในทันที
“ไม่ผิดตามที่คาด ภรรยาของฉันถูกคนเพ่งเล็งไว้แล้ว” เฉินเป่ยพึมพำกับตัวเอง
ก่อนที่ ซูเหลยจะสังเกตพบ เฉินเป่ย ก็ให้ชายหนุ่มแอบเข้าไปใน อาคารตระกูลหลี ในตอนดึก เข้าไปในห้องทำงานของหลีชิงเยียนถอดเครื่องดักฟังออก
“พี่ใหญ่ พี่เดาได้อย่างไร ว่าห้องทำงานของพี่สะใภ้ ถูกติดตั้งเครื่องดักฟังไว้?” ชายหนุ่มถามอย่างสงสัย
ฉันพบเครื่องดักฟังบนเสื้อผ้าของเธอ คนที่เฝ้าแอบมองเธอ สามารถแอบลงมือกับเสื้อผ้าของเธอ ก็จะติดตั้งในห้องทำงานแน่นอน” ดวงตาของ เฉินเป่ยลึกล้ำและสงบ เขาคาดการณ์ไว้ทุกอย่าง
“นักฆ่ามืออาชีพ ถึงจะมีความสามารถแบบนี้ มันไม่ใช่การแข่งขันทางธุรกิจธรรมดาอีกต่อไปแล้ว” น้ำเสียงของชายหนุ่มมีความเยือกเย็นสังหาร
สีหน้าเฉินเป่ยลึกล้ำมากขึ้นเรื่อยๆ ทำให้ผู้คนไม่สามารถคาดเดาความคิดภายในใจของเขาได้เลย……บริษัทตระกูลหลีกรุ๊ป มีอะไรที่คู่ควรให้นายจ้างของนักฆ่าเหล่านี้กระเหี้ยนกระหือรือ นี่เป็นการต่อสู้ที่มีการวางแผนไตร่ตรองไว้ก่อน เต็มไปด้วยกลิ่นคาวเลือดและการสังหาร ไม่ใช่การแข่งขันทางการค้าทั่วไปสามารถเทียบเท่าอีกแล้ว
แต่แล้ว หลีชิงเยียนก็ยังไม่รู้เลยด้วยซ้ำ ว่าตัวเองถูกดึงเข้าในวังวนที่น่ากลัวขนาดไหน……
“พี่ใหญ่ ช่วงนี้ดาราหญิงคนหนึ่งในประเทศหมู่เกาะที่โด่งดังมาก รูปร่างหน้าตาแบบนั้น…… เช้าวันนี้ มูลนิธิฟูจิโมโตะของ ประเทศหมู่เกาะ บอกว่า เพียงแค่พี่โทรไปสายหนึ่ง ดาราหญิงคนนี้ ก็สามารถขึ้นเครื่องบินส่วนตัว มาลงจอดในเมืองหู้ไห่คืนนี้เลย ดื่มกับพี่ทั้งคืน……” ชายหนุ่มกลายเป็นลึกลับกะทันหัน รอยยิ้มมีเลศนัยยิ่งนัก
“ไปให้พ้น ของพวกนั้น นึกว่าฉันไม่เคยเจอมาเลยหรือไง หน้าตาขี้เหร่อัปลักษณ์เทียบกับภรรยาฉันแล้ว อัปลักษณ์ยิ่งกว่าอะไรดี” เฉินเป่ย โบกมืออย่างเบื่อหน่าย
“เห้ย ก่อนที่จะมา หัวเซี่ย พี่ยังบอกว่าจะนอนกับเธอ…… ตอนนี้หายใจเข้าออกเป็นพี่สะใภ้หมด แต่สุดท้ายแล้ว แม้แต่ร่างกายของพี่สะใภ้ยังไม่ได้สัมผัสเลยด้วยซ้ำ” ชายหนุ่มพูดพึมพำ
“แผนเล็กน้อยในใจของคนประเทศหมู่เกาะ คิดว่าฉันไม่รู้เหรอ บอกกับพวกเขา ถ้ายังกล้าคิดอะไรไม่ซื่อกับฉัน ฉันจะให้พวกเขาจากบริษัทหลักทรัพย์ กลายเป็นบริษัทผักขาวพรุ่งนี้เลย เฉินเป่ย ส่งเสียงอย่างเย็นชา และชี้ไปที่ภาพแต่งงานบนกำแพงพี่เพิ่งเช็ดเสร็จในเมื่อกี้ “เห็นหรือยัง ภรรยาฉันสวยขนาดนี้ พวกดาวยั่วชั้นต่ำจะเทียบได้อย่างไรกัน”
“ใช่ๆๆ พี่สะใภ้สวยที่สุด หมดทางรักษาแล้ว” ชายหนุ่มไม่กล้าพูดไปเรื่อย ตอนนี้เขาไม่สงสัยเลยว่า ถ้าเขากล้าพูดว่า หลีชิงเยียนไม่ดีแค่คำหนึ่ง เฉินเป่ยสามารถแตกหักกับตัวเองในทันที ชายหนุ่มส่ายหัวเบาๆ สวมแว่นกันแดด เดินออกจากคฤหาสน์
ตามด้วยเสียงคำรามที่อึกทึกสะเทือนหู รถRolls-Royce Phantom ก็หายไปที่ประตูคฤหาสน์
ในตอนเที่ยง เฉินเป่ยได้เตรียมอาหารเสร็จเรียบร้อย ใส่ไว้ในกล่องข้าวรักษาอุณหภูมิ หาจักรยานสภาพทรุดโทรมปกคลุมไปด้วยฝุ่นจากโรงรถ ปัดฝุ่นออก ก็ได้ขี่จักรยาน ปั่นเซไปเซมาไปทางอาคารตระกูลหลี
หลังจากที่มาถึงอาคารตระกูลหลี เฉินเป่ย ก็ขึ้นลิฟต์ไปจนถึงชั้นบนสุดของอาคาร พบกับแผนกต้อนรับ แล้วพูดว่า “ฉันมาหาประธานหลี”
“มีนัดไว้หรือเปล่า?” พนักงานหญิงต้อนรับคนนั้น ตอบโดยไม่เงยหน้าขึ้นมองเลย
“ไม่มี” เฉินเป่ยพูดขึ้น
“ไม่มีนัด ประธานหลีไม่พบ” พนักงานหญิงต้อนรับตอบ
“คุณบอกกับเธอ ว่าคือฉันมาหาเธอ” เฉินเป่ย ชะงัก ยิ้มแห้งๆ
“คุณ?” พนักงานหญิงต้อนรับเงยหน้าขึ้น มองพิจารณาไปที่เฉินเป่ย เห็นเสื้อเชิ้ตสีขาวสุดโทรมของ เฉินเป่ย ท่าทางนี้ เลอะเทอะยิ่งนัก
ไม่เพียงแค่นั้น ชายคนนี้ยังมีบุหรี่อยู่ในมืออีกด้วย กลิ่นควันที่ทำให้คนสำลัก ฟุ้งกระจายไปทั่วที่แผนกต้อนรับ ทำให้พนักงานต้อนรับเหลืออด!
“นายถือว่าเป็นตัวอะไรกัน รีบออกไปเดี๋ยวนี้ ขอทานอย่างนายยังคิดอยากจะเจอ ประธานหลี?” พนักงานหญิงต้อนรับปิดปากไว้ โบกมือกระจายกลิ่นควันที่สำลัก พูดด้วยเสียงเคร่ง
เฉินเป่ย ได้ยินคำตำหนิของพนักงานหญิงต้อนรับ ไม่ได้โกรธ ดวงตานิ่งสงบ ค่อยๆพูดขึ้น “แค่คุณโทรไปสายหนึ่ง ก็สามารถยืนยันตัวตนของฉันแล้ว”
“ประธานหลีเป็นแกนหลักของ บริษัทตระกูลหลีกรุ๊ปในฐานะ CEO นายคิดว่า เธอจะมีเวลามาเจอคนจรจัดอย่างนาย?” พนักงานหญิงต้อนรับหัวเราะเยาะจากนั้นก็ขู่เสียงดัง “รีบไปให้พ้น ถ้าไม่อย่างนั้น ฉันจะเรียกรปภ. แล้วนะ”
หลังจากนั้นไม่นาน แผนกต้อนรับก็มีคนรายล้อมเรื่อยๆ ด้วยความจำใจ เฉินเป่ยจึงแสดงฐานะ “ฉันเป็นสามีของ ประธานหลี”
“สามีของ ประธานหลี?” พนักงานหญิงต้อนรับสีหน้านิ่งอึ้งก่อน จากนั้นก็มองพิจารณาเฉินเป่ยอย่างละเอียด ปิดปากหัวเราะคิกคัก
“แค่นายเนี่ยนะ? คู่ควรเป็นสามีของประธานหลี?”
“คุยโม้ก็ไม่เขียนฉบับร่างให้ดี ไม่ตักน้ำใส่กะโหลกชะโงกดูเงาของตัวเองเลย แม้แต่สามีของประธานหลี คำพูดอย่างนี้ยังกล้าพูดออกมาได้ ช่างไร้ยางอายจริงๆ”
“แค่ขอทานจรจัดคนหนึ่ง จะเอาหน้าทำไม ทำไมเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย ถึงปล่อยเขาเข้ามา ไม่เข้าใจจริงๆ”
ในไม่ช้า ผู้คนรอบข้างต่างก็พูดวิพากษ์วิจารณ์ สายตามองพิจารณาอยู่บนตัวเฉินเป่ย ด้วยความหมายลึกซึ้ง
เฉินเป่ยยืนอยู่ตรงกลาง แววตาสงบนิ่งมาก จ้องมองพนักงานหญิงต้องรับ มีความล้อเลียน
“ประธานหลีนายสามารถใส่ร้าย ตามอำเภอใจได้หรือ?” พนักงานหญิงโทรออกไป เพียงไม่นาน ก็มีเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสองคนพุ่งเข้ามา กระโจนเข้าไปทางเฉินเป่ย
และในขณะนี้เอง ดวงตาของ เฉินเป่ย ตั้งแน่วแน่ ถอยหลังกลับก้าวหนึ่ง เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยทั้งสองก็พุ่งขึ้นใส่อากาศ ตัวชนกัน!
“จับเขาไว้!” เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยทั้งสองสบตากัน และในขณะนี้ เฉินเป่ยก็ตบฝ่ามือออกไป รอยฝ่ามือในสายลม พาดผ่านเป็นเงาพังทลาย เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยทั้งสองลอยตัวพุ่งออกไป ชนกระแทกที่กำแพงอย่างรุนแรง กำแพงแตกร้าวเป็นรอยใยแมงมุม!
ตั้งแต่ต้นจนจบ ทุกคนไม่ได้เห็นการเคลื่อนไหวของ เฉินเป่ยชัดเจนเลยด้วยซ้ำ!
ในเวลานี้ ในห้องทำงานของท่านประธาน หลีชิงเยียนกำลังคุยรายละเอียดการร่วมมือกับ ไต้ห้าวหนาน ทันใดนั้น หลีชิงเยียนก็ขมวดคิ้วขึ้น ได้ยินเสียงรบกวนภายนอกห้องทำงาน
“ฉันออกไปดู ว่าเกิดอะไรขึ้น” หลีชิงเยียนยิ้มอย่างมีเสน่ห์ ลุกขึ้น เหยียบรองเท้าส้นสูงไว้ ก้าวออกจากห้องทำงาน
หลีชิงเยียนผลักฝูงชนออกไป ได้เห็น เฉินเป่ย ที่ถือกล่องรักษาอุณหภูมิไว้ในมือข้างเดียวในทันที โดยพนักงานของบริษัทมากมาย ชี้วิพากษ์วิจารณ์
“ใครให้นายมาที่บริษัท?”
ประธานหลี โกรธเกรี้ยวขึ้นมาในทันที ตะโกนไปทางเฉินเป่ย
เฉินเป่ยหันหลัง เมื่อเห็น หลีชิงเยียน ยิ้มประจบแล้วยื่นกล่องเก็บความร้อน ให้” “ประธานหลี กินเป็นอาหารเดลิเวอรี่ ไม่มีคุณค่าทางโภชนาการ ฉันทำอาหารที่บ้าน ส่งมาให้คุณ”
ส่วนพนักงานหญิงต้อนรับถึงกับผงะ เมื่อเห็นท่าทางพี่ประจบประแจงของเฉินเป่ย หัวใจสั่นสะท้าน ว่าผู้ชายคนนี้จะเป็นสามีของ ประธานหลีจริงๆ?
ประธานหลี……ถึงกับหาคนเหมือนดั่งขอทานแบบนี้ มาเป็นสามีหรือ?
นี่……เป็นไปได้อย่างไร?
ผู้ชมที่มุมดู ก็เงียบลงในทันที มองไปที่ เฉินเป่ย สีหน้าแปลกประหลาดตกตะลึง นี่ก็คือสามีที่ลึกลับของ ประธานหลี?”