สายเปย์เบอร์หนึ่ง - ตอนที่ 164
บทที่164 พูดกันดีๆไม่เอาอยากเจ็บตัว
หลีเช่าหงต่อต้านเฉินเป่ยมานานมากแล้ว วางกับดักเอาไว้อย่างรอบคอบ
นัยน์ตาลึกๆเฉินเป่ย คมเข้มอย่างไม่มีที่สิ้นสุด เขาเดาออกแล้วว่า นอกโรงแรมใหญ่แชงกรีล่าในวินาทีนี้ คาดว่ามีคนตั้งมากมายกำลังซุ่มจู่โจมอยู่
ถ้าหากหลีเช่าหงไม่ได้คำตอบที่พอใจ คืนนี้ คืนนี้ต้องเป็นคืนที่ฆ่าล้างฟาดฟันกันอย่างดุเดือดแน่นอน！
“คนนามสกุลหลี มึงสืบกู ยังมีหน้ามาพูดว่ากูปลอมแปลงฐานะ?” เฉินเป่ยหัวเราะ น้ำเสียงประชดประชันและเยือกเย็น
คุณเฉิน คุณมาที่หู้ไห่ จุดประสงค์ เกรงว่าไม่ธรรมดา? ” หลีเช่าหงจ้องตาเฉินเป่ย เอ่ยปากพูดอย่างสนุก และซ่อนความทดสอบ”
น่าเสียดาย นัยน์ตาเฉินเป่ยนิ่งสงบและสดใส เต็มไปด้วยการเปิดเผย ไม่มีท่าทีที่ระมัดระวังและหลบหนีแต่อย่างใด ทำให้หลีเช่าหงไม่ได้รับผลตอบแทนใดๆ
“พูดต่อไป” เฉินเป่ยพยักหน้า ยกรอยยิ้มขึ้นมาจากมุมปาก
” คุณยอมอยู่ข้างกายหลีชิงเยียน แม้แต่เป็นเขยแต่งงานเข้าบ้านฝ่ายหญิง ถูกคนประณาม ก็ไม่ล้มเลิกน่าจะรอท่าเรือและสิทธิ์ในการพัฒนาของหลีชิงเยียนในมือหรอกมั้ง?” หลีเช่าหงพูดแบบช้าๆ
“คุณเฉิน ถึงแม้คุณเล่นละครได้ดีเยี่ยมเลยทีเดียวก็ตาม แต่ว่าคนอย่างฉันเบื้องหลังไม่ธรรมดา คุณอยู่ข้างกายหลีชิงเยียน เต็มอกเต็มใจ ยิ่งไปกว่านั้นบางครั้งไม่มีศักดิ์ศรีด้วยซ้ำ ผู้ชายปกติทนไม่ไหวแน่นอน นอกจากมีคนประเภทหนึ่ง……..เกิดมาจากความทะเยอทะยาน”หลีเช่าหงจ้องหน้าเฉินเป่ย นัยน์ตาร้อนระอุ” เพื่อบรรลุจุดประสงค์ ฝีมือพวกเขาโหดเหี้ยมยิ่งนัก สามารถทนความทรมานและคำประณามอย่างเงียบๆที่คนปกติไม่อาจทนได้………”
” เล่นละครดีเกินไป กลับดูปลอมเกินไป นอกจากสนามบินนั่นและทาเรือ ฉันยากที่จะคิดออก คุณมีแรงจูงใจอะไร สามารถทำให้คุณยอมอยู่ข้างกายผู้หญิงคนนั้นอย่างเงียบๆมาจนถึงปัจจุบัน” ในที่สุดหลีเช่าหงก็ไม่พูดออกมา ตอนที่เขาสั่งคนไปสืบประวัติของเฉินเป่ย เรื่องแปลกๆที่พบเห็น
ประวัติของเฉินเป่ย หน้าสุดท้ายหลายหน้า เขาไม่สามารถเบิกออกมาได้เลย ตามสิทธิ์และอำนาจของเขา เบิกประวัติ ซึ่งง่ายนิดเดียว……แต่ว่าประวัติของเฉินเป่ย เขากลับไม่มีสิทธิ์！
เพราะว่า นั่นเหมือนกับว่าพัวพันไปถึงความลับ！ แม้แต่เขาก็ไม่มีสิทธิ์ไปสัมผัสกับความลับนี้！
เพราะฉะนั้นเขาไม่ยอมเชื่อว่าเฉินเป่ยเป็นแค่คนธรรมดา ต่อให้ไม่มีหลักฐานที่แน่นหนา…….มายืนยันก็ตาม
“แปะ แปะ แปะ！”
เฉินเป่ยปรบมือ เสียงปรบมือที่ดังสดใสสะท้อนอยู่ในห้องรับรอง ไอรีนและหัวหน้าทีมยืนอยู่ที่หน้าประตู ฟังคำพูดของหลีเช่าหงเข้าไปในหูแบบไม่คลาดเคลื่อนเลยแม้แต่คำเดียว สิ่งที่มีต่อหลีเช่าหงจากใจ คือทั้งเลื่อมใสและตกใจ！
” พูดได้ดีเยี่ยม กฎฉันก็เกือบเชื่อแล้ว” เฉินเป่ยหัวเราะ
“คุณเฉิน ที่ควรพูดฉันก็พูดไปหมดแล้ว ช้าเร็วคุณก็ปิดไม่มิดหรอก……..ใครกันแน่?” จู่ๆสายตาหลีเช่าหงคมเข้มอย่างกะทันหัน และเอ่ยปากด้วยเสียงโทนต่ำ
………..
ในบ้านหรูตระกูลหลี หลีชิงเยียนและซูเสี่ยวหยุนนั่งอยู่บนโซฟา หลีชิงเยียนขมวดคิ้ว เพราะว่าไม่รู้ว่าเฉินเป่ยหายไปไหนอีกแล้ว
” ไอ้บ้าคนนั้นคืนนี้หายตัวอีกแล้ว คงไม่ได้ไปเที่ยวที่ผับหรอกนะ?” ซูเสี่ยวหยุนพูดถึง
“ชอบทำอะไรก็ทำไป ใครจะไปสนใจเขาหล่ะ ตายไปก็ไม่มีคนเก็บศพให้กับเขา！” หลีชิงเยียนเชอะเสียงเย็นชาและเอ่ยปากแบบงอนๆ
ซูเสี่ยวหยุนเหลือบมองหลีชิงเยียน เห็นหลีชิงเยียนกำลังทำปากจู่ หน้าที่สวยสดงดงามมีความน่ารักไม่เบาเลยทีเดียว จึงหัวเราะพูดขึ้นมาว่า “โธ่ งั้นแกทำไมไม่โทรให้เขาหล่ะ หรือส่งข้อความอะไรก็ได้?”
ผู้ชายทั้งแท่งจะเกิดเรื่องอะไรได้” หลีชิงเยียนถามแบบถอดใจ
” ก็ไม่แน่นะ ถ้าหากเกิดอุบัติเหตุ ตายไปหล่ะ” ซูเสี่ยวหยุนตั้งใจพูดออกมาเพื่อกระตุ้นหลีชิงเยียน
” แกหมายความว่าไง แช่งเขาเหรอ?” หลีชิงเยียนขมวดคิ้ว และโกรธเคือง
ในที่สุดประธานหญิงในดวงใจที่ปากร้ายแต่ใจดี อดที่เป็นห่วงไม่ได้ เริ่มค้นกระเป๋าของตัวเอง
จู่ๆ หลีชิงเยียนร้องยี่เบาๆออกมาหนึ่งครั้ง และหยิบบัตรเชิญออกมาจากกระเป๋าหนึ่งใบ
” นี่คืออะไร?”ซูเสี่ยวหยุนมองดู และถามด้วยความสนใจ
“ฉันก็ไม่รู้” หน้าสวยๆหลีชิงเยียนงงๆ ตัวเธอเองก็ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าบัตรเชิญใบนี้อยู่ในกระเป๋าได้ยังไง
ผ่านไปนานมาก เธอถึงนึกได้ว่าตอนกลางวันเฉินเป่ยทำหล่นไว้ในห้องทำงานของตัวเอง
“ไอ้บ้านั้นมีบัตรเชิญกับเค้าด้วยหรือ ใครเชิญเขานะ?” ซูเสี่ยวหยุนอึ้ง นัยน์ตาที่สวยงามเผยสีหน้าท่าทางที่สนใจออกมา
“ไม่รู้” สีหน้าหลีชิงเยียนค่อยๆเย็นชา เธอจับบัตรเชิญไว้ ทันทีนั้นคิดถึงสาวสวยที่ผมยาวซึ่งพบกันในร้านอาหารก่อนหน้านี้ สีหน้าดูแย่ลงในทันทีทันใด
หลีชิงเยียนเปิดบัตรเชิญออกมา มองดูบัตรเชิญครั้งหนึ่ง สีหน้าเปลี่ยนไปทันที
“ทำไมอ่ะ?” ซูเสี่ยวหยุนรับมาด้วยสีหน้าที่สงสัย ขณะที่เห็นตัวหนังสือคำว่า”หลี” สีหน้าอึ้ง และเปลี่ยนเป็นจนดูแย่มากๆ
“หลีเช่าหง นัดเขาไปที่แชงกรีล่าเพียงลำพัง อยากทำอะไรอ่ะ?” ซูเสี่ยวหยุนขมวดคิ้ว และกลุ้มใจ
“ไม่รู้ ที่แน่ๆไม่ใช่เรื่องดีแน่นอน” หลีชิงเยียนเอ่ยปากอย่างเย็นชา ลุกขึ้นมาทันที เหยียบรองเท้าแตะเดินออกไปที่ชั้นสอง
“นี่ แกจะทำอะไร！” ซูเสี่ยวหยุนตะโกนเรียกร่างเงาที่เซ็กซี่แต่กลับใจร้อนของหลีชิงเยียน
“เปลี่ยนชุด ไปที่แชงกรีล่า”
……………..
ในห้องรับรอง วินาทีนี้อุณหภูมิในอากาศได้ลดลงไปที่จุดเยือกแข็งต่ำสุด เฉินเป่ยและหลีเช่าหงขัดแย้งกันอยู่ สายตาทั้งคู่ชนกัน อากาศเหมือนกับถูกน้ำแข็งปกปิดเอาไว้จนแข็งตัว เต็มไปด้วยกลิ่นระเบิดที่เข้มข้น
ไอรีนและหัวหน้าทีมที่ยืนอยู่หน้าประตูไม่รู้ว่ากลั้นลมหายใจตั้งแต่เมื่อไหร่ เพราะว่ามาถึงเวลาที่สำคัญแล้ว！
เฉินเป่ยพ่นเสียงออกมาหนึ่งคำ “กูเป็นใคร มึงไม่รู้?”
มือทั้งคู่ของเฉินเป่ยเสียบไว้ในกระเป๋ากางเกง อยู่ในสายตาที่มั่นใจและตื่นเต้นของหลีเช่าหง ยกมุมปากขึ้นมา “กูเป็นพ่อมึง！”
“ผัวะ！”
จู่ๆ บรรยากาศในห้องเปลี่ยนไปทันที รอยยิ้มที่มั่นใจของหลีเช่าหงแข็งตัวอย่างกะทันหัน ถัดมาเปลี่ยนไปอย่างหน้าดำ จ้องหน้าเฉินเป่ยอย่างเยือกเย็น สายตาเต็มไปด้วยการฆ่าฟันและความเข้มขรึม！
“มึงแกล้งกู?” สีหน้าที่หล่อเหลาของหลีเช่าหง เข้มรึมและดำมืด น้ำเสียงมีความโกรธแค้นและการฆ่าฟัน！
เส้นเอ็นที่หน้าผากของหลีเช่าหงกระตุก ทีแรกเขาคิดว่าเสียแรงไปตั้งมากมาย เปิดโปงเรื่องนี้ออกมา เฉินเป่ยจะพูดออกมาโดยดี………ใครจะไปคิดเล่า เฉินเป่ยถึงขั้นกล้าดูถูกดูแคลนและเหยียดหยามเขาอย่างหยิ่งยโสเช่นนี้！
ส่วนไอรีนที่ยืนอยู่หน้าประตูห้องรับรองอ้าปากตาค้างเธอคิดไม่ถึงเลยสักนิด เฉินเป่ยกล้าหาญถึงเพียงนี้ ถึงขั้นท้าทายคุณชายใหญ่บ้านตระกูลหลี！
ต้องรู้ว่า นอกโรงแรมใหญ่แชงกรีล่าในวินาทีนี้ หน่วยสืบราชการลับทั้งหมดกำลังซุ่มจู่โจมอยู่ เพียงแค่คำสั่งลงมาปุ๊บ เปลี่ยนที่นี่เป็นนรกที่นองเลือด ก็ไม่ใช่ปัญหาอะไรเลยสักนิด！
เฉินเป่ยใจกล้าเกินไปแล้ว บ้าระห่ำสุดขั้ว！ นี่เป็นการหาที่ตายชัดๆ！
“คุณเฉิน ฉันไม่ชอบ คนที่ไม่รู้จักดูตาม้าตาเรือ…….”สีหน้าของหลีเช่าหงเยือกเย็นอย่างกับหมอกน้ำค้าง เต็มไปด้วยความน่ากลัว！
นี่เป็นการเตือนของเขาครั้งสุดท้าย เป็นครั้งสุดท้ายที่เขาอดทนกับความอยากฆ่าฟันเอาไว้ และให้โอกาสกับเฉินเป่ยเป็นครั้งสุดท้าย ！
” มึงจะสนใจทำห่าอะไร หลีชิงเยียนเธอเป็นเมียกู ผู้ชายหู้ไห่มีฐานะต่ำในบ้านปกติมากเลยไม่ใช่หรอว่ะ? กูกับคนอื่นไม่เหมือนกัน?” เฉินเป่ยแบะปาก?” เอ่ยปากอย่างรำคาญ” กูกับเมียกูรักกัน เกี่ยวอะไรกับคนอื่นว่ะ คนพวกนั้นเห็นกูแต่งงานกับคนดังในหู้ไห่ นิทานทุกวัน เป็นเรื่องปกติมาก กูว่านะมึงไปพบหมอทางปราสาทด้วยเถ๊อะ”
เฉินเป่ยเอ่ยปากแบบนิ่งๆ คำพูดทุกคำ และตัวหนังสือทุกตัว ล้วนกลายเป็นการตบ ตบไปที่หน้าของหลีเช่าหงแบบแรงๆ！
ใบหน้าของหลีเช่าหงเจ็บปวดเหลือเกิน เขาจ้องมองเฉินเป่ยอย่างโกรธแค้น สีหน้าเยือกเย็นยิ่งขึ้น ในสายตา มีความฆ่าฟันสะท้อนออกมาอย่างเปิดเผย！
“พูดดีๆไม่ชอบอยากเจ็บตัว………..”หลีเช่าหงโกรธแค้นจนหัวเราะ ก่อนมาที่หู้ไห่ ไม่มีใครกล้าเหยียดหยามเขาถึงเพียงนี้ เขาคือดาวเด่นในเมืองเยี่ยนจิง เป็นดาวเด่นที่ผู้คนชื่นชม……สุดท้ายอยู่ที่นี่……กลับถูกลูกเขยที่แต่งเข้าบ้านฝ่ายหญิงดูถูกดูแคลนและเหยียดหยาม！
ความหยิ่งยโสในใจของหลีเช่าหง มีมากกว่าน้องชายเขา ความหยิ่งยโสของเขา ถูกเฉินเป่ยกดขี่แบบสุดๆ！ ทำให้เขากล้ำกลืน เขารับไม่ได้ ถึงขั้นถูกลูกเขยที่แต่งเข้าบ้านฝ่ายหญิงเหยียดหยามอย่างตามใจชอบแบบนี้！
“คิดไปเองว่าเป็นตัวตลก กูคิดว่าหากูเพื่ออะไรวะ ที่แท้ก็เรื่องแค่นี้” เฉินเป่ยยิ้มแย้มเย็นชา และเดินออกไปที่ประตูห้องรับรอง
หน้าประตู ไอรีนและหัวหน้าทีมขวางเขาไว้ หลังจากไอรีนปลอมตัวอย่างตั้งใจ หน้าม้าที่ยาวเหยียดปล่อยลงมา ใส่แว่นตาดำไว้ เปลี่ยนไปเป็นอีกคนอย่างตาลปัตร คนปกติยากที่จะดูฐานะของเธอออก
แต่ว่า นี่ปิดเฉินเป่ยได้หรือ?
เฉินเป่ยมองหน้าไอรีนหนึ่งครั้ง หัวเราะแบบดูถูกดูแคลน การปลอมตัวของไอรีน เก่งกว่าหน้าเคาร์เตอร์ที่โรงแรมมากเลยทีเดียว แต่ว่าอยู่ตรงหน้าเฉินเป่ย ยังคงถูกมองจนทะลุปรุโปร่ง
ไอรีนจะไปรู้ได้อย่างไร………ปีนั้น สายลับใต้ดินรุ่นก่อนคนในตำนาน ผู้อำนวยการจาง คนที่ปลอมตัวซุ่มจู่โจมในชั้นสอนวิชา อยู่ต่อหน้าเฉินเป่ย ก็แค่เรื่องที่มองแวบเดียวเท่านั้น！
การปลอมตัวซุ่มจู่โจมใดๆ ล้วนปิดสายตาของเฉินเป่ยไม่ได้ การปลอมตัว เฉินเป่ยอยู่ที่ต่างประเทศ เคยปลอมตัว ยิ่งไปกว่านั้นเคยหลอกปัญญาประดิษฐ์แยกแยะที่ก้าวหน้าที่สุดในโลก………ระบบทางชีวภาพแยกแยะ……ต่อให้ประเทศอเมริกาที่เป็นประเทศที่ใหญ่ที่สุดก็ตาม ก็ไม่มีแรงต่อต้าน！
ถึงแม้ไอรีนเก่งกาจมากเลยก็ตาม แต่ว่าเมื่อเทียบกับเฉินเป่ย ยังอีกไกล ยักษ์ใหญ่เจอยักษ์เล็กชัดๆ！
เฉินเป่ยตั้งใจจ้องตากับไอรีน ทำให้หัวใจไอรีนถูกแทงอย่างโหดเหี้ยม แผ่นหลังเยือกเย็นไปหมด
ตัวเอง ถึงขั้นถูกมองจนทะลุปรุโปร่ง?
เป็นไปได้ไง
ไอรีนตกใจ สถานการณ์ย่ำแย่แค่ไหน ยังไงก็ไม่อยากจะเชื่อ！
“หยุดนะ！”
ในขณะนี้ หลีเช่าหงเรียกเฉินเป่ยไว้อย่างกะทันหัน！
เฉินเป่ยหันหลัง ที่หน้ามีรอยยิ้ม เต็มไปด้วยความสนุก”คุณหลี ยังมีธุระอะไรอีก? ถ้าไม่มี ฉันขอตัวกลับไปกะหนุงกะหนิงกับเมียก่อนก็แล้วกัน”
“ทีแรกฉันอยากให้โอกาสนาย แต่ว่านายไม่เอาโอกาสครั้งนี้เอง ก็ช่างเถอะ” หลีเช่าหงเอ่ยปากอย่างเย็นชา สีหน้าที่น่ากลัวเผยออกมา ความอยากฆ่าฟันเต็มไปในอากาศ！