สายเปย์เบอร์หนึ่ง - ตอนที่ 216

บทที่216 คุณชายใหญ่ขอชีวิต

หลีเช่าหงแค่กวาดตามองเหรียญแวบเดียว ในใจยิ่งเกิดคลื่นยักษ์ขึ้นฉับพลัน

เหรียญนี้นำความสั่นสะท้านมาให้เขา ทุกอย่างเกินกว่าก่อนหน้านี้อยู่ไกลโข

สิ่งที่แกะสลักบนเหรียญ……นั่นคือมังกรที่มีชีวิตชีวาตัวหนึ่ง เหมือนมีชีวิตอยู่จริง

หลีเช่าหงมองเห็นเหรียญอันนี้ ในสมองยิ่งเสียงหึ่งๆ ว่างเปล่าไปแถบหนึ่ง ข้างหูเป็นเสียงนั้นของเฉินเป่ยที่ดังก้องว่า “หัวหน้าขององค์กรมังกร”

สายตาหลีเช่าหงตระหนก ในใจแตกตื่นอย่างหาที่เปรียบไม่ได้ เขาพูดพึมพำ “นี่เป็นไปไม่ได้……นี่เป็นไปไม่ได้”

สายตาหลีเช่าหงจ้องภาพเงาของเฉินเป่ยแน่นขนัด อย่างไรเสียเขาก็ยอมรับไม่ลง นี่คือของที่เป็นของเฉินเป่ย

เหรียญอันนี้ไม่ได้เป็นขององค์กรมังกรในตำนาน มันเป็นเพียงของท่านนั้นขององค์กรมังกรในตำนาน

ในใจหลีเช่าหงเต้นแรง เขาจ้องมองภาพเงาของเฉินเป่ยอยู่ เขาที่ฉลาดราวกับปีศาจ ชั่วขณะนั้นก็เดาความหมายของเหรียญอันนี้ได้

เฉินเป่ย นี่คือกำลังบอกเขาถึงสถานะของตนเอง

หัวหน้าขององค์กรมังกร……ก็คือราชาหลง

หลีเช่าหงสีหน้าซีดเซียว……เริ่มแรกเขาไม่เชื่อถือสถานะของเฉินเป่ย แต่ตอนนี้สถานะของเฉินเป่ยบรรยายได้อย่างสมจริงมีชีวิตชีวามาก เขาไม่เชื่อไม่ได้แล้ว

“ราชาหลง…..” เสียงของหลีเช่าหงมีความสั่นเครือ ตกใจหวาดผวา

“ราชาหลงเป็นใคร?” ลูกน้องส่วนหนึ่งที่อยู่ข้างกายหลีเช่าหงสีหน้าเปลี่ยนยกใหญ่ มองหน้ากันและกัน ไม่รู้ว่าทำไมกัน นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาเห็นหลีเช่าหงหวาดผวากลัวขนาดนี้……เป็นครั้งแรกหลังจากรู้สถานะของผู้ชายคนหนึ่ง ทั้งตกใจทั้งกลัวขนาดนั้น

ลูกน้องเหล่านี้ไม่เคยผ่านโลกมามาก ย่อมไม่เข้าใจโดยธรรมชาติ ราชาหลงสามคำนี้ แสดงให้เห็นว่าพอที่จะทำให้โลกใบนี้สั่นสะเทือนได้

ไม่รู้ว่าขุนศึกนานาชาติมากเท่าไร พลังอำนาจเกินขั้น ต่างก็พินาศย่อยยับภายในคืนหนึ่งเพราะสามคำนี้……แม้แต่โลกชั่วร้ายทิศตะวันตกก็ล้วนแล้วแต่โกลาหลอลหม่านไปหมดเพราะเหตุนี้

ส่วนหลีเช่าหงรู้ว่าราชาหลงแสดงถึงอะไร ถึงได้หวาดกลัวสั่นเทาขนาดนี้

“รีบออกไป เตรียมเครื่องบินส่วนตัวให้พร้อม กลับเยี่ยนจิง”

หลีเช่าหงหมุนตัว เอ่ยปากตะโกนอย่างไม่ลังเลสักนิด

เขาจะรู้จักราชาหลงดีกว่าใครใดๆ แม้กระทั่งน้องชายเขา……บุคคลยิ่งใหญ่ท่านหนึ่งที่เคยตรวจสอบราชาหลง เคยบอกเรื่องเกี่ยวกับราชาหลงมากเหลือเกิน……ดังนั้นเขาถึงรู้ความสามารถที่น่าสยองขวัญของราชาหลงอย่างชัดเจน

“ครับ” ลูกน้องคนนั้นรับปาก และด้านหลังของหลีเช่าหงกลับมีเสียงตะโกนราวกับฟ้าผ่าของเฉินเป่ยลอยมา “หลีเช่าหง แกหนีรอดเหรอ!”

หลีเช่าหงตัวสั่นเทาหันหน้ามา ดวงตาหดตัวอย่างแรงโดยฉับพลัน

สิ่งที่สะท้อนเข้าม่านตา……เป็นภาพที่กลิ่นคาวเลือดอย่างยิ่งฉากหนึ่ง ทำให้เขาขนลุกขนพอง

ถึงจะผ่านไปไม่นานมาก เฉินเป่ยก็ยืนอยู่ท่ามกลางกองเลือด เพียงเหลือบอดี้การ์ดไม่กี่คน คุกเข่าที่พื้นอย่างสั่นระริก สีหน้าซีดเซียวราวกับกระดาษทอง

ดวงตาทั้งคู่ของหลีเช่าหงหดตัวอย่างแรง ในใจแตกตื่น……ลูกน้องของเขาพวกนี้ล้วนเป็นบุคคลทำงานลับเฉพาะแนวหน้า ผลลัพธ์อยู่ในมือเฉินเป่ย ยังค้ำไว้ไม่ถึงหนึ่งนาที!

ความสามารถแบบนี้สามารถตะลุยไปอิสระที่หัวเซี่ยได้ทั้งหมดเลย

“เป็นราชาหลงจริงๆ ……” หลีเช่าหงพึมพำ สามารถสังหารบุคคลทำงานลับเฉพาะได้ นอกจากราชาหลงแล้วยังมีใครได้อีก!

เฉินเป่ยมองหลีเช่าหงอย่างเมินเฉย ในดวงตาที่หนาวเย็นทั้งคู่ประกายแสงหยอกล้อผ่านไป

ในใจหลีเช่าหงสั่นสะเทือน ภายในชั่วพริบตาหนึ่ง ปรากฏความรู้สึกวิกฤติเป็นตายอย่างแข็งกร้าว

หลีเช่าหงไม่ลังเลสักนิดเดียว หมุนตัววิ่งหนีสุดชีวิตไปทางด้านในโรงแรม

“ถ่วงเขาเอาไว้ให้ฉัน” เสียงของหลีเช่าหงดังก้องในโถงใหญ่โรงแรม ลูกน้องไม่กี่คนข้างกายเขาอยู่ต่อไป พอได้ยินคำสั่งของหลีเช่าหง ในดวงตาประกายความดุเดือดและเด็ดเดี่ยวผ่านไป

พวกเขาสามารถกลายมาเป็นลูกน้องที่หลีเช่าหงไว้ใจมากที่สุดได้ไม่มีสาเหตุอื่นใด ตอนแรกพวกเขาก็ทำผิดหนักแล้ว เดิมจำเป็นต้องตาย เป็นหลีเช่าหงที่ช่วยชีวิตพวกเขาไว้ ทำให้ครอบครัวของพวกเขามีชีวิตที่ร่ำรวยสงบสุข……ตั้งแต่ตอนนั้นเป็นต้นมาพวกเขาสาบานว่าจะยอมสละชีพให้คุณชายใหญ่ของบ้านหลีท่านนี้

หลีเช่าหงเดินไปทางห้องส่วนตัวอย่างรวดเร็ว สีหน้าเขาซีดขาวอย่างยิ่ง ในสมองของเขาประกายภาพในอดีตไม่หยุด……การกระทำต่างๆ นานาพวกนั้นที่เขาเคยทำต่อเฉินเป่ย ทำให้เขาเสียใจที่สุด

หลีเช่าหงแบมือออก ในมือบีบเหรียญอันนั้นไว้ ทำให้หัวใจเขาสั่นสะท้าน……สีหน้าดูแย่เขียวครึ้ม

ในที่สุดเขาก็เข้าใจว่าทำไมเฉินเป่ยไม่เคยหวาดกลัวเขาเลย นั่นเป็นการมีตัวตนที่ทำให้ผู้มีอำนาจในพื้นที่ต่างประเทศนับไม่ถ้วนและระดับท็อปต้องก้มหัวนอบน้อม……นี่คือผู้ชายที่ยืนอยู่ยอดพีระมิดของโลก

เขานึกถึงสายตาของเฉินเป่ยที่มองเขา……เขานึกถึงสีหน้าและรอยยิ้มที่ล้ำลึกของเฉินเป่ย ทำให้เขายิ่งรู้สึกหนาวเย็นไปทั้งตัว

คาดไม่ถึงว่าเขาจะเสียดสีอย่างกำเริบเสิบสานอยู่ต่อหน้าราชาหลง……เขายังกล้าแตะต้องผู้หญิงของราชาหลง……เขาอยู่ใต้หนังตาของราชาหลง มีชีวิตอยู่ถึงตอนนี้ ถือว่าเป็นโชคดีมากของเขาแล้ว

ในที่สุดเขาเข้าใจแล้ว เพียงแค่ราชาหลงขี้เกียจฆ่าเขาเท่านั้น……และช่วงพลบค่ำ ตอนที่เขาเอาปากกระบอกปืนจ่อที่ศีรษะของหลีชิงเยียน นั่นตัดสินจุดจบของตอนนี้แล้ว

พอราชาหลงโกรธ……คนก็ล้มตายบาดเจ็บจำนวนมาก!

ยิ่งหลีเช่าหงคิดให้ละเอียดก็ยิ่งกลัวที่สุด ความเร็วฝีก้าวใต้เท้านับวันยิ่งเร็วขึ้น ถึงตอนท้ายแม้กระทั่งวิ่งอย่างว่องไว

ตอนนี้หลีเช่าหงแค่อยากจะรีบกลับไปถึงเยี่ยนจิง ตระกูลเยี่ยนจิงตั้งสลอน บ้านหลีตระกูลใหญ่กิจการโต มีเพียงที่นั่นถึงสามารถให้ความรู้สึกปลอดภัยกับตนเองได้สักนิด

ไม่มีใครนึกได้ว่าหลีเช่าหงที่มาด้วยความมั่นใจในตนเองจากเยี่ยนจิง มีความทะเยอทะยานแรงกล้าที่กว้างไกลรวบรวมหู้ไห่ ยังคิดจะพิชิตที่นี่……กลับมีวันหนึ่งที่วิ่งหนีกระเซอะกระเซิงอย่างหมาหลงทาง

หลีเช่าหงที่น่าเกรงขาม อายุยังน้อย เป็นระดับรองหัวหน้าการกระทรวง ได้รับความสำคัญของผู้คนมากมาย แม้แต่ตำแหน่งที่บ้านหลีก็เลื่อนขึ้นไม่หยุด ทุกคนในบ้านหลีนำความหวังของคนทั้งหมดมาวางไว้บนตัวหลีเช่าหง หากเป็นแบบนี้ต่อไป คงมีสักวันหนึ่งที่หลีเช่าหงจะกลายเป็นหัวหน้าตระกูลบ้านหลีที่อายุน้อยที่สุด

และตอนนี้……หลีเช่าหงเองก็คงนึกไม่ถึง ตนเองที่ชีวิตรุ่งโรจน์ ได้รับความเคารพเลื่อมใสของคนนับไม่ถ้วน ส่วนลูกเขยแต่งเข้าบ้านฝ่ายหญิงคนหนึ่งที่ตอนแรกเขาไม่ได้วางอยู่ในสายตา

แต่ใครจะไปนึกว่าลูกเขยแต่งเข้าบ้านคนนี้ค่อนข้างยากจะจัดการ ครั้งแล้วครั้งเล่าที่หลีเช่าหงไม่สามารถทำอะไรเขาได้บ้าง ทำให้เขาค่อนข้างหงุดหงิด

แต่ตอนนี้ในที่สุดหลีเช่าหงก็รู้สถานะของลูกเขยแต่งเข้าบ้านคนนี้ เป็นผู้ชายแต่งเข้าบ้านผู้หญิงที่ต่ำต้อยคนหนึ่งที่ไหน สถานะของคนคนนี้ ตนเองคิดจนสมองพังยังนึกไม่ได้

ที่มาของเขาช่างยิ่งใหญ่เหลือเกิน……ถ้าบุคคลยิ่งใหญ่ระดับท็อปเหล่านั้นของหู้ไห่รู้เข้าว่าราชาหลงอยู่หู้ไห่ เดาว่าคงตกใจจนนอนไม่หลับทั้งคืนกันแน่

นี่เดิมทีก็คือข้างเตียงนอนนั้นเป็นสัตว์ดุร้ายผู้ไม่เป็นรองใครตัวหนึ่งนอนอยู่

“ปังๆๆ”

ปืนในมือของเฉินเป่ยฉีกขาดบนที่ว่างเปล่าดังปังๆ สุดท้ายบอดี้การ์ดที่คุกเข่าขอชีวิตไม่กี่คนนั้นก็ส่งเสียงแล้วล้มลงอยู่ในกองเลือด

หน้าประตูโรงแรมจมสู่ความเงียบสงัด

เฉินเป่ยกวาดสายตาแวบหนึ่ง สายตาตกอยู่บนตัวลูกน้องไม่กี่คนที่หน้าประตูโรงแรม

“คนที่ขวางฉัน ตาย” เฉินเป่ยเอ่ยปากนิ่งเรียบ ก้าวเดินไปทางไม่กี่คนเหล่านั้น

ส่วนในดวงตาคนกี่คนนั้นเผยความหมายแน่วแน่ออกมา ควักปืนแต่ละกระบอกออกจากข้างเอวบุกโจมตีข้าศึก ลั่นไกทางเฉินเป่ย

เสียงปืนเสียดแก้วหูชุดหนึ่งยิ่งน่าผวาขึ้นกว่าก่อนหน้านี้ เปลวไฟประสานกัน กระโจนเข้าไปทางเฉินเป่ยแล้ว

เฉินเป่ยสีหน้าสงบนิ่ง มีดพกหลงหยาในมือตัดอย่างว่องไว สกัดเปลวไฟไว้ได้ทั้งหมด

“ฝีมือแบบนี้ ยังอยากขวางฉัน?” เฉินเป่ยเอ่ยปากนิ่งๆ ในน้ำเสียงมีความหมายเหยียดหยาม

แวบเดียวเฉินเป่ยก็ก้าวเท้าออกมา ทักษะก่อเหตุร้าย หลบผ่านเปลวไฟนับไม่ถ้วน ปรากฏตัวอยู่ด้านหน้าของภาพเงาไม่กี่คนนี้

“ไม่!”

ลูกน้องหนึ่งในนั้นลั่นไกปืนอย่างบ้าคลั่ง กวาดยิงอย่างบ้าไปแล้ว

แต่เดิมทีไม่ช่วยอะไรทั้งนั้น ความเร็วของเฉินเป่ยไวเหลือเกิน ทำให้พวกเขาตอบสนองไม่ทัน

“พึ่บพั่บ”

แสงสีดำสายหนึ่งประกายผ่าน เฉินเป่ยเก็บมีดพกหลงหยาขึ้น และภาพเงาไม่กี่คนเบิกตาทั้งคู่โต ต้นคอของพวกเขาปรากฏรอยเลือดที่ราบเรียบเส้นหนึ่ง

เฉินเป่ยเดินผ่านจากระหว่างพวกเขา คนไม่กี่คนนั้นล้มลงทันใด รอยเลือดฉีดออกอย่างรวดเร็ว ศีรษะกลิ้งตก แต่ละร่างกลายเป็นศพที่ไม่มีหัว

…………

ภายในห้องพัก หลีเช่าหงพุ่งเข้ามาในห้อง ดึงเลขาฯ สาวทรงเสน่ห์ที่ตัวสั่นเทาหลบในผ้าห่มออก

“คุณทำอะไร?” เลขาฯ สาวทรงเสน่ห์ขมวดคิ้วแน่น เธอหลบอยู่ในผ้าห่ม บนตัวว่างเปล่า เวลาน้ำไม่ได้ใส่เสื้อผ้า

แต่หลีเช่าหงดึงสุดกำลังจนเธอเจ็บ แขนที่ขาวนวลเกิดรอยใหญ่

“รีบหนี” หลีเช่าหงท่าทางเร่งรีบ ตะโกนเสียงดุ

เลขาฯ สาวมองเห็นท่าทางเร่งรีบลนลานของหลีเช่าหง สีหน้าฝืดค้าง ชั่วขณะนั้นท่าทางอ่อนลงมามาก “งั้นรอฉันใส่เสื้อผ้าก่อนแล้วกัน……”

“ไม่ทันแล้ว” หลีเช่าหงเหมือนมดที่โดนลวกไฟ ร้อนรนเหมือนถูกไฟลนก้น เขารู้ดีมาก ถึงแม้คนที่ใกล้ชิดเหล่านั้นของตนเองจะเคารพซื่อสัตย์ แต่ว่าฝีมือยังสู้บุคคลทำงานลับเฉพาะแนวหน้าที่ได้รับการฝึกฝนเหล่านั้นไม่ได้ ยิ่งต้านทานราชาหลงไว้ได้ไม่นาน

มีความเป็นไปได้มากว่าราชาหลงกำลังรีบอยู่ระหว่างทางมาที่ห้องพักส่วนตัวนี้

“เอ๋……” เลขาฯ สาวที่งดงามมีเสน่ห์คนนั้นมองทางหลีเช่าหงที่รีบร้อน สีหน้าเต็มไปด้วยความสงสัยไม่เข้าใจ เธอไม่เข้าใจว่าทำไมหลีเช่าหงถึงรีบร้อนขนาดนี้……สรุปว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น มีบุคคลทำงานลับเฉพาะเหล่านั้นอยู่ ยังกลัวว่าจะมีอะไรจัดการไม่ได้อีก

ทั้งสองคนพึ่งเดินมาถึงหน้าประตูห้องพัก ทันใดนั้นฝีเท้าหลีเช่าหงฝืดเคือง……เพราะเฉินเป่ยเงียบเชียบมาก ยืนอยู่หน้าประตูห้องพัก กำลังจ้องมองเขาอย่างเย็นชา

หลีเช่าหงแสดงอาการหวาดกลัว ดึงเลขาฯ สาวไว้ ถอยหลังไปไม่หยุด ในใจเขามีเสียงตึกตัก สีหน้าเผยความหมดหวัง

“แกหนีรอดเหรอ?” เฉินเป่ยสีหน้าสงบ ตกอยู่ในตาของหลีเช่าหง เฉินเป่ยในวินาทีนั้นราวกับเป็นปีศาจแห่งความตาย

นี่ไม่ใช่มือลอบสังหาร นี่คือผู้ชายที่พอจะทำให้พื้นดินต่างประเทศสั่นไหวท่านหนึ่ง ซึ่งกำลังมาเอาชีวิตเขา!

“เฉิน……ราชาหลง……พวกเรามีอะไรค่อยๆ คุยกันดีๆ ……” บนหน้าหลีเช่าหงเหยียดรอยยิ้มนิดๆ ออกมา พูดเสียงสั่น

“ค่อยๆ คุย?” สายตาเฉินเป่ยหยอกล้อ “ตอนที่แกเอาปืนจ่อหัวหล่อน ทำไมถึงไม่ค่อยๆ พูด?”

หลีเช่าหงสั่นเทาทั้งตัว เวลานี้เขาเสียใจแทบแย่

ถ้าตอนแรกเขารู้สถานะของเฉินเป่ย ให้ตายอย่างไรคงไม่ไปหาเรื่องเดือดร้อนให้เฉินเป่ย

แต่ตอนนี้เฉินเป่ยจะให้โอกาสมาเสียใจทีหลังกับเขาได้อย่างไร

หลีเช่าหงคลุกคลีอยู่ในวงการราชการ ย่อมรู้สถานการณ์ทะลุปรุโปร่ง หัวใจเขาเต้นรัว ชัดเจนว่าตอนนี้มีเพียงวิธีเดียว……ทว่าเขายังไม่มีความมั่นใจมากเกินไป

เฉินเป่ยนำมีดพกหลงหยาควงเล่นในมือ ตวัดปลายมีดเบาๆ มีดพกหลงหยาเกิดเสียงชิ้งๆ ที่ว่างเปล่าสั่นสะเทือนหึ่งๆ มีเสียงน่าตกใจราวกับมังกรคำรามลอยออกมา

เสียงมังกรคำรามนี้ลอยมาถึงในหูของหลีเช่าหงและเลขาฯ สาวมีเสน่ห์คนนั้น ทำให้ในใจพวกเขาหวาดกลัวถึงขั้นสุด

หลีเช่าหงสีหน้าซีดขาวดั่งน้ำค้างแข็ง บนหน้าเผยความหมายหวาดผวาอย่างรุนแรงออกมา

“ปึง!”

หลีเช่าหงคุกเข่ากระแทกลงบนพื้นอย่างแรง หัวเข่าทั้งคู่คุกเข่าลงบนพื้นแล้ว