สายเปย์เบอร์หนึ่ง - ตอนที่ 376
บทที่ 376 ชื่อมีลักษณะเฉพาะมาก
เช้าวันรุ่งขึ้น
เฉินเป่ยหลังจากวิ่งรอบโรงแรมสามสิบห้ารอบ เหงื่อเต็มตัว แล้วทำการวิดพื้นด้วยมือเดียว 20 ชุด ถึงเดินเข้าไปในโรงแรมด้วยท่าทางที่ไม่สนใจใคร
เดินเข้าไปในห้องอาหารของโรงแรม เฉินเป่ยเห็นหลีชิงเยียกับซูเหลยนั่งอยู่ที่มุมและรับประทานอาหารอย่างเงียบ ๆ
เฉินเป่ยรีบเดินเข้าไป นั่งลงอย่างไม่ใส่ใจ ในระหว่างที่หลีชิงเยียนกลอกตาอย่างต่อเนื่อง ก็เรียกพนักงานมา พูดอย่างสง่างาม “ฉันขอแซนด์วิชหนึ่งชุด ไข่ดาวหนึ่งฟอง นมหนึ่งแก้ว แล้วก็โจ๊กอีกหนึ่งถ้วย”
หลังจากพนักงานออกไป หลีชิงเยียนชำเลืองมองเฉินเป่ยอย่างเย็นชา ขยับตัวไปข้างๆ แล้วพูดไปทางเฉินเป่ยว่า “โง่”
แต่เฉินเป่ยไม่ได้สนใจคำพูดของหลีชิงเยียน หลังจากที่รอพนักงานนำอาหารเช้าแสนอร่อยและประณีตนี้มาให้ เฉินเป่ยขี้เกียจแม้แต่จะใช้ช้อนส้อม กินอย่างตะกละตะกลาม
หลีชิงเยียนเห็นสภาพของเฉินเป่ย รู้สึกละอายใจมาก…..ทำท่าไม่รู้จักเฉินเป่ย นี่มันน่าอับอายเกินไปแล้ว
“อยากเห็นคุณในงานพนันเพชรพลอยวันนี้มาก” หลีชิงเยียนพูดเบาๆ ใบหน้าเยาะเย้ยเล็กน้อย
เฉินเป่ยไม่เงยหน้าขึ้นเลย ให้หลีชิงเยียนอับอาย เขาตอบกลับอย่างไร้ยางอายมาก “ไม่ต้องเป็นห่วง ชิงเยียนคุณตั้งใจดูให้ดีนะ ถ้าฉันแสดงความสามารถของฉันออกมาแล้ว จะหัวหน้าสมาคมจางหรือหัวหน้าสมาคมหลี่ ก็จะถูกบดบังทันที”
หลีชิงเยียนคิ้วขมวด สีหน้าเย็นชา การถากถางของเธอ กลับกลายเป็นการให้กำลังใจ
หลีชิงเยียนใบหน้าแดง ความโกรธที่ไม่อาจพรรณนาได้ฉายในดวงตาคู่สวย ผู้ชายคนนี้ หน้าด้านจริงๆ
ท่านประธานเทพธิดาสีหน้าบึ้งตึงฉายบนใบหน้าสวยๆ ขายาวใหญ่ใต้โต๊ะ เตะไปที่เฉินเป่ยหนึ่งที ลุกขึ้นแล้วสะพายกระเป๋าพูดกับซูเหลย “ทานอิ่มแล้ว พวกเรากลับกันเถอะ”
ซูเหลยตะลึงเล็กน้อย เห็นสีหน้าของท่านประธานเทพธิดาไม่ค่อยดี ไม่มีทางเลือกอื่น จึงเดินตามหลีชิงเยียนออกไป
หลังจากที่หลีชิงเยียนออกไป ยังพูดทิ้งท้ายหนึ่งประโยคว่า “หลังจากงานพนันเพชรพลอยเสร็จสิ้น คุณก็จัดการเองละกัน”
รอจนกว่าหลีชิงเยียนออกไปแล้ว เฉินเป่ยถึงเงยหน้าขึ้นมา หันไปมองตามหลังที่เซ็กซี่และมีเสน่ห์ของหลีชิงเยียน กระโปรงสั้น…แล้วบวกกับเครื่องแบบ olแล้ว ช่างทำให้คนคิดหรือจินตนาการหรือเพ้อฝันได้ง่ายจริงๆ
เฉินเป่ยมีรอยยิ้มที่มุมปากอย่างมีความหมาย ไม่มีใครเดาใจเขาได้ รู้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่
หลังจากอิ่มอร่อยกับอาหารเช้าแล้ว เฉินเป่ยก็เดินออกจากโรงแรม เดินเข้าไปในโรงจอดรถของโรงแรม จอดรถตรงประตูโรงแรมอย่างตรงเวลา
ไม่นาน รูปร่างที่สวยงามปรากฏขึ้นที่ทางเข้าของโรงแรม ผมยาวคลุมไหล่ สวมใส่รองเท้าส้นสูง รูปลักษณ์ที่สมบูรณ์แบบไร้ที่ติ
ท่านประธานเทพธิดาเดินออกมาจากโรงแรม ด้านหลังมีซูเหลยติดตามอย่างใกล้ชิด ซูเหลยนิ่งเงียบ การแสดงตนต่ำมาก ถ้าไม่สังเกตเธอก็อาจจะถูกลืมได้
ทั้งสองเดินไปที่รถ เฉินเป่ยมุมปากยกขึ้นเล็กน้อยแล้วยิ้ม เปิดประตูให้ท่านประธานเทพธิดาที่สวยเลิศเชิดหยิ่ง
หลีชิงเยียนชำเลืองมองเฉินเป่ยอย่างเย็นชา ก้มตัวและเข้าไปในรถ
ทั้งสองเข้าไปในรถ เฉินเป่ยยิ้มจางๆ นั่งไปในที่นั่งของคนขับ เหยียบคันเร่ง เสียงของรถยนต์ดังขึ้น พุ่งไปด้านหน้า
ครึ่งชั่วโมงต่อมา รถคันนี้ก็ค่อยๆจอดลงที่หน้าประตูบริษัทตระกูลหลีกรุ๊ป สาขาเยี่ยนจิง
เฉินเป่ยลงจากรถ เปิดประตูรถให้หลีชิงเยียนกับซูเหลยอย่างสุภาพ
รองเท้าส้นสูงที่บอบบางและสวยงามเหยียบลงบนพื้น ท่านประธานเทพธิดาก้าวลงจากรถ บิดเอวเล็กน้อย เดินตรงไปทางอาคาร
เฉินเป่ยพิงอยู่ตรงหน้ารถ หรี่ตามองตามหลังของหลีชิงเยียน เขาค่อยๆพ่นควันออกมา มุมปากของเขายิ้มอย่างอ่อนโยน
…………
ในสถานีตำรวจหู้ไห่ เย่ชวงนั่งอยู่ในสำนักงาน ใบหน้าที่สวยและบอบบางเต็มไปด้วยความเหนื่อยล้า
ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยดวงตาที่แดง จ้องมองเบาะแสต่างๆบนหน้าจอคอมพิวเตอร์ ไม่ระแคะระคายเลย
ในเวลานี้ มีเสียงเคาะประตูสำนักงานดังขึ้น มีเจ้าหน้าที่ตำรวจหนึ่งคนเข้ามาจากด้านนอก ยื่นเอกสารหนึ่งฉบับให้เย่ชวง แล้วพูดว่า “หัวหน้าเย่ นี่คือเบาะแสล่าสุดที่พบจากที่เกิดเหตุ”
“ฉันรู้แล้ว” เย่ชวงเสียงแหบ ทำให้ตำรวจคนนั้นตะลึง ถามด้วยความเป็นห่วงว่า “หัวหน้าเย่ แม้ว่าคดีจะมีความสำคัญ แต่ร่างกายอย่าพังนะ”
เย่ชวงพยักหน้า ใบหน้าเต็มไปด้วยความเหนื่อยล้า เธอทำงานอย่างหนักเป็นเวลาหลายสิบชั่วโมง…….ถึงแม้ว่าจะเป็นผู้ชายที่มีสุขภาพแข็งแรง แต่ก็ไม่สามารถรับได้เช่นกัน
ณ ขณะนี้ โทรศัพท์สีดำบนโต๊ะทำงานของเย่ชวงก็ดังขึ้นอีกครั้ง
เมื่อเย่ชวงเห็นโทรศัพท์สีดำเครื่องนี้ ดูตื่นเต้น ราวกับว่าโทรศัพท์สีดำนี้ให้พลังที่ไม่มีที่สิ้นสุดกับเธอ ยืดเอวให้ตรง ความเหนื่อยล้าที่มีก็หายไปทันที
หลังจากเย่ชวงรับโทรศัพท์ โทรศัพท์อีกฝ่ายมีเสียงของอธิบดีดังขึ้น “เย่ชวง เป็นอย่างไรบ้าง”
เย่ชวงสดชื่นขึ้นมาทันที รีบตอบกลับไปว่า “อธิบดี ฉันพบเบาะแสสำคัญ ตอนนี้ทุกอย่างชี้ไปที่คนคน เดียว”
เร็วมาก เย่ชวงเล่าความเป็นมาเป็นไปให้อธิบดีฟังทั้งหมดอย่างละเอียด อีกด้านของโทรศัพท์เงียบไปชั่วขณะ อธิบดีจึงพูดขึ้น
“แล้วคุณจะทำอย่างไรต่อไป”
เย่ชวงพูดออกไปอย่างไม่ลังเลว่า “ง่ายมาก ตอนนี้เฉินเป่ยเป็นผู้ต้องสงสัยมากที่สุด เบาะแสและหลักฐานทั้งหมดชี้ไปที่เขา ตอนนี้เขาอยู่ที่เยี่ยนจิง เราจะต้องขอให้ทางเยี่ยนจิงร่วมมือกับเราในการจับกุม ถ้าเป็นไปได้ เรื่องนี้แพร่กระจายออกไป และอาจทำให้เขาเป็นคนน่าสมเพชเวทนา ไม่เช่นนั้นตามหาเขาที่เยี่ยนจิง เหมือนงมเข็มในมหาสมุทร ยากลำบากมาก”
อธิบดีไตร่ตรองอยู่สักครู่ พูดเสียงเบาว่า “เย่ชวง ที่หู้ไห่เรื่องตระกูลตู้ถูกทำลายล้าง ถ้าหากมีการแพร่กระจายออกไป คุณรู้ไหมจะมีผลกระทบมากแค่ไหน………”
เย่ชวงพูดแทรกอธิบดีว่า “ถ้าเขาเป็นคนร้ายจริงๆ แล้วเขาจะไปพักที่เยี่ยนจิงทำไม เมืองหู้ไห่มีแค่สี่ตระกูลทอง และมีตระกูลเยี่ยนจิงจำนวนนับไม่ถ้วน ถ้าเกิดอะไรขึ้น ผลที่ตามมาอาจเป็นหายนะ”
“แม้ว่าจะมีการปกปิดเรื่องนี้ก็ตาม ตราบใดที่พวกเรายังคงตรวจสอบอยู่ตลอด ก็จะเป็นการแหวกหญ้าให้งูตื่น ตระกูลตู้หลายร้อยคนถูกสังหาร เรื่องนี้ไม่สามารถปกปิดได้หรอก” เย่ชวงพยายามโน้มน้าวอธิบดี เธอพูดจนปากคอแห้ง อธิบดีถึงเห็นด้วยกับแนวทางของเย่ชวง
“ฉันจะติดต่อประสานกับสถานีตำรวจของทางเยี่ยนจิง” อธิบดีหยุดชั่วครู่ ทันใดนั้นพูดอย่างจริงจังว่า “เย่ชวง เฉินเป่ยกับคนเหล่านั้นแตกต่างกันมาก….หวังว่าคุณจะเป็นผู้ถูกนะ ไม่เช่นนั้น คุณและฉันจะต้องเดือดร้อนแน่…….”
เย่ชวงตะลึง เธอไม่เข้าใจที่อธิบดีพูดมันหมายความว่าอย่างไร อธิบดีเห็นเธอไม่ตอบสนอง แอบถอนหายใจในใจ แล้วพูดว่า “คุณทำงานหนักเกินไป เสียงก็แหบหมดแล้ว กลับไปพักผ่อนที่บ้านก่อนเถอะ ไม่เช่นนั้นฉันก็ไม่รู้จะอธิบายกับพ่อของคุณอย่างไรเช่นกัน”
…………
งานพนันเพชรพลอย พื้นที่การพนันระดับพรีเมียม
เฉินเป่ยยืนอยู่ตรงกลางล็อบบี้ มองไปทางขวาและซ้าย เหมือนกำลังลังเล
ณ ขณะนี้ เสียงที่นุ่มนวลดังมาจากด้านข้าง “คุณสุภาพบุรุษท่านนี้ มีอะไรให้ช่วยไหม”
เฉินเป่ยหันมา เห็นพนักงานคนหนึ่งปรากฏตัวที่ด้านข้างของเขา ด้วยรอยยิ้มที่สดใสเหมือนดวงอาทิตย์
เฉินเป่ยอดไม่ได้ที่จะมอง….. เครื่องแบบของพนักงานOL เอวบางเล็ก ผมยาวคลุมไหล่ หน้ากลมๆ
จมูกโด่ง ดวงตาที่สวยงามราวกับสายน้ำในฤดูใบไม้ร่วง ชัดเจนและโปร่งใส
เฉินเป่ยสายตาจับจองที่พนักงานสาวสวยคนนี้ ดวงตาของเขาค่อยๆลุกเป็นไฟ
สาวงาม ความงามที่ธรรมชาติที่บริสุทธิ์โดยไม่มีร่องรอยของปลอม เมื่อเทียบกับรูปหน้าเน็ตไอดอล ไม่รู้สวยกว่ากี่เท่า ดูดีอย่างเป็นธรรมชาติ เพียงพอที่จะฆ่าคนดังทางอินเทอร์เน็ตนับไม่ถ้วนในไม่กี่วินาที
เฉินเป่ยเห็นหุ่นที่เป๊ะปังขนาดนี้ น้ำลายเกือบไหล เขาพยักหน้า คนสวยเช่นนี้ พลาดไม่ได้เด็ดขาด
“คุณสุภาพบุรุษ” สาวสวยคนนั้นเห็นเฉินเป่ยไม่ได้สนใจตัวเอง จึงเรียกอีกครั้ง ถึงทำให้เฉินเป่ยหลุดออกจากในจินตนาการมา
“ต้องการแน่นอน” เฉินเป่ยยิ้มๆ สายตาตกอยู่ที่ตัวของพนักงานสาวคนนั้น ลูกตาแทบจะหลุดออกไป ไม่อาจละสายตาได้เลย
“อืม……”พนักงานสาวรู้สึกถึงสายตาของเฉินเป่ยที่จ้องมองเธออยู่ ยิ้มอย่างอึดอัดใจ
เฉินเป่ยจ้องตรงไปที่พนักงานสาวคนนั้น ถามว่า “ขอถามหน่อยห้องพนันของที่นี่ที่ถูกที่สุดและแพงที่สุดอยู่ไหนเหรอ”
เฉินเป่ยมองไปรอบๆล็อบบี้ ถามอย่างฉะฉาน
พนักงานสาวสวยคนนั้นตะลึงเล็กน้อย มองเฉินเป่ยด้วยแววตาที่ดูถูกเล็กน้อย
เธอไม่เคยได้ยินการเรียนงานพนันเพชรพลอยเป็นห้องพนันคำนี้มาก่อน เจ้านายระดับพรีเมียมถ้าเคยมางานพนันเพชรพลอยแค่ครั้งเดียว ก็คงจะไม่ใช้ชื่อนี้
แต่เฉินเป่ย เห็นได้ชัดว่านี่เป็นครั้งแรกที่มาที่พื้นที่การพนันระดับพรีเมียม
อย่างไรก็ตามคุณภาพระดับมืออาชีพที่ดีของพนักงานสาวสวย ไม่ได้แสดงท่าทางที่เธอคิดในใจออกมาทางคำพูดของเธอ แต่พูดด้วยความสุภาพว่า “ให้ฉันนำพาคุณไปที่นั่น”
ไม่นาน พนักงานสาวสวยคนนั้นก็นำเฉินเป่ยมาถึงหน้าห้องพนันห้องหนึ่ง พูดว่า “คุณสุภาพบุรุษ จากทางขวาไปทางซ้าย เรียงจากห้องพนันระดับต่ำสุดไปจนถึงห้องพนันระดับสูงสุด”
เฉินเป่ยพยักหน้า แล้วถามอีกว่า “แล้วห้องพนันระดับสูงสุดกับห้องพนันระดับต่ำสุดมีความแตกต่างกันอย่างไร”
พนักงานสาวสวยได้ยินเฉินเป่ยถามคำถามงี่เง่าแบบนี้ สายตาการดูถูกมากขึ้น แต่คุณภาพระดับมืออาชีพดี ทำให้เธออธิบายอย่างอดทนว่า “ความแตกต่างก็คือ ห้องพนันระดับต่ำสุด ไม่แตกต่างจากการประมูลราคาสูงในพื้นที่การพนันระดับต่ำ แต่ห้องพนันระดับสูงสุด เคยมีการบันทึกราคาหินหยาบคร่าวๆที่สูงเสียดฟ้า มุ่งไปที่มูลค่าของหินหยาบสุดยอดดาบสามเล่มนั้น
เฉินเป่ยหลังจากฟังพนักงานสาวสวยอธิบายแล้ว พยักหน้า ตรงไปที่ห้องพนันรับสูงสุด เตรียมจะตรงเข้าไป
พนักงานสาวสวยเห็นแล้ว ขวางเฉินเป่ยไว้ ประเมินการแต่งกายของเฉินเป่ย เสื้อผ้าไม่เป็นระเบียบ เลอะเทอะ แตกต่างจากแขกวีไอพีที่เข้าออกของที่นี่ แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง ทำให้พนักงานสาวสวยเริ่มสงสัยว่า เฉินเป่ยแอบเข้ามาหรือเปล่า
“มีอะไรเหรอ” เฉินเป่ยเห็นพนักงานสาวสวยขวางตัวเองไว้ ถามอย่างสงสัย
พนักงานสาวสวยยิ้มแล้วอธิบายว่า “คุณสุภาพบุรุษ ถ้ามาที่นี่เป็นครั้งแรก ฉันขอแนะนำคุณไปที่ห้องพนันระดับต่ำสุดก่อนจะดีกว่า”
เฉินเป่ยมองไปที่พนักงานสาวสวย ถึงเข้าใจและรู้สึกตลกเล็กน้อย เขามองพนักงานสาวสวย แล้วยิ้มจางๆ “ไม่เป็นไร สถานที่เช่นนี้ฉันไม่รู้ว่าฉันเคยมาที่นี่กี่ครั้งแล้ว”
พูดจบ เฉินเป่ยก็ก้าวเข้าไปที่ห้องพนันระดับสูงสุด
จู่ๆพนักงานสาวสวยคนนั้นก็ถูกเฉินเป่ยทิ้งไว้ตรงนั้น ใบหน้าสวยๆตะลึง หลังจากนั้นไม่นาน ความโกรธปรากฏบนใบหน้าที่สวยงามของเธอ
เฉินเป่ยคิดว่าตัวเองถูกเสมอ ไม่ได้ใส่ใจกับคำพูดของตัวเองเลย เป็นผู้ชายที่ไม่สามารถแยกระดับของห้องพนันระดับสูงต่ำได้ แล้วยังกล้าคุยว่าที่แบบนี้เคยมาแล้วหลายครั้ง คำพูดนี้ ใครจะไปเชื่อ