สายเปย์เบอร์หนึ่ง - ตอนที่ 423

บทที่423 ชนเผ่าเลือดที่กำเริบเสิบสาน!

“เจ้าหน้าที่เทคนิค หาสาเหตุขัดข้องออกมาได้รึยัง?”

นายพลระดับสูงหันหน้ามองทางเจ้าหน้าที่เทคนิคผู้หนึ่ง เอ่ยปากถามขึ้น

ขีปนาวุธติดตามใหม่ล่าสุดที่ราคาหลายสิบล้านดอลลาร์ ไม่ได้โจมตีเครื่องบินรบแบบที่วาดหวังไว้ ทว่าภายใต้สายตาของมวลชนที่จับจ้องอยู่ ยังวาดรูปหัวใจขึ้นมาที่กลางอากาศ นี่คือการเยาะเย้ยระดับไหนกัน ความจริงที่ไร้เสียงนี้ ทำให้ทั้งในห้องสังเกตการณ์และควบคุมเงียบกริบ ไม่มีใครกล้าเอ่ยปาก ในห้องสังเกตการณ์และควบคุมมีไฟโกรธของคนหนึ่ง ตั้งแต่ต้นจนจบไม่เลือนหาย ทว่ากลับยิ่งลุกไหม้ยิ่งร้อนแรง

บนหน้าจออิเล็กทรอนิกส์ ขีปนาวุธติดตามลูกนั้นวาดหัวใจอยู่ไม่เลิก หัวใจของผู้คนมากมายสั่นสะเทือน ก่อนหน้านี้ไม่มีใครนึกถึงว่าจะมีอิทธิพลลึกลับกลุ่มหนึ่งพยายามบุกรุกเข้าประเทศมากะทันหัน ทั้งยังกระตุ้นความวุ่นวายมากขนาดนั้นออกมาด้วย ทำให้อังกฤษเสียหายไปหลายสิบล้านตรงๆ โดยเฉพาะเดิมทีไม่ได้รับสิ่งใดมาเลย สลายหายไปทั้งหมด

แม้กระทั่งในการสู้รบครั้งนี้ ศักดิ์ศรีของอังกฤษถูกเครื่องบินรบสีดำลำหนึ่งบดขยี้อย่างแรง ใกล้จะไม่เหลือศักดิ์ศรีสักนิดเลย

กองทัพอากาศอังกฤษที่น่าเกรงขามมีชื่อเสียงที่ต่างประเทศ คาดไม่ถึงภายในการรบทางอากาศครั้งหนึ่ง กลับตกเป็นเบี้ยล่างโดยสิ้นเชิง โดนบดขยี้ในทุกด้าน การเกิดขึ้นของทุกอย่างนี้ ไม่มีความสงสัยใดๆ เลยสักนิด

เครื่องบินรบสีดำลำนั้น นำพาเครื่องบินรบสง่างามหลายลำมาควบคุมอยู่ในมือได้อย่างง่ายดาย คงอีกไม่นานเท่าไร มีความเป็นไปได้มากว่าเรื่องนี้จะแพร่ไปทั้งฐานทัพ

“รายงานครับ พวกเราค้นหาสาเหตุของความขัดข้องได้แล้วครับ!” นายทหารคนหนึ่งลุกขึ้นยืนทันที พูดรายงาน

“สรุปมันเกิดอะไรขึ้น?” นายพลระดับสูงท่านนั้นสีหน้าแข็งทื่อ รีบสอบถามทันที

“พวกเราพึ่งพบว่าก่อนหน้าครึ่งนาที ข้อมูลภายในขีปนาวุธได้รับการเปลี่ยนแปลงแล้วครับ วงโคจรการเคลื่อนที่ของขีปนาวุธถูกคนออกแบบให้กลายเป็นรูปหัวใจแล้วครับ” นายทหารคนหนึ่งพูดขึ้น

“หาออกมาได้ไหมว่าใครเป็นคนทำ?” ดวงตานายพลระดับสูงมีความหมายดุเดือดแวบผ่าน ถามไป

“ไม่ครับ แต่พวกเรากำลังหาไปยังที่อยู่ไอพีของคนนั้นดูครับ” นายทหารคนนั้นตอบกลับ

“หาออกมา ถึงแม้มันจะหนีไปสุดขอบฟ้า ฉันก็ไม่ปล่อยมันไปแน่!” นายพลระดับสูงเอ่ยปากอย่างหนาวเหน็บ น้ำเสียงเผยแรงอาฆาตเย็นยะเยือก

และเขาพึ่งพูดจบ ลูกน้องคนนั้นกลับเผยสีหน้าที่ดูแย่ออกมากะทันหัน

“มีอะไร?”

“สถานะของคนนั้นพิเศษอยู่บ้าง…” ลูกน้องคนนั้นเอ่ยปากอย่างลังเล บนหน้าปรากฏสีหน้าที่ดิ้นรนขึ้น

“พูดมาตามตรง สรุปเขาเป็นใคร”

“ที่อยู่ไอพีแสดงมาว่าคนที่ทำเรื่องพวกนี้ มาจากตำหนักหลิวหลีของเทพธิดาแห่งภูมิปัญญาครับ” ลูกน้องคนนั้นบอกไป

“ซู่!”

ทั้งหมดในเหตุการณ์เงียบกริบ ต่อให้เป็นนายพลระดับสูงท่านนั้น พอได้ยินคำว่าเทพธิดาแห่งภูมิปัญญาเข้า ทั่วทั้งตัวก็สั่นอย่างควบคุมไม่อยู่ ลูกตาหดลงเท่าเข็ม

อุณหภูมิทั้งภายในห้องสังเกตการณ์และควบคุมลดลงอย่างรวดเร็วเฉียบพลัน

นายพลระดับสูงสั่นสะเทือนทั้งตัว เขาก้าวเท้าออกมาอย่างไม่ลังเลสักนิด ร่างกายสั่นไหว

“ปึง!”

นายพลระดับสูงก้าวเท้าออก มวลชนน้อยมากที่มีใครมองการกระทำของเขาชัดแจ้ง ได้แต่มองเห็นภาพวืดเพียงเท่านั้น แวบผ่านจากตรงหน้าพวกเขาอย่างฉับพลัน

ภาพตรงหน้าของทุกคนพร่ามัว นายพลระดับสูงปรากฏตัวด้านหน้าของนายทหารคนนั้นแล้ว

และเวลานี้ นายพลระดับสูงยกคอเสื้อของนายทหารคนนั้นขึ้นมา ถลึงดวงตาใส่นายทหารคนนั้นแบบตาไม่กะพริบ

ในตาของเขาเหลือเพียงความหมายที่หนาวเหน็บไร้จุดสิ้นสุด ราวกับจะกลายเป็นคมมีดแหลมเล่มหนึ่ง บนตัวของเขามีออร่าที่ยิ่งใหญ่เกรียงไกร ทำให้นายทหารคนนั้นไม่กล้าสบสายตาของเขาตรงๆ สักเท่าไร

“นายรู้ไหมว่านายกำลังพูดอะไรอยู่!” เขายืนอยู่ด้านหน้าของนายทหารคนนั้น สอบถามอย่างเย็นชา

นายทหารคนนั้นจิตใจสั่นเทา เขานึกไม่ถึงว่าตนเองเพียงแค่หาที่อยู่ของไอพีนั้นออกมาเอง กลับกระตุ้นไฟโกรธมหาศาลเบื้องบนของตนเองขึ้น

“ที่กองทัพอากาศ แต่ละประโยคที่นายพูดเมื่อกี้นี้ ต้องรับผิดชอบทั้งหมด!” นายพลระดับสูงเอ่ยปากอย่างเย็นชา ในแววตาเปล่งประกายแสงที่เย็นเฉียบ

แต่ละประโยคของเขาดังก้องอยู่ในห้องสังเกตการณ์และควบคุม เขาไม่เพียงพูดให้นายทหารคนนั้นได้ยิน ยังพูดแจ้งเตือนกับทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์ด้วย

เทพธิดาแห่งภูมิปัญญา เดิมทีเป็นบุคคลที่ไม่สามารถนำมาล้อเล่นได้ และตอนที่นายทหารคนนั้นพูดออกมา ในที่สุดเขาก็ลนลานแล้ว

ถึงแม้ราชาหลงจะสั่นสะเทือนที่ต่างประเทศ ยิ่งเคยมีวีรกรรมเกริกก้องที่สนั่นโลกนี้หลายครั้ง แต่ที่ยุโรป อิทธิพลของเฉินเป่ยกว้างขวางลึกซึ้งและยาวไกลได้ไม่เท่าที่มาจากเทพธิดาแห่งภูมิปัญญา

ตำแหน่งของเทพธิดาแห่งภูมิปัญญาอยู่ที่ยุโรปพิเศษอย่างมาก ถึงแม้เธอจะเป็นผู้หญิงคนหนึ่ง แต่ลักษณะของเธอเรียกได้ว่าปีศาจ เกือบจะฉลาดหลักแหลมดุจปีศาจที่สติปัญญาสูงล้ำ ไม่รู้ทำให้บุคคลที่โอ้อวดตนเองเป็นอัจฉริยะนับไม่ถ้วนทิ้งห่างกันจนไม่เห็นฝุ่น มืดสลัวหมดราศี

แม้แต่เสาเอกความศรัทธาของยุโรป สังฆราชยุโรป ต่างก็เคารพต่อเทพธิดาแห่งภูมิปัญญามากๆ ด้วย

เทพธิดาแห่งภูมิปัญญาไม่เพียงมีสถานะเรืองอำนาจ เบื้องหลังครอบครัวของเธอเพียงพอที่จะทำให้คนธรรมดาพยายามต่อสู้ทั้งชีวิต ยังยากจะตามทัน

เทพธิดาแห่งภูมิปัญญาโม่ถีซือ ตั้งแต่เธอเกิดมา ก็เป็นเจ้าหญิงของประเทศหนึ่งในยุโรป ยิ่งไม่ต้องพูดถึงว่าต่อมาโม่ถีซือแสดงคุณสมบัติทางสติปัญญาร้ายกาจที่เกินกว่าคนทั่วไปออกมาให้เห็น ผุดขึ้นมาแต่ละขั้น สุดท้ายกลายเป็นเทพธิดาแห่งภูมิปัญญาที่คนมากมายเคารพเลื่อมใส

จนมาถึงปัจจุบันนี้ ชื่อจริงของเทพธิดาแห่งภูมิปัญญา โม่ถีซือ กลับถูกคนพูดถึงน้อยมาก เพราะสำหรับหลายๆ คนนั้น การเรียกชื่อของโม่ถีซือโดยตรง ความจริงเป็นเรื่องที่เสียมารยาทเหลือเกิน

นั่นเหมือนจะเป็นการดูหมิ่นต่อเทพธิดาแห่งภูมิปัญญาที่ยิ่งใหญ่

และตอนนี้ คาดไม่ถึงนายทหารคนนี้บอกว่านี่คือสิ่งที่เทพธิดาแห่งภูมิปัญญาทำ

นี่คือการใส่ร้ายชัดๆ

นายทหารคนนั้นเหมือนลูกนกที่ถูกเหยี่ยวจับไว้ ถูกยกขึ้นอย่างง่ายดาย ทำให้เขาถึงแม้ใช้ชีวิตในกองทหาร ครอบครองพลังที่ดุจเหล็กกล้า แต่ภายใต้ออร่าที่น่ากลัวของนายพลระดับสูงคนนั้น ยังคงแขนขาอ่อนแรงอยู่บ้าง

สีหน้าของนายทหารคนนั้นซีดขาวเล็กน้อย กลับไม่ได้เปลี่ยนคำพูด ในแววตาเผยความแน่วแน่ เอ่ยปากบอกอย่างเด็ดเดี่ยว “ผมไม่ได้ทำผิดพลาดครับ ที่อยู่ไอพีมาจากตำหนักหลิวหลีจริง ถ้าท่านไม่เชื่อ สามารถดูได้ด้วยตนเอง ต่อให้เอาคนอื่นเข้ามาค้นหา ก็ได้ผลลัพธ์แบบเดียวกันครับ!”

นายพลระดับสูงท่านนั้นสีหน้านิ่งค้าง เหมือนว่าท่าทีที่แน่วแน่ของนายทหารคนนั้นทำให้สีหน้าของเขาอ่อนโยนลงหน่อย เขาจ้องมองนายทหารคนนั้นอยู่ ผ่านไปสักครู่หนึ่ง ค่อยๆ ถามว่า “นายกล้า…ยืนยันมั้ย?”

“ผมกล้ายืนยันครับ” พอนายทหารคนนั้นกัดฟัน ถือโอกาสตัดสินใจอย่างเด็ดขาด เขาชัดเจนในคำพูดประโยคนี้มาก ว่าความรับผิดชอบทั้งหมดที่เขาแบกไว้คืออะไร ถ้าเกิดความผิดพลาดแล้ว โดนเทพธิดาแห่งภูมิปัญญาที่ไม่รู้อะไรเลยรับรู้เข้า อย่างนั้นความรับผิดชอบใหญ่ทุกอย่างล้วนต้องเป็นเขาที่มารับผิดชอบ

แต่เขาไม่มีทางเลือกอื่น นายพลระดับสูงสอบถามเขามาขนาดนี้ ตัวเขาเองคงไม่พูดเรื่องแบบนี้ที่ตนเองไม่มีความมั่นใจออกไปหรอก

ทันใดนั้น มือของนายพลระดับสูงดึงคอเสื้อของเขาไว้ปล่อยออก ค่อยๆ ลูบรอยยับบนคอเสื้อของเขาให้เรียบ หันหน้ามองทางหน้าจออิเล็กทรอนิกส์ที่บนคอมพิวเตอร์ของเขา

ในหน้าจอคอมพิวเตอร์ ในแผนที่แสดงที่อยู่หนึ่งออกมา เขากวาดตามองแวบหนึ่ง ดวงตาทั้งคู่หดทันใด

แวบเดียวเขาก็มองออกแล้ว นั่นเป็นที่ตั้งของตำหนักหลิวหลีจริงด้วย

ในเวลานี้เอง นายทหารคนหนึ่งที่พึ่งได้รับสายโทรศัพท์วางสายโทรศัพท์ลง ลุกขึ้นทันใด รายงานต่อนายพลระดับสูง “เมื่อสักครู่ได้รับข่าวมาครับ หนึ่งนาทีก่อนอังกฤษได้รับการแจ้งเตือนของตำหนักหลิวหลีมาแล้วครับ ภายในสิบห้าวันให้พวกเราอังกฤษไม่ต้องใช้กำลังใดๆ ทางการทหาร และกำลังตำรวจใดๆ ด้วยครับ……นี่คือ เทพธิดาแห่งภูมิปัญญาเตือนมาด้วยเจตนาดีครับ!”

“ข่าว?” นายพลระดับสูงสีหน้าเปลี่ยนฉับพลัน

“รัฐมนตรีโทรศัพท์มาแจ้งด้วยตนเองครับ!”

และมีเสียงโทรศัพท์หนึ่งดังขึ้นอย่างเร่งด่วน

“กริ๊งๆๆ!”

ในห้องสังเกตการณ์และควบคุม หน้าจออิเล็กทรอนิกส์ขนาดใหญ่แต่ละจอดับลงกะทันหัน คอมพิวเตอร์ทั้งหมดในห้องสังเกตการณ์และควบคุมจอดำทั้งหมด

“เกิดเรื่องอะไรขึ้น?” ถึงแม้ว่าภายนอกของนายพลระดับสูงจะพยายามแสร้งสงบนิ่ง แต่เขารู้อยู่แก่ใจตั้งแต่แรก ตอนได้ยินเสียงกริ่งโทรศัพท์ที่ในห้องสังเกตการณ์และควบคุมดังติดกันไม่หยุด จิตใจของเขาสั่นเทาอย่างบ้าคลั่ง

การแจ้งเตือนขององค์กรสารพัดแห่ง จากสารพัดช่องทางที่มาโทรเข้ามาแล้ว ใกล้จะทำเอาโทรศัพท์ในห้องสังเกตการณ์และควบคุมระเบิดหมดแล้ว

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง…โทรศัพท์ในห้องสังเกตการณ์และควบคุมถูกบุกรุกแฮ็กได้สำเร็จ

ทุกอย่างนี้ช่างไวเหลือเกิน ทำให้เขาไม่ได้เตรียมตัวสักนิด

นายพลระดับสูงสั่นเทาไปทั่วตัว เขาสีหน้าดูแย่ ไม่ได้ไปรับโทรศัพท์สักเครื่อง มือทั้งคู่กุมหมัดแน่น

ผ่านไปตั้งนาน เขาหย่อนก้นนั่งลงบนเก้าอี้ ค่อยๆ ปล่อยมือออก อ่อนยวบอย่างหมดแรงอยู่บนเก้าอี้ ดูขึ้นมา จิตใจหงอยเหงาเศร้าซึมมาก

“ค้นหาเครื่องบินรบสีดำลำนั้น ห้ามระบบทุกอย่างเข้าโจมตี ทำได้แค่ดำเนินการตรวจตราและควบคุม”

เขาผ่านไปสักพักหนึ่ง ถึงตอบสนองเข้ามาแล้ว ทุกอย่างนี้ล้วนเป็นเพราะเครื่องบินรบสีดำลำนั้น

ถ้าไม่ใช่อิทธิพลลึกลับกลุ่มนั้น เทพธิดาแห่งภูมิปัญญาจะลงมือได้อย่างไรกัน?

นายพลระดับสูงคิดไปคิดมา เขาก็ยังคิดไม่ออก สรุปเป็นอิทธิพลกลุ่มไหนกัน สามารถทำให้เทพธิดาแห่งภูมิปัญญาลงมือเพื่อเขาได้อย่างคาดไม่ถึง

เรื่องแปลกประหลาดไม่เคยได้ยินมาก่อน

ผ่านไปครึ่งชั่วโมงเต็มๆ นายพลระดับสูงท่านนี้ถึงผ่อนคลายลง ลุกขึ้นยืนช้าๆ

และเขาพึ่งลุกขึ้น นายทหารคนหนึ่งก็นำเอกสารฉบับหนึ่งยื่นไปในมือของเขาแล้ว

“ตามที่นำข้อมูลจำนวนมากมาเปรียบเทียบ พวกเรายืนยันได้ว่าเครื่องบินรบลำนี้เป็นของกองทหารหลงครับ!”

“กองทหารหลง!”

ไม่ง่ายที่นายพลระดับสูงท่านนั้นจะผ่อนคลายลงมา ได้ยินคำพูดของนายทหารคนนี้เข้า ทันใดนั้นเบิกดวงตาโต ตาทั้งสองมืดหม่น ชั่วขณะนั้นหย่อนก้นลง นั่งบนเก้าอี้อย่างหงอยเหงาเศร้าซึมอย่างยิ่ง

“เป็นไปได้ยังไง…เป็นกองทหารหลง……”

คำพูดประโยคนี้ลอยเข้าในหูเขา ทำให้ทั่วทั้งสมองเขาระเบิดดัง ว่างเปล่าไป

เขามึนงงไปหมดแล้ว สีหน้าของเขาตื่นตระหนกอย่างหาที่เปรียบไม่ได้ เมื่อสักครู่เทพธิดาแห่งภูมิปัญญาลงมือ ทำให้หัวใจของเขารับไม่ไหวอยู่บ้าง ผลปรากฏว่าตอนนี้เขาพึ่งได้รู้ถึงอิทธิพลลึกลับกลุ่มนั้น คาดไม่ถึงเป็นกองทหารหลง

ความจริงพอเรื่องนี้เปิดเผยออกมา ในใจของเขาเกิดการปั่นป่วนอย่างหนักหน่วง ทำให้เขายากจะสงบ

กองทหารหลงมาถึงที่อังกฤษอย่างคาดไม่ถึง

กองทหารหลง พวกเขาอยากทำอะไร

นายพลระดับสูงสีหน้าซีดเผือด ความจริงทุกอย่างนี้ช่างดูเพ้อฝันเหลือเกิน นี่พึ่งผ่านไปนานแค่ไหนกัน ยังได้รับข่าวฉับพลันสองเรื่อง ทำให้เดิมทีเขาหายใจไม่สะดวก