สูตรโกงฉบับเด็กเรียน - ตอนที่ 85 พลิกสถานการณ์

ตอนที่ 85 พลิกสถานการณ์

ตอนนี้ทั้งห้องทดลองตกอยู่ในบรรยากาศสิ้นหวังและโศกเศร้า

ทันใดนั้นก็มีเสียงอันแผ่วเบาดังเล้ดลอดขึ้นมา “บางที… เราอาจจะยังมีโอกาสอยู่”

ทุกคนหันกลับมาและพบว่าคนที่พูดคือไป๋เยี่ย ผมเผ้าของเขายุ่งเหยิงและเสื้อผ้าก็ยับยู่ยี่ มองปราดเดียวก็รู้แล้วว่าเขาน่าจะไม่ได้พักผ่อนมาหลายวันแล้ว

ทุกคนถอนหายใจพร้อมกัน ไป๋เยี่ยเป็นคนที่มีความสามารถมากจริงๆ เขาเปลี่ยนความคิดและมุมมองของทุกคนที่มีต่อเขาได้ภายในระยะเวลาแค่เดือนเดียว และบทความที่เขาส่งไปให้วารสาร ‘เซลล์’ ก็ทำให้พวกเขายิ่งเห็นคุณค่าในตัวไป๋เยี่ย มันเป็นงานวิจัยที่ดีมากจริงๆ

ทุกคนมองข้ามสารอาร์เทแอนนิวอินเชิงซ้อนมาโดยตลอด ในขณะที่ไป๋เยี่ยเป็นคนค้นคว้าจนค้นพบว่ามันคือสารอะไร

ช่างน่าสงสารเสียจริง…

เสียดายคนเก่งๆ แบบเขา เขาควรจะมีอนาคตที่ดีกว่านี้!

ถูโยวมองไป๋เยี่ยด้วยความสงสัยว่าเขาต้องการสื่ออะไร แค่เด็กฝึกงานอย่างเขาจะไปเปลี่ยนอะไรได้

มันเหมือนกับมดตัวหนึ่งกำลังช่วยช้างทั้งโขลงย้ายภูเขาก็มิปาน

ไป๋เยี่ยครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะเงยหน้ามองถูโยวด้วยแววตาอันแน่วแน่ แล้วจึงเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่แฝงด้วยความลังเลเล็กน้อย “ผมขอเวลาสักสิบนาที”

ถูโยวมองสมาชิกที่นิ่งเงียบ ไม่มีใครรู้ว่าไป๋เยี่ยคิดจะทำอะไร เธอเห็นดังนั้นก็ถอนหายใจออกมาอีกครั้งก่อนจะพยักหน้าตกลง

ไป๋เยี่ยฉายภาพโครงร่างบทความของเขาบนจอโน้ตบุ๊กของเขาไปยังหน้าจอขนาดใหญ่

เขาคว้าไมโครโฟนขึ้นพูด “ผมรู้สึกเป็นเกียรติที่ได้มาอยู่ที่นี่และใช้เวลาในเดือนนี้ร่วมกับทุกคน ผมได้อะไรจากที่นี่เยอะเลยครับ!”

“เอาละ ผมจะไม่พูดเรื่องไร้สาระแล้ว ผมมีสองรื่องที่อยากพูดถึง เรื่องที่หนึ่งคือสารอาร์เทแอนนิวอินเชิงซ้อน และเรื่องที่สองก็คือสารโพลีคาร์บอกซิลิกอาร์เทแอนนิวอินชนิดเปลี่ยนแปลงได้”

ทันทีที่ไป๋เยี่ยพูดจบ ทุกคนรวมถึงถูโยวก็เงยหน้าขึ้นพร้อมกันและเพ่งความสนใจไปที่ไป๋เยี่ย

คนอื่นๆ ต่างเคยได้ยินเรื่องสารอาร์เทแอนนิวอินเชิงซ้อนมาตั้งแต่สัปดาห์ก่อนแล้ว แต่พวกเขายังไม่เคยได้ยินเรื่องสารโพลีคาร์บอกซิลิกอาร์เทแอนนิวอินเลย หรือว่านี่จะเป็นอาร์เทแอนนิวอินชนิดใหม่อีกหนึ่งชนิด!

ถูโยวขมวดคิ้วมองไป๋เยี่ยด้วยความสงสัย เพราะเธอไม่เคยได้ยินชื่อสารสองชนิดนี้มาก่อนเลย

ไป๋เยี่ยจึงค่อยๆ บรรยายถึงสิ่งที่เขาได้ค้นพบในช่วงที่ผ่านมา

เขาค้นพบการมีอยู่ของสารอาร์เทแอนนิวอินเชิงซ้อนจากการศึกษาข้อมูลจำนวนมากที่ถูกเก็บสะสมไว้เป็นเวลา 15 ปีตั้งแต่ปี 2001 ถึง 2015

หลังจากที่เขาได้พูดคุยแลกเปลี่ยนกับยอดปรมาจารย์และอาจารย์ด้านการแพทย์แผนจีน รวมถึงทดลองนำยาต้มไป๋หู่มาผสมกับยาต้มกุ้ยจือ และนำอาร์เทแอนนิวอินเชิงซ้อนมาทำปฏิกิริยากับกรดนิวคลีอิกจนเกิดเป็นสารโพลีคาร์บอกซิลิกอาร์เทแอนนิวอินชนิดเปลี่ยนแปลงได้ขึ้น

ทันใดนั้น!

ทุกคนก็ต้องตกตะลึง

เป็นไปได้ด้วยเหรอ

คาริสอดสงสัยไม่ได้ “จริงเหรอ”

เดซี่เบิกตากว้างและมองดูเด็กหนุ่มบนเวทีด้วยสายตาที่ไม่อยากจะเชื่อว่าทุกสิ่งที่เขาพูดนั้นเป็นความจริง

ทุกสายตาอันเปี่ยมไปด้วยความคาดหวังจับจ้องไปที่ไป๋เยี่ย พวกเขาหวังจริงๆ ว่าสิ่งที่ไป๋เยี่ยพูดจะเป็นความจริง แม้ว่าพวกเขาจะรู้สึกโง่เง่าที่ต้องหันมาเชื่อคำพูดของเด็กฝึกงานคนหนึ่งก็ตาม

แต่ตอนนี้ พวกเขาไร้ซึ่งเสาหลักใดๆ แล้ว

ถูโยวลองอ่านโครงร่างบทความของไป๋เยี่ยและพบว่ามันคล้ายกับสิ่งที่เธอเคยศึกษามาก

ทันทีที่ไป๋เยี่ยยื่นบทความเรื่องสารอาร์เทแอนนิวอินเชิงซ้อนพร้อมกับแนบภาพโครงสร้างโมเลกุลต่างๆ ให้ถูโยวลองอ่าน จู่ๆ แสงสว่างก็ปรากฏขึ้นในหัวของถูโยว!

สิ่งนี้นี่เอง!

สิ่งที่ฉันมองข้ามมาโดยตลอด

เธอเห็นโมเลกุลนี้มานับหลายครั้งแต่ก็มองข้ามมันไปทุกๆ ครั้ง ปรากฏว่าเป็นสารนี้นี่เองที่กระตุ้นปฏิกิริยาการเกิดสารโพลีคาร์บอกซิลิกอาร์เทแอนนิวอินชนิดเปลี่ยนแปลงได้ซึ่งมีความทนทานต่ออุณหภูมิที่สูง และปัจจัยทางกายภาพและเคมีอื่นๆ ได้

อาร์เทแอนนิวอินจึงเป็นสารที่มีข้อจำกัดน้อยและง่ายต่อการพัฒนาต่อไป!

ถูโยวยิ่งคิดก็ยิ่งตื่นเต้น!

อย่างไรก็ตาม เธอคิดว่าตอนนี้เธอยังดีใจเร็วไปหน่อย…แม้ว่าเธอจะพยายามมองให้ดีแล้ว แต่ก็ยังคงประเมินไป๋เยี่ยต่ำเกินไปมาก!

คนรุ่นหลังย่อมสร้างผลกระทบได้มากกว่า!

ถูโยวหยิบขวดยาออกมาจากกระเป๋าเสื้อและกลืนเม็ดยาหนึ่งเม็ดลงไป ใช่แล้ว มันคือไนโตรกลีเซอรีน

เธอคิดในใจ อย่ากังวลไปเลย! อย่าตื่นเต้น! ไหนๆ ก็อายุปูนนี้แล้ว…

ไป๋เยี่ยอธิบายว่าอู่อวิ้นลิ่วชี่ของแต่ละปีจะแตกต่างกัน…ต้องเปลี่ยนยาที่ใช้

เดิมทีถูโยวคิดว่ามันค่อนข้างไร้สาระ แต่พอคิดดูดีๆ แล้ว การเปลี่ยนแปลงของสัตว์และพืชก็สัมพันธ์กับสภาพอากาศตามฤดูกาลจริงๆ

ถ้ายาตัวหนึ่งใช้ได้ผลปีนี้แต่ไม่ใช่กับปีหน้า แปลว่าเกิดภาวะดื้อยาขึ้นใช่หรือไม่ เป็นไปได้ไหมว่าร่างกายของสัตว์ก็มีการเปลี่ยนแปลงตามไปด้วย

ทั้งสาเหตุและผลลัพธ์ของการเปลี่ยนแปลงนี้ดูจะไม่มีแนวทางอะไรบ่งชี้เลย หากจะบอกว่าเรื่องไหนเป็นเรื่องที่ซับซ้อนที่สุดก็คงไม่พ้นเรื่องนี้

ถูโยวถึงกับพูดไม่ออกเมื่อได้ดูกระบวนการทดลองในสัตว์ที่ไป๋เยี่ยทำ

มันเป็นเรื่องบังเอิญใช่ไหม

แต่จะโชคดีขนาดนี้ไม่ได้นะ

ทุกคนด้านล่างตกตะลึงกับภาพตรงหน้า!

มันเป็นไปได้จริงๆ ใช่ไหม

ไม่ใช่แค่เรื่องบังเอิญใช่ไหม

ในที่สุดทุกคนก็ได้เห็นแสงแห่งความหวังอันรำไรในช่วงเวลานี้ที่หลังของทุกคนกำลังจะชนฝา

ไป๋เยี่ยยังคงสับสนเล็กน้อย

ไป๋เยี่ยยิ้มแห้งๆ “เพราะฉะนั้นตอนนี้ผมเลยกำลังวิจัยเรื่องสารโพลีคาร์บอกซิลิกอาร์เทแอนนิวอินอยู่ครับ”

ไป๋เยี่ยนำเสนอพร้อมกับแสดงโครงสร้างโมเลกุลของสารดังกล่าว พร้อมทั้งจำลองกระบวนการการเกิดปฏิกิริยาต่อเชื้อมาลาเรียในร่างกายของมนุษย์…

กระบวนการนี้กินเวลานานเกินครึ่งชั่วโมงกว่าจะเกิดผล

ทุกคนสูดหายใจเข้าเต็มปอด มันยอดเยี่ยมมากจริงๆ!

น่าทึ่ง!

ทั้งวงการต้องสั่นคลอนแน่!

เด็กรุ่นใหม่ทำได้ขนาดนี้เลยเหรอ

ไม่ว่าใครก็สรรหาคำมาบรรยายไป๋เยี่ยไม่ได้ แถมยังอธิบายความรู้สึกที่มีต่อเขาในตอนนี้ไม่ได้ด้วย

พันหมื่นล้านความคิดหลอมรวมกันเป็นคำคำเดียว

เชี่ย โคตรสุด…

ไป๋เยี่ยหันมายิ้มให้ทุกคน “ขั้นตอนต่อไปเป็นหน้าที่ของพวกคุณแล้วครับ!”

คำพูดของไป๋เยี่ยทำให้ทุกคนผงะ

พวกเราเนี่ยนะ

หมายความว่าไง

แปลว่าคุณคำนวณผลลัพธ์ออกมาหมดแล้ว แต่ให้พวกเราเป็นคนวิจัยต่อเหรอ

ทั้งห้องตกอยู่ในความเงียบอีกครั้ง

เงียบเสียจนได้ยินเสียงเข็มหล่น

แม้แต่ถูโยวยังตะลึงเลย ถือเป็นความสำเร็จอันทรงเกียรติจริงๆ

เขาคิดจะทำอะไรกันแน่

ไป๋เยี่ยรู้ว่าสารอาร์เทแอนนิวอินที่เขาพบนั้นเป็นสารเสถียร และนั่นคือสิ่งที่อยู่ในแผนการของ NCKKB แต่ถ้าถามว่าไป๋เยี่ยเข้าใจมันทั้งหมดหรือยัง

แน่นอนว่าไม่!

ยังมีประเด็นเบื้องหลังอื่นๆ ที่ไป๋เยี่ยยังอธิบายไม่ได้อยู่

กล่าวคือ ไป๋เยี่ยรู้จักสารอาร์เทแอนนิวอินเชิงซ้อนนี้มากแค่ไหน

เพราะฉะนั้นถ้าหากต้องการเจาะลึกสารชนิดนี้จริงๆ ก็จะพบว่างานวิจัยของไป๋เยี่ยยังมีช่องโหว่อยู่มาก!

ดังนั้นถ้าไป๋เยี่ยอยากจะไปได้ไกลกว่านี้ เขาจะต้องมีเครดิตเสียก่อน อย่างน้อยเขาก็เข้าไปเป็นเจ็ดอันดับแรกของคนที่ถูกคัดเลือกได้!

การค้นพบอาร์เทแอนนิวอินเชิงซ้อนนี้ทำให้ไป๋เยี่ยได้รับเครดิตเพิ่มขึ้นมากอย่างไม่น่าแปลกใจเลย

การขึ้นชื่อว่าเป็นผู้ค้นพบสารชนิดใหม่นี้จะว่าเป็นเรื่องสำคัญก็ใช่ แต่ก็ไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรขนาดนั้นเช่นกัน

เหมือนกับวัคซีนไข้ทรพิษที่ถูกกล่าวว่าคนงานหญิงในฟาร์มโคนมเป็นผู้ค้นพบ โดยมีเอ็ดเวิร์ด เจนเนอร์ บิดาแห่งศาสตร์วิทยาภูมิคุ้มกันสมัยใหม่เป็นผู้ส่งเสริมและค้นคว้าต่อ

ทว่าไป๋เยี่ยกลับคิดว่าตอนนี้ยังไม่ถึงเวลาสำหรับการส่งเสริมการค้นคว้าอาร์เทแอนนิวอินชนิดใหม่ หากจะต้องตกเป็นที่วิพากษ์วิจารณ์ เขาก็ยอมดำเนินการเบื้องหลังต่อไปก่อนดีกว่า

การค้นพบครั้งนี้จะต้องไม่สูญเปล่า! ยังมีสิ่งอื่นๆ อีกมากมายที่เขายังไม่ค้นพบ อาร์เทแอนนิวอินเชิงซ้อนนี้จึงเหมือนเป็นก้าวเล็กๆ ก้าวแรกเท่านั้น!

ถูโยวหันไปพูดกับไป๋เยี่ยด้วยน้ำเสียงจริงจัง “คุณรู้ไหมว่าคุณกำลังพูดถึงอะไร แล้วคุณรู้จักคุณสมบัติและผลข้างเคียงของสารชนิดนี้ดีแล้วเหรอ”

ไป๋เยี่ยพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม “ผมรู้ครับ ผมค้นพบสารชนิดนี้ได้ก็เพราะความช่วยเหลือจากทุกๆ คน ทุกคนให้คำแนะนำกับผม ทั้งคาริสและเดซี่…พวกเราสนิทกันมากแล้วครับ… ยังมีงานที่ทุกคนต้องร่วมมือกันรออยู่ข้างหน้าอีกนะครับ ทุกคนต้องร่วมมือกันทำโครงการอันยิ่งใหญ่นี้ให้สำเร็จ เพราะว่าผม…จะต้องไปจากที่นี่แล้ว คงจะช่วยพวกคุณไม่ได้อีกต่อไปแล้ว! เพราะฉะนั้นเกียรติยศนี้ย่อมเป็นเกียรติของทุกคนที่นี่ ไม่ใช่แค่ผมคนเดียวเท่านั้น!”

ทันทีที่ไป๋เยี่ยพูดจบ เสียงปรบมือเกรียวกราวก็ดังขึ้นตามมา!

ไป๋เยี่ยได้พิชิตใจของทุกคนที่นี่แล้ว!