หนึ่งกำเนิดสองสมบัติ : รักแสนหวานของมหาเศรษฐี - ตอนที่ 91

ตอนที่ 91 การสูญเสียการควบคุมของมู่หย่าเจ๋อ

ในที่นั่งคนขับมู่หย่าเจ๋อจับพวงมาลัยแน่นขณะที่เขามองไปข้างหน้าอย่างครุ่นคิด…

ฉากกลางคืนสว่างวาบที่หน้าต่างขณะที่เขาเร่งไป

หยุนซือซือคิดว่าหลี่หานหลินเป็นครูใหญ่ของโรงเรียนอนุบาลจึงถามเขาเกี่ยวกับชีวิตในโรงเรียนของโย่วโย่ว

“ครูใหญ่หลี่คะฉันเป็นแม่ที่แย่มากจริงๆ ฉันไม่รู้ว่าตอนที่โย่วโย่วอยู่โรงเรียน เป็นยังไงบ้างเขาทําให้คุณเดือดร้อนหรือเปล่าคะ?”

หลี่หานหลินแสดงรอยยิ้มที่สุภาพบนใบหน้า แต่ในใจเขากําลังจะร้องไห้

การแสดงนี้ยากขึ้นเรื่อย ๆ

เขาหันไปมองไปที่โย่วโย่ว เมื่อเห็นใบหน้าที่เขินอายของโย่วโย่ว ก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะเขาดูน่ารักเมื่อดวงตาที่สวยงามของเขาก่อตัวเป็นรูปพระจันทร์เสี้ยวจากความสนุกสนาน

“แม่ครับ ครูใหญ่หลี่เคยพูดว่าผมเป็นเด็กดีมากที่โรงเรียน” เขาแลบลิ้นออกมา

อันที่จริงเขามีความประพฤติดีและทั้งยังเป็นที่รู้จักอย่างมากในโรงเรียนอีกด้วย

เขาไม่เพียงแต่ฉลาดแต่ใบหน้าที่งดงามของเขาทําให้เขากลายเป็นองค์ชายในความอุดมคติของนักเรียนหญิงหลายคน

เด็กผู้หญิงที่อยากจับมือกับเขาต้องเข้าแถวตั้งแต่ประตูโรงเรียนจนถึงประตูห้องเรียนด้วยซ้ํา

แม้แต่คุณครูก็ยังชื่นชมในตัวเขา

เด็กผู้ชายในชั้นเรียนต่างก็ชื่นชมในตัวเขามากเช่นกัน

ทั้งสามคนคุยกันอย่างมีความสุขตลอดทาง

รถเบนท์ลีย์มาถึงและหยุดอยู่หน้า

ในตอนกลางคืนอากาศเริ่มหนาว

หยุนซือซื้อลงจากรถพร้อมกับอุ้มโย่วโย่ว ทั้งสองคนสั่นสะท้านเมื่อลมหนาวพัดผ่าน

โย่วโย่วเข้าไปในอ้อมกอดของแม่แน่นขึ้นและแอบมองไปที่หลี่หานหลิน ชายคนนั้นรีบเดินเข้ามาและคลุมพวกเขาด้วยเสื้อคลุมตัวนอก

หยุนซือซื้อไม่ทันได้กล่าวขอบคุณลําแสงสูงก็พุ่งเข้าใส่ทั้งสามคน

ไฟหน้าสว่างจ้าและได้ยินเสียงเครื่องยนต์ของรถสปอร์ตดังก้อง

บรื้น บรื้น บรื้น

ด้วยเสียงที่ละเสียง

ฟังดูเหมือนสิงโตที่กําลังขู่ว่าจะตะครุบและเขมือบพวกเขา

หยุนซือซื้อตื่นตระหนกและกอดโย่วโย่วแน่นมากขึ้น ขณะที่เธอป้องกันดวงตาจากแสงจ้า

ไฟหน้าสว่างมากจนเธอต้องหลับตา

หลี่หานหลินยังใช้มือบังไฟด้วยความรําคาญ

ให้ตายเถอะไฟหน้าของรถสปอร์ตคนนั้นมันสว่างเกินไปจนแทบทะลุตาคนได้

เขากําลังจะโจมตีไฟก็ปิดลง

เสียงเครื่องยนต์ของรถสปอร์ตก็เงียบลงเช่นกัน

ความสงบกลับคืนมาในยามค่ําคืน

ดวงตาที่พร่ามัวของหยุนซือซื้อค่อยๆฟื้น เธอจ้องมองไปที่รถ

รถสปอร์ตจอดรออยู่อย่างเงียบ ๆ ใต้เสาไฟไม่ไกลจากพวกเขานัก มันดูคล่องตัวและดูราคาแพง รถสปอร์ตเปิดประทุน บูกัตติ เวย์รอน สีเงิน

แต่เมื่อเธอเห็นชายหนุ่มรูปหล่อนั่งอยู่ที่เบาะคนขับเธอก็ตัวแข็งที่อทันที

มู่หย่าเจ๋อนั่งอยู่บนเบาะคนขับด้วยสีหน้าเศร้าหมองและถือบุหรี่ที่กําลังจะมอดลง ขี้เถ้าของมันตกลงบนพวงมาลัยอันหรูหราและปกคลุมด้วยเขม่าเป็นชั้น ๆ ราวกับว่าดวงตาของเขาถูกปกคลุมไปด้วยฝุ่น

เขานั่งนิ่งเหมือนเทพเจ้ากรีก ใบหน้าสวยของเขาแข็งที่อ โดยเฉพาะดวงตาที่ลึกล้ําราวกับเหว ที่อยากจะกลืนกินวิญญาณของผู้หญิงคนนี้ต่อหน้าเขา

ดวงตาของเขามีความบูดบึง แต่ความทิ้งตึงนี้เป็นสิ่งที่เขาไม่เข้าใจว่าทําไมถึงต้องเดือดเนื้อร้อนใจกับผู้หญิงคนนี้

เขา มู่หย่าเจ๋อ” สูญเสียการควบคุมตนเองกับผู้หญิงคนนี้มาตลอด

เขาไม่เข้าใจว่าทําไมถึงควบคุมตัวเองไม่อยู่ เขารู้เพียงว่ามีบางอย่างในใจของเขาถูกฉีกออกอย่างไร้ความปราณี