หนึ่งในใต้หล้า The Great Ruler - บทที่ 1490 มหาภัยพิบัติไร้ขอบเขต
“แสงเจดีย์มรณะ!”
รังสีมรณะพุ่งลงมาจากท้องฟ้าฉีกขาดมิติและกาลเวลาออกจากกัน เมื่อสิ้นเสียงมู่เฉิน ลำแสงก็ไปปรากฏเหนือร่างหมัวเฮอโยวแล้ว
ขณะที่รังสีมรณะพุ่งผ่าน แม้แต่คลื่นหลิงยังถูกลบออกไป ความสามารถในการทำลายล้างช่างน่ากลัวอย่างยิ่ง
ในเวลานี้หมัวเฮอโยวก็มีสีหน้าเคร่งเครียด เขารู้สึกว่าถูกคุกคามจริงจัง ทั่วสรรพางค์กายรู้สึกเจ็บแปลบไปหมด
ฮา
เขาหายใจเข้าลึกมือประสานเข้าด้วยกัน อึดใจกระแสคลื่นหลิงก็กวาดออกมาจากร่างกาย
“ระฆังมหาสวรรค์!”
เสียงดังก้องออกมาจากปากขณะที่รัศมีสีดำขาวรอบตัวเขาหมุนเวียนป่าเถื่อน ก่อนที่จะก่อร่างเป็นระฆังสีดำขาวขนาดใหญ่ล้อมรอบตัว
ระฆังครอบร่างหมัวเฮอโยวไว้ภายใน สร้างเกราะป้องกันที่ทรงพลังที่สุด
“นั่นคือระฆังมหาสวรรค์! หนึ่งในทักษะระดับเสินทงขั้นยอดเยี่ยมของเผ่าหมัวเฮอ” เมื่อผู้ชมภายนอกเจดีย์เห็นภาพนี้พวกเขาก็มีแววตาเคร่งขรึม พวกเขาบอกได้ว่าหมัวเฮอโยวถูกบีบให้อยู่ในสถานการณ์อันตรายเพียงใด ถึงกับต้องดึงทักษะนี้ออกมา
หลังจากบรรลุระดับเทียนจื้อจุนขั้นหลิงระยะปลาย พลังของมู่เฉินก็เพิ่มขึ้นอย่างเห็นได้ชัด
ที่สุดแล้วมู่เฉินมีการขยายคลื่นพลังของวิชาสามพิสุทธิ์ ตราบใดที่มีการเพิ่มพลังเพียงเล็กน้อยก็จะทำให้ความสามารถในการต่อสู้ของเขาเพิ่มขึ้นอย่างมาก
หมัวเฮอเทียนมีแววตามืดมน ส่วนผู้อาวุโสเผ่าหมัวเฮอมีอาการตกตะลึง พวกเขาไม่คาดคิดมาก่อนว่าหมัวเฮอโยวจะตกอยู่ในสถานการณ์เช่นนี้ทั้งที่เมื่อครู่เขาถือไพ่เหนือกว่า
ชี่!
ภายใต้สายตาที่จ้องมองมาทั้งหมด รังสีมรณะก็ยิงเข้าใส่ระฆังสีดำขาว การปะทะกันไม่เกิดเสียงใดๆ ขึ้น แต่ช่างน่าตกใจที่ระฆังค่อยๆ ถูกกัดกร่อนและสลายลงไป…
แม้ว่าคลื่นหลิงบนตัวระฆังจะพยายามสกัดกั้นไว้ แต่ทุกคนสามารถบอกได้ว่ารังสีดำก็ยังคงค่อยๆ กัดกินระฆังทีละน้อย
รังสีสีดำคล้ายกับฝูงมดนับไม่ถ้วนที่กระจายออกไปทุกทิศทาง จากนั้นไม่กี่นาทีระฆังก็เปลี่ยนเป็นสีดำสนิท…
ปัง!
เสียงลึกต่ำสะท้อนออกมา ระฆังแตกสลายกลายเป็นเถ้าถ่านพร้อมกับสีหน้าเขียวคล้ำของหมัวเฮอโยวเผยให้เห็นที่ข้างใต้
ฟิ้ว!
เมื่อขี้เถ้าสีดำปลิ่วว่อน รังสีสีดำที่เหลือก็พุ่งต่อเล็งไปที่กึ่งกลางคิ้วของหมัวเฮอโยว
รังสีดำรวดเร็วมาก แต่หมัวเฮอโยวก็ไม่ชักช้า เขาเอี้ยวตัวไปข้างหน้า รังสีสีดำก็ปัดผ่านใบหน้าเขาไป…
ชี่!
รอยเลือดสีดำปรากฏบนใบหน้าหมัวเฮอโยว แต่ที่ทำให้ใบหน้าของหมัวเฮอโยวเปลี่ยนไป เนื่องจากรอยเลือดสีดำนั้นราวกับพิษค่อยๆ แพร่กระจายและกัดกร่อนพลังชีวิตไป
วาบ!
หมัวเฮอโยวเหยียดมือเป็นใบมีดปัดเข้ากับใบหน้า เฉือนชิ้นเนื้อบนใบหน้าออกทันทีเพื่อหยุดการแพร่กระจาย
แต่เมื่อไม่มีชิ้นเนื้อบนใบหน้าซีกนี้ เลือดก็ไหลออกมาปกคลุมทำให้เขาดูน่าสะพรึงกลัวนัก
ภายนอกเจดีย์ทุกคนตกตะลึง พวกเขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าหมัวเฮอโยวจะตกอยู่ในสถานการณ์เช่นนี้ ทั้งที่ได้เปรียบมาก่อนหน้า
“ทำได้ดี!”
ฝูถูเฉวียนปรบมือสาสมใจ ดูท่าจะพอใจมากกับการโจมตีของมู่เฉิน
ชิงเหยี่ยนจิ้งก็ยิ้มแป้น นางรู้ว่าในเมื่อมู่เฉินกล้าสู้กับหมัวเฮอโยว เขาก็ต้องมีไพ่ตายเก็บอยู่ ด้วยสายตาของนางก็สามารถบอกได้ว่ามู่เฉินได้เตรียมการสำหรับความก้าวหน้านี้เอาไว้นานแล้ว รอแค่ใช้แรงกดดันจากหมัวเฮอโยวเพื่อย่นกระบวนการนั้น
ทว่านางรู้ดีว่าเร็วเกินไปที่จะดีใจเนื่องจากมู่เฉินได้ใช้วิชาเจดีย์แปดองค์แล้ว แต่สุดท้ายผลลัพธ์ที่เขาทำได้ก็คือหมัวเฮอโยวตกอยู่ในสถานการณ์ที่เลวร้าย แต่ไม่มีการสูญเสียใดๆ กับพลังในการต่อสู้…
เรื่องนี้ยังคงยากเกินไปสำหรับมู่เฉินที่จะเอาชนะจอมยุทธ์ขุมพลังเทียนจื้อจุนขั้นเซียนระยะปลาย ด้วยขอบเขตของขั้นหลิงระยะปลาย
บนท้องฟ้าหมัวเฮอโยวหมุนเวียนคลื่นหลิงบนใบหน้าเพื่อหยุดเลือด ดวงตาแดงฉานจ้องไปที่มู่เฉินอย่างเย็นชา เสียงแผดดังก้องออกมาจากลำคอ “มู่เฉิน แกกำลังรนหาที่ตาย!”
ยามนี้หมัวเฮอโยวเดือดดาลในใจ เขามีความคิดแค่จะแกล้งเหยื่อ ไม่เคยมองมู่เฉินเป็นศัตรูในระดับเดียวกัน แต่ใครจะรู้ว่าเขาจะตกอยู่ในสถานการณ์น่าอนาถเช่นนี้
จอมยุทธ์ขุมพลังเทียนจื้อจุนขั้นเซียนระยะปลายสุดมีใบหน้าครึ่งหนึ่งถูกฉีกออกจากฝีมือจอมยุทธ์ขุมพลังเทียนจื้อจุนขั้นหลิงระยะปลาย!
เขาจินตนาการได้เลยว่านี่จะเป็นเรื่องตลกในเผ่าหมัวเฮอไปอีกนานหลังจากเรื่องนี้จบลง
เผชิญหน้ากับความโกรธเกรี้ยวของหมัวเฮอโยว ท่าทางของมู่เฉินก็ยังคงสงบ แต่มีแววเสียดายผุดขึ้นในดวงตา ตอนแรกเขาคิดว่าวิชาเจดีย์แปดองค์จะเพียงพอ แต่ใครจะคาดคิดว่าหมัวเฮอโยวจะใจเด็ดหั่นใบหน้าออกครึ่งหนึ่งเพื่อหลีกเลี่ยงการกัดกร่อนของรังสีมรณะ
ครืนๆ!
เสียงคำรามดังกึกก้องขึ้นเรื่อยๆ มู่เฉินเห็นรอยแยกบนภูเขาแพร่ออกเร็วรี่พร้อมกับรัศมีลึกลับและอมตะพวยพุ่งออกมา
ร่างมหาเทพนิรันดร์กำลังจะปรากฏตัวในไม่ช้า
“ไอ้สารเลวอย่าฝันไปเลย ข้าไม่ปล่อยให้แกเสนอหน้าอยู่หรอก!” เสียงเยือกเย็นดังก้อง ดวงตาของหมัวเฮอโยวเปลี่ยนเป็นสีแดงขณะมองไปที่มู่เฉินด้วยจิตสังหารเข้มข้น
เมื่อเห็นท่าทางของหมัวเฮอโยว มู่เฉินก็หดดวงตาขณะที่ร่างกายเกร็งขึ้นเตรียมพร้อม
สายตาหมัวเฮอโยวน่าขนพองสยองเกล้าขณะมองมู่เฉินอย่างเลือดเย็น “อย่าคิดว่าเผ่าหมัวเฮอของข้าไม่มีวิทยายุทธระดับเสินทงขั้นสุดยอดในตำนานสามสิบหกกระบวนท่า!”
ตู้ม!
หมัวเฮอโยวกัดลิ้น พ่นเลือดออกมา จากนั้นคลื่นหลิงไม่มีที่สิ้นสุดก็ระเบิดออกจากร่าง ราวกับเมฆหนาแน่นปกคลุมสวรรค์และโลก
การเคลื่อนไหวที่น่าทึ่งกลืนกินทั่วบริเวณนี้ ทำให้โลกสั่นสะเทือนเลื่อนลั่น
เมื่อชิงเหยี่ยนจิ้งและฝูถูเฉวียนเห็นภาพนี้ก็หดดวงตาพร้อมกับฉายการแสดงออกที่ไม่น่าดู “นี่คือ…หนึ่งในวิทยายุทธระดับเสินทงขั้นสุดยอดในตำนานสามสิบหกกระบวนท่า มหาภัยพิบัติไร้ขอบเขตของเผ่าหมัวเฮอ!”
ทั้งสองแลกเปลี่ยนสายตากัน ความมืดครึ้มพลุ่งพล่าน หมัวเฮอโยวเจ็บแค้นจนไม่อาจอดกลั้นต่อไปได้อีกแล้ว
ครืนๆ!
กลุ่มเมฆเคลื่อนตัวในบริเวณนี้พร้อมกับความกดดันน่ากลัวที่แผ่ออกไป มู่เฉินฉายสีหน้าเคร่งเรียด ตัวเขามีข้อมูลบางอย่างเกี่ยวกับเผ่าหมัวเฮอและก็รู้ดีว่านี่น่าจะเป็นมหาภัยพิบัติไร้ขอบเขตหนึ่งในวิทยายุทธในตำนาน
“โง่เง่ามากที่ยั่วยุข้า” หมัวเฮอโยวยืนอหังการในมิติ แขนเสื้อกระพือไปในสายลมขณะที่จ้องมองมาที่มู่เฉิน
ตู้ม!
เหนือหมัวเฮอโยว เมฆสีดำสีขาวรวมตัวกันค่อยๆ ก่อตัวเป็นพายุทอร์นาโดสีดำขาวที่สอดประสานเสียงฟ้าร้อง สามารถทำลายทุกสิ่งที่กีดขวาง
“ทำลายมันซะ!”
หมัวเฮอโยวยิ้มเยาะขณะตราประทับเปลี่ยนไป มองเห็นพายุทอร์นาโดสีดำขาวเชื่อมต่อระหว่างสวรรค์และโลกซัดเข้าหามู่เฉิน
พื้นดินเบื้องล่างก็ถูกฉีกออกจากกัน
มู่เฉินเงยหน้าขึ้นมองพายุทอร์นาโด ใบหน้าก็กลับกลายเป็นมืดครึ้ม อึดใจเขาก็สูดหายใจเข้าลึกสุดปอด กระจกกระดูกปรากฏขึ้นในมือ
นี่คืออาวุธมหสวรรค์ขั้นยอดเยี่ยมชั้นเซียน—กระจกรวมเทพโบราณที่เขาได้มาจากตี้กุ่ย
เมื่อหมัวเฮอโยวเห็นกระจกก็รู้สึกเดือดดาลขึ้นอีกหลายส่วน นี่เป็นอาวุธที่เขาให้ตี้กุ่ยยืมเพื่อจัดการกับมู่เฉิน แต่ตอนนี้กลับถูกมู่เฉินนำมาใช้งานกับเขา
มู่เฉินไม่สนใจสายตาเย็นชาของหมัวเฮอโยว เขาโยนกระจกขึ้นไปเบาๆ จากนั้นก็เกิดการขยายขนาดออกไปอย่างรวดเร็ว
มู่เฉินประสานเข้าด้วยกัน มู่เฉินชุดดำและชุดขาวก็ปรากฏขึ้นข้างหลัง เสาพลังงานหลิงไร้ขอบเขตสามเสาทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้า
เสาแสงทั้งสามพุ่งเข้าไปในกระจก ปลดปล่อยความผันผวนที่น่ากลัว
เมื่อทุกคนเห็นภาพนี้ พวกเขาก็ส่ายหัว มู่เฉินซ่อนไพ่ตายไว้มากมายจริงๆ แต่น่าเสียดายที่แม้จะขยายกระจกรวมเทพโบราณได้ แต่ก็ยังไม่สามารถป้องกันการโจมตีของหมัวเฮอโยวได้
มู่เฉินก็ตระหนักถึงเรื่องนี้เช่นกัน เขาลังเลชั่วครู่ก่อนจะกระทืบเท้าลงไป
โฮก!
จังหวะที่ฝ่าเท้ากระแทกลงบนพื้น เสียงคำรามสั่นสะเทือนโลกาก็ดังขึ้นก่อนที่ทุกคนจะเห็นมังกรสีทองทะยานออกจากร่างมู่เฉินปลดปล่อยคลื่นหลิงที่น่าสะพรึงออกมา นี่เป็นมังกรแท้จริงที่อยู่ในระดับเทียนจื้อจุนขั้นเซียน!
มังกรอ้าปาก ลมหายใจมังกรทองพุ่งออกมาใส่กระจก
ด้วยพลังของมังกรแท้จริงนี้ พลังบรรจุลงไปภายในกระจกก็ถึงระดับที่น่ากลัว
ทว่ามู่เฉินไม่ได้หยุดเพียงเท่านี้ แขนเสื้อสะบัดวูบไหว
กีด!
เสียงร้องกังวานใสดังก้องพร้อมกับรัศมีสีทอง ทุกคนตกตะลึงอีกครั้งเมื่อหงส์ฟ้าแท้จริงขนาดใหญ่กระพือปีกบินฉวัดเฉวียนรอบร่างมู่เฉิน
นี่คือหงส์ฟ้าแท้จริงที่อยู่ในระดับเทียนจื้อจุนขั้นเซียนเช่นกัน!
คนที่อยู่นอกเจดีย์โกลาหลไปหมด ไม่มีใครคิดว่ามู่เฉินจะซ่อนมังกรแท้จริงและหงส์ฟ้าแท้จริงไว้ในร่างกายของตน นอกจากนี้พวกมันก็ไม่ใช่ภาพลวงตาแต่เป็นร่างจริง!
เมื่อหงส์ฟ้าแท้จริงเปล่งเสียงร้องสดใส ปีกก็กระพือขึ้นลงระเบิดรังสีสีทองมากมายออกมาพร้อมกับเพลิงหงส์ฟ้าไร้ขอบเขตยิงเข้าไปในกระจก
ฮึ่ม ฮึ่ม
พร้อมกับพลังที่น่าสะพรึงกลัวรวบรวมอยู่ภายใน กระจกก็สั่นสะเทือนรุนแรงราวกับว่าใกล้จะพังทลาย ทว่าภายใต้การควบคุมของมู่เฉิน พลังถูกบีบอัดรุนแรงไว้ภายในก็ทำให้มิติยุบลงเป็นหลุมดำ…
เมื่อมองไปที่กระจกมู่เฉินก็ปล่อยลมหายใจยาว นี่เป็นพลังที่แข็งแกร่งที่สุดของเขาโดยมีร่างรองสองร่างบวกกับมังกรแท้จริงและหงส์ฟ้าแท้จริง…
ห้าพลังงานที่แตกต่างกันรวมกันขยายในกระจกถึงระดับที่น่ากลัวแล้ว
มู่เฉินเงยหน้าขึ้นมองดูพายุทอร์นาโดสีดำขาว จากนั้นก็แตะนิ้วเบาๆ
ฮึ่ม ฮึ่ม!
กระจกกระดูกสั่นรุนแรง แม่น้ำสีเงินไหลออกมาอย่างเชี่ยวกราก ภายใต้สายตาตกตะลึงนับไม่ถ้วน…
ยามนี้ฟ้าดินถึงกับเปลี่ยนสี