หนุ่มเศรษฐีลึกลับ - ตอนที่ 521

บทที่ 521 เย่สวนเกิดอุบัติเหตุทางรถยนต์

แฟนคลับที่อยู่ด้านล่างเวทีเมื่อได้ยินหัวหน้าหอศิลปะกล่าวกับหยางฉันฉุนให้เธอจ่ายค่าปรับร้อยล้าน ทุกคนต่างงงเป็นไก่ตาแตก

พวกเขาหันสายตาไปที่ลู่เสี้ยงหยางโดยอัตโนมัติ เมื่อสักครู่ไอ้หมอนี่มันสามหาว บอกว่าจะให้หยางฉุนฉุนไสหัวออกไปจากปินเหอ ทีแรกพวกเขาคิดว่าไอ้หมอนี่สติฟั่นเฟือน แต่ไม่คิดเลยว่าเพิ่งจะตัดสายทิ้ง หัวหน้าหอศิลปะก็มาจัดการด้วยตัวเอง

หรือว่าทุกอย่างนี้เป็นเพราะไอ้หมอนี่

ไร้เหตุผลเลยนี่นา ไอ้หมอนี่ดูข้างถนนทั้งตัว ดูธรรมดาไม่มีอะไรพิเศษ ต้องเป็นยาจกแน่ๆ เขาจะมีอำนาจมากขนาดนี้ได้ยังไง?

ซู๊ด!

ชิวรั่นหานสูดลมหายใจเข้า จับจ้องลู่เสี้ยงหยางนิ่ง ด้วยใบหน้าที่ตกตะลึงอย่างมาก

มิน่าพี่เขยของเขาถึงได้เฉยชาไม่เดือดเนื้อร้อนใจตั้งแต่ต้น เป็นเพราะเขามีความมั่นใจว่าเขามีอำนาจมากพอที่จะมองข้ามหยางฉุนฉุน

พระเจ้า ต้องมีอำนาจที่แข็งแกร่งขนาดไหนถึงจะตัวเหมือนพี่เขยของเธอได้

เมื่อคิดได้อย่างนั้น สายตาของชิวรั่วหานเป็นประกาย เผยใบหน้าที่รักใคร่ ในใจมีเพียงแค่ลู่เสี้ยงหยางเท่านั้น แทบอยากจะเข้าไปโอบเขาเอาไว้ในอ้อมกอด

ส่วนหยางฉุนฉุนที่เพิ่งจะดึงสติกลับคืนมาได้หลังอึ้งไปสักพัก พลันกล่าวกับหัวหน้าหอศิลปะ “แกพร่ำอะไรกัน? ฉันจัดคอนเสิร์ตที่หอศิลปะของแก เพราะฉันให้เกียรติหอศิลปะของพวกแก หัดเจียมตัวซะบ้าง”

ในเวลาปกติหากหัวหน้าหอศิลปะถูกดาราดังสั่งสอน พวกเขาไม่กล้าพูดอะไรอยู่แล้ว แต่ตอนนี้มีหุ้นส่วนใหญ่อย่างเฟยหยางกรุ๊ปสนับสนุน

เมื่อสักครู่ประธานเฟยหยางกรุ๊ปหลี่ซือซือโทรมากำชับเขาแล้ว ว่าคืนนี้ จะจัดการหยางฉุนฉุน สั่งให้เขาทำอะไรก็ได้ตามใจชอบได้เลย

เขาหัวเราะอย่างเย็นชา หัวหน้าหอศิลปะจ้องมองหยางฉุนฉุน “คุณทำผิดกฎสองข้อ ทำจะบอกคุณให้ ข้อหนึ่ง เมื่อสักครู่คุณด่าแฟนคลับสองคนอย่างเสียหาย การหมิ่นประมาท หอศิลปะของเรามีสิทธิ์ที่จะสงสัยว่าคุณเป็นคนนิสัยต่ำช้า ในสัญญาเราเขียนเอาไว้ชัดเจน คุณต้องมีมารยาทและคุณธรรมในการใช้หอศิลปะ ตอนนี้คุณฝ่าฝืนกฎข้อนี้ไปแล้ว ส่วนข้อสอง เมื่อสักครู่คุณสวนชุดกระโปรงสั้นและสายเดี่ยว เปิดเผยในจุดที่ไม่ควรเปิดเผย คุณไม่รู้ตัวหรือไง? ในที่นี้มีเด็กที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะอยู่มาก ทางเราสงสัยว่าคุณอาจจะส่งผลกระทบในทางด้านลบต่อเด็กๆ กลุ่มนี้ ตามสัญญาที่ได้เซ็นเอาไว้ เราได้ระบุเอาไว้ชัดเจน ว่าทุกสิ่งที่คุณคิดจะทำในนี้ต้องเป็นไปในทางด้านบวก แต่คุณได้ฝ่าฝืน”

เมื่อได้ยินประโยคนั้น หยางฉุนฉุนจุกอกจนพูดไม่ออกสักคำ ใบหน้าบูดบึ้งอย่างโมโห

อันที่จริงสิ่งที่เธอทำไปเมื่อสักครู่ ฝ่าฝืนกฎของทางหอศิลปะจริงๆ แต่เรื่องแบบจะทำให้เป็นเรื่องใหญ่หรือเล็กก็ได้

หากเป็นที่อื่น คนอื่นเขาไม่แยแสเรื่องเล็กน้อยแค่นี้กันทั้งนั้น เธอไม่เข้าใจจริงๆ ว่าทำไมหอศิลปะของปินเหอถึงต้องทำเรื่องเล็กให้กลายเป็นเรื่องใหญ่ ไม่ยอมปล่อยเธอไป

ทันใดนั้นสายตาของหยางฉุนฉุนตกไปอยู่ที่ลู่เสี้ยงหยาง หรือจะเป็นเพราะเขา

เป็นไปไม่ได้ ไม่มีเหตุผลเลยนี่นา ยาจกจนตรอกแบบนี้ จะมีอำนาจถึงขนาดนี้ได้ยังไง?

เพราะงั้นเธอจึงตัดความคิดนี้ออกไป

แต่ในเวลานี้เอง หัวหน้าหอศิลปะเดินไปหยุดอยู่ที่ข้างลู่เสี้ยงหยางกะทันหัน โค้งคำนับด้วยความเคารพ “คุณลู่ เมื่อกี้อีนางนี่มันล่วงเกินคุณ ผมจะจัดการอย่างยุติธรรม ให้มันขอโทษคุณ”

อะไรนะ?

เมื่อเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น ทุกคนด้านล่างเวทีต่างนิ่งแข็งไปตามๆ กัน สมองขาวโพลน

ไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่ตาเห็น ก่อนหน้าที่หัวหน้าหอศิลปะยังไม่เกรงใจหยางฉุนฉุนเลย แต่ทำไมถึงได้นอบน้อมต่อไอ้ยาจกนี่นัก

ผิดปกติ

ถ้าอย่างนั้นมีเพียงแค่อย่างเดียวเท่านั้น ลู่เสี้ยงหยางมีฐานะที่น่ากลัวกว่าหยางฉุนฉุน

ในเวลาคับขัน ชิวรั่วหานเองก็คิดได้ เธอสูดหายใจเข้าลึกเต็มปอด เธอไม่สนใจว่ารอบข้างจะมีคนอยู่ด้วยหรือไม่ พลันกระโดดเกาะตัวลู่เสี้ยงหยาง เรียวขาทั้งสองข้างพันเกี่ยวกับเอวลู่เสี้ยงหยางเอาไว้แน่น

“ว้าว พี่เขย พี่สุดยอดไปเลย พี่นี่เป็นไอดอลของฉันเลย”

ชิวรั่วหานกล่าวอย่างตื่นเต้น

เอ่อ!

ลู่เสี้ยงหยางรู้สึกร้อนรุ่ม รู้สึกเหมือนมีกองไฟแผดเผาที่ช่วงท้อง ไม่ว่าอย่างไร ชิวรั่วหานก็เป็นผู้หญิง ที่หน้าตางดงาม รูปร่างดี ตอนนี้ขาทั้งสองข้างของเธอเกี่ยวกับเอวของเขาแน่น จะไม่ให้คิดอะไรได้อย่างไร?

ตุ่บ!

ผู้จัดการของหยางฉุนฉุนตกอกตกใจจนลงไปกองกับพื้น เหงื่อไหลพรากเต็มหน้าผากราวกับฝนตก

เธอถนัดในการสังเกตสีหน้าและคำพูด ทีท่าที่หัวหน้าหอศิลปะปฏิบัติต่อลู่เสี้ยงหยาง เธอดูออก ว่าลู่เสี้ยงหยางต้องเป็นพวกแกล้งเป็นสุกรเพื่อขย้ำเสือแน่นอน

หยางฉุนฉุนไม่ได้โง่ การที่เธอสามารถปีนป่ายทาถึงจุดนี้ได้ในวงการบันเทิง ยิ่งต้องมีเล่ห์อุบายที่ล้ำลึก

เมื่อลองคิดดูให้ดีอีกที เรื่องที่เกิดขึ้นในคืนนี้ต้องเป็นเพราะลู่เสี้ยงหยางอย่างแน่นอน และลู่เสี้ยงหยางต้องเป็นผู้มีอำนาจที่เขาล่วงเกินได้แน่

เพราะงั้นเธอไร้ความลังเล โค้งคำนับให้กับลู่เสี้ยงหยางอย่างนอบน้อม “ขอโทษค่ะ ขอโทษด้วยนะคะคุณผู้ชาย เมื่อสักครู่ดิฉันมีตาหามีแววไม่ ที่ล่วงเกินท่าน หวังว่าคุณจะไม่ถือสา คืนนี้หากดิฉันได้ทำอะไรผิดไป คุณว่ามาได้เลย ดิฉันจะชดใช้เพื่อถ่ายโทษคุณอย่างสุดความสามารถ”

ประโยคสุดท้าย หยางฉุนฉุนเผยสายตาอันน่าสงสาร หว่านเสน่ห์เต็มที่

คืนนี้ต่อให้ลู่เสี้ยงหยางสั่งให้เธอแก้ผ้า เธอก็จะตกลงโดยไร้ขอแม้

การที่เธอมาถึงจุดนี้ได้ ไม่เพียงแค่ใช้ความสามารถเท่านั้น ต้องมีเล่ห์กลด้วย ข้อเสนอการเปลื้องผ้าเธอทำมาไม่รู้เท่าไหร่ต่อเท่าไหร่แล้ว

น่าเสียดายที่ลู่เสี้ยงหยางไร้ความสนใจต่อผู้หญิงใจง่ายอย่างเธอ เขาหันไปกล่าวกับหัวหน้าหอศิลปะ “เรื่องนี้ควรจัดการยังไงก็จัดการอย่างนั้น ในเมื่อหยางฉุนฉุนฝ่าฝืนกฎ อะไรที่ต้องจ่ายต้องปรับก็ให้เป็นไปตามนั้น”

“ครับครับคุณลู่ คำสั่งของคุณเราจะทำตามอย่างเคร่งครัด” หัวหน้าหอศิลปะพยักหน้ารัวราวกับตุ๊กตาหน้ารถ ด้วยความเคารพยำเกรงอย่างถึงที่สุด

เมื่อสักครู่ หลี่ซือซือคุยโทรศัพท์กับเขา เธอขานเรียกลู่เสี้ยงหยางว่าคุณลู่ด้วยความเคารพยำเกรง แม้แต่หลี่ซือซือยังนอบน้อมถึงเพียงนี้ นับประสาอะไรกับหัวหน้าหอศิลปะเล็กๆ อย่างเขา

“เฮ้ย! ไม่เอานะ!” หยางฉุนฉันแทบคลั่ง เขาเช่าพื้นที่หอศิลปะด้วยราคาสิบล้าน หากตามที่สัญญาระบุ หากฝ่าฝืนต้องชดใช้10เท่า ก็เท่ากับร้อยล้าน

แม้ว่าเธอจะได้รับตำแหน่งราชินีตั้งแต่อายุยังน้อย แต่เธอเพิ่งจะมีชื่อเสียงเพียงแค่หนึ่งปีเท่านั้น ในหนึ่งปีนี้เธอเองก็ไม่ได้หาเงินได้มากถึงเพียงนี้

จะให้เธอไปหาร้อยล้านมาจากไหน

หากเธอต้องชดใช้เป็นจำนวนเงินรอยล้านจริงๆ หากเรื่องนี้ถูกแพร่สะพัดออกไป เธอจะยืนหยัดอยู่ในวงการบันเทิงได้อย่างไร เธอต้องถูกชาวเน็ตด่าทอ จนตกอับแน่

เมื่อนึกถึงสิ่งเหล่านี้หยางฉุนฉุนแทบจะปล่อยโฮออกมา นึกเสียใจทีหลัง หากรู้แต่แรกเธอไม่ควรรุกรานล่วงเกินคนที่สวมหน้ากากเป็นสุกรเพื่อขย้ำเสืออย่างลู่เสี้ยงหยางในปินเหอเลย

ตอนนี้คิดอะไรพวกนี้ได้ก็ไม่มีประโยชน์แล้ว ทุกอย่างขึ้นอยู่กับลู่เสี้ยงหยาง เพราะงั้น จึงกล่าวกับลู่เสี้ยงหยางด้วยทีท่าน่าสงสาร “คุณลู่ เรื่องนี้เราจะเจรจากันได้ไหม?”

ลู่เสี้ยงหยางนึกเล่นสนุก ในขณะที่เธอคิดจะถามหยางฉุนฉุนว่าอยากจะเจรจายังไง โทรศัพท์ของเขาพลันดังขึ้น เมื่อควักออกมาดู ก็พบว่าเป็นสายเรียกเข้าจากเย่สวน

ลู่เสี้ยงหยางกดรับสาย “ที่รักมีอะไร?”

แต่น้ำเสียงที่แล่นผ่านมาตามสายกลับไม่ใช่เสียงของเย่สวน แต่เป็นเสียงของโอหยางรั่วสุ่ย

โอหยางนี่วสุ่ยร้องไห้โฮ กล่าวอย่างเจ็บปวด “เย่สวนเกิดอุบัติเหตุทางรถยนต์ ตอนนี้อยู่ที่โรงพยาบาลหยินหมิน อาการของเธอแย่มาก นายมาที่นี่เร็วเข้า”

อะไรนะ? เย่สวนเกิดอุบัติเหตุรถยนต์?

ลู่เสี้ยงหยางเสมือนกับถูกฟ้าผ่า เนื้อตัวสั่นเทาอย่างควบคุมไม่ได้