หนุ่มเศรษฐีลึกลับ - ตอนที่ 535

บทที่ 535 ปรมาจารย์ประลองวิชา

แม้ว่าปรมาจารย์ทั้งสองข้างจะอยู่ค่อนข้างไกลจากลู่เสี้ยงหยาง แต่ลู่เสี้ยงหยางถ่ายทอดปราณมายังดวงตาทั้งสองข้าง

เขามองเห็นรูปลักษณ์ของปรมาจารย์ทั้งสองท่านได้อย่างชัดเจน

หัวใจของลู่เสี้ยงหยางบีบรัดแน่น กะพริบตาจ้องปรมาจารย์หญิงนิ่ง

ปรมาจารย์หญิงอยู่ในชุดสีขาวพลิ้ว รูปร่างเซ็กซี่ คู่ขาทั้งสองข้างเรียวยาว เธอบิดเอวเล็กน้อย ใบหน้าถูกปิดกั้นด้วยผ้าสีเขียว เผยให้เห็นดวงตาและผิวที่ขาวนวล

ดวงตาของเขาทำให้ผู้พบมิอาจลืมเลือน ราวกับสายน้ำในฤดูใบไม้ผลิ ที่เต็มไปด้วยความประกายและสดใส

ชายหนุ่มที่ยืนอยู่ข้างหน้าของเขารูปร่างกำยำ สวมชุดสีดำ ใบหน้าดุดัน ใบหน้าราวกับว่าถูกสลักออกมาด้วยขวานและดาบ

ในเวลานี้เอง ชายหนุ่มจับจ้องหญิงสาวพลางกล่าวเสียงเรียบ “แม่นาง กล้ามากนะ กล้าขโมยของจากเทียนเหมินของเรา หากรู้ตัว ก็คืนของวิเศษของเทียนเหมินมาซะดีๆ ผมจะไว้ชีวิตคุณ”

สาวงามหน้าตาดีเปล่งเสียงอันเสนาะหูออกมา เสมือนธารน้ำใสไหลผ่านภูเขา จารึกเข้าไปในหัวใจของผู้ที่ได้ยิน “เลิกพร่ำไร้สาระได้แล้ว จะสู้ก็เข้ามาเลย ฉันรีบ”

ประโยคที่เผด็จการ ไม่วางชายหนุ่มเอาไว้ในสายตาแม้แต่น้อย

ลู่เสี้ยงหยางหนังตากระตุก นอกเสียจากสาวงามจะมีหน้าตางดงามแล้ว ในร่างของเธอยังเต็มไปด้วยพลังงานราวกับเทพธิดา

ไม่คิดเลยว่าการกระโดดลงมายังหุบเหว ยังจะได้เห็นปรมาจารย์ทั้งสองท่านประลองฝีมือกัน

ตอนนี้ลู่เสี้ยงหยางเข้าใจแล้ว พลังงานที่แผ่ซ่านออกมาจากหุบเหวเมื่อสักครู่ คงมาจากทั้งสองท่าน

บนท้องฟ้า

หลังจากที่ชายหนุ่มได้ยินประโยคของสาวงาม สีหน้าเกรี้ยวกราดอำมหิต เปล่งเสียงดังราวกับสายฟ้า “ดีดีดี ในเมื่อเธออยากตาย ผมก็จัดให้”

จบประโยค

เขาง้างหมัดขึ้น เหวี่ยงไปที่สาวงาม

เปรี้ยง

เสียงสายฟ้าดังกึกก้องไปทั่วทุกทิศ ออกมาจากหมัดของเขา

ระลอกคลื่นที่น่าหวาดผวารวบแน่นอยู่ที่กำปั้น แพร่กระจายออกไปทั่วทิศทาง

ในตอนนี้ ชั้นอากาศบิดเบี้ยวเล็กน้อยจากแรงกระแทก ดุจดั่งมือยักษ์จากสมัยโบราณ กำลังขย้ำชั้นบรรยากาศ

กำปั้นที่ก่อตัวจากอากาศ มีความสูงสามเมตร เฉียดผ่านกลางอากาศ ลอยไปที่สาวงาม

เพลี๊ยะ!

พื้นที่ที่กำปั้นวาดผ่าน อากาศทั้งหมดระเบิดออก เป็นทางสีขาว เหมือนกับร่องรอยที่ถูกทิ้งเอาไว้โดยระเบิดใหญ่

ลู่เสี้ยงหยางหายใจถี่รัว นี่น่ะหรือความแข็งแกร่งของนักบู๊ระดับปรมาจารย์?

แม้ว่าเขาจะอยู่ไกลออกไป แม้จากหมัดนั้น เขารู้สึกได้ถึง ความรุนแรง ที่สามารถทำลายทุกสิ่งอย่างได้

ลู่เสี้ยงหยางรู้สึกเกิดภาพลวงตาในใจ ราวกับที่ปล่อยออกไปเมื่อสักครู่ไม่ใช่กำปั้น หากแต่เป็นระเบิดลูกใหญ่

กำปั้นที่ก่อตัวจากอากาศพุ่งเข้าไปทางสาวงามอย่างรวดเร็ว จนใกล้กระทบเข้ากับร่างของเธอ

สาวงามถึงได้ยกแขนขึ้นอย่างช้าๆ วาดไปข้างหน้าอย่างแผ่วเบา แสงประกายสีขาวก่อตัวขึ้น ลอยไปยังกำปั้น

ปัง!

แสงประกายสีเขียวกระทบกับกำปั้นอย่างรวดเร็ว แสงประกายสีขาวเสมือนกับว่ามาจากดาบของเทวดาบนสวรรค์ ผ่าหมัดที่ก่อตัวจากอากาศออก

รอยแผลที่ถูกผ่าออกลื่นไหลราวกับกระจก ราวกับเต้นหูที่ถูกหั่นครึ่ง

หลังจากนั้นหมัดที่ก่อตัวจากอากาศกลายเป็นกลุ่มไปมากมาย ลอยล่องผ่านร่างของสาวงาม

สาวงามที่งดงามผมยาวสลวย เสื้อผ้าพลิ้วไหว ราวกับเทพธิดาที่จุติลงมายังโลกมนุษย์

ชายหนุ่มฝ่ายตรงข้ามสายตาประกาย มาถึงระดับของเขา ใต้โลกหล้ามีคู่ต่อสู้น้อยยิ่งกว่าน้อย ไม่ง่ายเลยที่วันนี้จะได้พบกับคู่ต่อสู้ พอดีที่เขาสามารถใช้ฝึกฝนวิชาบู๊ของเขา

เขาแหงนหน้าขึ้นหัวเราะดังลั่น ก่อนที่จะปล่อยหมัดเข้าใส่สาวงามผู้งดงามตรงหน้าอีกครั้ง

หมัดนี้เขาปล่อยออกไปโดยใช้ปราณ

กำปั้นสีแดงขนาดใหญ่ถอดออกจากกำปั้น ลอยล่องออกไป

กำปั้นขนาดใหญ่เหมือนกับห่อหุ้มด้วยเพลิงไฟ ชั้นบรรยากาศรอบด้านถูกแผดเผาจนบิดเบี้ยว

หมัดสีแดงเพลิงราวกับสายฟ้า มาถึงหญิงงามในพริบตา

สาวงามวาดแขนไปยังข้างหน้า แสงประกายสีเขียวปรากฏขึ้น ตัดผ่านหมัดสีแดงเพลิง

คราวนี้ แสงประกายสีเขียวไม่ได้ผ่าหมัดสีแดงเพลิงออก หากแต่ถูกหมัดสีแดงเพลิงกระทบจนกระจายออก

ตามมาติดๆ หมัดสีแดงเพลิงพุ่งเข้าใส่สาวงามราวกับดาวตก

นัยน์ตาของสาวงามไร้ความหวาดวิตก ในที่สุดเธอก็เอื้อมมือออกไปชักดาบที่อยู่ในมือออก

บนท้องฟ้าเกิดสีเงิน ตามดาบที่ถูกชักออ

รูปร่างของดาบมีสีเงินใส ดุจดั่งถูกตีขึ้นด้วยหยก

ซวบ!

ดาบสีเงินหั่นลง แสงสีเงินกระจายออกเป็นวงกว้าง ราวกับกาแล็กซีไหลย้อนกลับ

คราวนี้ หมัดสีแดงเพลิงคงกระพันแตกสลายออกอย่างง่ายดาย

แสงเงาสีเงินกระจายออกจากดาบยาว เสมือนกับเครื่องบดเนื้อ ที่เต็มไปเครื่องการสังหาร

สีหน้าของชายหนุ่มเปลี่ยนไป เมื่อเห็นท่าไม่ตายที่น่าหวาดหวั่น พลันจับจ้องสาวงามนิ่ง “ภายในห้าสำนักใหญ่ ผมรู้จักปรมาจารย์ทุกรายเป็นอย่างดี ในนี้ไม่มีเธออยู่ด้วย เธอเป็นใครกันแน่?”

สายตาของสาวงามมั่นคง พลันกล่าวเสียงเรียบ “คำถามนี้ รอไปถามกับท่านยมราชเอาเองเถอะ”

ชายหนุ่มโกรธจัด เพลิงไฟถูกแผ่ซ่านออกจากภายในสู่ภายนอก มองจากที่ไกลๆ เหมือนกับมนุษย์อัคคีกำลังแผดเผา

ปังปังปังปัง!

หมัดถูกง้างขึ้นชายหนุ่มปล่อยออกไปสี่หมัดในอึดใจเดียว

หมัดทั้งสี่ถูกปล่อยออกไปอย่างน่าทึ่ง หมัดสีเลือดพวยพุ่งออกจากกำปั้น มุ่งไปสู่สาวงาม

สาวงามกำดาบในมือแน่น หั่นออกไปกลางอากาศ แสงสีเงินทอประกายลำแสงสีฟ้าอ่อนทิ่มแทงออกไป จนหมัดสีเลือดทั้งสี่หายไปในพริบตา

ก่อนที่ดาบสีเงินมากมายสุดลูกหูลูกตาจะมุ่งไปทางชายหนุ่ม

ชายหนุ่มสีหน้าเปลี่ยนไป ไม่นึกเลยว่าแม่นางคนนี้จะแข็งแกร่งได้ถึงเพียงนี้ ทุกท่วงท่าต่างก็ปลิดชีวิตได้เลย

เหอะ!

ไม่รอช้า เขาคำรามเสียงดัง แสงไฟสีแดงแล่นออกจากร่างกายของเขา ควบแน่นกลายเป็นกำแพงกั้นข้างหน้าเขา

ระดับปรมาจารย์สามารถใช้ปราณแผ่รังสีได้ ทั้งสามารถจู่โจม และป้องกันได้อีกต่างหาก

แครก

เมื่อเหล่าดาบสีเงินกระทบกับผนัง ส่งเสียงคมชัดดังไปทั่ว เสมือนกันดาบที่กระทบกับแผ่นเหล็ก

เวลาอันสั้น ดาบเล็กๆ เหล่านั้นไม่สามารถทำลายกำแพงสีแดงได้ ถูกกีดขวางเอาไว้ได้ทั้งหมด แม้แต่ดาบเล็กไม่น้อยหักครึ่ง

ชายหนุ่มระเบิดหัวเราะออกมา กล่าวอย่างไม่เดือดเนื้อร้อยใจ “ก็แค่นั้น หากเธอมีความสามารถเท่านั้น ก็รอความตายมาเยือนได้เลย”

จบประโยค เขาคว้าสาวงามเอาไว้กลางอากาศ

เปรี๊ยะ เปรี๊ยะ เปรี๊ยะ!

ปราณมากมายถูกกระตุ้น ประสานเป็นแหขนาดใหญ่อยู่เหนือหัว ครอบไปที่สาวงาม

พริบตา สาวงามเสียเปรียบตกอยู่ในสถานการณ์คับขัน