หนุ่มเศรษฐีลึกลับ - ตอนที่ 539
บทที่ 539 ยาดับชีพ
เมื่อสักครู่เขารู้สึกถึงพลังจิตที่พัดผ่านร่างของเขา ร่างของลู่เสี้ยงหยางนอนลงกับพื้น กดพลังและลมหายใจให้ต่ำที่สุด ร่างทั้งร่างราวกับใบไม้ที่แห้งเหี่ยว ราวกับใบไม้แห้งที่กองกับพื้น
ในตอนนี้ลู่เสี้ยงหยางรู้สึกว้าวุ่น เขารู้อยู่แล้ว พลังงานจิตเมื่อสักครู่ มาจากรองเจ้าสำนักเทียนเหมิน
ยอีมือระดับปรมาจารย์ พลังจิตของพวกเขาแข็งแกร่งอย่างมาก พลังจิตของพวกเขาคมชัดยิ่งกว่าสายตาเสียอีก
นั่นหมายความว่า รองเจ้าสำนักเทียนเหมินไม่ได้ลดละที่จะฆ่าหญิงงามคนนี้
ซวบซวบซวบ!
พลังจิตพัดผ่านกระทบร่างของลู่เสี้ยงหยางไปหลายที ก่อนที่จะค่อยๆ หายไปจากร่างของเขา ไปที่อื่นแทน
ต่อมา พลังจิตก็มาถึงร่างของหญิงงาม
ดีที่ก่อนหน้านี้ลู่เสี้ยงหยางคาดการณ์เอาไว้อยู่แล้ว ว่ารองเจ้าสำนักเทียนเหมิน จะใช้พลังจิตในการค้นหาพวกเขา เพราะงั้นเขาจึงให้หญิงสาวทานยาดับชีพเข้าไป ในระยะเวลาอันสั้นเธอจะไม่แตกต่างจากคนที่ตายไปแล้ว ลบลมหายใจของเธอไปชั่วคราว
ยาของลู่เสี้ยงหยางใช้ได้จริงๆ พลังจิตพัดผ่านร่างของหญิงสาวก่อนที่จะหายไป
แต่ ลู่เสี้ยงหยางยังคงนอนกับพื้นนิ่งไม่ไหวติง กดลมหายใจให้ต่ำที่สุดดั่งเดิม
เป็นไปตามคาดผ่านไปเพียงยี่สิบกว่านาที พลังจิตที่พุ่งลงมายังท้องฟ้า กวาดผ่านอีกครั้ง
พัดผ่านร่างของลู่เสี้ยงหยางและหญิงงาม
เมื่อสักครู่รองเจ้าสำนักเทียนเหมินไม่ได้ไปไหน เขารู้สึกถึงความผิดปกติของสถานที่นี้ เพราะงั้นจึงอยากกลับมาค้นหาให้แน่ใจอีกครั้ง
น่าเสียที่ลู่เสี้ยงหยางไม่โง่ ไม่มีทางที่จะทิ้งหลักฐานเอาไว้อยู่แล้ว
ครั้งนี้ หลังจากที่พลังจิตหายไป ผ่านไปเพียงไม่กี่นาที ลู่เสี้ยงหยางก็ลุกขึ้นจากพื้น อุ้มหญิงงามขึ้นมาไว้ในอ้อมกอด ก่อนที่จะวิ่งออกไปนอกถ้ำ
คราวนี้ ในป่าทึบ ใบไม้เขียวชอุ่มปกคลุม ดวงอาทิตย์สาดส่อง ลู่เสี้ยงหยางอุ้มหญิงงามเอาไว้ราวกับลิงมุ่งไปในผ่า หลังผ่านไปสิบห้านาที เขามาหยุดอยู่ในถ้ำอีกครั้ง นอนลงที่ด้านในพร้อมกับหญิงงาม เพื่อผ่านมาค้นหาของพลังจิตอีกครั้ง
ลู่เสี้ยงหยางเชื่อมั่น หากรองเจ้าสำนักเทียนเหมินค้นหาด้วยพลังจิต ไม่ค้นพบร่องรอยของพวกเขา เขาต้องลงมาค้นหาด้วยตนเองแน่
ส่วนสถานที่ที่เขาตรวจค้นนั้น ต้องเป็นสถานที่ที่เขาสงสัยอยู่แล้ว
ในถ้ำที่ลู่เสี้ยงหยางและหญิงงามอยู่ เป็นหนึ่งในสถานที่ที่เขาสงสัย ไม่เช่นนั้น เขาก็คงไม่ค้นหาอย่างละเอียดถึงสองรอบ
ความจริง การคาดเดาของลู่เสี้ยงหยางนั้นแม่นยำมาก สักพัก ร่างของรองเจ้าสำนักเทียนเหมินลอยลงมาจากฟากฟ้า ค้นหาสถานที่ที่เขาสงสัยสามแห่ง
คือในถ้ำ ในป่าทึบ แถวแอ่งน้ำ
แม้ว่าจะไม่พบร่องรอยของลู่เสี้ยงหยางและหญิงงาม
แม้ร่องรอยเหล่านี้นั้นสดใหม่ และเหมือนว่าเป็นร่องรอยที่ทั้งสองทิ้งเอาไว้ เขามั่นใจในทันที หญิงงามคงถูกไอ้หนุ่มที่อยู่บนฝั่งช่วยเอาไว้
อันที่จริง ก่อนหน้านี้ ตอนที่หญิงงามสู้กับรองเจ้าสำนักเทียนเหมิน ทั้งคู่ก็รู้แล้ว ว่าลู่เสี้ยงหยางแอบมองอยู่ ตอนนั้นทั้งคู่ไม่สนใจลู่เสี้ยงหยางเท่าใดนัก ยังไงซะภายใต้การค้นหาของทั้งคู่ ลู่เสี้ยงหยางเป็นเพียงนักบู๊ระดับแปดเท่านั้น คนแบบนี้เป็นเพียงมดในสายตาของพวกเขา ไม่มีค่ามากพอ
เสมือนกับว่า ในตอนที่มนุษย์สองคนกำลังต่อสู้ จะไม่แยแสมดที่มองดูอยู่
“เหอะ ก็แค่หนอนน้อย กล้าดียังไงที่มาทำลายเรื่องดีๆ ของฉัน หากจับแกได้ ฉันจะฆ่าแกซะ” รองเจ้าสำนักเทียนเหมินเปล่งเสียงอันเยือกเย็น ก่อนที่จะเดินออกไปถ้ำไป
ทางด้านลู่เสี้ยงหยาง เขาไม่มีความมั่นใจต่อลมหายใจและการเอาตัวรอดของตัวเองมากพอ ยังไงซะตอนนี้เขากำลังเผชิญกับนักบู๊ระดับปรมาจารย์ เพราะงั้นเขาจึงทานยาดับชีพเข้าไป
ตอนนี้อยู่ในสถานการณ์คับขัน วิธีที่อันตราย หลังจากที่ทานยาดับชีพเข้าไป ลมหายใจของเขาจะหายไปชั้วคราว เหมือนกับคนตายไม่ผิดเพี้ยน หากเวลานี้ถูกสัตว์ร้ายหรือรองเจ้าสำนักเทียนเหมินพบเข้า คงมีแต่จะต้องตาย
ยังดี ที่หลังจากนั้นหลายชั่วโมง เมื่อลู่เสี้ยงหยางตื่นขึ้นมา พบว่าตัวเขาและหญิงงามยังคงนอนอยู่ในถ้ำอย่างปลอดภัย
ลู่เสี้ยงหยางไม่กล้าใช้ยาดับชีพในการหลบการค้นหาของรองเจ้าสำนักเทียนเหมิน เพราะในหนึ่งวันสามารถทานยาดับชีพได้เพียงแค่หนึ่งเม็ดเท่านั้น หากใช้ยาเกินขนาด จะกลายเป็นคนตายจริงๆ
ลู่เสี้ยงหยางใช้พลัง ในการหลบซ่อนชีวิตและลมหายใจอีกครั้ง ก่อนที่จะออกจากถ้ำ เมื่อหันหน้าออกไปดู ก็ได้พบกับว่าท้องฟ้าด้านนอกเต็มไปด้วยดวงดาว พร้อมกับจันทราแขวนอยู่บนฟากฟ้า
ตอนนี้เป็นเวลากลางดึกแล้ว
ลู่เสี้ยงหยางถอนหายใจเฮือกใหญ่ รางสังหารของเขาบอกว่า ที่นี่ไม่ปลอดภัย เพราะงั้นเขาจึงคิดที่จะเล่นเกมจิตวิทยากับรองเจ้าสำนักเทียนเหมินสักหน่อย เขาอุ้มหญิงงามกลับมาที่บริเวณทะเลสาบที่ประลองกับรองเจ้าสำนักเทียนเหมินเมื่อเช้า
บางทีสำหรับคนทั่วไป ที่นั่นอาจจะเป็นที่อันตราย แต่ในที่ที่อันตรายที่สุดก็คือที่ที่ปลอดภัยที่สุด
เมื่อคิดได้อย่างนั้นจึงออกเดินทาง ลู่เสี้ยงหยางช้อนหญิงงามขึ้น ก่อนรีบมุ่งไปทางทะเลสาบ
ตลอดทางที่เต็มที่ด้วยความตื่นเต้น ลู่เสี้ยงหยางมาถึงบริเวณทะเลสาบ แต่ต่อให้เป็นอย่างนั้น ระหว่างทางลู่เสี้ยงหยางก็ถูกรองเจ้าสำนักเทียนเหมินค้นหาหลายรอบ
หลังครึ่งชั่วโมง ในหลุมลึกบริเวณทะเลสาบ ลู่เสี้ยงหยางฝังหญิงสาวเอาไว้ เหลือเพียงแค่จมูกที่โผล่พ้น บนจมูกปกคลุมไปด้วยใบหญ้าหลายชั้น
เมื่อทำทุกอย่างนี้จนเสร็จ ลู่เสี้ยงหยางก็เหนื่อยล้ามากแล้ว จึงหลับตาลงเข้าสู่ห้วงนิทรา
ตามการคาดเดาของลู่เสี้ยงหยาง หลายวันหลังจากนี้ เขาต้องคอยต่อกรกับรองเจ้าสำนักเทียนเหมินอย่างชาญฉลาด ถ้างั้นก็ต้องเก็บแรงเอาไว้
ไม่พูดไม่ได้เลย ลู่เสี้ยงหยางคาดการณ์แม่นยำนัก คืนนี้เขานอนกลับลึกไปอย่างปลอดภัย
เช้าวันที่สอง เขาโดดออกมาจากหลุม อุ้มหญิงงามเดินทางต่อ
เป็นอยู่อย่างนั้น ลู่เสี้ยงหยางเริ่มต้นชีวิตในการเล่นเกมกับรองเจ้าสำนักเทียนเหมิน
เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว ผ่านไปสองวัน
ลู่เสี้ยงหยางและหญิงงามนอนอยู่ในหลุม ในขณะที่ลู่เสี้ยงหยางเก็บลมหายใจ ทันใดนั้นดาบยาวสีเงินจ่ออยู่ที่คอหอยของเขา