หฤโหดโคตรนักเวทย์ (Mage are too Op) - ตอนที่ 44
ถึงแม้ว่าหลายส่วนของวีดีโอจะถูกเบลอ แต่พวกเขาก็พอเดาได้ว่าเกิดอะไรขึ้น
การตอบกลับพุ่งขึ้นอย่างรวดเร็ว ทุกครั้งที่โรแลนด์รีเฟรชหน้าจอ การตอบกลับก็จะถูกเลื่อนไปยังหน้าถัดไปเสมอ
“บ้าเอ้ย! ทำไมคนถ่ายถึงไม่ฆาตกรนั่นว่ะ?”
“อย่าว่าหมอนี่เลย เขายังไม่รู้ว่าฆาตกรคือใครด้วยซ้ำไม่ใช่เหรอ? นอกจากนี้อย่างน้อยเขาก็ช่วยชีวิตเด็กสาวไว้ได้ กระซิกๆ หมอนี่ใจกว้างจริงๆ สองเหรียญทองสามารถแลกเป็นเงินได้ว่าสองหมื่นแปดพันเหรียญ มันคุ้มค่าจริงๆเหรอที่จะใช้เงินขนาดนั้นเพื่อช่วย NPC?”
“ยังมีคนคิดว่าตัวละครภายในเกมเป็นแค่ NPC อยู่อีกเหรอ? พวกนายไม่รู้สึกถึงความแตกต่างของเทคโนโลยีระดับสูงอีกเหรอ?”
“ฮี่ฮี่ ผู้เล่นบางส่วนก็ยังโง่เง่า นี่มันก็ร่วมเดือนแล้วนะ แม้แต่คนที่โง่ที่สุดยังรู้ได้เลยว่ามันมีบางสิ่งต่างออกไป”
“เกมนี้มันอะไรกันเนี่ย? แคปซูลนั้นไม่เป็นอันตรายต่อสุขภาพเรามั้ง?(ล้อเล่น) แต่ไม่ว่ายังไงคดีนี้ก็ต้องถูกตัดสิน ฉันจะช่วยสืบสวนเอง”
“โรแลนด์หาตัวฆาตกรให้เจอและฆ่ามันซะ แล้วเดี๋ยวฉันจะเปย์นายหนักๆเอง”
“น่าเสียดายที่ฉันอยู่ไกลจากเดลพอนเกินไป ไม่อย่างนั้นฉันก็คงจะไปช่วยแล้ว”
โรแลนด์ไล่อ่านคอมเมนต์ไปเรื่อยๆจนในที่สุดเขาก็พบกับข้อมูลที่เขาต้องการ
“ผมทำงานที่สำนักงานตำรวจมาร่วมสามสิบปี ผมเคยทำคดีเกี่ยวกับฆาตรกรรมมามากกว่าร้อยครั้ง นี่เป็นหมายเลขโซลเชียลของผม : 24xxxxxxx”
โรแลนด์รีบแอดเพื่อนเขาไปทันที เขายังออนไลน์อยู่ เขาถามมาว่า “โรแลนด์?”
“นั่นผมเอง”
“เข้าเรื่องเลยละกันนะ ผมดูวีดีโอของคุณมาสามรอบแล้ว แต่ผมไม่ได้อยู่ในที่เกิดเหตุจริงดังนั้นผมจริงสามารถสรุปข้อมูลได้แค่สามอย่างเท่านั้น”
“อะไรบ้างครับ?”
“อย่างแรกคือถ้ำไม่ใช่สถานที่เกิดเหตุแต่เป็นแค่ที่ทิ้งศพเท่านั้น อย่างที่สองนี่น่าจะเป็นฆาตรกรต่อเนื่องจากประสบการณ์ของผมและจากสีของกระดูก คนๆนี้น่าจะฆ่าเด็กสาวทุกเดือน อย่างที่สามคุณจำเป็นต้องปกป้องเด็กสาวคนนั้น ผมคิดว่าเธอไม่น่าจะเห็นฆาตรกรแต่นั่นไม่ได้หมายความว่าเธอไม่ได้ตกอยู่ในอันตราย”
“ทำไมคุณถึงคิดว่าเด็กสาวไม่เห็นฆาตรกรล่ะ?”
“ตอนที่ฆาตกรรมน่าจะเป็นตอนที่ตะกร้าหล่น สถานที่มันค่อนข้างวุ่นวาย ผมมั่นใจกว่า 80% ว่าฆาตกรนั้นข่มขืนและถึงลงมือฆ่าเธอ ทว่ากลับไม่มีเสื้อผ้า , รอยเลือด หรือคราบน้ำอสุจิหลงเหลืออยู่ในวีดีโอที่คุณโพสต์เลยนั่นหมายความว่าฆาตรกรลงมือทำความสะอาดพื้นที่ก่อเหตุอย่างระมัดระวัง”
“ไม่มีทางที่จะตัวฆาตกรได้เลยเหรอครับ?” โรแลนด์ถามออกมา
“ถ้าเป็นทุกวันนี้ พวกเราสามารถเก็บคคราบน้ำเชื้อในร่างเด็กสาวเพื่อมาทดสอบพันธุกรรมของฆาตกรได้ แต่ว่ามันไม่ฐาน DNA อยู่ในโลกของเกม ถ้านายอยากจะหาตัวฆาตกร นายต้องเตรียมตัวสืบสวนระยะยาวได้เลย”
โรแลนด์รู้สึกหัวอุ่นเล็กน้อยเมื่อได้เห็นดังนั้น
จากนั้นชายคนนี้ก็ส่งข้อความมาเพิ่ม “แต่อย่างน้อยนายก็สามารถจำกัดกลุ่มของคนร้ายให้แคบลงได้ คนร้ายนั้นรอบคอบมาก เขาน่าจะเป็นคนใจเย็นและชื่นชอบในการสะสมเสื้อผ้า”
เข้าใจล่ะ!
โรแลนด์ขอบคุณเขา เขาก็ประหลาดใจเช่นเดียวกันที่ชายคนที่เล่นเกมเสมือนจริงคนนี้มีอายุค่อนข้างเยอะแล้ว ค่อนข้างประทับใจเลยทีเดียว
โรแลนด์ใจเย็นลงและเริ่มอ่านการตอบกลับอื่นๆ ความโกรธของเขายังไม่หายไปมันเพียงแค่ถูกฝังไว้ชั่วคราวเท่านั้น
หลังจากทานอาหารเช้า โรแลนด์ก็ไปฝึกยังสโมสรมวย
ฝึกไปได้สักระยะ โค้ชก็สั่งให้เขาหยุดและมองเขาด้วยท่าทีแปลกๆ “คุณดูหงุดหงิดเล็กน้อยอยู่นะวันนี้”
โรแลนด์เงียบไปสักพัก ก่อนจะถอดนวมออกและพูดว่า “มีบางอย่างเกิดขึ้นน่ะ”
“อย่าให้มันมารบกวนคุณเลย” โค้ชมองไปที่โรแลนด์และกล่าวว่า “คุณเป็นคนที่มีพรสวรรค์มาก ถ้าคุณฝึกต่อไปอีกสักสองเดือนผมคงไม่อาจเทียบคุณได้ ทว่าคนที่มีพรสวรรค์มักจะมีนิสัยมุทะลุ หนึ่งในสามของเพื่อนผม ติดคุกหนึ่ง , อีกคนยังคอยหาเรื่องต่อสู้ต่อไปเรื่อยๆ และสุดท้ายคือคนที่มีชีวิตที่สงบสุข
“ขอบคุณครับ” โรแลนด์พูดอย่างสุภาพ จากนั้นเขาก็ถามด้วยความสงสัยว่า “คุณเป็นแบบที่สาม?”
“ไม่ผมเป็นแบบแรก” โค้ชยิ้มออกมาอย่างขมขื่น “นั่นเป็นเหตุผลรู้ดีว่าคนเรามีโอกาสเพียงแค่เล็กน้อยที่จะเปลี่ยนชีวิตหลังออกมาจากคุก แม้แต่ครอบครัวก็พลอยได้รับผลกระทบไปด้วย หลานของผมพลาดการเป็นสัตวแพทย์เพราะความสัมพันธ์กับผม เขามีโอกาสที่ดีแท้ๆ!”
โค้ชดูโดดเดี่ยวภายใต้แสงไฟ “ผมรู้สึกเสียใจกับเขามาก”
“คนหนุ่มควรสุขุมให้มาก” โค้ชตบไหล่โรแลนด์และพูดว่า “บางครั้งความผิดพลาดอาจจะตามหลอกหลอนคุณไปทั้งชีวิต”
โรแลนด์ตกอยู่ในความเงียบ
เขากลับมายังบ้านในตอนบ่าย เขาเข้าไปเช็คเว็บบอร์ดและพบว่าเขาได้ทิปมาจำนวนมหาศาลจากผู้เล่นที่ขอให้เขาช่วยจัดการฆาตกร
โรแลนด์ยิ้มออกมาและเข้าเกมอีกครั้งเมื่อถึงสี่ทุ่ม
เขารออยู่หลายนาทีในโลกสีขาวดำ จากนั้นเวลาภายในเกมก็เริ่มขึ้นอีกครั้ง
โรแลนด์มองไปยังคู่สามีภรรยาที่ดวงตาเต็มไปด้วยน้ำตาแห่งความสุข เขาพูดกับเบทต้าว่า “นายจะต้องปกป้องเด็กสาวคนนั้นไปอีกสักวันสองวันเผื่อฆาตกรมันจะกลับมา นอกจากนี้เมื่อเธอตื่นขึ้นมาถามด้วยว่าเธอเห็นฆาตกรหรือไม่”
“ทำไมพี่ไม่มาปกป้องเด็กสาวแล้วให้ผมไปหาฆาตรกรล่ะครับ?”
“เพราะค่าเสน่ห์นายสูงกว่าพี่” และโรแลนด์ก็พูดต่อว่า “และค่าความฉลาดของพี่สูงกว่านาย”
เบทต้าหมดคำพูดไป
โรแลนด์ไม่ได้เริ่มสืบสวนทันทีหลังออกจากโบสถ์ไป กลับกันเขากลับไปยังแลมป์เกิร์ลและล็อคตัวเองเพื่อฝึกฝนความสามารถทางภาษา
เขามีอารมณ์หลากหลายหลังจากได้คุยกับโค้ช
เขาเหลือเพียงแค่ก้าวเดียวเท่านั้นเพื่อจะสามารถพิชิตความสามารถทางภาษาได้ เขารู้สึกว่ามันใกล้จะสำเร็จแล้ว
หลังจากพบเจอกับฉากฆาตรกรรมน่าสะอิดสะเอียน , ช่วยเด็กสาว และได้พูดคุยกับโค้ช เขาก็รู้สึกเหมือนกับว่าความสามารถของตัวเองเพิ่มขึ้น
มันไม่ใช่ทางร่างกาย แต่มันเป็นเกี่ยวกับที่เขาสามารถควบคุมความคิดและจิตใจของตัวเองได้
เขารู้สึกว่าตนเองควบคุมอารมณ์ได้ง่ายขึ้น
เขาฝึกฝนความสามารถทางภาษาซ้ำไปเรื่อยๆ โดยไม่ย่อท้อต่อความล้มเหลว เขาจะพักเมื่อเขาปวดหัวและเริ่มฝึกต่อเมื่อหายแล้ว
จากเช้าไปเที่ยง จากเที่ยงไปมืด เขาไม่ได้หยุดแม้แต่น้อย
เขาจดจ้องไปที่เวทมนตร์ของเขา
ในที่สุดเมื่อค่ำคืนกำลังจะหมดลง เขาสำเร็จในการร่ายความสามารถทางภาษาเป็นครั้งแรก
จุดเวทย์ทั้งสามสิบเจ็ดจุดต่างเชื่อมต่อกันอย่างสมบูรณ์
“คุณได้เรียนรู้เวทย์ระดับสอง ‘ความสามารถทางภาษา’ EXP +445 เลื่อนระดับเป็น LV4”
เมื่ออ่านข้อความ โรแลนด์ก็ค่อยๆลุกขึ้นยืน