หวานรักจับหัวใจท่านประธาน - ตอนที่ 535 ความจริง! ฉันนี่แหล่ะคือแม่แท้ๆ! (3) / ตอนที่ 536 ความจริง! ฉันนี่แหล่ะคือแม่แท้ๆ! (4)

ตอนที่ 535 ความจริง! ฉันนี่แหล่ะคือแม่แท้ๆ! (3)

“ดูเหมือนคุณจะไม่ได้เลือดกรุ๊ปเอสินะ” เหนียนเสี่ยวมู่ยักคิ้ว พบว่าก่อนที่เซียวเวยจะตอบคำถาม เธอจะต้องหันไปมองทางเหวินหย่าไต้ก่อนทุกครั้ง ในใจก็ได้คำตอบแล้ว

ดูเหมือนว่าเรื่องวันนี้ เหวินหย่าไต้ต้องมีส่วนเกี่ยวข้องด้วยแน่ๆ!

เซียวเวยที่ไม่รู้จะตอบออกไปอย่างไรดี เมื่อเห็นว่าเหนียนเสี่ยวมู่เผลอหลุดบอกกรุ๊ปเลือดของเสี่ยวลิ่วลิ่วออกมา ใบหน้าของเธอก็ปรากฏแววดีใจ

“ฉันเลือดกรุ๊ปเอ กรุ๊ปเดียวกับเสี่ยวลิ่วลิ่ว!”

สิ้นเสียง ดวงตาของอวี๋เยว่หานก็หรี่แคบลง!

เสี่ยวลิ่วลิ่วไม่ได้เลือดกรุ๊ปเอ แต่เป็นกรุ๊ปบี!

แม้ว่าเหนียนเสี่ยวมู่จะพูดเพื่อให้เซียวเวยหลงกล แต่มีประโยคหนึ่งที่พูดได้ถูกต้อง กรุ๊ปเลือดของเสี่ยวลิ่วลิ่วไม่เหมือนกับเขา แต่เหมือนทางฝ่ายแม่

ถ้าหากซียวเวยเลือดกรุ๊ปเอจริงๆ เธอก็ไม่มีทางเป็นแม่แท้ๆ ของเสี่ยวลิ่วลิ่ว!

เหนียนเสี่ยวมู่ไม่ได้สังเกตสีหน้าของอวี๋เยว่หาน เมื่อเห็นว่าเซียวเวยยังคงปากแข็งอยู่ เธอจึงหรี่ตาลง จ้องไปที่เซียวเวย

“ในเมื่อคุณยังยืนยันว่าคุณคือแม่แท้ๆ ของเสี่ยวลิ่วลิ่ว อย่างนั้น ฉันขอถามอีกอย่าง คุณท้องเสี่ยวลิ่วลิ่วตอนไหน ท้องคุณอยู่ๆ คงไม่ได้ใหญ่ขึ้นมาเองหรอกใช่ไหม คุณคิดว่าตัวเองเป็นสัตว์สองเพศหรือไง”

เหนียวเสี่ยวมู่ถามจบ ก็เห็นเซียวเวยนิ่งอึ้งไป เธอหัวเราะหึ

ขนาดเธอยังไม่รู้เลยว่าตัวเองตั้งท้องเสี่ยวลิ่วลิ่วตอนไหน เธอไม่เชื่อหรอกว่าตัวปลอมอย่างเซียวเวยจะบอกออกมาได้

“ฉัน ตอนนั้นฉันเมา เรื่องมันเกิดขึ้นได้ยังไง ฉันก็จำไม่ได้แล้ว ฉันจำได้แค่ว่าหลังจากนั้น ฉันก็ตั้งท้องเสี่ยวลิ่วลิ่วแล้ว…… พอเสี่ยวลิ่วลิ่วคลอดออกมา ความจริงฉันอยากอยากจะเลี้ยงแกด้วยตัวเอง แต่ฉันทนไม่ได้ที่ลูกต้องมาลำบากไปกับฉันด้วย ฉันเลยหาโอกาสส่งแกไปที่บริษัทตระกูลอวี๋……”

เซียวเวยโดนเหนียนเสี่ยวมู่ถามซักไซ้ให้หลุดปากพูดไปหลายครั้ง จนตัวเองก็เริ่มวิตกกังวลขึ้นแล้ว

ไม่สามารถลำดับขั้นตอนเรื่องราวตามที่ตัวเองซักซ้อมมาแต่แรกได้

พูดอึกๆ อักๆ ไม่ชัดเจน

“เธอโกหก!” เหนียนเสี่ยวมู่เดินไปด้านหน้า นิ้วมือชี้ไปยังใบหน้าวิตกกังวลเซียวเวย “ตอนที่เธอเห็นอวี๋เยว่หานที่หน้าประตู สายตามันไม่ใช่แบบนี้ เธอไม่เคยรู้จักอวี๋เยว่หานมาก่อนเลยด้วยซ้ำถึงได้มีท่าทีตกใจแบบนั้น ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเรื่องที่เคยนอนกับเขาเลย!”

เหนียนเสี่ยวมู่พูดอย่างตรงไปตรงมา สีหน้าของทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์ค่อยๆ เปลี่ยนไป

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเหวินหย่าไต้

เธอนึกไม่ถึงเลยว่า หลังจากที่เธอเซียวเวยปรากฏตัวออกมา เหนียนเสี่ยวมู่จะควบคุมสติได้ดีขนาดนี้

และยิ่งนึกไม่ถึง ว่าหลังจากที่เหนียนเสี่ยวมู่ได้ยินว่าคู่หมั้นของตัวเองเคยมีความสัมพันธ์กับผู้หญิงคนอื่นมาก่อนก่อน เธอจะยังนิ่งสงบได้ขนาดนี้

ในเวลาแบบนี้ ผู้หญิงปกติจะต้องมีท่าทีเจ็บปวดเสียใจ แล้วหันไปขอคำอธิบายจากอวี๋เยว่หานไม่ใช่หรือไง

และนั่นอาจจะทำให้คนทั้งคู่ถึงขึ้นแตกหักกันได้ เธอที่ตามมาดูเรื่องสนุกในวันนี้ก็ถือว่าคุ้มค่าแล้ว!

แต่ตอนนี้สิ่งที่เธอเห็นอยู่มันคืออะไรกัน

เหนียนเสี่ยวมู่ไม่สงสัยในตัวอวี๋เยว่หานเลยแม้แต่นิดเดียว เอาแต่ยิ่งคำถามใส่เซียวเวยอย่างกดดัน

เซียวเวยเป็นตัวปลอมอยู่แล้ว ไม่มีทางอดทนกับการกดดันแบบนี้ได้หรอก

เมื่อกลัวขึ้นมา เซียวเวยก็กัดฟันกรอด ตะคอกที่ไปที่เหนียนเสี่ยวมู่

“ฉันไม่สนว่าคุณจะเชื่อรึเปล่า แต่ฉันคือแม่ของเสี่ยวลิ่วลิ่ว คุณมีหลักฐานอะไรมาบอกว่าฉันไม่ใช่! เห็นชัดๆ ว่าคุณกำลังอิจฉาฉัน……”

“ให้ตายเถอะ! ฉันคงอิจฉาที่สติปัญญาของเธอได้แค่นี้ แถมหน้าก็ยังหน้ากว่ากำแพงสินะ!” เหนียนเสี่ยวมู่โมโหจนแทบจะพ่นน้ำลายใส่หน้าเธอ เมื่อเห็นว่าเซียวเวยยังคงไม่ยอมแพ้ เธอจึงเดินไปยืนอยู่ตรงหน้าด้วยท่าทีองอาจ

“ได้ คุณอยากได้หลักฐานใช่มั้ย”

เหยียนเสี่ยวมู่ค่อยๆ เชิดหน้าขึ้น กวาดสายตามองไปยังทุกคนที่อยู่รอบบริเวณนั้น จากนั้นสายตาก็หยุดลงที่เซียวเวย แล้วพูดออกมาทีละคำ

“ฉันไงหลักฐาน ฉันนี่แหล่ะคือแม่แท้ๆ ของเสี่ยวลิ่วลิ่ว!”

ตอนที่ 536 ความจริง! ฉันนี่แหล่ะคือแม่แท้ๆ!(4)

คำพูดประโยคเดียวของเหนียนเสี่ยวมู่ ทำเอาสั่นสะเทือนกันไปทั่งทั้งบริเวณ

ไม่เพียงแต่เหวินหย่าไต้กับเซียวเวยที่ตะลึงงันไป อวี๋เยว่หานที่ยืนอยู่ทางด้านหลังก็แข็งทื่อไปทั้งร่างเช่นกัน

เงยหน้าไปมองหญิงสาวอย่างไม่อยากจะเชื่อ……

ทุกคนต่างจมอยู่กับข่าวใหญ่ที่ได้รับรู้ ขณะที่ทุกคนต่างชะงักไปนั้น เหนียนเสี่ยวมู่ก็เริ่มขยับ!

ตอนที่เธอพูดประโยคนั้นออกไป ก็ค่อยเขยิบเข้าไปใกล้ เซียวเวยอยู่ทุกเมื่อ

อาศัยช่วงที่เถียงกันอยู่ ขยับไปยืนตรงหน้าเธอ

ตอนนี้ เซียวเวยกำลังชะงักค้างอยู่ เหนียนเสี่ยวมู่หรี่ตา พุ่งไปด้านหน้าอย่างรวดเร็ว เอื้อมมือไปคว้าตัวเสี่ยวลิ่วออกมาจากอ้อมกอดของเซียวเวย

เหตุการณ์ทั้งหมดเกิดขึ้นเพียงแค่ชั่วพริบตาเท่านั้น ไม่มีใครได้ทันลงมือทำอะไร

วินาทีที่เหนียนเสี่ยวมู่คว้าตัวเสี่ยวลิ่วลิ่วมาได้ อวี๋เยว่หานก็ได้สติอย่างรวดเร็ว พุ่งไปด้านหน้ารวบตัวสองแม่ลูกมากอดไว้ในอ้อมแขน

เซียวเวยกำลังจะพุ่งเข้าไปแย่งตัวเด็ก แต่อวี๋เยว่หานกลับยกเท้าถีบไปที่ท้องของเธอเสียก่อน จนร่างของเธอกระเด็นออกไป

ร่างของหญิงสาวกระแทกลงบนพื้น จนลุกแทบไม่ไหว

ไม่มีใครคาดคิดกับเหตุการณ์พลิกผันตรงหน้า

เหนียนเสี่ยวมู่ไม่สนใจใครทั้งนั้น กอดเสี่ยวลิ่วลิ่วแล้วย่อตัวลง ลูบไปที่ใบหน้าของเด็กน้อยอย่างกระวนกระวาย “เจ็บตรงไหนหรือเปล่า บอกแม่มาค่ะ”

เมื่อเห็นว่าเสี่ยวลิ่วลิ่วไม่ได้บาดเจ็บตรงไหน แค่ตกใจไปเท่านั้น จึงรวบตัวเธอไปกอดเอาไว้แน่นไม่ยอมปล่อยอย่างปวดใจ

“ไม่มีอะไรแล้วนะ ไม่เป็นไรแล้ว แม่อยู่นี่ เสี่ยวลิ่วลิ่วไม่ต้องกลัว!”

“แง——”

เมื่อได้ยินเสียงของเธอ เสี่ยวลิ่วลิ่วถึงได้สติ ครู่หนึ่งก็ปล่อยโฮออกมาอย่างตกใจ

ร่างเล็กนุ่มนิ่มซุกตัวอยู่ในอ้อมกอดของเหนียนเสี่ยวมู่ ลำแขนกระชับกอดเธอเอาไว้แน่น

ดูท่าแล้ว คงตกใจกลัวมากจริงๆ

เมื่อได้ยินเสียงร้องไห้ของเสี่ยวลิ่วลิ่ว ใบหน้าอันผ่อนคลายเมื่อครู่ของอวี๋เยว่หานก็เปลี่ยนเป็นเย็นชาในทันที

ร่างเปล่งรัศมีความน่ากลัวออกมาอย่างไม่สามารถบรรยายได้

ราวกับยมทูตที่โผล่ออกมาจากนรก ชายหนุ่มเดินเข้าไปหาเหวินหย่าไต้และเซียวเวยทีละก้าว

เหวินหย้าไต้แค่อยากได้เงิน จึงถือโอกาสเอาเรื่องแม่แท้ๆ ของเสี่ยวลิ่วลิ่ว มาจัดการกับเหนียนเสี่ยวมู่ด้วยเลย

ทำให้เหนียนเสี่ยวมู่ได้รับรู้ว่าต่อให้เธอได้แต่งงานกับอวี๋เยว่หาน แต่ก็ต้องรู้สึกเหมือนมีหนามในใจตลอดเวลา……

เธอไม่คิดมาก่อนว่าเรื่องราวจะกลายเป็นแบบนี้……

ไม่ได้เงินแม้แต่บาทเดียว แถมยังถูกเปิดโปงอีก

“คุณชายหาน ฟังฉันอธิบายก่อนนะคะ เรื่องนี้ไม่เกี่ยวข้องอะไรกับฉันเลย ฉันก็ถูกผู้หญิงแพศยาอย่างเซียวเวยหลอกเหมือนกัน ฉันนึกว่าเธอคือแม่ของเสี่ยวลิ่วลิ่วจริงๆ ถึงได้มาบอกคุณ!”

เหวินหย่าไต้มองใบหน้าอันเยือกเย็นของอวี๋เยว่หาน แล้วถอยหลังไปอย่างหวาดกลัว

สองมือจับชายกระโปรงของตัวเองเอาไว้ รีบอธิบายสุดฤทธิ์

“ฉันไม่รู้จริงๆ ว่าเธอคือตัวปลอม คุณชายหาน เชื่อฉันนะคะ เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับฉัน……”

“……” เซียวเวยโดนถีบไปทีหนึ่ง ตอนนี้ยังนอนอยู่ที่พื้น เจ็บจนขยับตัวไม่ได้

ได้ยินเหวินหย่าไต้โยนความผิดทุกอย่างมาที่เธอ ใบหน้าที่มีความคล้ายคลึงกับเหนียนเสี่ยวมู่ ก็เปลี่ยนเป็นโมโหขึ้นมา

เธอกัดฟันยันตัวเองลุกขึ้น เอื้อมมือไปชายกางเกงของอวี๋เยว่หานเอาไว้

“ไม่ ไม่ใช่ฉัน……”

“เธอมาหาฉัน จ้างให้ฉันไปหลอกว่าเป็นแม่ของลูกสาวคุณ……”

“ไม่เพียงเท่านี้นะคะ เรื่องที่ให้ฉันไปลักพาตัวลูกสาวคุณที่โรงเรียนอนุบาล เธอก็เป็นคนบอกให้ฉันทำ เธอบอกว่าขอแม่ฉันมีเสี่ยวลิ่วลิ่วอยู่ในมือ คุณต้องให้เงินฉันแน่ๆ……”

เซียวเวยใช้แรงที่เหลือในตอนนี้ พูดเรื่องที่ตัวเองรู้มาทั้งหมดออกไป

สิ้นเสียง สีหน้าของเหวินหย่าไต้ของซีดเผือดลง

กำลังจะเอ่ยพูดอะไรต่อ ก็ได้ยินเสียงฝีเท้าดังมาจากทางด้านหลัง

ร่างเธอแข็งทื่อ หันกลับไปมอง ก็เห็นว่าตำรวจสองสามคนเดินมาหยุดตรงที่หน้าเธอ

“คุณเหวินหย่าไต้ ทางเราสงสัยว่าคุณมีส่วนเกี่ยวข้องในคดีลักพาตัว ขอความร่วมมือคุณไปที่สถานีตำรวจกับเราหน่อยครับ!”