หวานรักจับหัวใจท่านประธาน - ตอนที่ 917 ข้อตกลงระหว่างคุณพ่อกับลูกสาว ตอนที่ 918 ทนปล่อยคุณตายไม่ได้
- Home
- หวานรักจับหัวใจท่านประธาน
- ตอนที่ 917 ข้อตกลงระหว่างคุณพ่อกับลูกสาว ตอนที่ 918 ทนปล่อยคุณตายไม่ได้
ตอนที่ 917 ข้อตกลงระหว่างคุณพ่อกับลูกสาว
“อวี๋เยว่หาน คุณแกล้งลูกสาวฉันอีกแล้วใช่ไหม?” ขณะที่เหนียนเสี่ยวมู่กำลังจะยื่นมือไปอุ้มเสี่ยวลิ่วลิ่วก็ได้ยินเสียงแผ่วเบาดังเข้ามาในหู
“เธอต่างหากที่แกล้งผม”
“……”
เหนียนเสี่ยวมู่ยังไม่เข้าใจว่าเขากำลังหมายถึงอะไร แต่พออุ้มเสี่ยวลิ่วลิ่วขึ้นมาก็พบว่าเสี่ยวลิ่วลิ่วฉี่รดที่นอน
พอเธอเงยหน้าขึ้นมาอีกครั้งก็เห็นหน้าอกของอวี๋เยว่ห่านเปียกเป็นแผ่นใหญ่
นี่มัน…
“เหนียนเสี่ยวมู่ ตอนนี้คุณรู้หรือยังว่าใครเป็นคนโดนแกล้ง?” อวี๋เยว่หานกัดฟันพูด
น้ำท่วมหน้าอกเขาตั้งแต่เช้าตรู่
พอเขาลุกขึ้นนั่งตัวตรงก็พบว่ามันไม่ใช่น้ำท่วมแต่อย่างใด แต่เป็นเพราะเจ้าก้อนข้าวเหนียวน้อยที่หลับสนิทมาซุกตัวในอ้อมกอดเขาตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ ปากเล็กๆ ทำเสียงจ๊อบแจ๊บและยังฉี่อย่างสบายอารมณ์…
ฉี่เสร็จก็ตื่นขึ้นมาเอง
พอรู้ตัวว่าทำผิดก็มีความปรารถนาอันแรงกล้าที่จะเอาชีวิตรอดโดยการขดตัวเป็นลูกบอลและกลิ้งไปยังที่ที่ไกลมืออวี๋เยว่หาน
แล้วไปอยู่ใกล้ๆเหนียนเสี่ยวมู่ สองพ่อลูกถลึงตาจ้องหน้ากันไปมา
ไม่มีใครเอ่ยปากพูดออกมาก่อน อยู่ในสถานการณ์เธอมองฉัน ฉันมองเธอ
ชิงชัยโดยไร้สุ้มเสียง
ขณะนี้เสี่ยวลิ่วลิ่วพิงอยู่ในอ้อมกอดเหนียนเสี่ยวมู่ พอรู้ตัวว่ากางเกงตัวเองเปียกก็กระดกเท้าขึ้นมาเพื่อยกกางเกงขึ้น
เริ่มอธิบายให้เหนียนเสี่ยวมู่ฟัง
“ก่อนที่เสี่ยวลิ่วลิ่วจะเข้านอน แอบดื่มนมไปหนึ่งแก้ว～”
เธอหลุบศีรษะเล็กลงๆและยอมรับผิดอย่างจริงใจ
“อวี๋เยว่หาน เสี่ยวลิ่วลิ่วไม่ได้ตั้งใจ คุณดุขนาดนี้เธอจะตกใจเอาได้นะ” เหนียนเสี่ยวมู่ผู้พิทักษ์เสี่ยวลิ่วลิ่วพูดพร้อมกับกอดเสี่ยวลิ่วลิ่วไว้
เป็นเรื่องปกติที่เด็กวัยสามขวบจะฉี่รดที่นอนเป็นครั้งคราว
เสี่ยวลิ่วลิ่วก็เชื่อฟังขึ้นมามากแล้ว
ปกติเธอมักจะคลานไปเข้าห้องน้ำด้วยตัวเอง
“ใครบอกว่าผมดุเธอล่ะ?” อวี๋เยว่หานยื่นมือถอดชุดนอนที่เปียกชุ่มของตัวเองพลางชำเลืองมองเหนียนเสี่ยวมู่ที่ทำหน้ามึนงง จากนั้นก็อุ้มลูกสาวไปจากอ้อมกอดเธอ
เขาเดินไปที่ตู้เสื้อผ้า หากางเกงตัวเล็กออกมาหนึ่งตัวเพื่อเปลี่ยนให้เธอ
การเคลื่อนไหวดูเป็นธรรมชาติเหมือนคุณพ่อลูกอ่อน
ดูออกเลยว่าก่อนที่เหนียนเสี่ยวมู่จะปรากฏตัว เขาก็ดูแลเสี่ยวลิ่วลิ่วแบบนี้เป็นประจำ
เมื่อเจ้าก้อนข้าวเหนียวน้อยเห็นว่าตัวเองไม่ได้โดนดุ เธอก็โน้มปากเล็กๆ ไปจุ๊บที่หน้าเขา
จากนั้นเธอก็วิ่งไปเล่นกับพ่อบ้านที่ชั้นล่างอย่างอายๆ
อวี๋เยว่หานยืนมองเสี่ยวลิ่วลิ่วหายไปจากหน้าประตูอยู่ที่หน้าตู้เสื้อผ้า
ร่างกายสูงใหญ่เอนตัวพิงประตูตู้เสื้อผ้าพลางเหลือบมองมาทางเหนียนเสี่ยวมู่ที่กำลังนั่งอึ้งอยู่บนเตียง
ชุดนอนด้านบนของเขาที่โดนเสี่ยวลิ่วลิ่วฉี่รดได้ถอดออกหมดแล้ว หน้าอกเรียบเนียนเผยให้เห็นกล้ามหน้าอกแกร่ง กล้ามเนื้อที่เซ็กซี่ และยัง…
“ซูด——” เสียงสูดปาก
“โรครักสะอาดของคุณหายแล้วเหรอ?” เหนียนเสี่ยวมู่ถามขึ้นมาทันที
ตอนที่โดนเสี่ยวลิ่วลิ่วฉี่รดเมื่อครั้งล่าสุด เขาแทบจะเช็ดจนผิวถลอก
แต่คราวนี้ช่างดูสงบ
ไม่เพียงแค่ไม่โมโห ทั้งยังเปลี่ยนกางเกงให้เสี่ยวลิ่วลิ่วอีกด้วย
“ก็ลูกสาวผมไม่ได้ตั้งใจนี่” อวี๋เยว่หานพูดเรียบๆ
เหนียนเสี่ยวมู่ “…”
แค่นี้เนี่ยนะ?
มองออกถึงดวงตาที่สับสน อวี๋เยว่หานพูดอย่างไม่ใส่ใจ
“ก่อนที่คุณจะตื่น เสี่ยวลิ่วลิ่วตกลงกับผมไว้ว่าเดือนหน้าจะไม่แย่งแม่กับผม”
เหนียนเสี่ยวมู่ “…”
ตอนที่ 918 ทนปล่อยคุณตายไม่ได้
รอจนกระทั่งเหนียนเสี่ยวมู่และอวี๋เยว่หานเก็บของเสร็จ ผู้ช่วยก็มารออยู่ข้างล่างเรียบร้อยแล้ว
รถที่จะใช้เดินทางก็พร้อมแล้ว
ตรงไปยังสนามบิน
ผู้ช่วย “คุณชายหาน นอกจากคณะที่เดินทางไปทำธุรกิจแล้ว เนื่องด้วยความปลอดภัย พวกลูกน้องจะปฏิบัติตามคำสั่งของคุณและได้เพิ่มกำลังบอดี้การ์ดขึ้นมาเป็นสองเท่าเพื่อคอยคุ้มกันความปลอดภัยคุณเหนียนตลอดเวลา”
“อืม” อวี๋เยว่หานกอดเหนียนเสี่ยวมู่พลางตอบรับอย่างสุขุม
เนื่องจากเมื่อคืนเหนียนเสี่ยวมู่เข้านอนดึก เธอจึงหลับทันทีที่ขึ้นรถ
ไม่ได้ยินว่าพวกเขาคุยอะไรกัน แค่ได้ยินเสียงอวี๋เยว่หานอยู่รำไรและซบบนหน้าอกของเขา
เขาก้มหน้าจูบเธอ เธอนิ่งไปสักพัก จากนั้นก็นอนต่อ
“เห็นๆอยู่ว่าไปร่วมงานประชุมสัมมนาทางธุรกิจ แต่ทำไมตอนนี้ฉันถึงรู้สึกเศร้าๆเหมือนวีรบุรุษไปออกรบอย่างนี้ล่ะ? เมือง N มีทั้งศัตรูและเทพบุตร ฉันเริ่มกลัวๆ ขึ้นมาบ้างแล้ว คุณจะปกป้องฉันใช่ไหม?”
เหนียนเสี่ยวมู่ตื่นแล้วลงจากรถ เธอจับแขนอวี๋เยว่หานแน่นไม่ยอมปล่อย
ทีมธุรกิจที่เดินทางมาพร้อมกับพวกเขาไม่ได้นั่งชั้นบินระดับเดียวกันและเดินทางไปก่อนแล้ว เหนียนเสี่ยวมู่จึงไม่กลัวถูกใครพบเห็น
เธอรู้สึกไม่สบายใจพลางจับอวี๋เยว่หานไว้ราวกับคว้าฟางเส้นสุดท้าย
อวี๋เยว่หานหยุดเท้า “เทพธิดาก็กลัวตายด้วยเหรอ?”
เหนียนเสี่ยวมู่ “กลัวสิ กลัวจะตายอยู่แล้ว!”
อวี๋เยว่หาน “…”
เธอทำหน้ารักชีวิตและยังจับเขาไม่ปล่อยแบบนี้ มันดูน่ารักจะตายอยู่แล้ว
อวี๋เยว่หานโอบไหล่เธอไว้ด้วยท่าทางลูกผู้ชาย
“กลัวตายก็อย่าห่างจากผมไปแม้แต่ก้าวเดียว มีผมอยู่ ผมทนปล่อยคุณตายไปไม่ได้หรอก”
“อย่างที่ฉันเคยบอกไว้ว่าถ้าฉันจะต้องตาย ฉันจะลากคุณไปตายด้วยกัน เพราะอย่างน้อยๆก็มีคนช่วยดื่มน้ำแกงยายเมิ่งที่ปรโลก แบบนี้ฉันก็จะได้เก็บความทรงจำด้านธุรกิจที่แข็งแกร่งของตัวเองไว้ ชาติหน้าอาจจะเปลี่ยนไปก็ได้ ฉันอาจจะเป็นเศรษฐีนีผู้ร่ำรวยทรัพย์สมบัติมากกว่าแสนล้าน นอนอยู่บนเตียงใหญ่ที่เต็มไปด้วยธนบัตร…”
อวี๋เยว่หาน “…”
อวี๋เยว่หาน “เศรษฐีนีที่ยังเหลือความทรงจำจะตามหาผมไหม?”
เหนียนเสี่ยวมู่ “แน่นอน!”
เมื่อได้ยินเธอไม่ลังเลที่จะพูดสองคำนี้ อวี๋เยว่หานก็รู้สึกไม่เลว
แต่เธอยังคงพูดต่อ
“ถ้าคุณหน้าตาดีเหมือนอย่างตอนนี้ ฉันจะรีบเก็บคุณไปเลี้ยงก่อนแล้วค่อยเลือกหนุ่มๆที่หล่อกว่าคุณมาสักสองสามคนตั้งเป็นวังหลัง…หุหุหุ”
เสียงหัวเราะ “หุหุหุ” ที่เผลอพูดออกมาในตอนท้ายฟังดูตื่นเต้นสุดขีด
อวี๋เยว่หาน “…” !!
อวี๋เยว่หานหันหน้าไปมองด้วยความงุนงงราวกับว่าเหนียนเสี่ยวมู่มาถึงจุดสุดยอดในชีวิตแล้ว เขาแทบทนไม่ไหวที่จะโยนเธอทิ้งลงไปในถังขยะที่รีไซเคิลไม่ได้ที่อยู่ในสนามบิน!
สุดท้ายก็อาศัยความรักที่หนักแน่นดึงเธอขึ้นมา ลากไปที่ห้องรอขึ้นเครื่อง
พวกเขามาถึงเมืองเอ็นในตอนสายๆ
เจิ้งเหยียนมาถึงก่อนพวกเขาไปหนึ่งก้าว จึงรอรับพวกเขาที่สนามบินด้วยตัวเอง
เจิ้งเหยียนเห็นอวี๋เยว่หานลากกระเป๋าให้เหนียนเสี่ยวมู่ในขณะที่อีกมือหนึ่งจูงมือเธอไว้แล้วออกมาจากประตูทางออก
“จุ๊จุ๊ ถ้ามีคนบอกฉันเมื่อสองปีก่อนว่าคุณชายหานที่ขึ้นชื่อเรื่องความเลือดเย็นในแวดวงธุรกิจจะดูแลใครสักคนอย่างอ่อนโยนแบบนี้ ตีให้ตายฉันก็ไม่เชื่อ!”
“ถ้ามีใครบอกฉันเรื่องนี้เมื่อไม่กี่เดือนก่อน ฉันก็ไม่เชื่อเหมือนกัน” เหนียนเสี่ยวมู่เอ่ยขึ้น
บุคคลที่ทั้งสองสาวกำลังเสวนากันอยู่มองไปที่พวกเธอทั้งสองด้วยหน้าตาสงบนิ่ง จากนั้นก็เงยหน้ามองไปทางด้านหน้าเพื่อดูว่ารถตู้คันไหนที่มารับพวกเขาแล้วจูงมือเหนียนเสี่ยวมู่ตรงไปที่รถ
อากาศค่อยๆร้อนขึ้น
ตอนที่เขานั่งลงก็เอื้อมมือมาปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตลงสองเม็ดพร้อมกับพูดประโยคแรกขึ้นมาว่า “คนตระกูลมั่วมาถึงหรือยัง?”