หวานรักจับหัวใจท่านประธาน - ตอนที่ 945 เห็นมากับตา ตอนที่ 946 แต่ละคนก็เป็นซะแบบนี้
- Home
- หวานรักจับหัวใจท่านประธาน
- ตอนที่ 945 เห็นมากับตา ตอนที่ 946 แต่ละคนก็เป็นซะแบบนี้
ตอนที่ 945 เห็นมากับตา
เหยาอวิ๋นอวิ๋นที่ยืนอยู่ตรงหน้าเธอในเวลานี้รู้สึกได้ถึงลมหายที่บีบคั้น
เพียงจ้องไปที่เหนียนเสี่ยวมู่อยู่เป็นเวลานานก็ยังไม่ได้สติกลับมา
จนกระทั่งรู้สึกตัวก็จำเหนียนเสี่ยวมู่ได้ จึงรีบถลึงตาใส่เธอทันที!
จากนั้นก็หันหน้ามองไปรอบๆคล้ายกับกำลังมองหาเจิ้งเหยียนอยู่
ทันทีที่เจิ้งเหยียนเดินเข้าห้องจัดเลี้ยง เธอก็ถือแก้วแชมเปญตามหาเหนียนเสี่ยวมู่โดยไม่รู้ตัว พอเงยหน้าขึ้นก็ยังไม่เห็นเหนียนเสี่ยวมู่ แต่ดันเห็นเหยาอวิ๋นอวิ๋นที่กำลังยืนอยู่ตรงหน้าเธอเป็นคนแรก สีหน้ามืดมนลงทันที
“เธอมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง?”
เหยาอวิ๋นอวิ๋น “ประโยคนี้ฉันควรจะถามเธอมากกว่าไหม? เธอนี่จะแย่งของที่ฉันชอบไปหมดเลยให้ได้ใช่ไหม? แต่ฉันจะบอกเธอให้นะ คราวนี้เธอจะต้องเป็นฝ่ายแพ้!”
เหยาอวิ๋นอวิ๋นพูดกับเจิ้งเหยียนอย่างร้ายกาจ หันหน้ามองไปทางอวี๋เยว่หาน
“คุณชายหาน ถึงยังไงคุณก็อย่าโดนเจิ้งเหยียนหลอกเอาได้นะคะ คนทั้งเมือง N ต่างก็รู้กันหมดว่าเธอมันไร้ยางอาย ชอบทำตัวอ่อยไปทั่ว แถมยังชอบแย่งของของคนอื่นอีก วันนี้ฉันไปเจอรองเท้าคู่หนึ่งในห้าง พอเธอแย่งมันไปไม่ได้ก็จงใจทำมันพัง คุณว่าผู้หญิงแบบนี้น่าขยะแขยงไหมคะ?”
เมื่อเหยาอวิ๋นอวิ๋นเห็นอวี๋เยว่หานไม่พูดอะไร เธอก็คิดว่าเขาหลงเสน่ห์เจิ้งเหยียน
ไม่เชื่อที่เธอพูด
จากนั้นก็ชี้ไปที่เหนียนเสี่ยวมู่
“เธอคนนั้นก็อีกคน สองคนนี้สมรู้ร่วมคิดกัน ไม่ใช่คนดีอะไรทั้งนั้น คุณอย่าโดนพวกเธอหลอกเอาได้นะคะ!”
“……”
อวี๋เยว่หานเหลือบมองเธอเงียบๆ
แววตาแฝงไปด้วยไอเย็น
ในสายตาของเหยาอวิ๋นอวิ๋น เธอคิดว่าอวี๋เยว่หานคงรำคาญเจิ้งเหยียนกับเหนียนเสี่ยวมู่แล้ว เธอจึงโล่งอกแล้วพูดต่อ
ทั้งยังเสียงดังขึ้นเรื่อยๆ
ไม่ได้สนใจเลยสักนิดว่านี่คืองานเลี้ยง ในหัวได้แต่คิดว่าคราวนี้จะต้องทำให้ชื่อเสียงเจิ้งเหยียนป่นปี้
ผู้คนโดยรอบที่ได้ยินความเคลื่อนไหวต่างก็พากันหันหน้ามามอง
เหยาอวิ๋นอวิ๋นดีใจที่ได้อยู่ท่ามกลางสายตาสาธารณชน รู้สึกราวกับว่าตัวเองคือศูนย์กลางของโลก คำพูดที่พูดออกมาก็ยิ่งรุนแรงขึ้น
“พูดก็พูดเถอะ ตระกูลเหยากับตระกูลเจิ้งก็ถือว่าพอเหลือมิตรภาพกันอยู่บ้าง พอเห็นตระกูลเจิ้งเดินเส้นทางที่ผิด ใจฉันก็นึกเสียดาย อยากจะเกลี้ยกล่อมเธอ แต่เธอรู้ไหมว่าคนบางคนเล่นนอกกติกามากไป ไหนล่ะจะยังมีศีลธรรมอันดีงาม? ฉันไม่ได้พูดไปเรื่อยเปื่อยนะ น้องชายแท้ๆ ของเจิ้งเหยียนก็ยังเคยเห็นมากับตาว่าเธอกับลูกค้า…”
เหยาอวิ๋นอวิ๋นจงใจพูดเพียงครึ่งเดียวแล้วชะงัก
ดังนั้นคำพูดคลุมเครือเหล่านี้จึงทำให้คนต่างจินตนาการไปไกล
ผู้คนโดยรอบเริ่มมองเจิ้งเหยียนและซุบซิบนินทา
“ฉันเองก็เคยได้ยินเรื่องคุณหนูใหญ่ตระกูลเจิ้งมาบ้าง แต่ไม่คิดว่าจะเป็นเรื่องจริง…”
“ไม่ใช่ว่าเธอเป็นคนเก่งหรอกเหรอ น่าเสียดายที่ชีวิตส่วนตัวเธอน่ารังเกียจมาก…”
“เก่งอะไรกัน? หน้าตาแบบนี้เนี่ยนะเก่ง กลัวก็แต่ว่าจะเก่งแค่เรื่องบนเตียงน่ะสิ…”
คำวิพากษ์วิจารณ์หยาบคายลอยเข้ามาในหูเจิ้งเหยียน เธอหน้าซีดขึ้นมาทันใด
ที่นี่คืองานเลี้ยงธุรกิจ
ดังนั้นคนที่มาเข้าร่วมงานเลี้ยงนี้ได้ล้วนเป็นคนมีหน้ามีตาในแวดวงธุรกิจ
เหยาอวิ๋นอวิ๋นอาศัยบารมีของตระกูลถึงได้มาปรากฏตัวอยู่ที่นี่ได้ ซึ่งแม้แต่ลูกสมุนของเธอสองคนนั้นก็ยังไม่มีสิทธิ์มาเข้าร่วมงานเลี้ยงนี้ได้เลย
จะเห็นได้ว่านี่คืองานเลี้ยงระดับสูงที่มีกฎระเบียบเข้มงวด
การที่เหยาอวิ๋นอวิ๋นพูดออกมาแบบนี้ในงานเลี้ยงประเภทนี้จึงไม่ใช่แค่การตบตีแย่งชิงระหว่างผู้หญิงธรรมดาทั่วไป แต่มันเป็นเรื่องที่เลวร้ายมาก
“เหยาอวิ๋นอวิ๋น เธอพูดไร้สาระพอหรือยัง?” เจิ้งเหยียนโมโหแล้ว เธอทนไม่ได้จริงๆ ที่ได้ยินเหยาอวิ๋นอวิ๋นพูดจาใส่ร้ายป้ายสีเธอหลายครั้งต่อหลายครั้ง
อย่างไรก็ตามในสายตาของทุกคนกลับมองว่าการที่เธอโมโหนั้นเกิดจากความอับอาย
ตอนที่ 946 แต่ละคนก็เป็นซะแบบนี้
ส่งผลให้คนรอบๆทอดถอนใจกันไปใหญ่
ทางด้านเหยาอวิ๋นอวิ๋นก็ยิ่งไม่ยอมแสดงความอ่อนแอ “อะไรที่เรียกว่าไร้สาระ ที่ฉันพูดมาทุกประโยคล้วนมีที่มาและหลักฐาน หรือเธออยากให้ฉันเอาคลิปวิดีนั่นมาเปิดให้ทุกคนดูอีกรอบ? เธอกล้าไหมล่ะ?”
ตู้ม——
ราวกับฟ้าแลบดังสายน้ำกระเซ็น
คำพูดของเหยาอวิ๋นอวิ๋นทำให้ทุกคนเบิกตาโพลงด้วยความประหลาดใจ
คลิปวิดีโอ?
คลิปวิดีโออะไรถึงทำให้เหยาอวิ๋นอวิ๋นมั่นใจได้ขนาดนี้?
แขกที่มาร่วมงานส่วนใหญ่เป็นผู้ชาย สายตาที่ทุกคนมองไปที่เจิ้งเหยียนเห็นได้ชัดว่ากำลังดูถูกดูแคลน
เห็นๆ อยู่ว่าเธอแต่งกายอย่างสุภาพเหมาะสมและดูมีเสน่ห์ดึงดูด ทว่าขณะนี้กลับเหมือนโดนจับถอดเสื้อผ้าและโยนเข้าไปในฝูงชน
ถูกลอบมองด้วยสายตาอนาจาร…
สำหรับผู้หญิงแล้ว เรื่องแบบนี้ถือว่าเป็นการเหยียดหยามอย่างหนึ่ง!
เจิ้งเหยียนหน้าซีดเผือด
“เหยาอวิ๋นอวิ๋นพอได้แล้ว!”
“ทำไม เธอเป็นคนลงไม้ลงมือตบฉันกลางห้างจนอับอายขายขี้หน้า ตอนนี้เธอยังจะกล้าตบฉันต่อหน้าสาธารณชนอีกงั้นเหรอ? ตบสิ!” เหยาอวิ๋นอวิ๋นพูดด้วยความหยิ่งผยองและจงใจเดินไปตรงหน้าเจิ้งเหยียนเพื่อยั่วโทสะ
“รนหายที่ตาย…”
เจิ้งเหยียนกัดฟันอย่างแรงและเตรียมจะเข้าไปตบเหยาอวิ๋นอวิ๋น แต่จู่ๆ ก็มีคนออกตัวเร็วกว่าเธอ
“เพียะ——”
ฝ่ามือที่หนักหน่วงฟาดไปที่หน้าเหยาอวิ๋นอวิ๋นที่กำลังทำหน้ากระหยิ่มใจโดยไม่คาดคิด
ตบเธอหน้าหันจนมึนไปชั่วขณะ เหยาอวิ๋นอวิ๋นโผไปซบบนตัวแขกที่มาเข้าร่วมงาน
เส้นผมกระจัดกระจาย เครื่องสำอางเปรอะเปื้อน
เธอกุมใบหน้าที่เพิ่งโดนตบพร้อมกับหันหน้ากลับไปอย่างไม่อยากจะเชื่อ มองไปที่เหนียนเสี่ยวมู่ที่กล้าลงมือกับเธอท่ามกลางผู้คน
“แกกล้าตบฉัน!”
“……”
เหนียนเสี่ยวมู่เหวี่ยงกำลังตบไปทั้งแขน เธอใช้กำลังทั้งหมดที่มีตบออกไปในฝ่ามือเดียว
ขณะที่แอบรู้สึกดีอยู่ในใจก็ได้ยินเหยาอวิ๋นอวิ๋นพูดขึ้นมา เธอจึงเงยหน้าพร้อมกับยิ้มร่า
“ทุกคนก็ได้ยินนี่ว่าคุณหนูใหญ่ตระกูลเหยาบอกเองว่าให้ตบเธอได้เลย ฉันก็เลยตอบสนองความต้องการเธอไง”
เหยาอวิ๋นอวิ๋น “???”
เหนียนเสี่ยวมู่สะบัดมือที่รู้สึกชาๆ ทำหน้าไม่รู้อีโหน่อีเหน่ “จะว่าไปโลกนี้ก็แปลกดีแฮะ ไม่คิดว่าจะมีคนร้องขอให้คนตบด้วย ไม่รู้ว่ามีปัญหาทางสมองหรือเปล่า?”
“พรืด——”
คนที่อยู่รอบๆต่างก็พากันหัวเราะคิกคัก
เมื่อเห็นเหยาอวิ๋นอวิ๋นที่ผมเผ้ารุงรังในตอนนี้ก็รู้สึกว่าเหมือนผีสาวอย่างไรอย่างนั้น จะบอกว่าเห็นอกเห็นใจเธอก็พูดไม่ออก
เหยาอวิ๋นอวิ๋นไม่คิดมาก่อนเลยว่าแผนการที่เธอคิดจะทำให้เจิ้งเหยียนกลายเป็นตัวตลก
ผลสุดท้ายแล้วตัวเองกลับเป็นคนที่ขายหน้ามากที่สุด
ทั้งยังต่อหน้าผู้ชายที่เธอชอบ…
สีหน้าเธอกลายเป็นสีเขียวคล้ำ
“นังแพศยา! วันนี้ฉันจะเอาเรื่องแก!”
ทันใดนั้นเหยาอวิ๋นอวิ๋นก็ลุกขึ้นจากพื้น กระโจนเข้าหาเหนียนเสี่ยวมู่
แววตาดุร้ายเหมือนปีศาจที่เพิ่งขึ้นมาจากขุมนรก
ทว่ามือเธอยังไม่ทันแตะผมเหนียนเสี่ยวมู่สักเส้น ก็ถูกอวี๋เยว่หานจับข้อมือเธอไว้
“คุณชายหาน นังแพศยาคนนี้มันตบฉันก่อน คุณปล่อยมือฉันเดี๋ยวนี้นะ วันนี้ฉันจะเอามันให้ตาย!” คำว่า ‘แพศยา’ ที่เหยาอวิ๋นอวิ๋นเพิ่งพูดจบเหมือนจะทำให้อวี๋เยว่หานไม่พอใจ
เขาคว้าข้อมือเธออย่างแรงราวกับว่ากำลังบีบกระดูกเธอให้หัก
เหยาอวิ๋นอวิ๋นกรีดร้องอย่างทนไม่ไหว
“เจ็บเจ็บ…เจ็บแล้ว…”
อวี๋เยว่หานมองเธอด้วยสายตาเย็นชา เขาชูมือขึ้นแล้วผลักเหยาอวิ๋นอวิ๋นออกไป
เหยาอวิ๋นอวิ๋นควบคุมตัวเองไม่ได้จึงล้มลงกับพื้นอีกครั้ง
กระดูกทั่วทั้งร่างกายเหมือนจะหัก เธอมองผู้ชายคนแล้วคนเล่าที่ออกตัวเพื่อเจิ้งเหยียนและเหนียนเสี่ยวมู่อย่างไม่พอใจ
มั่วหย่งเหิงก็แบบนี้
คุณชายหานก็เป็นแบบนี้