หวานรักจับหัวใจท่านประธาน - ตอนที่ 987 เหมือนฝัน ตอนที่ 988 ถูกทำโทษครั้งแรก
ตอนที่ 987 เหมือนฝัน
เธอชอบ!
เธอชอบมาก!
ตราบใดที่เขาเป็นคนมอบให้เธอ ไม่ว่าจะเป็นแบบไหน เธอก็ชอบไปหมด
ตราบใดที่เป็นเขาก็ดีมากแล้ว
ซินเอ๋อร์ใส่ชุดเจ้าสาวที่เขาซื้อให้เท่านั้น เป็นเจ้าสาวของเขาคนเดียว…
ซั่งซินหันกลับไป เธอยื่นมือกอดคอเขาไว้ เขย่งปลายเท้าพร้อมกับเผยอปากตัวเอง
ถังหยวนซืออึ้งไปสักพัก จากนั้นก็กอดเธอทันที เขารับน้ำหนักตัวเธอและเป็นฝ่ายเริ่มจูบเธออย่างดูดดื่ม
ทั้งสองจูบกันอย่างยากที่จะแยกจากกัน พนักงานรอบๆรวมถึงผู้ช่วยต่างมองด้วยความอิจฉา
จนกระทั่งซั่งซินรู้ตัว เธอก็ถึงจะตระหนักได้ว่าตัวเองทำอะไรลงไป ตอนนี้ไม่ใช่แค่ขอบตาแดงแต่หน้าก็แดงไปด้วย…
ซุกตัวในอ้อมกอดของถังหยวนซือ ไม่มีหน้าไปเจอใครแล้ว
“จูบเมื่อกี้ฉันให้คะแนนเต็ม สมควรได้รางวัล ไม่ต้องอาย” ถังหยวนซือใช้นิ้วยาวลูบริมฝีปากตัวเองเหมือนยังไม่หายอยาก พูดด้วยความเอ็นดู
“ยังจะพูดอีก!” ซั่งซินยื่นมือปิดปากเขาไว้ ทั้งอายทั้งหงุดหงิด
อยากจะอ้าปากแล้วกัดหน้าอกเขาเพื่อระบายอารมณ์
“คุณซั่งซิน ในเมื่อชุดเจ้าสาวมาส่งแล้ว งั้นเราไปลองชุดกันก่อนดีไหมคะ?” เมื่อพนักงานร้านเห็นซั่งซินอายจนไม่กล้าสบตาคนอื่น เธอจึงมาเตือนด้วยความใส่ใจ
“ค่ะ!”
ซั่งซินเบาใจลงมาบ้าง เธอรีบยื่นมือไปหอบชุดเจ้าสาวมาหนึ่งชุดแล้วเตรียมจะเดินไป
“เดี๋ยวก่อน!” ถังหยวนซือคว้าตัวเธอไว้
“ลองชุดหลักก่อน”
ถังหยวนซือชี้ไปที่มือผู้ช่วย นั่นเป็นกล่องใหญ่ที่ยังไม่ได้เปิด
มีชุดเจ้าสาวอีกชุดหนึ่งที่เธอยังไม่เห็น
เมื่อได้ยินคำพูดถังหยวนซือ ผู้ช่วยก็รีบเปิดกล่อง
ชุดเจ้าสาวสีขาวที่ประดับด้วยเพชรเม็ดเล็กๆสะท้อนเข้าสู่ดวงตาภายในชั่วขณะ ทำให้ทั้งห้องสว่างไสวระยิบระยับ
ผู้ช่วยส่งสัญญาณให้พนักงานสตูดิโอถ่ายภาพแต่งงานสองคนนั้นเข้ามาช่วยเอาชุดเจ้าสาวไปแขวน
ชุดเจ้าสาวที่งามสง่าออกแบบโดยได้รับแรงบันดาลใจมาจากชุดเจ้าหญิงผู้สูงศักดิ์
ช่วงไหล่พองขึ้นเล็กน้อย ออกแบบให้ท่อนบนรับกับช่วงเอว ดูหรูหราและสง่างาม
เพชรเม็ดเล็กทุกเม็ดถูกปักไว้อย่างประณีตงดงามตระกาลตา เมื่อกระโปรงกระเพื่อมตามการเคลื่อนไหวก็จะเกิดแสงระยิบระยับที่ต่างกันออกไป ทำให้คนไม่อาจละสายตาได้…
“สวยเหลือเกิน…”
คนในสตูดิโอถ่ายภาพแต่งงานต่างก็อดชื่นชมไม่ได้
เมื่อซั่งซินเห็นชุดเจ้าสาวที่อยู่ตรงหน้า เธอก็ไร้การตอบสนองไปโดยปริยาย
ชุดเจ้าสาวชุดนี้คือชุดที่เธอจินตนาการเอาไว้ตอนที่ตัวเองแต่งงาน เธอชอบชุดแบบนี้ที่สุด
แต่เธอไม่เคยพูดกับใครมาก่อน
เขารู้ได้ยังไง?
ซั่งซินใจเต้นรัวจนแทบจะกระดอนออกมาจากอก
เธอไม่แม้แต่จะกล้าพูดอะไรออกมา
กลัวว่าถ้าตัวเองอ้าปาก ถึงใจจะไม่กระดอนออกมา แต่ก็อาจจะฝันสลายได้
แม้ทั้งหมดที่อยู่ตรงหน้าจะเป็นแค่ความฝัน ก็ขอให้เธอได้ฝันต่ออีกหน่อย
จะให้ดีที่สุด ไม่ต้องตื่นอีกตลอดกาล…
“ทำไมเงียบไปล่ะ? ไม่ชอบเหรอ?”
เมื่อถังหยวนซือเห็นเธอนิ่งเงียบมาตลอด เขาก็ก้มหน้าถามเธออย่างไม่สบายใจ
รูปร่างอันสง่างาม มือที่ห้อยอยู่ข้างลำตัวชื้นไปทั้งฝ่ามือ
เขาเครียดมาก
ชุดเจ้าสาวชุดนี้เป็นชุดที่เขาเตรียมไว้เพื่อเป็นของขวัญสำหรับวันบรรลุนิติภาวะตอนที่เธออายุครบสิบแปดปี แต่ตลอดเวลาที่ผ่านมา เขายังไม่ได้มอบมันให้เธอเลย
เขาเคยคิดว่าชาตินี้คงไม่มีโอกาสได้เห็นเธอสวมชุดเจ้าสาวชุดนี้แล้ว…
“ชอบ แต่คุณรู้ได้ยังไงว่าฉันชอบชุดเจ้าสาวสไตล์นี้? คุณไม่รู้หรอกว่ามันเหมือนกับที่ฉันจินตนาการเอาไว้เลย เหมือนทุกประการ…” ซั่งซินแปลกใจมากเหลือเกิน เธอจึงพูดติดๆขัดๆเล็กน้อย
ถ้าเป็นคนอื่น อาจจะไม่เข้าใจว่าเธอกำลังจะสื่อถึงอะไร
แต่ถังหยวนซือฟังออก
เขายกมุมปาก “ฉันเห็นไดอารี่ของเธอแล้ว”
ตอนที่ 988 ถูกทำโทษครั้งแรก
ความนึกคิดของเด็กสาวเหมือนกับบทกวี
ซั่งซินก็ไม่มีข้อยกเว้น
ยิ่งไปกว่านั้น เธอยังเป็นคนที่โชคดีกว่าใครๆ เพราะรู้ว่าตัวเองชอบอะไรมาตั้งแต่เด็ก
และยังสามารถเติบโตไปพร้อมกับคนที่เธอชอบได้
เมื่อเธอรู้ตัวว่าเธอต้องการใช้ชีวิตร่วมกับใครสักคน สิ่งแรกที่เธอนึกถึงคืองานแต่งงานของพวกเขา
ตอนนั้นเธอไม่กล้าบอกถังหยวนซือว่าเธอชอบเขา
จึงแอบเขียนไว้ในไดอารี่
ในไดอารี่ทั้งเล่มจึงเต็มไปด้วยชื่อเขา
แม้จะเป็นคำพูดค่อนแคะซะส่วนใหญ่ แต่ทุกบรรทัดทุกตัวอักษรล้วนเป็นการสลักใครบางคนไว้ในใจ
เช่นเดียวกับชื่อในวงการของเธอ
ซั่งซิน ที่แปลว่ามีเพียงเธอคนเดียวที่อยู่ในใจฉัน
แต่เธอกลับไม่คิดเลยว่าที่แท้แล้วเขาเคยอ่านไดอารี่เล่มนั้นที่บันทึกความรู้สึกของเด็กสาวของตัวเอง…
“เรื่องมันตั้งแต่เมื่อไหร่? ที่แท้แล้วคุณก็แอบอ่านไดอารี่ของฉัน?”
ซั่งซินทำเสียงฟึดฟัด
ก็ไม่รู้ว่าตัวเองควรจะโมโหหรืออายดี
พอนึกถึงวันที่เธอแอบรักเขาอย่างหน้าไม่อาย น่าขายหน้าชะมัด!
เธอยื่นมือไปจับชุดเจ้าสาวที่อยู่ตรงหน้า แทบจะฉีกชุดเจ้าสาวเป็นชิ้นๆ ด้วยความประหม่า
เมื่อตระหนักได้ว่าตัวเองกำลังทำอะไรอยู่ ก็รีบปล่อยมือ
ยืนอยู่ต่อหน้าเขาเหมือนทำตัวไม่ถูก
“มีครั้งนึงที่เธอฟุบหลับอยู่บนโต๊ะ ตอนที่ฉันเข้าไปกอดเธอก็เผลอไปเห็นหัวของเธอกำลังทับไดอารี่อยู่” ถังหยวนซือเห็นเธอกำลังแคะฝ่ามือด้วยอาการประหม่า เขาจึงกุมมือเธอไว้แล้วอธิบาย
เขารู้ว่าเธอชอบเขา แต่เธอจะรู้ไหมว่าเขาเองก็ชอบเธอเหมือนกัน?
ถังหยวนซือคิดในใจ เธอน่าจะไม่รู้
ไม่อย่างงั้นก็คงไม่บ่นตัวเองในไดอารี่มากมายขนาดนี้โดยบอกว่าเขาไม่รู้ตัวว่าเธอชอบเขา
เด็กโง่
เขาไม่ชอบกินของหวาน แต่เขากินช็อกโกแลตที่เธอแอบยัดใส่กระเป๋าให้เขา
เธออยากได้กระดุมเชิ้ตเม็ดที่สอง เขาก็แกล้งทำเป็นไม่สนใจแล้วปล่อยให้เธอแอบตัดไปจากเสื้อเชิ้ตชุดนักเรียน
เธออาจจะไม่รู้ว่าตอนที่เธอแอบตัดกระดุมเสื้อของเขา เธอร้อนตัวเกินไปจนทำเสื้อเขาขาด
วันต่อมาเขาจึงหาชุดนักเรียนมาเปลี่ยนไม่ทัน สุดท้ายก็สวมชุดที่มีรูไปโรงเรียนแล้วยังถูกครูทำโทษให้ยืนตลอดทั้งคาบ
นั่นเป็นการถูกทำโทษครั้งแรกของนักเรียนดีเด่นอย่างเขา
แต่ที่น่าอนาถที่สุดก็คือในไดอารี่ของเธอในวันนั้นไม่เห็นเธอพูดถึงกระดุมของเขาด้วยความปลาบปลื้มเลยสักนิด มีแค่ว่าดีอกดีใจที่ได้ยินมาว่าเขาถูกทำโทษ
เขายังคงจำคำพูดเดิมในไดอารี่ของเธอในเวลานั้นได้——
“ไม่คิดเลยจริงๆ ว่าพี่เสี่ยวซือจะมีวันที่ถูกทำโทษเพราะดื้อ ได้ยินเพื่อนร่วมชั้นของเขาบอกว่าวันนี้เขาถูกสั่งให้ยืนตลอดคาบเรียน น่าเสียดายที่ไม่ได้เห็นกับตาตัวเอง ถ้ารู้ตั้งแต่แรกจะโดดเรียนไปดูเสียหน่อย…”
คนที่ทำให้เขาถูกทำโทษทำหน้ากระดี๊กระด๊าอยากจะเห็นเขาถูกทำโทษ
เขาหัวเราะไม่ออกจริงๆ
แต่ทำยังไงได้?
ภรรยาตัวน้อยที่ตัวเองกำหนดไว้แล้ว จะร้องไห้ยังไงก็ยังรัก
เขาทั้งรักทั้งหลงเธอขนาดนี้ แต่เธอก็ยังไม่รู้ตัวว่าเธอไม่ได้ชอบเขาเพียงฝ่ายเดียว
ต่อมา เพื่อต้องการจะรู้ว่าวันๆ เธอคิดฟุ้งซ่านอะไร
เขาจึงมักจะฉวยโอกาสตอนที่เธอหลับ อ่านไดอารี่ของเธอ
เขาทำจนติดเป็นนิสัยจนกระทั่งเขาเห็นงานแต่งงานที่เธอจินตนาการเอาไว้และชุดเจ้าสาวในฝันของเธอในไดอารี่…
เนื่องจากพ่อบุญธรรมทำธุรกิจ เขาจึงข้ามชั้นไปเรียนวิชาเศรษฐศาสตร์
แต่เพื่อที่จะออกแบบชุดเจ้าสาวที่เธอชอบด้วยมือตัวเอง เขาจึงลงเรียนแฟชั่นดีไซน์เป็นวิชารอง
ในวันเกิดอายุครบสิบแปดปี เขาตั้งใจจะมอบชุดเจ้าสาวชุดนี้ที่ออกแบบมากับมือและตั้งชื่อเป็นชื่อเธอให้เธอ จากนั้นก็จะถามเธอว่าเธอเต็มใจจะเป็นเจ้าสาวของเขาหรือไม่…