หัตถ์เทวะธิดาพญายม - ตอนที่ 383 อย่าคอยฉุดรั้งแข้งขา
นิยายหัตถ์เทวะธิดาพญายม ตอนที่ 383 อย่าคอยฉุดรั้งแข้งขา
ซ้ำร้ายยังเห็นได้ชัดว่าสุนัขจิ้งจอกตนนี้กำลังอยู่ในสภาพอ่อนแออย่างยิ่งพันธสัญญาโลหิตที่ผนึกกันไว้เช่นนี้จะส่งผลดีต่อเกอซีอย่างไรได้
หากแต่เกอซีกลับยังคงยืนกรานสร้างพันธสัญญาครานี้โดยไม่ปรากฏอาการแห่งความลังเลแม้เพียงน้อย
มังกรทองตัวจิ๋วยืนอ้าปากค้างอ้าบ้างหุบบ้างสลับกลับไปมากระทั่งที่สุดกลับอับจนมิรู้จะกล่าวถ้อยคำใด
เขาไม่สามารถเข้าใจความคิดอ่านของเกอซีไม่อาจเข้าใจได้ว่าเหตุใดนางจึงยอมทุ่มเทและเสียสละเพื่อจิ้งจอกตัวน้อยตนนี้มากมายถึงเพียงนี้ความรู้สึกของมังกรทองน้อยในยามนี้สับสนวุ่นวายอย่างไม่อาจค้นหาถ้อยคำมาบรรยายนายท่านผู้มีอุปนิสัยเยี่ยงนี้คือผู้ที่ควรค่าเหมาะสมที่จะออกติดตามต่อสู้เคียงบ่าเคียงไหล่อย่างยิ่ง
เมื่อแน่ใจแล้วว่าพลังเวทอาคมของเซี่ยวหลีไม่ถูกปลดปล่อยคลายออกจากร่างพลังชีวิตคงที่เกอชีจึงเก็บถังบรรจุน้ำโอสถซึ่งยังคงมีร่างของเซี่ยวหลีแช่อยู่ด้านในกลับเข้าสู่มิติเวท
หากแต่ต้านต้านยังดื้อดึงไม่ยอมกลับเข้าสู่ภายในมิติเวทเจ้าตัวน้อยพยายามกอดรัดแนบแน่นอยู่กับแข้งขาของเกอซีด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความคับแค้นขุ่นข้อง ท่านแม่ท่านกำลังจะไปจัดการเจ้าคนไม่ดีพวกนั้นใช่หรือไม่?พวกคนไม่ดีที่ทำให้พี่เชี่ยวหลีเป็นเช่นนี้ช่างน่าตายนักต้านต้านจะไปสู้กับคนร้ายกาจพวกนั้นกับท่านแม่
เกอซีหันมามองนัยน์ตาแวววาวที่ระอุไปด้วยเพลิงแค้นของต้านต้านคราหนึ่งก่อนจะลดมือลงลูบหัวเจ้าตัวน้อย คลายใจเถิดแม่จะคิดบัญชีเจ้าเดรัจฉานพวกนั้นให้สาสมกับการกระทำของพวกมันอย่างแน่นนอน
เพียงทว่ายามนี้พี่เชี่ยวหลีต้องอยู่เพียงลำพังด้านในมิติเวทอา…ย่อมต้องรู้สึกเหงาเปล่าเปลี่ยวทั้งอาการบาดเจ็บยังไม่อาจนับว่าฟื้นคืนได้อย่างสมบูรณ์จำต้องมีคนคอยดูแลช่วยเหลือนางต้านต้านเด็กดีเจ้าช่วยเข้าไปดูแลพี่เซี่ยวหลีด้านในจะได้หรือไม่?
สภาพร่างกายของต้านต้านแม่ในยามนี้ยังมิอาจกล่าวได้ว่าสมบูรณ์ดังปกติแท้จริงยังนับว่าอ่อนแออย่างยิ่งเมื่อครู่ต้านต้านได้เห็นสภาพน่าสลดใจของเซี่ยวหลีมีหรือที่เกอซีจะยอมให้เจ้าหนูน้อยที่น่ารักของนางต้องร่วมตกระกำลำบากไปกับนาง
เช่นนั้นหญิงสาวจึงใช้วาจาเหล่านั้นหว่านล้อมต้านต้านเพราะจะอย่างไรเสียยามนี้สิ่งที่ต้านต้านห่วงกังวลที่สุดก็คือสภาพร่างกายของเซี่ยวหลี
ย่อมแน่นอนเพียงต้านต้านได้ยินเช่นนั้นดวงหน้าน้อยพลันเผยความกระอักกระอ่วนใจ ต้านต้านอยากอยู่ดูแลพี่เชี่ยวหลีทว่าต้านต้านก็อยากไปร่วมจัดการคนไม่ดีพวกนั้นกับท่านแม่เช่นกัน…
มังกรน้อยผู้ยืนหลบด้านข้างอย่างนิ่งเงียบมานานพลันเอ่ยปาก ข้าจะไปสั่งสอนเจ้าคนชั่วช้พวกนั้นกับนายท่านเองต้านต้านเด็กดีเจ้าจงอยู่ดูแลจิ้งจอกน้อยในมิติเวทเถิด
ต้านต้านงุนงงเล็กน้อยเขาหันขวับมาหามังกรตัวน้อยขณะสองคิ้วของเกอซีจิกเข้าหากันทั้งกำลังจะกล่าวปฏิเสธ
หากทว่ามังกรน้อยพลันเห็นเหาะขึ้นกลางอากาศทั้งยังเชิดหน้าชูคอ อย่าได้คิดดูเบาข้านับแต่ได้กลืนกินผลเทพมังกรเข้าไปแล้วพลังของข้านับว่าเพิ่มสูงส่งอย่างมากแม้ยังไม่สามารถเป็นคู่ประมือให้นานท่านทว่า!หากเหล่ายอดยุทธพลังปราณขั้น2ปฐมภูมิโลกันตร์หรือขั้น3พลิกผันอเวจีล้วนไม่ต่างใดจากเศษสวะข้าย่อมสามารถจัดการพวกมันได้ดังใจปรารถนา
นายท่านเชิญลงมือกับตัวการใหญ่ของพวกมันส่วนข้าจะช่วยเก็บกวาดเจ้าสุนัขล่าเนื้ออันธพาลรับจ้างเช่นนี้นายท่านคิดเห็นเป็นอย่างไร?
คำกล่าวของมังกรทองตัวจิ๋วกลับยิ่งทำให้เกอซีตาค้าง
เจ้าหนูผู้นี้ไม่ว่าคราใดจะภายในอาณาจักรกำบังหรือกระทั่งล่วงพ้นอาณาจักรแห่งนั้นมาแล้วเขามักเรียกนางว่านางหนูแม่หนูหากทว่ายามนี้เขากลับเอ่ยเรียกขานนางอย่างเต็มภาคภูมิว่านายท่านทั้งในน้ำเสียงนั้นกลับไม่ปรากฏอาการแห่งความเยาะหยินหยอกเย้าหากทว่ากลับทำให้เกอซีไม่รู้สึกคุ้นชินเท่าไรนัก
เพียงสิ่งที่มังกรทองตัวน้อยกล่าวหาได้ผิดจากความเป็นจริงไม่เรือนน่าขนลุกแห่งนี้เนื่องแน่นไปด้วยเหล่ายอดฝีมืออย่างเห็นได้ชัดหากพวกมันมีมีพลังฝีมือถึงระดับพลังปราณขั้นสี่ปฐพีสะท้านสะเทือนล้วนยากยิ่งจะประฝีมือหากนางต้องเป็นฝ่ายรับมือแต่เพียงผู้เดียว
และหากเหล่าผู้คุมทั้งหลายกรูกันเข้าล้อมกรอบแม้นางจะมีพลังความสามารถล้นเหลือสักเพียงใดล้วนไม่อาจล้างแค้นให้สำเร็จลงได้
เกอซีผงกศีรษะรับ ย่อมได้เจ้าย่อมสามารถติดตามเคียงข้างข้าทว่าจดจำไว้เมื่อถึงคราวคับขันจงเร่งหนีโดยทันทีอย่าได้ฉุดรั้งแข้งขาข้าไว้*
*อย่าได้ฉุดรั้งขาหมายถึงเป็นตัวถ่วง
ใบหน้าน้อยๆของเจ้ามังกรกระตุกกกในหัวมีเพียงความคิด:อาวุโสเยี่ยงข้าคือมังกรทองยิ่งใหญ่ผู้คงความศักดิ์สิทธิ์ผู้ย่อมสามารถส่งเสริมผู้คนทว่าเจ้ากลับมีใจคิดว่าข้าจะกระทำตนเป็นตัวถ่วงสร้างภาระสตรีผู้นี้ช่าง….ช่าง…..เฮ้อ!ช่างเถิดผู้ใดใช้ให้นางกลับกลายมาเป็นนายท่านที่ข้ายอมรับจากใจจริงเล่า!
แม่ใบหน้าของมังกรทองตัวน้อยจะท่วมท้นไปด้วยความโศกสลดทว่าที่สุดเขากลับไม่เอ่ยกล่าวถ้อยคำใดซ้ำกลับยังผงกศีรษะรับด้วยอาการนิ่งสงบ
***จบตอนอย่าคอยฉุดรั้งแข้งขา***