องค์ชายวายร้ายอยากเป็นพ่อ - บทที่ 781 ช่วยชีวิตคน

องค์ชายวายร้ายอยากเป็นพ่อ บทที่ 781 ช่วยชีวิตคน

หรี่กระพริบตา คนห้าสิบกว่าคนทั้งหมดล้วนถูกสังหารตายสิ้น บนพื้นมีเลือดไหลอาบราวกับแม่น้ำ เฟยอิงถูกคนรั้งไว้ เห็นว่าจะตาย เขาก็ยอมรับชะตาชีวิต ตายแล้วก็ไม่ต้องเป็นภาระท่านอ๋องอีก

หนานกงเย่เงยหน้ามองขึ้นไป เห็นว่าจะเกิดเรื่องกับเฟยอิง เขาเลยอยากกระโจนพุ่งตัวเข้าไป หนานกงเซวียนเหอโบกสะบัดมือให้คนด้านหลังสิบกว่าคนรีบเข้าไปรั้งหนานกงเย่ไว้ เฟยอิงหันมองหนานกงเย่ด้วยความสิ้นหวัง“ท่านอ๋อง เฟยอิงไปแล้วนะ”

“เฟยอิง…..”

หนานกงเย่จะกระโจนเข้าช่วย แต่คนเยอะ แม้ว่าจะสังหารก็ต้องใช้เวลาสักพักหนึ่ง

เฟยอิงกัดฟันหมุนตัวกระโจนขึ้นไป ต่อให้แขนข้างหนึ่งของเขาใช้การไม่ได้ เขาก็ไม่มีทางที่จะตายอย่างนี้หรอก ก่อนจะตายต้องสังหารคนสักหน่อยถึงจะตายได้

คนสิบกว่าคนถือดาบล้อมรอบเฟยอิง และต้องก่อนแล่เนื้อบดละเอียด ในเวลานี้ มีเสียงปึงดังขึ้น…..

ห้าสิบคนถูกสิ่งของพุ่งมากระทบ ขวางพาดผ่านเอวไป เลยพากันล้มลง

หนานกงเซวียนเหอชะงักงัน หันขึ้นมองด้านบน ฉีเฟยอุ้มฉินฝูโยวยืนอยู่ด้านนั้น เสี่ยวเฮยกลับไปแล้ว แมลงก็กลัวเสียงของฉิน

ฉีเฟยอวิ๋นขมวดคิ้วอยู่สักพักหนึ่ง จากนั้นนำฉินฝูโยววางตามแนวขวางไว้ตรงหน้า เธอดีดอยู่ไม่กี่ครั้ง ทุกครั้งที่ดีดล้วนมีเสียงดังออกไปคนเหล่านั้นต่างล้มลงอยู่บนพื้น

“ ขึ้นไปด้วยกันเสีย” ตอนที่มองเห็นฉีเฟยอวิ๋นนั้น หนานกงเซวียนเหอกลัวว่าจะเสียเวลา เลยรับสั่งให้สังหารพวกหนานกงเย่เสีย แต่ทว่าชื่อจินจื่อกลับได้มาอยู่บนตัวของทุกคน ทุกคนต่างเจ็บปวดไปทั้งตัวต่างล้มลงกระสับกระส่ายบนพื้น ทางด้านของหนานกงเย่รีบโจมตีสังหาร ไม่นานคนสิบกว่าคนที่อยู่ตรงหน้าจึงได้นอนจมกองเลือด

หนานกงเย่รีบเข้าประคองเฟยอิง เฟยอิงคุกเข่าส่ายศีรษะอยู่บนพื้น อาเจียนออกมาเป็นเลือด กล่าวว่า “ท่านอ๋อง กระหม่อมกลับไม่ได้แล้ว ท่านอ๋องกลับไปเสีย”

เฟยอิงพูดแล้วจะล้มลง ฉีเฟยอวิ๋นรีบมาตรงหน้า หยิบยาออกมาแล้วยื่นให้แก่เฟยอิง ตามด้วยจับตรวจแมะชีพจร

“เขาได้รับบาดเจ็บภายใน อวัยวะตันทั้งห้าอวัยวะกลวงทั้งหกได้รับการบาดเจ็บ แขนที่มีรอยกริชมีพิษ แขนถูกทำลายพิการแล้วเพคะ”ฉีเฟยอวิ๋นกล่าวออกมาตามตรง

หนานกงเย่ถามว่า “มีวิธีรักษาหรือไม่?”

“มีเพคะ ประคองเขาไปทางด้านนั้น หม่อมฉันจะเอายาให้เขากิน ”พอฉีเฟยอวิ๋นพูดว่ากินยาหนานกงเย่ก็รู้สึกกลัว ดวงตาสองข้างถึงกับถลึงออกมา

ฉีเฟยอวิ๋นเอากระเป๋าที่พกติดตัวออกมา จากนั้นหยิบขวดที่ปิดผนึกแน่นออกมา พอเปิดออกมีกลิ่นเลือดโชยคละคลุ้ง จากนั้นกล่าวว่า“ดื่มอันนี้เสีย”

เฟยอิงยังไม่เคยเจอฉีเฟยอวิ๋น เลยคิดว่าฉีเฟยอวิ๋นเป็นคนแบบเขา เขาหยิบมาแล้วดื่มกระดกทันที ด้านในเป็นเลือด ดื่มเสร็จเฟยอิงตาถลน รู้สึกว่าด้านในมีอะไรที่ดึงรั้งอย่างรวดเร็ว แต่เขารู้สึกว่ามันดีขึ้นมาก ไม่ได้เจ็บขนาดนั้นแล้ว

หนานกงเย่สีหน้าดูไม่ได้กล่าวว่า“เจ้าปกปิดข้า….”

“ท่านอ๋อง นี่เป็นสิ่งที่ฟูมฟัก กลับไปแล้วจะอธิบายแก่ท่านอ๋องเพคะ ไม่ได้ปล่อยออกมาเพคะ”ฉีเฟยอวิ๋นหาวิธีฟูมฟักได้แล้ว เพียงแต่ฟูมฟักน้อยเกินไปแล้ว อีกทั้งผลไม่ได้ดีอะไรขนาดนั้น

หนานกงเย่เลยทอดถอนหายใจอย่างโล่งอก

เฟยอิงนอนพัก ฉีเฟยอวิ๋นมองไปทางคนสามคน ระดับความเจ็บปวดแตกต่างกัน แต่ว่ายังไม่ไปไกลถึงขั้นตาย

ฉีเฟยอวิ๋นมองไปทางด้านของหนานกงเซวียนเหอ หนานกงเซวียนเหอสวมใส่หน้ากาก เขาเห็นฉีเฟยอวิ๋นก็ไม่ได้ถอดหน้ากากออก จนอาอวี้มา

อาอวี้ยืนอยู่อีกด้านภายในมือกอบกุมเชือกอยู่ มองฉีเฟยอวิ๋นด้วยความเดือดดาลกล่าวว่า“เหตุใดตรงไหนก็มีแต่นาง สมควรตายจริงๆ นายท่านตอนนี้พวกเราคนเยอะท่านรับมือกับหนานกงเย่ ข้ารับมือกับฉีเฟยอวิ๋น เช่นนี้ต้องสามารถสังหารพวกมันได้อย่างแน่นอน ส่วนคนอื่นไปรับมือกับคนที่เหลือ จะต้องมีโอกาสตีแตกแน่”

ตอนที่อาอวี้กล่าวแววตามีแต่ความเกลียดชัง

“ก็ดี เจ้าไปรับมือกับฉีเฟยอวิ๋น ข้าจะรับมือหนานกงเย่ ส่วนคนอื่นทำตามที่อาอวี้กล่าว ไปรับมือกับคนอื่น ไปเถอะ”

พอเสียงคำสั่งเปล่งออกมา ทุกคนแบ่งเป็นสามกลุ่ม เตรียมที่จะโจมตี

หนานกงเย่มองฉีเฟยอวิ๋น แล้วพุ่งกระโจนตัวเข้าหาหนานกงเซวียนเหอ

ฉีเฟยอวิ๋นนำเฟยอิงมาบังไว้ทางด้านหลัง เธอมองเฟยอิงแล้วกล่าวว่า“ข้าคือพระชายาเย่ ขอสั่งให้เจ้ามีชีวิตอยู่ หากเจ้าตายกลับไปอ๋องเย่จะเลิกกับข้า ข้าเป็นผีก็ไม่มีทางปล่อยเจ้า ตอนนี้ข้าอยากจะให้เจ้าปกป้องตัวเองทำได้หรือไม่?”

ฉีเฟยอวิ๋นเย็นชาขึ้นมา รอบกายมีความเยือกเย็น มองเฟยอิงที่มีความชะงักงัน อย่างไรเฟยอิงก็คิดไม่ถึง ว่าหญิงที่อยู่ตรงหน้านี้เป็นพระชายาเย่ เลยรีบกล่าวว่า “ท่านคือพระชายาเย่จริงหรือ?”

ฉีเฟยอวิ๋นกล่าวอย่างสุขุมว่า“เจ้าดูแล้วเหมือนล้อเล่นหรือ?”

เฟยอิงสีหน้าเปลี่ยนทันที“ได้ยินมาว่าพระชายาเย่เป็นหญิงที่ดุร้าย!”

ฉีเฟยอวิ๋นไม่ได้โมโห ใครพูดกันนะ?

เฟยอิงมองฉีเฟยอวิ๋นอย่างละเอียด รู้สึกแปลกใจว่าเพราะเหตุใดท่านอ๋องถึงได้ชอบผู้หญิงแบบนี้?

ไม่เข้าใจ!

หรือเป็นเพียงเพราะรูปลักษณ์สวยงาม?

แต่หญิงที่มีความสวยมีมากมาย หญิงที่อยู่ตรงหน้านี้แม้ว่าจะสวย แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะหาแบบนี้ไม่ได้

เฟยอิงไม่รู้กับท่านอ๋อง เลยทอดถอนหายใจออกมาอย่างเสียไม่ได้ ได้ยินว่าท่านอ๋องถูกพระชายาจับไว้มั่นแล้ว เมื่อสมัยนั้นแม่ทัพฉีจะเป็นจะตายถึงได้ท่านอ๋องมา

เห็นพระชายาเช่นนี้แล้ว มิสู้กับเขาตายไปเลย ก็ดีที่ท่านอ๋องจะได้เลิกเมียเสียที

ฉีเฟยอวิ๋นมองท่าทางของเฟยอิงเลยถีบเข้าทีหนึ่ง

เฟยอิงนอนลง โมโหชั่วขณะ เป็นอย่างคำล่ำลือจริงๆ พระชายาเย่เป็นหญิงที่ดุร้าย!

อาอวี้พุ่งเข้าหาฉีเฟยอวิ๋นแล้วฟาดแส้ม้าใส่เธอฉีเฟยอวิ๋นหลบหลีก อาอวี้ทำเสียงหึใส่ ฟาดแส้คดโค้งใส่ เฟยอิงที่อยู่บนพื้นยังคงไม่ลุก อาอวี้พุ่งไปทางเฟยอิง ฉีเฟยอวิ๋นดีดดังตึง เสียงนั้นหันมาทางแส้ของอาอวี้ขาดสะบั้นทันที

อาอวี้หยิบแส้ที่ขาดขึ้นมา นางโกรธมากนั่นเป็นแส้ที่นายท่านมอบแก่นาง

“ฉีเฟยอวิ๋น วันนี้มีเจ้าไม่มีข้า”อาอวี้กล่าวพูดจบได้กระโดดพุ่งเข้าหาฉีเฟยอวิ๋น แล้วหยิบกริชที่อยู่ด้านหลังออกมาด้วย

ฉีเฟยอวิ๋นตกใจ เบิกตาโพลงใส่อาอวี้ ฉีเฟยอวิ๋นเห็นกริชนั้นจะมาโดนร่างกายเธอแล้ว เลยดีดเสียงนั้นขึ้น อาอวี้ถอยหลังอย่างรวดเร็ว จากนั้นหล่นลงกับพื้นจนแขนทั้งสองข้างชา กริชที่อยู่ในมือหล่นลงบนพื้นเช่นกัน

มือทั้งสองข้างของฉีเฟยอวิ๋นอุ้มฉินไว้ แววตาจ้องมองสบายๆ แต่ทว่าแววตาลึกๆคล้ายดั่งความคมกริบของกริชที่ยากจะเปรียบได้

เฟยอิงชะงักงัน นี่คือพระชายาเย่!

คิดไม่ถึงว่าอาอวี้จะสู้ฉีเฟยอวิ๋นไม่ได้ นางเลยหมุนตัวหันเหไปหาเฟยอิง ฉีเฟยอวิ๋นเป็นหมอ เธอเป็นคนที่ใจอ่อน จับคนนี้ไว้ได้ จากนั้นสังหารฉีเฟยอวิ๋นแล้วมันจะก็ง่าย

เฟยอิงไม่สามารถเคลื่อนไหวได้ ฉีเฟยอวิ๋นเลยถีบเขา เขาไม่ลุกขึ้น ตอนนี้อยากจะลุกขึ้นก็ยากแล้ว

“ฉีเฟยอวิ๋น เจ้ามาสิ!”อาอวี้จับเฟยอิงไว้ ฉีเฟยอวิ๋นอยากจะไปก็ไม่ทัน อาอวี้เอากริชวางแนบบนคอเฟยอิงไว้ เฟยอิงไร้การเคลื่อนไหวมองมาทางฝั่งฉีเฟยอวิ๋น ฉีเฟยอวิ๋นแววตาอึมครึม ไม่สามารถปกป้องเฟยอิงให้ดีนั่นเป็นความผิดของเธอ เพราะฉะนั้นเธอเลยไม่โทษเฟยอิง

แต่เธอขมวดคิ้วคิดว่าจะช่วยเฟยอิงได้อย่างไร

“ฉีเฟยอวิ๋น เจ้าเอาฉินทิ้งลงมา!”อาอวี้ออกแรงที่กริชมากขึ้น บริเวณคอของเฟยอิงมีเลือดออก แต่เขาไร้การเคลื่อนไหวตั้งแต่ต้นจนจบ

ฉีเฟยอวิ๋นเอาฉันที่อยู่ในมือวางบนพื้น ฉินไม่ได้ล้ม และเธอก็ไม่ได้ทิ้งลง จากนั้นหันเข้าประชิดใกล้กับอาอวี่

“ข้าไม่มีทางทิ้งฉินหรอก หากเจ้าต้องการสังหารข้า ก็มาเลยสิ”ฉีเฟยอวิ๋นยกมือทั้งสองข้างขึ้น เหมือนท่าทางที่เตรียมตัวตายอย่างนั้นแหละ

เฟยอิงเบิกตาโตขึ้น ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าฉีเฟยอวิ๋นจะยอมตายเพื่อเขา!