เกิดใหม่เป็นสุนัขจิ้งจอก - ตอนที่ 140

ตอนที่ 140 สระบรรพบุรุษจิ้งจอก

ถังลี่เสวี่ย ญาญ่าและจิ้งจอกอีกสามตัวรู้สึกกลัว เมื่อพวกเขาก้าวเข้าไปในประตูอวกาศและ เข้าไปในบ้านจิ้งจอกจริงในครั้งนี้

พวกเขายืนอยู่ตรงกลางวงแหวนหินยักษ์ และมีวงแหวนหินขนาดยักษ์อีกหลายสิบวงภายในห้องที่สว่างไสวขนาดมหึมานี้

ถังลี่เสวี่ยมองไปยังกลุ่มอีกสี่คนที่สวมเสื้อคลุมสีดําที่มีฮูดซึ่งยืนอยู่ที่วงแหวนหินยักษ์อีกอันข้างๆ

หัวหน้ากลุ่มนั้นยกตราหยกขาวขึ้น และช่องว่างด้านหน้าก็แยกออกเป็นสองส่วน

พวกเขาเดินไปที่ประตูอวกาศอย่างสบาย ๆ และร่างของพวกเขาหายไปหลังจากที่พวกเขาก้าวออกจากประตูอวกาศ จากนั้นพื้นที่บนวงแหวนหินยักษ์ของพวกเขาก็กลับคืนสู่สภาพปกติ

“ว้าว!! ดังนั้นแหวนหินขนาดยักษ์เหล่านี้จึงเปรียบเสมือนประตูอวกาศเพื่อเข้าและออกจากบ้านจิ้งจอก? สุดยอด!” ถังลี่เสวี่ยเบิกตากว้างด้วยความประหลาดใจ

เหมยหลานกระโดดลงจากวงแหวนหินยักษ์ และมุ่งหน้าไปยังทางออกของห้องขนาดยักษ์

ถังลี่เสวี่ยและอีกคนไม่กล้าที่จะช้า ดังนั้นพวกเขาจึงกระโดดลงจากวงแหวนหินยักษ์ทันทีและตามหลัง เหมยหลานอย่างรวดเร็ว

เมื่อถึงสี่เสวี่ยและคนอื่น ๆ ก้าวออกจากห้องขนาดมหึมา พวกเขาก็ตกตะลึงกับฉากตรงหน้าอีกครั้ง

มีทางเดินยาวเปิดโล่งเต็มไปด้วยผู้คน และสุนัขจิ้งจอกเดินอยู่ข้างหน้าพวกเขา แต่นั่นไม่ใช่สิ่งที่พวกเขาตกใจ

ถังลี่เสวี่ยรู้สึกคุ้นเคยกับฉากตรงหน้าเธอเล็กน้อย เนื่องจากเธอเคยเห็นมันมาแล้วสองสามครั้งในทีวีของโรงพยาบาล

มันเหมือนกับมหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียงที่สุดในโลกก่อนหน้านี้ของเธอ!

แต่อาคารที่หรูหราตระหง่านทั้งหมดที่นี่ และสถาปัตยกรรมที่ล้ําสมัยทําให้บ้านจิ้งจอกแห่งนี้เหนือกว่าในทุก ๆ ด้าน เมื่อเทียบกับมหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียงที่สุดในโลกก่อนหน้านี้ของเธอ

แม้แต่อาคารที่สง่างามในนิกายปีศาจอสูรก็ไม่ได้น่าตกใจ และหรูหราเท่ากับบ้านจิ้งจอกแห่งนี้

“อะไรกันเนี่ย! บ้านจิ้งจอกนี้ยอดเยี่ยมเกินไป! แม้แต่ฮอกวอตส์ก็เป็นเพียงโรงเรียนที่เก่าและโทรมเมื่อเทียบกับสิ่งตรงหน้านี้”

ปากของถังลี่เสวี่ยกระตุก เมื่อเธอนึกถึงบ้านจิ้งจอกในภาพลวงตาของสะพานแห่งความจริงใจ

“อะไรของสะพานนั่น! อย่างน้อยก็ควรทําให้บ้านจิ้งจอกในภาพลวงตาคล้ายกับของจริงมากกว่านี้มั้ย!!”

ถังเสวี่ยมองดูแผ่นกระเบื้องสีเขียวใต้เท้าของเธอ และพบว่ามันเย็นเล็กน้อยเมื่อเธ อสัมผัสมันเธอมีความรู้สึกว่าแม้แต่กระเบื้องสีเขียวที่มีลวดลายไหลลื่นก็ไม่ได้ทํามาจากวัสดุธรรมดา

“บ้านจิ้งจอกนี่รวยจริงเหรอ! แม้แต่กระเบื้องเหล่านี้ก็ไม่ธรรมดาเลย! ฉันสงสัยว่าฉันจะได้เงิน เท่าไหร่ถ้าฉันนํากระเบื้องเหล่านี้ไปยังเมืองมนุษย์และขายมัน!”

เหมยหลานหัวเราะคิกคักเบา ๆ เมื่อเธอสังเกตเห็นการแสดงออกที่ตกตะลึงของถังลี่เสวี่ยและใบหน้าอื่น ๆ

“มาเถอะ ตามฉันมา! เราจะไม่มีวันไปถึงจุดหมาย ถ้าพวกคุณทุกคนยังงงอยู่อย่างนี้! คุณสามารถฝันกลางวันต่อไปได้หลังจากที่ลงทะเบียนเสร็จแล้ว” เหมยหลานโบกมือและเดินต่อไปพร้อมกับยิ้ม

ถังลี่เสวี่ยขมวดคิ้วเล็กน้อย เมื่อเธอตระหนักว่ามากกว่าครึ่งหนึ่งของประชากรที่นี่เป็นมนุษย์แต่หลังจากสังเกตพวกเขาอย่างใกล้ชิด ถังลี่เสวี่ยก็ตระหนักว่ามนุษย์เหล่านี้ทั้งหมดมีหางจิ้งจอกขนยาวอยู่ข้างหลัง และมีหูจิ้งจอกคู่หนึ่งอยู่ด้านบนหัวของพวกเขา

“พวกเขาทั้งหมดถึงระดับสัตว์วิญญาณแล้วหรือยัง? มันคงจะเป็นไปไม่ได้ใช่มั้ย? จะไปถึงระดับนั้นง่ายๆได้ยังไงกัน!”

หลังจากเดินนานกว่าสิบนาที กลุ่มของถังลี่เสวี่ยก็มาถึงอาคารที่สง่างามราวกับมหาวิหาร

ถังลี่เสวี่ยจะไม่รู้สึกแปลกแม้แต่น้อยหากพวกเขาได้พบกับนักบวชที่นี่

เหมยหลานนําถังลี่เสวี่ย และจิ้งจอกตัวอื่นๆ ไปที่แผนกต้อนรับ หลังจากเข้าไปในอาคารขนาดยักษ์ที่ดูเหมือนมหาวิหาร

“อาจารย์หลาน นานแล้วนะ พวกเธอเป็นนักเรียนใหม่ของปีนี้หรือเปล่า?” คนงามผมสีบลอนด์ยั่วยวนที่มีหูจิ้งจอกเหลืองคู่หนึ่งบนหัวของเธอทักทายเหมยหลาน

“หรงเจีย! วันนี้เป็นกะของคุณหรอ! ใช่ คนน่ารักทุกคนเป็นนักเรียนใหม่ของฉันในปีนี้ คุณช่วย ฉันลงทะเบียนพวกเขาได้ไหม” เหมยหลานวิ่งไปที่สาวผมบลอนด์อย่างตื่นเต้นขณะถอดหน้ากากจิ้งจอกของเธอ

นี่เป็นครั้งแรกที่ถังลี่เสวี่ยเห็นรูปลักษณ์ที่แท้จริงของเหมยหลานในความเป็นจริง และพวกเขาก็ตกตะลึงอีกครั้ง

อันที่จริงถังลี่เสวี่ยได้เห็นใบหน้าที่แท้จริงของเหมยหลานในภาพลวงตาที่สร้างโดยสะพานแห่งความจริงใจ แต่รูปลักษณ์ที่แท้จริงของเหมยหลานต่อหน้าเธอตอนนี้แตกต่างอย่างมากจากภาพลวงตา!

ใบหน้าของเหมยหลานสวยงามมากจนดูเหมือนภาพวาด ผิวของเธอขาวราวกับหิมะ ในขณะที่ผมสีดํานุ่มสลวยของเธอห้อยลงมาที่เอวที่เรียวยาวของเธอ นอกจากนี้ขณะที่เธอยืนรอยยิ้มอ่อนโยนบนใบหน้าของเธอภายใต้แสงของอาคารที่สง่างามนี้ เธอดูสวยงามเป็นพิเศษ

ถังลี่เสวี่ยต้องการสาปแช่งภาพลวงตาทั้งหมดที่เธอเคยเห็นมาก่อน ทุกสิ่งที่เธอเห็นล้วนแต่เป็นของปลอม!

แม้แต่การปรากฏตัวของอาจารย์หลานก็ยังเป็นของปลอม!

โกหก! นี่ไม่ใช่อาจารย์หลาน ฉันรู้! เอาอาจารย์หลานของฉันคืนมา!”

หญิงงามผมบลอนด์โยนเหรียญทองแดงไปทางถังลี่เสวี่ย และคนอื่นๆ จิ้งจอกแต่ละตัวได้รับเหรียญทองแดงหนึ่งเหรียญ

ถังลี่เสวี่ย พร้อมกับจิ้งจอกตัวอื่นจับเหรียญทองแดง และตรวจสอบอยู่ครู่หนึ่ง

การแกะสลักตราทองสัมฤทธิ์ดูเหมือนกันกับตราหยกขาวของผู้ตรวจสอบเหมยหลา นก่อนหน้านี้เลย จะแตกต่างกันก็แค่เพียงวัสดุเท่านั้น

“คุณสามารถนึกถึงชื่อที่คุณต้องการเมื่อคุณถือป้ายนี้ และชื่อของคุณจะถูกแกะสลักโดยอัตโนมัติบนป้ายนั้น ระวัง! คุณจะสามารถใช้ได้เฉพาะชื่อของคุณตอนนี้เท่านั้น และจะไม่สามารถเปลี่ยนได้ในภายหลัง! คิดให้รอบคอบล่ะ!” สีหน้าของสาวผมบลอนด์ดูจริงจังและเตือนทุกคนด้ว น้ําเสียงเคร่งขรึม

ถังลี่เสวี่ยไม่ลังเลเลย และถือเหรียญทองแดงไว้แน่นขณะคิดชื่อของเธอเอง

คําว่า ‘ถังลี่เสวี่ย” สลักไว้บนตราทองสัมฤทธิ์ทันที

สาวผมบลอนด์มองดูชื่อดังหลี่เสว่บนป้ายทองสัมฤทธิ์ของเธอ และเขียนมันลงบนอนุสาวรีย์หินสีดําขนาดมหึมาที่อยู่ด้านหลังเธอ

ถังลี่เสวี่ยเหลือบไปที่อนุสาวรีย์หินสีดําขนาดมหึมาตรงหน้าเธอ และพบว่ามีชื่อเขียนอยู่มากมาย

ชื่อส่วนใหญ่ที่เขียนอยู่บนนั้นเปล่งแสงสีทอง แต่บางชื่อก็ฉายแสงสีน้ําเงินสลัว

“ชื่อสีทองในที่นี้หมายความว่าคุณยังมีชีวิตอยู่และมีสุขภาพดี หากเปลี่ยนเป็นชื่อไฟแดงแสดงว่าคุณได้รับบาดเจ็บสาหัสและต้องการความช่วยเหลือ ชื่อแสงสีน้ําเงินสลัวเหล่านี้หมายความว่าพวกเขาเสียชีวิตแล้ว” สาวผมบลอนด์สังเกตเห็นสายตาที่อยากรู้อยากเห็นของถังลี่เสวี่ย และอธิบายอย่างไม่เป็นทางการ

ถังลี่เสวี่ยและอีกคนสั่นเล็กน้อยเมื่อได้ยินคําอธิบายของสาวผมบลอนด์

“ทําไม? ทุกคนกลัวเหรอ? เมื่อทุกคนไปทําภารกิจหลังจากนี้ คุณจะต้องเผชิญความเสี่ยงอย่างแน่นอน ดังนั้นคุณจึงต้องระมัดระวังตัวอยู่เสมอ!” เหมยหลานหัวเราะคิกคัก ในขณะที่เตือนพวก เขาเบา ๆ

ถังเสวี่ยจิ้มชุดสีขาวของเหมยหลานด้วยอุ้งเท้า และชี้ไปที่ญาญ่าด้วยท่าทางสับสน

เหมยหลานเข้าใจความหมายของถังลี่เสวี่ยและอธิบายว่า

“นางฟ้าตัวน้อยของคุณไม่จําเป็นต้องลงทะเบียน เพราะเธอถูกนับเป็นสัตว์เลี้ยงของคุณดังนั้นคุณควรจับตาดูเธอเสมอ เพราะหากเธอสร้างปัญหาบางอย่าง ความรับผิดชอบจะตกไปอยู่ที่คุณทันที”

ถังลี่เสวี่ยพยักหน้าอย่างเข้าใจ ขณะที่ญาญ่ามองไปที่ถังลี่เสวี่ย และตบหน้าอกของเธอราวกับพูดว่า ‘ญาญ่าจะไม่มีวันสร้างปัญหา! ญาญ่าจะเป็นเด็กดีและเชื่อฟัง!”

ถังลี่เสวี่ยยิ้มและลูบหัวของญาญ่าอย่างอ่อนโยน

หลังจากที่สาวผมบลอนด์เขียนชื่อทั้งหมดลงบนอนุสาวรีย์หินสีดําขนาดมหึมา เธอก็พาเหมยหลานและกลุ่มของถังลี่เสวี่ยเข้าไปในอาคารที่ดูเหมือนมหาวิหาร

ถังลี่เสวี่ยตระหนักในทันทีว่าอาคารที่เหมือนมหาวิหารแห่งนี้ไม่ใช่โบสถ์ที่มีหน้าที่ดูแลร่างของจิ้งจอกที่ตายแล้ว และสวดอ้อนวอนให้วิญญาณของพวกเขาสงบลง

พนักงานทุกคนในอาคานี้มีงานมอบหมายภารกิจให้กับสุนัขจิ้งจอกที่มาที่นี่

อันที่จริงจิ้งจอกที่มาที่นี้ ไม่ได้มาเพื่อลงทะเบียนอย่างกลุ่มของถังลี่เสวี่ย แต่พวกเขามาเพื่อเลือกภารกิจที่เหมาะสม และรับไปทํา นั่นเป็นสาเหตุที่อาคารแห่งนี้มีผู้คนพลุกพล่านมาก

“ฉันเกือบลืมเตือนคุณทั้งหมด คุณควรสวมเหรียญทองแดงที่คอของคุณ! คุณจะรู้ว่าทําไมใน ภายหลัง” หญิงงามผมบลอนด์เตือนพวกเขาอย่างไม่เต็มใจด้วยน้ําเสียงเกียจคร้าน

ถังเสวี่ยและคนอื่นๆ เชื่อฟังคําเตือนของสาวผมบลอนด์และสวมป้ายทองสัมฤทธิ์ที่คอ

ไม่นานหลังจากนั้น สาวผมบลอนด์ เหมยหลานและกลุ่มของถังลี่เสวี่ยก็มาถึงลานใหญ่ที่มีถ้ําใต้ดินอยู่ข้างหน้าพวกเขา

“ที่นี่เรียกว่าสระบรรพบุรุษจิ้งจอก นักเรียนใหม่ทุกคนต้องเข้าพิธีรับเข้าในสระนี้ก่อนจึงจะสามารถเข้าร่วมบ้านของเราได้อย่างเป็นทางการ” เหมยหลานยิ้มอย่างอ่อนโยน และอธิบายด้วยเสียงหวานของเธอ

“พวกคุณทุกคนสามารถเข้าไปในถ้ํานี้ทีละคนได้ในถ้ําใต้ดินนี้มีสระว่ายน้ําธรรมชาติ และคุณสามารถอาบน้ําในสระนั้นได้ สระนั้นจะทําให้คุณมีความสามารถขั้นเทพอันใหม่ที่ไม่สมบูรณ์! ด้วยความสามารถขั้นเทพที่ไม่สมบูรณ์นั้น คุณสามารถ เห้อ ลืมมันไปเถอะ… คุณจะรู้ทันทีหลังจากที่คุณอาบน้ํา” หญิงงามผมสีบลอนด์ยังคงอธิบายต่อเหมยหลานอย่างไม่เต็มใจอีกครั้งและหาวหลังจากนั้น

ในตอนแรกถังลี่เสวี่ย และคนอื่นๆ นั้นมีความสุขมากที่พวกเขาจะได้รับความสามารถขั้นเทพใหม่แม้ว่าจะไม่สมบูรณ์ แต่ความกระตือรือร้นของพวกเขาก็หยุดลงทันที เมื่อพวกเขาเห็นท่าทีเกียจคร้านของสาวผมบลอนด์

โชคดีที่สาวผมบลอนด์ขี้เกียจคนนี้ไม่ใช่ครูฝึกของเรา ไม่อย่างนั้นอนาคตของเราคงจะมืดมนอย่างแน่นอน!” ถังลี่เสวี่ยคิด

เหมยหลานหัวเราะคิกคัก ในขณะที่ส่ายหัวเล็กน้อยกับสาวผมบลอนด์เมื่อเห็นท่าที่เกียจคร้านของสาวผมบลอนด์

ทุกคนในบ้านจิ้งจอกรู้เกี่ยวกับความเกียจคร้านที่ไม่เหมาะสมของหรงเจี้ย แต่ไม่มีใครกล้าที่จะพูดอะไรเพราะว่าหรงเจียเป็นหนึ่งในสิบผู้เชี่ยวชาญของบ้านจิ้งจอกแห่งนี้