เกิดใหม่เป็นสุนัขจิ้งจอก - ตอนที่ 91
ตอนที่ 91 ห่างออกไปครึ่งนิ้วเท่านั้น!
เป็นครั้งแรกที่โม่ของหลินเห็นว่าเสี่ยวเฮยเป็นคนที่คู่ควรกับเขาและเป็นคนที่มีพลังเท่ากับเขา
เขาเอียงดาบพระจันทร์เสี้ยวสีม่วงของเขาไปข้างหน้าและจับมันไว้แน่นด้วยมือทั้งสองของเขา
“มา!” โม่ของหลินตะโกนหลังจากที่เขาวางท่าต่อสู้ ดวงตาของเขาเปล่งประกายด้วยจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้
ทั้งสองคนยืนตัวตรงบนดาบบินของพวกเขา ลอยอยู่เหนือเมฆโดยมีผู้อาวุโสหลายสิบคนจากนิกายปีศาจอสูรเป็นสักขีพยานในการต่อสู้ชีวิตหรือความตายภายใต้แสงอาทิตย์ยามเช้า
ถ้าเสี่ยวเฮยยังคงมีโอกาสในการเอาชีวิตรอด เขาจะไม่มีวันใช้ทักษะพิเศษเลือดบ้าระห่ําจากจิตวิญญาณการต่อสู้ดอกบัวโลหิตเก้ากลีบ เพราะ 10 นาทีหลังจากที่เขาใช้ทักษะพิเศษนี้เขาจะต้องตายอย่างแน่นอน!
กล่าวอีกนัยหนึ่งเสี่ยวเฮยแลกชีวิตของเขาเพื่อรับความแข็งแกร่งเท่ากับโม่ของหลินแม้ว่าจะเป็นเวลาเพียง 10 นาทีเท่านั้น!
เสี่ยวเฮยไม่มีเวลามากนัก ดังนั้นเขาจึงเป็นคนแรกที่เคลื่อนไหว!
เขาฉีดพลังปราณเข้าไปในดาบบินของเขา และร่างของเขาก็หายไปจากสายตาของโม่ของหลินทันที
เร็วมาก!” โม่ชองหลินคิดในขณะที่เขาจดจ่ออยู่กับจิตใจ และฝึกฝนความรู้สึกศักดิ์สิทธิ์ของเขามากขึ้น เขาพยายามจับการเคลื่อนไหวของเสี่ยวเฮยด้วยมัน
โม่ของหลินหมุนใบมีดพระจันทร์เสี้ยวสีม่วงอย่างรวดเร็วเพื่อปกป้องกระดูกสันหลังของเขา!
แคลังค์–!!!
โม่ของหลินประสบความสําเร็จในการป้องกันการโจมตีครั้งแรกของเสี่ยวเฮย แต่การโจมตีของเสี่ยวเฮย เพิ่งเริ่มต้น
เสียงอึกทึกของโลหะกระทบกับโลหะซ้ําอีกหลายร้อยครั้งในเวลาเพียงไม่กี่วินาที
เสี่ยวเฮยโจมตีอย่างต่อเนื่อง หลังจากโจมตีไม่หยุดด้วยความเร็วที่เหลือเชื่อ เร็วกว่าความเร็วเสียงด้วยซ้ํา!
นอกจากนี้ การโจมตีแต่ละครั้งของเสี่ยวเฮยยังมีมุมที่ยุ่งยากและยากต่อการป้องกันมาก
ลําตัวข้อมือ…เขา.คอ.หัวใจ..หลังไหล่
น่าเสียดายที่คู่ต่อสู้ของเขาคือโม่ของหลินนักสู้เลือดเย็นที่ได้รับความแข็งแกร่งมาจากเลือดของคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่งนับไม่ถ้วน
โม่ชองหลินตัดสินวิถีการโจมตีของเสี่ยวเฮยอย่างใจเย็น และบล็อกหรือปัดป้องได้อย่างง่ายดาย
ผู้อาวุโสทุกคนที่เฝ้าดูจากระยะไกลคิดว่าเสี่ยวเฮยแข็งแกร่งมากในตอนนี้ และเขาพยายามกดดันไม่ชองหลิน จนกระทั่งโม่ของหลินไม่มีโอกาสโจมตีกลับ แต่ความจริงก็ห่างไกลจากเรื่องนั้น
โม่ของหลินรู้ว่าทักษะเฉพาะตัวที่เสี่ยวเฮยใช้ควรมีระยะเวลาที่จํากัด และเหตุผลที่เสี่ยวเฮยละทิ้งการป้องกันของเขาเพื่อโจมตีเขาอย่างบ้าคลั่ง เพราะเสี่ยวเฮยต้องการกระตุ้นให้เขาโจมตีกลับเพื่อที่เขาจะได้เปิดเผยบางส่วน
โม่ชองหลินรู้ทันความคิดของเสี่ยวเฮย!
เสี่ยวเฮยต้องการแลกหมัดกับเขา…. บางอย่างที่เหมือนกับคุณสามารถจับแขนขาของฉันได้ แต่ฉันก็จะเอาแขนขาของคุณไปด้วย!
อย่างไรก็ตาม คนอย่าง โม่ของหลินไม่เคยเสี่ยงหรือล้มแผนของเสี่ยวเฮย
1 นาที
3 นาที…
5 นาที…
นิ้ว ข้อมือ และแขนของ โม่ของหลินเริ่มรู้สึกชาและนิ้วหัวแม่มือของเขาก็เลือดออก แต่เขายังคงปกป้องต่อไป!
เสี่ยวเฮยก็เริ่มลังเล เขาควรจะทําแบบนี้ต่อไป จนกว่าการป้องกันที่แข็งแกร่งของ โม่ของหลินจะพังและเปิดเผยช่องเปิดบางส่วนหรือเขาควรเสี่ยงทุกอย่างในการเคลื่อนไหวครั้งใหญ่ครั้งเดียวเพื่อฆ่าโม่ของหลินดี?
ใน 8-9 นาที โม่ชองหลินแทบไม่รู้สึกถึงนิ้วของเขาอีกต่อไป หากสถานการณ์ยังดําเนินต่อไป เสี่ยวเฮยจะทําลายการป้องกันของเขา ม่ช้าก็เร็ว ดังนั้นเขาจึงหมุนดาบพระจันทร์เสี้ยวสายฟ้าสีม่วงออกอย่างแรง
สายฟ้าสีม่วงที่ทําลายล้างเริ่มปลดปล่อยจาก ใบมีดพระจันทร์เสี้ยวสีม่วงของเขาพบกับดาบสีแดงเลือดของเสี่ยวเฮย!
แต่เสี่ยวเฮยเยาะเย้ยอย่างเย็นชาเมื่อทิศทางของดาบสีแดงเลือดของเขาเปลี่ยนไปเล็กน้อยก่อนที่มันจะสัมผัสดาบพระจันทร์เสี้ยวสีม่วงของโม่ของหลิน!
บู๊มมมม !!!
ดาบพระจันทร์เสี้ยวสีม่วงของโม่ของหลินจมลึกเข้าไปในไหล่ขวาของเสี่ยวเฮย ในขณะที่ดาบสีแดงเลือดของเสี่ยวเฮยเฉือนเข้าที่ไหล่ซ้ายของโม่ของหลิน
” แก!!” โม่ชองหลินโกรธจัด เขาไม่อยากเชื่อเลยว่าแม้ด้วยสติปัญญาและการทํานายของเขา เขาก็ยังสามารถตกหลุมพ ลางแผนการของหลานชายได้ในที่สุด
“แค่ก…แค่ก…ก๊ากกกกกกก!!” เสียวเฮยกระอักเลือดไปหลายคํา แต่เขาก็ตะโกนออกมาดังๆ ทันที ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความบ้าคลั่งและความวิกลจริต
เสี่ยวเฮยยังคงผลักดาบสีแดงเลือดของเขาลงไปที่ไหล่ซ้ายของโม่ของหลิน เห็นได้ชัดว่าเสี่ยวเฮยต้องการแยกหัวใจของโม่ฉงหลินออกเป็นสองส่วน!
คลื่นแยกสวรรค์ชั้นที่ 7
การโจมตีด้วยฝ่ามือของโม่ของหลินอย่างไร้ความปราณีกระทบหน้าอกซ้ายของเสี่ยวเฮย โม่ชองหลินตั้งใจที่จะทําลายหัวใจของเสี่ยวเฮย และฆ่าเขาทันที
เนื่องจากเสี่ยว ฮยไม่ได้ใส่ฉีของเขาเพื่อป้องกันการโจมตีของโม่ของหลินจึงสามารถสร้างรูขนาดเท่าฝ่ามือที่หน้าอกซ้ายของเสี่ยวเฮย แต่น่าเสียดายที่ไม่ชองหลินไม่รู้ว่าหัวใจของเสี่ยวเฮยอยู่ที่หน้าอกขวาของเขาจริงๆ!
โอกาส!” เสี่ยวเฮยคิดขณะที่เขาผลักดาบสีแดง เลือดของเขาลึกเข้าไปที่ไหล่ซ้ายของโม่ชองหลินเฉือนกระดูกไหปลาร้าและหลอดเลือดแดงของ โม่ชองหลิน!
“ชัยชนะ!”
“เสี่ยวไป. ในที่สุด… ฉันแก้แค้นให้เธอได้แล้ว!”
แต่ดาบสีแดงเลือดของเสี่ยวเฮยหยุดห่างจากหัวใจของโม่ของหลินครึ่งนิ้ว และกําลังทั้งหมดของเขาเริ่มออกจากร่างของเขา….
โม่ของหลินอาเจียนออกมาเป็นเลือดหลายคํา เขาคิดว่าเขาจะตายจริงๆ แต่มือของหลานชายของเขาคลายและปล่อยดาบสีแดง
เลือดของเขา
เสี่ยวเฮยรู้สึกว่าทุกส่วนของร่างกายของเขาไม่มีแรงแล้ว แม้แต่เข่าของเขายังอ่อนแรง และคุกเข่าลงต่อหน้าโม่ของหลินอย่างไม่เต็มใจ ถ้าไม่ใช่เพราะดาบบินของเขาสนับสนุนเขาอยู่เสี่ยวเฮยก็คงล้มลงแล้ว
ระยะเวลา 10 นาทีผ่านไปแล้ว และเสี่ยวเฮยอยู่ห่างจากการฆ่าโม่ชองหลินเพียงแค่ครึ่งนิ้ว
โม่ของหลินจ้องมองอย่างน่าสงสารที่ดวงตาของหลานชายที่ไร้ความหวัง
“เป็นการต่อสู้ที่ดี! แข็งแกร่งมาก… ลาก่อนหลานชายของ ฉัน” โม่ชองหลินหายใจแรงขณะที่เลือดข้นไหลออกจากปากของเขา แต่เขายังคงบังคับตัวเองให้กล่าวคําอําลาครั้งสุดท้ายกับญาติคนสุดท้ายของเขา นอกจากพ่อของเขา
โม่ของหลินเหวี่ยงดาบพระจันทร์เสี้ยวสีม่วงของเขาไปที่คอที่ไม่มีการป้องกันของเสี่ยวเฮย และ
หัวของเสี่ยวเฮยหลุดออกจากร่างของเขา ขณะที่ดาบพระจันทร์เสี้ยวสายฟ้าสีม่วงของโม่ชองหลินตัดคอของเขา
ห่างออกไปหลายไมล์ ภายในปาอันเขียวชอุ่มเต็มไปด้วยต้นไม้สูงและพุ่มไม้หนาทึบ
ตุ๊กตาฟางน่าเกลียดเคลื่อนย้ายออกมาจากความว่างเปล่า มันเริ่มแตกหลังจากที่มันปรากฏขึ้นและแตกเป็นเสี่ยงภายในไม่กี่วินาที
ด้วยเสียงปังเล็กๆ ตุ๊กตาฟางน่าเกลียดระเบิดร่างที่มีขนยาวออกมาจากตุ๊กตาฟางน่าเกลียด!
ร่างขนยาวตัวเล็กๆ กระตุกเล็กน้อยเมื่อเธอฟื้นคืนสติอย่างช้าๆและเธอก็ค่อยๆ เปิดตาสีฟ้าบุษราคัมของเธอ
“แค่ก แค่ก… อ้าก…. ถังลี่เสวี่ยอยากจะอาเจียนออกมาอีกครั้งแต่เธอไม่สามารถอาเจียนออกมาได้เนื่องจากท้องของเธอว่างเปล่าหมดแล้ว
“ไอ้บ้า! ไอ้บ้า! ไอ้อ้วนนั่น! ฉันสาบานว่าฉันจะฆ่าให้มากกว่าที่เขาฆ่าฉันสิบเท่า! ตั้งแต่เขาฆ่าฉันสองครั้ง ฉันก็จะต้องฆ่าเขาอีกยี่สิบครั้งในอนาคต!” ถังลี่เสวี่ยกัดฟันด้วยความโกรธ
หลังจากสาปแช่งโม่ของหลินหลายครั้ง และทําให้ความโกรธของเธอสงบลงได้สักสองสามนาที ถังลี่เสวี่ยหยิบ [ตุ๊กตาตัวแทน] ของเสี่ยวเฮยออกมาและเริ่มคิดอย่างลึกซึ้ง
“หลังจากที่เสี่ยวเฮยปกป้องฉันจากการจู่โจมของปืนใหญ่ เขากระอักเลือดทุกครั้งที่ได้รับความเสียหายจากการโจมตีของลุงอ้วนนั่น… ทําไม! [ตุ๊กตาตัวแทน] นี้ควรจะปกป้องเขาจากอันตรายใด ๆ ใช่ไหม? เฮ้อ… แต่ [ตุ๊กตาตัวแทน] เหลือเพียงครึ่งเดียว…. ยังทํางานอยู่ไหม? แต่ฉันถูกฆ่าสองครั้ง และตุ๊กตาน่าเกลียดตัวนี้ช่วย ชีวิตฉันได้สองครั้ง…”
เมื่อถังลี่เสวี่ยสังเกตครึ่ง [ตุ๊กตาตัวแทน] บนอุ้งเท้าของเธอ มันก็หายไปจากการจับของถังลี่เสวียอย่างกะทันหัน
“เอ๊ะ….หายแล้ว! เสี่ยวเฮยก็ต้องตายด้วยน้ํามือของลุงอ้วนเช่นกัน! ตุ๊กตาน่าเกลียดตัวนี้ยังคงใช้งานได้ง เห้อ… โล่งอกจริงๆ!”
[ภารกิจเสร็จสิ้น]
ได้รับ: เลเวล +4(+1), แต้มค่าสถานะ +120(+30), คะแน นทักษะ +24+6), 200(+50) เหรียญเทพ, ตัวลอตเตอรี่สีเงิน 1อัน, การ์ด EXP x2 3 ใบ, ที่บอาวุธพรีเมียม 1 อัน]
(ยินดีด้วย! คุณบรรลุระดับ 18! แต้มสถานะ +30 แต้มทักษะ+6]
(ยินดีด้วย! คุณบรรลุระดับ 19! แต้มสถานะ +30 แต้มทักษะ +6]
[ยินดีด้วย! คุณบรรลุระดับ 20! แต้มสถานะ +30 แต้มทักษะ +6]
[ยินดีด้วย! คุณบรรลุระดับ 21 แต้มสถานะ +30 แต้มทักษะ+6]
[เลเวลของคุณถึงขีดจํากัดสูงสุดแล้ว! ระดับ +1 จะถูกเพิ่มในการฝึกฝนของคุณ!]
(ยินดีด้วย! ระดับการบ่มฝึกฝนของคุณบรรลุขั้นที่ 2 ของขั้นควบแน่นพลังฉี! สถิติทั้งหมด +200]
(ยินดีด้วย! คุณถึงระดับ 21 แล้ว! มีเมนูวิวัฒนาการที่ 21]
ถังลี่เสวี่ยถอนหายใจด้วยความโล่งอก เมื่อในที่สุดเธอก็ได้รับการแจ้งเตือนจากระบบของเธอ หมายความว่าเธอและเสี่ยวเฮยได้หลบหนีจากการจับกุมของโม่ของหลินในที่สุด!
“ฉันเข้าใจวิธีการทํางานของ ตุ๊กตาตัวแทน] แล้ว! ดูเหมือนว่า [ตุ๊กตาตัวแทน] จะปกป้องเสี่ยวเฮย และฉันจริงๆ แต่หลังจากที่เราได้รับความเสียหายมากเกินไป ครึ่งหนึ่งจะแตกเป็นเสี่ยง เราจะได้ รับความเสียหายตามปกติหลังจากนั้น แต่เมื่อเราตาย มันจะเคลื่อน ย้ายเราออกไปทันที ในขณะที่ฟื้นฟูร่างกายของเราอย่างสมบูรณ์!?
หากอยู่ในเกม RPG [ตุ๊กตาทดแทน] จะให้ HP สองแถบแก่ เรา [ตุ๊กตาทดแทน) จะป้องกันความเสียหายทั้งหมดสําหรับผู้ใช้ใน แถบ HP แรก แต่หลังจากที่แถบแรกหมดลง ผู้ใช้จะได้รับความเสีย หายตามปกติ เมื่อแถบที่สองหมดลง มันจะเคลื่อนย้ายผู้ใช้ไปยังที่ป ลอดภัย ในขณะที่รักษาแถบ HP ของผู้ใช้จนเต็ม
แต่ถึงหลี่เสวี่ยไม่รู้ว่า [ตุ๊กตาทดแทน] มีประโยชน์อย่างอื่นซ่อนอยู่เช่นกัน ไม่เพียงแต่จะเคลื่อนย้ายผู้ใช้ออกไปโดยสุ่มไปยังที่ปลอดภัย แต่ยังทิ้งศพปลอมไว้เป็นเหยื่อล่อ ดังนั้นศัตรูจะคิดว่าเป้า หมายของเขาตายไปแล้วจริง ๆ และไม่ทราบว่าผู้ใช้ยังมีชีวิตอยู่จริง ๆ ที่ไหนสักแห่งที่อยู่ห่างออกไปไม่ก็ไมล์ จากพวกเขาเหมือน ในกรณีของเสี่ยวเฮย!
ปัจจุบันแม้จะมีสติปัญญาสูงส่งของโม่ของหลินเขาก็ยังไม่รู้ว่าศพของเสี่ยวเฮยที่อยู่ตรงหน้าเขาเป็นของปลอม!