เกิดใหม่เป็นไอหนุ่ม NTR ในเกมเอโรเกะ แต่ฉันไม่มีวันแย่งเธอมาเด็ดขาด - ตอนที่ 7.3 เนื้อเรื่องเสริม

“….อะไรละเนี่ย?”

ชายผู้ที่พยายามเล่นแผ่นดิสก์ที่เขาพึ่งซื้อมาพึมพำกับตัวเอง

ทันทีที่เขาติดตั้งเกมและเริ่มเกม ข้อความในเกมก็ปรากฏขึ้นและค่อยๆจางหายไปเหมือนกับตอนเปิดของภาพยนตร์

ตอนนี้เขาอยู่หน้าไตเติ้ลของเกมแล้ว มีเพลงที่ฟังดูเหงานิดหน่อยแต่ก็ไพเราะเป็นพื้นหลัง และอายานะก็ปรากฏตัวโดยที่เธอสวมฮูทสีดำอยู่

ตอนเปิดเกมแตกต่างกับตัวเกมหลักโดยสิ้นเชิง

ตัวเกมหลักเหล่านางเอกจะถูกสุ่มออกมาพูดชื่อเกมและมีเพลงประกอบที่ให้ความรู้สึกร่าเริงเป็นพื้นหลัง แต่คราวนี้ไม่ได้มีอะไรแบบนั้น

ชายคนนั้นกดเลือก “start” เพื่อเริ่มเกม

“…………….”

เขาเล่นเนื้อหาในแผ่นแฟนดิสก์จนจบโดยไม่หยุดพัก

จากนั้น เมื่อมองไปที่ฉากจบ เขาเอนหลังพิงพนักเก้าอี้แล้วอ้าปากค้าง

“……โครตแย่เลย ดูเหมือนอายานะจะมีปัญหานะ…”

นั่นคือคำพูดที่ดีที่สุดในตอนนี้ที่เขาพอจะคิดออก

มันเป็นผลงานที่ได้คะแนนรีวิวมากมายบนอินเทอร์เน็ต แถมมันยังเป็นเกมเอโรเกะแนว NTR ซึ่งทำให้เขาลังเลที่จะซื้อมันในตอนแรก

อย่างไรก็ตาม หลังจากที่เล่นเกมแล้ว ความคิดของเขาก็เปลี่ยนไป

“เกมเอโรเกะนี้ไม่ธรรมดาเลย เรื่องแบบนั้นใครจะไปคิดได้กัน”

แฟนดิสก์ของ “ฉันถูกชิงไปทุกอย่าง” – เป็นเรื่องราวที่มีอายานะเป็นศูนย์กลางซึ่งไม่ได้ปรากฎอยู่ในเนื้อเรื่องหลัก และเป็นเรื่องราวของการแก้แค้นให้กับโทวะผู้ที่เธอรักที่สุด

ชายคนนี้คงไม่แปลกใจไปมากกว่านี้อีกแล้วที่รู้ว่าอายานะ มีส่วนเกี่ยวข้องในทุกเหตุการณ์ของรุ่นพี่ รุ่นน้อง น้องสาว และแม่ของเธอ ซึ่งพวกเธอถูกมองว่าเป็นผู้หญิงที่นอกใจตัวละครหลัก และการที่พวกเธอได้พบกับชูรวมถึงคำแนะนำในการสร้างความสัมพันธ์กับพวกเธอ ทั้งหมดถูกวางแผนมาอย่างรอบคอบด้วยอายานะ

ถึงแม้จะน่าตกใจที่เห็นอายานะถูกขับเคลื่อนด้วยความเกลียดชังในระดับที่ไม่อาจจินตนาการได้จากในเนื้อเรื่องหลัก แต่เธอก็ยิ้มแย้มและทำตัวสดใสอยู่เสมอเมื่ออยู่ต่อหน้าโทวะ

[ฉันรักนายนะโทวะคุง …… ฉันรักนายจริงๆ]

นอกจากจะแอบมีความสัมพันธ์กันลับหลังชูแล้ว ยังมีฉากที่เนื้อหาเข้มข้นอีกมากมาย และจำนวนฉาก H ซึ่งเกิดขึ้นเพียงครั้งเดียวในเนื้อหาหลักก็ถูกเพิ่มขึ้นจนถึงจุดที่ดูเหมือนเป็นเรื่องโกหก

แน่นอนว่า การได้เห็นเธอมีความสุขและเพลิดเพลินในลักษณะนี้ถือเป็นสิทธิพิเศษที่สงวนไว้สำหรับโทวะเท่านั้น

“สำหรับอายานะ โทวะเป็นคนพิเศษมาก……ออ ฉันเข้าใจแล้ว นั่นคือเหตุผลว่าทำไมมันถึงเป็นความรักที่บริสุทธิ์”

ในที่สุดชายคนนั้นก็เข้าใจความหมายที่ว่าไม่ใช่การนอกใจแต่เป็นความรักอันบริสุทธิ์ที่เขียนไว้ในคําโปรยของเกม

ชายคนนั้นหัวเราะเบาๆ กับนิสัยที่ซ่อนอยู่ของอายานะหรือจะเป็นนิสัยจริงๆกัน? เนื่องจากแฟนดิสก์ส่วนใหญ่มาจากมุมมองของอายานะ คุณจึงสามารถเข้าใจสิ่งที่อยู่ในใจของเธอได้

ความรู้สึกที่แท้จริงของอายานะถูกเปิดเผย และเธอก็พูดจาไม่ดีกับสิ่งที่เธอไม่ชอบแม้จะมีฉากอย่างงั้นไม่บ่อยนักก็ตาม

“ถ้าให้ยกตัวอย่างก็ต้องฉากนั้น…..”

เสียงของอายานะดังขึ้นทันทีที่ชายคนนั้นกดเริ่มเล่นซ้ำฉากที่กวนใจเธอ

[เธอคงจะพูดล้อเล่นนะ ไอ้สารเลว! ตอนนี้เธอกำลังขัดจังหวะฉันกับโทวะ!]

ฉันจำเสียงของอายานะในตอนนั้นได้ดี

เนื่องจากเนื้อหาของแฟนดิสก์เป็นส่วนเสริมของเนื้อเรื่องหลัก การเชื่อมโยงฉากของเนื้อเรื่องเสริมกับเนื้อเรื่องหลักเข้าด้วยกันทำให้ชายคนนี้ตื่นเต้นเป็นอย่างมาก

ช่วงเวลาที่อายานะระเบิดคือตอนที่เธอกลับบ้านพร้อมกับโทวะและบังเอิญไปเจอกับโคโตเนะและหลังจากที่พวกเขาคุยกันเล็กน้อย

ปกติการที่อายานะพูดสุภาพนั้นเป็นอุปสรรคต่อการรักษาระยะห่างจากชูและครอบครัวของเขา แต่การแสดงบทบาทที่สุภาพเรียบร้อยของเธอนั้นมีไว้ระงับความรู้สึกที่แท้จริงของเธอ

เรื่องราวของการที่อายานะใช้คำสุภาพและการปลดปล่อยความรู้สึกที่อดกลั้นของเธอด้วยการกลายเป็นคนปากร้ายก็ถือเป็นฉากที่น่าสนใจที่สร้างความประทับใจให้กับผู้เล่นเป็นอย่างมาก

ไม่ใช่เรื่องเกินจริงที่จะบอกว่าผู้ชายชอบอายานะตั้งแต่ในเนื้อเรื่องหลัก แต่ตอนนี้พวกเขาชอบเธอมากขึ้นไปอีกเมื่อได้เล่นแฟนดิสก์นี้

“……โอ้ ฉันไม่เคยจินตนาการถึงเรื่องแบบนี้มาก่อนเลย”

ชายคนนี้เข้าไปที่อินเทอร์เน็ตเพื่อเขียนความประทับใจเกี่ยวกับเนื้อหาเสริมนี้และพบบทความของผู้พัฒนาบนเว็บไซต์ทางการ

โดยปกติเขาจะไม่จะสนใจสิ่งเหล่านี้ แต่เนื่องจากพวกเขาเป็นผู้สร้างเกม เขาจึงอยากรู้อยากเห็นและเข้าไปอ่านบทความ และรู้สึกประหลาดใจกับมัน

[ฉันคิดว่าคนที่เล่นเกมนี้คงรู้สึกเกลียดชูและครอบครัวของเขาแน่ มีบางฉากที่ฉันคิดว่าจริงๆแล้วมันมากเกินไปหรือเปล่า? แต่เมื่อฉันพยายามถ่ายทอดความบ้าคลั่งของอายานะอย่างละเอียด มันก็เลยกลายเป็นแบบนั้น รู้ไหมมีพวกเบื้องหลังที่รับไม่ได้กับบทของรุ่นน้องกับรุ่นพี่ด้วยนะ ออแล้วก็ ตอนนี้พวกคุณได้เล่นรอบที่สองแล้วหรือยัง? ตอนจบรอบที่สองจะเปลี่ยนไปเล็กน้อยนะ]

นี่คือบทความของผู้พัฒนา

“อะไรนะ?!”

บทความดังกล่าวทำให้ชายคนนั้นอยู่นิ่งไม่ได้

ทิ้งทุกอย่างไว้ข้างหลัง ชายคนนั้นเริ่มเกมอีกครั้งและใช้ประโยชน์จากการเล่นจบแล้วกดปุ่ม “skip” เพื่อไปยังฉากจบทันที

“อะ นี้ก็ฉากจบแล้วไม่เห็นมีอะไรเปลี่ยนเลย……?”

ไม่มีการเปลี่ยนแปลงอะไรเป็นพิเศษจนถึงฉากเครดิต และภาพของโทวะและอายานะที่จับมือกันเดินไปทางแสงยามเย็นก็เป็นเหมือนกับฉากจบรองแรก

“……หืม!?”

อย่างไรก็ตาม ภาพของคนที่มีความสุขสองคนนี้ก็เริ่มเปลี่ยนไป

ร่างของอายานะค่อยๆหายไปและเหลือเพียงโทวะ จากนั้นร่างของโทวะก็ค่อยๆหายไปด้วย แล้วจากนั้นคําบรรยายก็ปรากฏบนหน้าจอ

“อายานะอยู่ในอ้อมแขนของฉัน เธอยิ้มตลอดเวลา การได้เห็นรอยยิ้มของเธอก็ทำให้ฉันมีความสุขเช่นกัน แต่……นี่เป็นสิ่งที่ถูกต้องแล้วจริงๆเหรอ”

คำบรรยายนั้นหายไปแล้วปรากฏอีกครั้ง

“เธอแสดงความรักต่อฉันมากกว่าแต่ก่อน แต่ในความเป็นจริง ฉันเองก็ทำให้เธอเจ็บปวดเพราะฉันไม่ได้……สังเกตเห็นอะไรเลย บางทีอาจจะเป็น……ตัวฉันเองที่พรากผู้หญิงอบอุ่นและใจดีคนนั้นไป”

เกมจบลงด้วยคำบรรยายเหล่านั้น

ชายคนนั้นตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง แต่แล้วเขาก็หันกลับมามองที่ส่วนความคิดเห็นของผู้พัฒนาอีกครั้ง

[อันที่จริงโทวะไม่รู้ว่าอายานะทำอะไรในเนื้อเรื่องหลัก นี่เป็นเพียงEaster Eggที่ทีมงานเพิ่มไว้เพื่อความสนุก เผื่อเขาจะรู้ทีหลัง สิ่งที่ฉันพยายามจะพูดคืออายานะแตกสลายไปแล้วและไม่สามารถหยุดตัวเองจากการทำสิ่งที่เธอทำอยู่ได้ นี่คือจุดสิ้นสุดของเกมนี้ แต่……ใช่ ฉันคิดว่า หากมีใครสักคนที่มีมุมมองพิเศษกว่านี้ ไม่ใช่โทวะหรืออายานะในเกม ฉันคิดว่าตอนจบของทั้งคู่คงจะมีความสุขกว่านี้มาก การแก้แค้นทำให้คุณรู้สึกถึงความสะใจแค่ชั่วขณะหนึ่ง แต่สิ่งที่ตามมาคือความรู้สึกว่างเปล่า ไม่ว่ามันจะออกมาเป็นอย่างไร มันจะเป็นตอนจบที่ขมขื่นสำหรับชู (LOL)]

ความคิดเห็นของผู้พัฒนาจบลงตรงนี้

“บุคคลที่สามที่มีมุมมองพิเศษ……ฮะ?”

ชายคนนั้นพึมพำเงียบ ๆ และคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้

เห็นได้ชัดว่าตอนจบเกมถือเป็นตอนจบที่มีความสุขสำหรับโทวะและอายานะแต่ ณ ต้นตอของเรื่องทั้งหมด ไม่มีอะไรได้รับการแก้ไข และอายานะก็พังทลายลง

“ฉันแน่ใจว่าเขาจะไม่ให้อภัยเธอ ถ้าโทวะรู้เรื่องอายานะ…”

ชายคนนั้นพยักหน้าราวกับว่าเขาจะไม่อนุญาตอย่างแน่นอน

ความประทับใจของชายคนนั้นที่มีต่อโทวะเปลี่ยนไปอย่างมาก เขาเป็นเพียงเด็กหนุ่มที่มีจิตใจดีและมีความรู้สึกต่ออายานะ

แต่โทวะไม่รู้ตัวจนกระทั่งถึงตอนจบของเกมว่าอายานะติดอยู่ในอดีตของเธอและความเกลียดชังที่มีมาโดยตลอดของเธอ

“ฉันแน่ใจว่ามันคงจะดีถ้ามีสิ่งกระตุ้นบางอย่าง……”

ใช่ ถ้ามีโอกาส โทวะและอายานะคงจะสามารถเดินไปสู่เส้นทางแห่งความสุขในความหมายที่แท้จริงของคำนี้ได้

หากมีเหตุการณ์ที่ทำให้ยอมรับสภาพแวดล้อมรอบๆโทวะ แล้วเอาชนะความโศกเศร้าและความเกลียดชังที่อายานะมีได้ ก็คงจะต้องเป็น..…….

“ฮ่าฮ่า อดไม่ได้ที่จะคิดแบบนั้นเลย”

เกมนี้จบสมบูรณ์แล้ว ดังนั้นจึงไม่มีประเด็นใดที่จะจินตนาการต่อได้

ถึงกระนั้น เนื่องจากการมีส่วนร่วมทางอารมณ์กับตัวละคร ชายคนนั้นจึงฝันถึงโลกที่อาจกลายเป็นจริงได้

“……หืม?”

ชายคนนั้นมองเข้าไปในหน้าจอคอมพิวเตอร์ราวกับว่าเขาสังเกตเห็นบางสิ่ง แต่ก็ไม่มีอะไรเป็นพิเศษ

ชายคนนั้นเอียงหัวอย่างมึนงง และออกจากห้องไป แต่หลังจากนั้นไม่นาน หน้าจอคอมพิวเตอร์ก็สว่างขึ้นอีกครั้ง