เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) - ตอนที่ 206 ใครเป็นสามีขยะกันแน่!

ณ สนามกีฬาไซตามะ กรุงโตเกียว ประเทศญี่ปุ่น เวลาท้องถิ่นหนึ่งทุ่มตรง

ในที่นั่งสามหมื่นที่นั่งนี้ไม่มีที่ว่างอยู่เลย คนที่สามารถซื้อเก้าอี้โซน VIP นั้น นอกจากจะร่ำรวยแล้วต้องร่ำรวยมาก

หลิ่วอวี่เจ๋อและหวังเจียเหยามาด้วยกัน พวกเขาต่างก็สวมชุดของ LeBron James ดาวบาสเกตบอลของอเมริกา

หลิ่วอวี่เจ๋อสวมเสื้อแข่งของ LeBron James ส่วนหวังเจียเหยานั้นสวมชุดแข่งของทีม

พอจะมองออกว่าทั้งสองคนเป็นแฟนของ LeBron James

LeBron James คือดาวบาสเกตบอลที่โด่งดังที่สุดในตอนนี้ เขามีแฟนคลับอยู่ทั่วโลก แฟนๆ จำนวนนับไม่ถ้วนจากทั่วโลกมาญี่ปุ่นเพื่อจะได้ชมการแข่งขันของเขา

ส่วนหลิ่วอวี่เจ๋อเห็นฉินหงเหยียนก็เรียกอีกฝ่ายทันทีว่า ‘อาสะใภ้’

เขาเรียกสวี่ฉู่หมิงเป็นอา เรียกฉินหงเหยียนเป็นอาสะใภ้ เห็นได้ชัดว่าเขาเรียกฉินหงเหยียนในฐานะเป็นภรรยาของสวี่ฉู่หมิง

“คุณเรียกฉันว่าอะไรนะคะ?” ฉินหงเหยียนถาม

หลังจากที่สวี่ฉู่หมิงช่วยไกล่เกลี่ยให้เมื่อครั้งก่อน บวกกับที่หลิ่วอวี่เจ๋อเป็นฝ่ายขอโทษหล่อน เขาก็อ่อนลงไปมาก มีท่าทีเคารพตนเอง หญิงสาวจึงไม่กล้าโวยวายใส่เขา

ตอนนี้หลิ่วอวี่เจ๋อไม่กล้าล่วงเกินหญิงสาว ไม่แน่ว่าวันไหนหล่อนเกิดกลายเป็นภรรยาของสวี่ฉู่หมิงขึ้นมา ตอนนั้นเขาคงจะลำบาก

หลิ่วอวี่เจ๋อรีบร้อนตบปากตนเอง “ดูปากผมสิครับ เรียกพี่หงเหยียนเสียแก่เชียว ฮ่าๆ”

รอบนี้ที่หวังเจียเหยาเจอฉินหงเหยียน หญิงสาวก็ไม่กล้าล่วงเกินอีกฝ่าย แต่กลับส่งยิ้มอ่อนหวานให้แล้วกล่าวชมเมื่อเห็นเสื้อหมายเลข 30 ที่เป็นเบอร์ของ Stephen Curry ที่ฉินหงเหยียนสวมใส่

“อ้าว พี่หงเหยียนพี่ชอบ Curry เหรอคะ ฉันก็ชอบเขาเหมือนกัน พอพี่ใส่ชุดแบบนี้แล้วดูอายุน้อยมากเลยค่ะเหมือนคนอายุ 20 เอง!”

ฉินหงเหยียนประหลาดใจอยู่ไม่น้อย ครั้งก่อนตอนเจอหน้ากันอีกฝ่ายมีท่าทีไม่เป็นมิตรด้วยซ้ำ

คราวนี้ทำไมถึงได้ดูเคารพนักหนา?

หวังเจียเหยาคาดการณ์ไปว่าฉินหงเหยียนจะกลายเป็นภรรยาของสวี่ฉู่หมิง ตอนนี้หล่อนเป็นสะใภ้ตระกูลหวัง พอตอนนั้นฉินหงเหยียนจะกลายเป็นผู้อาวุโสของหล่อน ตอนนี้หล่อนจะล่วงเกินอีกฝ่ายไม่ได้

ทว่าถึงแม้ว่าปากจะชมฉินหงเหยียนแต่ในใจของหล่อนกลับไม่ได้เป็นแบบนั้น

“ฮึ ฉินหงเหยียน เธอคงยังไม่รู้สินะว่าตอนที่เธอกินข้าวกับสวี่ฉู่หมิงคนนั้น ฉันกับเย่เฉินได้พลอดรักกันในวิลล่าด้วยล่ะ!”

ทันทีที่นึกถึงเรื่องที่ฉินหงเหยียนโดนสวมเขา หล่อนก็รู้สึกดีใจอย่างมาก หล่อนชอบความรู้สึกที่ได้แย่งชิงผู้ชายของคนอื่น!

โดยเฉพาะอย่างยิ่งฉินหงเหยียนที่เคยตบหน้าหล่อน!

หลิ่วอวี่เจ๋อกล่าว “ได้ยินมาว่าพี่หงเหยียนไปทำงานที่ไป๋ลี่เหรอครับ? ทำไมถึงได้วิ่งไปทำงานกับบริษัทคู่แข่งของพวกเราล่ะครับ? พี่อยากได้เงินเดือนเท่าไหร่บอกได้เลยค่ะ มาทำงานที่บริษัทเราเถอะนะ”

ฉินหงเหยียนกล่าวอย่างมีมารยาท “ขอบคุณคุณหลิ่วนะคะ แต่ฉันว่าฉันไปเรียนรู้งานที่ไป๋ลี่ก่อนดีกว่า”

หลิ่วอวี่เจ๋อหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง “ฮ่าๆ นั่นมันก็จริง คุณไม่เคยทำพวกโลจิสติกส์ ได้ไปเรียนรู้ที่บริษัทเล็กๆ อย่างไป๋ลี่ พอมีประสบการณ์แล้วค่อยมาทำงานกับบริษัทของพวกเราก็ยังไม่สาย”

ในคำพูดของหลิ่วอวี่เจ๋อเต็มไปด้วยความดูถูกและเย้ยหยันบริษัทไป๋ลี่

เขาไม่รู้เลยว่าแผนในตอนนี้ของเย่เฉินจะทำให้ชุนเฟิงของตระกูลหลิ่วจะต้องพ่ายแพ้ให้กับไป๋ลี่จนราบคาบในเร็วๆ นี้!

เห็นรอยยิ้มเย็นชาของเย่เฉิน หลิ่วอวี่เจ๋อก็รู้สึกไม่สบอารมณ์ทันที “เย่เฉิน สา…เพื่อนของพ่อพี่หงเหยียนเป็นอาผมเอง เขาออกหน้ามาขอร้องแทนคุณ ตอนนี้คุณนอนหลับสนิทได้แล้วนะ ผมไม่ไปหาเรื่องพวกคุณอีกแล้วล่ะ”

เย่เฉินยิ้มเย็น ฟังจากน้ำเสียงนี้ของเขา เย่เฉินยังต้องมาขอบคุณ‘น้ำใจที่ไว้ชีวิต’ เขาหรือไง?

เย่เฉินกล่าว “ขอบคุณนะครับที่เป็นห่วง แต่ผมนอนหลับสนิทมานานแล้ว แต่ว่าคุณเองก็ระวังเอาไว้หน่อยเถอะ ผมได้ยินมาว่าวังเหม่ยฉีเคยมีผลงานที่ญี่ปุ่นนะ มีแฟนคลับที่นี่ไม่น้อยเลย คุณไปหลอกเขา ระวังแฟนคลับเขาจะมาเอาคืน”

“แก…” หลิ่วอวี่เจ๋อหวาดกลัวขึ้นมา

และจู่ๆ ในเวลานี้ก็มีเสียงโหวกเหวกโวยวายดังขึ้น

แล้วจึงเห็นพวกสมาชิกในทีมอเมริกาและกรีซกำลังทยอยเดินเข้าในสนามแข่ง!

“LeBron !”

“Stephen Curry! ฉันรักคุณ!”

“KD! KD!”

“Letter Bro!”

ทุกคนต่างก็เรียกชื่อนักบาสเก็ตบอลคนดังที่ตนเองชอบ

หลังจากที่นักกีฬาเข้ามาในสนามกีฬาแล้ว คิดไม่ถึงว่าหวังเจียเหยาจะกระโดดขึ้นมา “กรี๊ด! เจมส์มาแล้ว! เจมส์! เจมส์!”

หวังเจียเหยาชอบเขามาก จุดนี้เย่เฉินเองก็รู้ แต่หล่อนไม่ได้เป็นแฟนคลับนักกีฬาบาสเกตบอล แค่ชอบคนที่ดังก็แค่นั้นเอง

หวังเจียเหยาดึงเสื้อสามี “นายไปขอลายเซ็นเขาให้ฉันหน่อยสิ”

“ได้ครับ”

หลิ่วอวี่เจ๋อเคยเรียนที่เมืองนอก ภาษาอังกฤษเขาดีใช้ได้ เขาเตรียมปากกา ขณะจูงมือหวังเจียเหยาเดินไปหานักกีฬาคนดัง

ในตอนนั้นอีกฝ่ายกำลังเดินมาได้ครึ่งสนาม เตรียมซ้อมชู้ตบาส

“เฮ้ เจมส์ แฟนผมเป็นแฟนคลับของคุณ พอจะเซ็นบนเสื้อบอลให้แฟนผมได้ไหม?”

หลิ่วอวี่เจ๋ออ้อนวอน

ทว่าอีกฝ่ายยังไม่ทันได้ตอบ ก็มีรปภ. เดินมาพูดกับเขา “เฮ้ อย่าเดินเข้ามาในสนามสิ กลับไปนั่งที่ของคุณเลยนะครับ”

ฟากนักกีฬาคนเก่งก็มองเขาด้วยสายตาเย็นชา อีกเดี๋ยวเขาต้องลงแข่งแล้ว ไม่มีกะจิตกะใจจะมาเซ็นลายเซ็นให้แฟนคลับ ต่อให้อีกฝ่ายเป็นทายาทเศรษฐีที่นั่งแถวหน้าก็เถอะ

เมื่อถูกรปภ. ไล่กลับไปยังที่นั่ง หวังเจียเหยาเองก็ไม่สบอารมณ์อย่างมาก “โมโหจะตายแล้ว กระทั่งลายเซ็นก็เอาไม่ได้”

หลิ่วอวี่เจ๋อปลอบ “อย่าเพิ่งหงุดหงิดเลยครับ ที่รัก อีกเดี๋ยวตอนพักครึ่ง ผมจะลองไปขออีกรอบ จะต้องขอลายเซ็นมาให้คุณให้ได้”

เย่เฉินที่นั่งข้างๆ ยิ้มแล้วส่ายหน้า

หวังเจียเหยาทิ้งสามีขยะอย่างเย่เฉิน แต่ไปเลือกสามีที่ร่ำรวยแทน

โดยที่คาดคิดไม่ถึงเลยว่าระหว่างพวกเขาคน ถ้าหากว่ามีขยะสักชิ้นล่ะก็ คนผู้นั้นไม่มีทางใช่เย่เฉิน!

และในเวลานี้เอง เย่เฉิงเองก็ลุกขึ้นยืนแล้วดึงแฟนสาวไปที่สนาม

หวังเจียเหยาแหงนหน้ามองอย่างตื่นตระหนก “นี่พวกนายสองคนทำอะไรน่ะ รปภ.บอกว่าเข้าไปในสนามไม่ได้ พวกนายไม่ได้ยินเหรอ?”

หลิ่วอวี่เจ๋อหัวเราะ แล้วแอบกล่าวในใจ “ให้พวกเขาโดนด่าสักหน่อย ผมจะได้สบายใจ”

“LeBron!” เย่เฉนตะโกนเรียกเจมส์

และเป็นไปอย่างที่คิดรปภ.ปราดเข้ามาทันที แล้วกล่าวเป็นภาษาอังกฤษ “เฮ้ พวกคุณเป็นอะไรกัน! ห้ามเข้ามาในสนามกลับไปนั่งที่ของพวกคุณ!”

“ฮ่าๆ เย่เฉินนี่มันโง่จริงๆ เขาห้ามฉันเข้าสนามและเขาจะเข้าได้เหรอ? นายหน้าใหญ่มากหรือไง? ตลกจะน้ำตาจะไหลเลย”

หลิ่วอวี่เจ๋อที่นั่งอยู่ตรงที่นั่งมีความสุขที่อีกฝ่ายเดือดร้อน

ทว่าเจมส์หันกลับมามองเย่เฉิน แล้วปล่อยลูกบาสในมือ

“Oh my god นายคือคริส เย่ใช่ไหม? ใช่นายหรือเปล่า”

“ไม่ได้เจอกันนานเลยเพื่อนสนิท!”

เย่เฉินยื่นมือออกมาอย่างดีอกดีใจ ทั้งสองคนก็กระโดดกอดกันอย่างตื่นเต้น!

หลิ่วอวี่เจ๋อและหวังเจียเหยาที่นั่งอยู่ในที่นั่งผู้ชมเห็นภาพเหตุการณ์ตรงหน้า ก็มองตาค้าง!

“พวกเขารู้จักกันได้ยังไง!”

หลิ่วอวี่เจ๋อตะลึง

เมื่อปี 2003 ตอนที่เจมส์ยังไม่ดัง ทั้งสองคนเคยฝึกซ้อมด้วยกันในช่วงซัมเมอร์!

นอกจาก James แล้วยังมี Anthony และ Dwyane รวมไปถึง Michael!

พวกเขารู้จักกันมาสิบกว่าปีแล้ว!