เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) - ตอนที่ 322 ฉินเสี่ยวตั่ว เราคบกันเถอะ

ตอนที่ 322 ฉินเสี่ยวตั่ว : เราคบกันเถอะ!

ในเวลานี้ฝนยังไม่หยุด ทุกคนต่างก็กางร่มกันบวกกับที่เย่เฉินต้องการจะไปถึงฝรั่งเศสให้เร็วที่สุด เขาเองก็ร้อนใจ

ดังนั้นจึงไม่ได้มองแอร์สาวคนดังกล่าวแล้วกล่าวอย่างไม่สนใจ “ไปๆ จะไปหาเงินไปหาที่เครื่องบินลำนี้ อย่ามาสร้างความรำคาญ….”

ซีกวาพูดไปจู่ๆ ก็สังเกตเห็นว่าหญิงสาวเรือนร่างแบบบบางในชุดแอร์โฮสเตสนี้คือฉินเสี่ยวตั่ว!

“คุณฉินเสี่ยวตั่ว!” ซีกวาตกตะลึง “มาได้ยังไงครับเนี่ย?”

ฉินเสี่ยวตั่วถือร่มแล้วทำมือเป็นสัญญาณให้เขาเงียบแล้วส่งยิ้ม “อย่าบอกพี่เย่เฉินล่ะ เอาฉันขึ้นเครื่องไปด้วย ฉันจะไปฝรั่งเศสกับพวกคุณ!”

ซีกวา “เอ่อ…”

ซีกวาเองก็ชอบฉินเสี่ยวตั่วอย่างมาก เขารู้สึกว่าหญิงสาวใสซื่อน่ารัก รู้ว่าหล่อนไม่ได้มีเจตนาอะไรไม่ดี จึงยอมให้หล่อนขึ้นเครื่องบินไปด้วย

เครื่องบินบินขึ้นไปอย่างรวดเร็ว ฝนเพียงเท่านี้ไม่ได้เป็นเรื่องใหญ่โตอะไรสำหรับนักบินเครื่องบินส่วนตัวเลย

เพราะนักบินเป็นคนรัสเซีย ทุกคนต่างก็รู้กันดีว่าประเทศที่มีการต่อสู้บ่อยๆ นี้ขับเครื่องบินเก่งที่สุดในโลก

Leonardo นักแสดงฮอลีวูดผู้รับบทแจ็คในเรื่องไททานิค ก็เคยนั่งเครื่องบินของรัสเซียมาก่อน

สายการบินนี้เกิดเรื่องพอดิบพอดี คิดไม่ถึงว่าเครื่องบินนี้จะระเบิด!

ชายผู้นี้นั่งมองด้านนอกหน้าต่าง เห็นลูกไฟลุกติดเครื่องยนต์ เขาตกใจจนร้องตะโกนออกมาเสียงดัง

แต่เขากลับพบว่าทั้งเครื่องบินมีเขาตกใจแค่คนเดียว ส่วนคนอื่นๆ นั่งยังคงนั่งจิบกาแฟ จิบเหล้ากันอย่างใจเย็น

ชายหนุ่มทำอะไรไม่ถูก จึงเรียกแอร์โฮสเตสมาแล้วตะโกนถามด้วยความหวาดกลัว “นี่มันเกิดอะไรขขึ้นกันแน่!”

หญิงสาวตอบกลับมาว่า “ไม่ต้องเป็นกังวลใจไปค่ะ คุณผู้ชาย เรามีปัญหาเล็กน้อยเท่านั้นเอง ก็แค่หนึ่งในเครื่องยนต์พังก็เท่านั้นเอง”

ปัญหาเล็กๆ ก็แค่ เท่านั้นเอง…

ตอนเครื่องบินแตะพื้น ล้อหลังก็เริ่มระเบิด แต่ทุกคนก็ยังทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

ดังนั้นอากาศแบบนี้ไม่ได้เป็นปัญหาอะไรเลยด้วยซ้ำกับนักบินของเย่เฉิน

เย่เฉินนั่งบนที่นั่งหรูหราของเครื่องบินส่วนตัวอ่านข้อมูล แอร์โฮสเตสคนหนึ่งถือแก้วกาแฟเดินมาหาเย่เฉินแล้วกล่าวว่า “คุณชายเย่ ดื่มกาแฟเถอะ ฉันชงเองเลยนะคะ”

เย่เฉินรู้สึกว่าเสียงนี้คุ้นหูมากทีเดียวจึงแหงนหน้ามอง “ฉินเสี่ยวตั่วเหรอ? คุณมาได้ยังไงเนี่ย?”

ฉินเสี่ยวตั่วหัวเราะร่า แล้วทรุดนั่งลงตรงหน้าเย่เฉิน “ฮ่าๆ ฉันว่าแล้วว่านายจะต้องบินไปฝรั่งเศส เมื่อกี้ยังจะหลอกฉันอีก ชิ! จริงสิ ฉันคิดออกแล้วพ่อฉันน่ะเสียไปเมื่อวันที่ 29 เดือนสิงหาคม ตอน 11 ปีก่อน ตำแหน่งที่พ่อฉนได้รับบาดเจ็บก็คือบาร์ LaBall ที่ถนนฌ็อง-ฌัก รูโซ”

ฉินเสี่ยวตั่วแจกแจงสถานที่และเวลาที่บิดาตนเองตายกับเย่เฉิน ทำให้เขาน่าจะหาตัวฆาตกรได้ง่ายกว่าเดิม

ฌ็อง-ฌัก รูโซคือศิลปินและนักปราชญ์ที่ค่อนข้างมีชื่อเสียงอย่างมากในฝรั่งเศส ถนนสายนี้จึงมีชื่อเสียงอย่างมากในปารีส

เวลา 11 ปีก่อนไม่ถือว่ายาวนานอะไร เวลานั้นในเมืองใหญ่ๆ อย่างปารีสติดตั้งกล้องวงจรปิดเอาไว้เป็นจำนวนมากแล้ว

เย่เฉินคิดว่าเขาควรจะลองหาเบาะแสจากกล้องวงจรปิด!

เย่เฉินดื่มกาแฟที่ฉินเสี่ยวตั่วชงอึกหนึ่ง รสชาติอร่อยดีจริงๆ มีแอร์โฮสเตสสาวสวยบวกตำแหน่งว่าที่น้องสะใภ้ของตนเองในอนาคตให้บริการ ทำให้สิบชั่วโมงนี้ไม่น่าเบื่อเลย

เขาหันมองอากาศด้านนอกหน้าต่างแล้วหันไปถามฉินเสี่ยวตั่ว “พี่คุณรู้หรือเปล่าว่าคุณมาฝรั่งเศสกับผม?”

ฉินเสี่ยวตั่วกล่าว “ไม่รู้อยู่แล้ว หล่อนไม่ให้ฉันมาเจอนายด้วยซ้ำ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเรื่องออกไปต่างประเทศกับนายเลย นายคิดดูนะพี่สาวฉันก็เกินไปจริงๆ หล่อนเลิกกับนายไปก็จริงแต่มีสิทธิ์อะไรมาห้ามไม่ให้เราติดต่อกัน? ต่อให้เลิกกับพี่เขาไปแล้ว แต่เราก็ยังเป็นเพื่อนกันได้นี่นา

เมื่อสองวันก่อน ฉันเถียงกับพี่บอกว่าถ้าหล่อนไม่อยากได้นายแล้ว ฉันจะเอาเอง พอพี่เขาได้ยินก็หัวร้อนขึ้นมาเลย ตะโกนใส่ฉันใหญ่ว่าห้ามเราคบกัน แถมยังห้ามไม่ให้ฉันชอบนายอีก”

เย่เฉินหัวเราะ “พี่สาวคุณยังรักผมอยู่ หล่อนต้องห้ามเราคบกันอยู่แล้ว คุณก็อย่าไปยั่วโมโหหล่อนโดยคำพูดเหลวไหลพวกนั้น”

ฉินเสี่ยวตั่วยิ้มหวาน “ฉันไม่ได้พูดเหลวไหลสักหน่อย ถ้าพี่ฉันแต่งงานกับสวี่ฉู่หมิงจริงๆ ฉันอาจจะตามจีบนายก็ได้”

เย่เฉินมีสีหน้าเก้อเขินไม่รู้ว่าฉินเสี่ยวตั่วพูดเรื่องจริงหรือว่าล้อเล่น

คิดไม่ถึงว่าในเวลานี้ซีกวาที่อยู่ข้างๆ จะชูมือขึ้นพลางพูดเสียงดัง “คุณหนูฉินเสี่ยวตั่ว ผมสนับสนุนคุณครับ!”

เย่เฉินถลึงตาใส่ซีกวา “สนับสนุนก็บ้าแล้ว เกี่ยวอะไรกับนาย”

ฉินเสี่ยวตั่วหัวเราะเสียงดัง

เย่เฉินกล่าว “เสี่ยวตั่ว ถ้าคุณอยากจะมีแฟนจริงๆ ผมแนะนำให้คุณได้ อย่างไรเสียผมก็เป็นพี่เขยคุณ เรื่องใหญ่ในชีวิตแบบนี้ ผมจะรับผิดชอบก็เป็นเรื่องสมควร”

ฉินเสี่ยวตั่วท้าวคางแล้วส่งยิ้มร่าเริง “จริงเหรอ? จะแนะนำคนแบบไหนให้ฉันล่ะ?”

เย่เฉินจึงย้อนถาม“แล้วคุณอยากได้คนแบบไหนล่ะ?”

ฉินเสี่ยวตั่วครุ่นคิด “ฉันชอบคุณชายในนตระกูลที่ลึกลับแบบพวกนายน่ะ ไม่ใช่เพราะนายมีเงินนะ แต่ฉันรู้สึกว่าบ้านนายน่าสนใจดี แต่งงานเข้าไปน่าจะสนุกดี ไม่แน่ว่าจะมีสมบัติลึกลับเหมือนเล่นเกมไง ฮ่าๆ จริงสิ พี่ชายน้องชายนายมีโสดๆ ไหม แนะนำให้ฉันรู้จักเร็ว”

เย่เฉินตัวค้างแข็ง “ผมไม่มีน้องชายหรอก มีพี่ชายสองคน คุณอยากเป็นพี่สะใภ้ผมเหรอ?”

ฉินเสี่ยวตั่วหัวเราะร่าเริงพลางทรุดตัวนั่งลงข้างกายเย่เฉิน “ก็ดีนะ เป็นพี่สะใภ้นายน่าจะดี ต่อไปถ้าพี่สาวฉันแต่งงานกับนาย ต่อไปขนาดพี่สาวฉันก็ยังจะต้องเรียกฉันว่าพี่สะใภ้เลยนะ ฮ่าๆ แค่คิดก็สนุกแล้ว! รีบบอกฉันมา พี่ชายนายสองคนหล่อไหม!”

เย่เฉินพูดไม่ออก แต่ว่าการเดินทางนั้นอีกยาวนาน คุยเรื่อยเปื่อยกับหล่อนก็ไม่น่าเป็นอะไร

เย่เฉินแนะนำ “พี่ชายผมอายุ 30 กว่าแล้ว แล้วก็แต่งงานแล้วด้วย คุณไม่มีหวังแล้วล่ะ”

“แล้วพี่คนที่สองล่ะ?” ฉินเสี่ยวตั่วซักไซ้

แค่พูดถึงเย่เซวียนพี่ชายเขา เย่เฉินก็ส่ายหน้า “พี่ชายคนที่สองของผมยังไม่แต่งงาน”

ฉินเสี่ยวตั่วดีใจอย่างยิ่ง “ว้าว มีคนที่ยังไม่ได้แต่งงานคนหนึ่งจริงๆ ด้วยรีบบอกฉันเร็วว่าพี่ชายคนที่สองของนายหล่อไหม สูงเท่าไหร่ น้ำหนักล่ะ ทำงานอะไร”

เย่เฉินอดยื่นมือออกไปเคาะจมูกที่เชิดรั้นของหญิงสาวไม่ได้ “คุณอย่าคิดเหลวไหลเลย คุณกับพี่รองของผมเป็นไปไม่ได้หรอก”

ฉินเสี่ยวตั่วมีท่าทีไม่พอใจ “หญิงโสดชายโสดมีอะไรเป็นไปไม่ได้กัน? พี่ชายคนโตอายุ 30 กว่างั้นพี่รองก็ไม่แก่ไปกว่านั้นหรอกจริงไหม? อายุน่าจะเหมาะสมกับฉันพอดี!”

เย่เฉินอธิบาย “พี่รองของผมคนนี้เป็นคนสารเลว เขาเป็นคนที่ก่อเรื่องเก่งที่สุดในบรรดาพวกเราสามคน และก็เป็นคนที่หัวแข็งที่สุดด้วย อีกทั้งพี่รองของผมก็เป็นพวกมองคนแต่ภายนอกเสียด้วย ตัดสินคนที่หน้าตาและเรือนร่าง ผู้สวยๆ ทั่วไปเขาไม่แลหรอก”

พูดมาเท่านี้ฉินเสี่ยวตั่วก็ชกเย่เฉินน้อยๆ “ฮึ นายกำลังจะบอกว่าฉันขี้เหร่ หุ่นไม่ดีงั้นเหรอ กลัวว่าพี่ชายายจะไม่ชอบฉันเหรอ? เย่เฉินนายเบิกตาดูให้ชัดๆ ฉันขี้เหร่ตรงไหนเหรอ หุ่นไม่ดีตรงไหน?”

ฉินเสี่ยวตั่วยืนขึ้นแล้วโพสท่า หมุนตัวไปรอบๆ เพื่อนำเสนอทั้งด้านหน้าและหลังให้เย่เฉินดู

ฝั่งเย่เฉินก็ไม่ได้แสดงท่าที แต่ซีกวานั้นเลือดกำเดาไหลแล้ว…